Και λένε πως συχνά µεσολαβεί ένα χρονικό διάστηµα ανάµεσα στην οικονοµική καταστροφή και τη συσσώρευση της κοινωνικής οργής.
Την ανθρώπινη…
… περιπέτεια σε καιρούς κρίσης θα µπορούσε να τη δει κανείς σαν ένα δράµα σε δύο πράξεις.
Οπως την είδε και ο ιστορικός Σάιµον Σάµα, προειδοποιώντας τις κυβερνήσεις µέσα από τις σελίδες της εφηµερίδας «Φαϊνάνσιαλ Τάιµς». Πράξη πρώτη: Αρχικά, το σοκ της κρίσης προκαλεί παγωµάρα και αποπροσανατολισµό. Ο λαός αναζητεί απεγνωσµένα πολιτικούς σωτήρες. Καθένας προσπαθεί να σώσει το τοµάρι του. Η λαϊκή οργή δεν είναι οργανωµένη. Πράξη δεύτερη: Αυτή είναι πιο ολισθηρή από την πρώτη. Βλέποντας να διαψεύδονται οι µεγάλες προσδοκίες τους, οι πολίτες δεν εµπιστεύονται πια τις κυβερνήσεις τους, έστω κι αν η οικονοµική κατάσταση δείχνει να βελτιώνεται. «Τι απέγιναν εκείνα τα χρόνια που βγάζαµε ένα καλό εισόδηµα, που µπορούσαµε να αγοράσουµε ένα κοµµάτι γης, που υπόσχονταν στη νέα γενιά µας ακόµη καλύτερες µέρες;» αναρωτιούνται οι πολίτες. Και αναζητούν τον φταίχτη για τη δυστυχία τους. «Η επιβίωση σε µια κρίση απαιτεί να κατανέµονται ισότιµα τα φορολογικά βάρη», γράφει ο Σάιµον Σάµα. «Στη Γαλλία του 1789, οι αριστοκράτες έγιναν απλοί πολίτες, η εξαίρεσή τους από τον φόρο ιδιοκτησίας καταργήθηκε µαζί µε τα προνόµιά τους και τα κοσµήµατά τους κατατέθηκαν στο δηµόσιο ταµείο. Η τεράστια εκκλησιαστική περιουσία βγήκε στο σφυρί υπέρ του έθνους. Θα ήταν υπερβολικά αισιόδοξο να περιµένουµε τέτοια το 2010. Ενας προνοητικός ηγέτης όµως πρέπει να ξέρει πόσο επικίνδυνο είναι να στηρίζεται σε άδικους έµµεσους φόρους, ιδιαίτερα όταν ο στόχος του είναι να εντυπωσιάσει αγορές οµολόγων που οι πολίτες αισθάνονται πως δεν έχουν καµιά σχέση µε τη ζωή τους.
Οι οικονοµικές πολιτικές πρέπει να πείθουν ότι όλοι µοιράζονται δίκαια τα βάρη. Διαφορετικά, η επιδείνωση της κατάστασης είναι βέβαιη. Και µάλιστα ταχύτατα».
Στο χρονικό του…
… για τη Γαλλική Επανάσταση που επιγράφεται «Πολίτες», ο Σάιµον Σάµα έδειξε πόσο εύκολα µπορούν να εκτραχυνθούν τέτοιες καταστάσεις. Η πεποίθησή του είναι πως οι µεγάλες αναταραχές ύστερα από µια κρίση έχουν τις ρίζες τους στο τέλος των µεγάλων προσδοκιών. Κρίσεις σαν κι αυτή που ζούµε προκαλούν µια διαρκή πτώση του βιοτικού επιπέδου. Για άλλους πολίτες, όπως τους συνταξιούχους που τους περικόπτουν τις συντάξεις, αυτό επέρχεται µε την υπονόµευση κεκτηµένων κοινωνικών συµβάσεων. Και για άλλους µε τη διαρκή αδυναµία να βρουν µια καλοπληρωµένη δουλειά. Ακόµη και προτού η ανεργία εκτιναχτεί στα ύψη, οι σαραντάρηδες δεν είχαν καλές προοπτικές. Εξέλιπε πια και η ελπίδα πως θα µπορούσαν κάποτε να στηριχτούν στα παιδιά τους για τα γεράµατά τους, αφού ούτε αυτά είναι σήµερα σε καλύτερη κατάσταση.
Οι προσδοκίες είναι µειωµένες για όλους. Και µειώνονται ακόµη περισσότερο, όσο οι λαοί κυβερνώνται από κυβερνήσεις µειωµένων προσδοκιών.
Πράξη τρίτη…
… (προαιρετική). Μήπως τα µέτρα µονοµερούς λιτότητας που παίρνουν οι κυβερνήσεις για να αντιµετωπίσουν την κρίση ακονίζουν την γκιλοτίνα; Αυλαία.
Διασυρόμαστε πάλι από τα ΜΜΕ για το θέμα της εμπλοκής της βαθμολόγησης. Αποσιωπάται φυσικά το γεγονός ότι ένας βαθμολογητής παίρνει 1,50 Ευρώ το γραπτό ενώ τονίζεται κατ’ επανάληψη ότι η διαφορά μας είναι ένα λεπτό. Αν δε υπολογίσουμε ότι 25 γραπτά Εκθεσης χρειάζονται πέντε με έξι ώρες για να βαθμολογηθούν -με όλη τη συναίσθηση ευθύνης που απαιτείται- τότε για να δούμε πόσο κοστίζει η ώρα του ΠΕ υπαλλήλου; Αποσιωπάται ότι αφού η βαθμολόγηση των γραπτών είχε φθάσει στο μισό, ανακοινώθηκαν οι πετσοκομμένες αμοιβές μας, που φθάνουν εν τέλει στο 30% του ποσού -σιγά το ποσόν!- που θα παίρναμε…
Αποσιωπάται ότι επιμένει το ΥΠΕΠΘ στην απόδοση του ποσού σε τρεις άτοκες δόσεις…
Κι όλο μιλούν για καθεστώτα ομηρείας…τα γνωστά αργυρώνητα παπαγαλάκια…
Τόσες μέρες συγκρατήθηκα να μη μιλήσω για το θέμα. Υπάρχουν άλλωστε καταλληλότεροι συνάδελφοι να τοποθετηθούν. Διάβασα με προσοχή τις τοποθετήσεις τους. Υπάρχουν και συνδικαλιστικά όργανα (?!) Αλλά η τοποθέτηση του Γιώργου Σιγάλα, Συμβούλου Καλλιτεχνικών Μαθημάτων Παιδαγωγικού Ινστιτούτου θέτει κάποια εύλογα ερωτήματα:
“Οι Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνίας (Τ.Π.Ε.) που εισάγονται επί δίωρο σε όλες τις τάξεις άραγε μπορούν να λειτουργήσουν σε μια εποχή οικονομικής δυσπραγίας; Για κάθε Ψηφιακή Τάξη και για κάθε σχολείο χρειάζεται ένας δαπανηρός εξοπλισμός και αρκετές προϋποθέσεις, όπως ψηφιακός πίνακας, προτζέκτορας, laptops για όλα τα παιδιά, server για τον εκπαιδευτικό, hardware, πλατφόρμα επικοινωνίας, software συνοδευμένο από νέο διδακτικό ψηφιακό υλικό, σύνδεση με Internet, επιμορφωμένους εκπαιδευτικούς, σχεδιασμός εξειδικευμένων διδακτικών προγραμμάτων και μεθοδολογιών, άτομα για τεχνική υποστήριξη, και χρηματοδότηση για αναβαθμίσεις, τεχνική υποστήριξη κ.ά. Εξίσου σημαντικό όμως είναι το περιεχόμενο αυτού του μαθήματος. Η Πληροφορική στο σχολείο έχει σα στόχο να χρησιμοποιηθεί ως σύγχρονο μέσο για να επιτευχθούν οι στόχοι και να προσεγγιστούν οι γνώσεις των γνωστικών αντικειμένων του σχολείου γρηγορότερα και από ποικίλες πηγές. Η εκμάθηση μόνο του χειρισμού του μέσου επί δίωρο σε όλες τις τάξεις είναι μια άχρηστη γνωστική εξειδίκευση για το Δημοτικό σχολείο. Ο στόχος της πιστοποίησης μέσα στο δημόσιο σχολείο για τις γνώσεις στην Πληροφορική μπορεί και πρέπει να γίνει στο Γυμνάσιο – Λύκειο. Πληροφορική και νέες τεχνολογίες πρέπει να χρησιμοποιεί ο δάσκαλος και οι μαθητές του σε ένα ποσοστό διδάσκοντας όλα τα γνωστικά αντικείμενα, και όχι περιχαρακώνοντας την Πληροφορική σαν διακριτό γνωστικό αντικείμενο, το οποίο προφανώς θα το διδάξει ένας από τους εκατοντάδες διορισμένους ήδη καθηγητές της Πληροφορικής, οι οποίοι είναι σήμερα υπεράριθμοι. Ο καθηγητής Πληροφορικής δεν είναι σε θέση να διδάξει τα υπόλοιπα γνωστικά αντικείμενα του Δημοτικού σχολείου μέσω computer. Θα διδάσκει μόνο το αντικείμενό του, αλλά αυτός δεν είναι προφανώς ο σκοπός της Πληροφορικής στο Δημοτικό σχολείο. Χρειάζεται απλώς να δημιουργηθούν οι Ψηφιακές τάξεις σε κάθε σχολείο και να εκπαιδευτούν οι δάσκαλοι στη χρήση τους. Δε χρειάζεται ούτε μάθημα, ούτε ειδικότητα, ούτε ώρα μέσα στο Δημοτικό σχολείο, όπως γίνεται άλλωστε και στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες.
Θα αρκούσε μία ώρα μελέτης και μία ώρα αθλοπαιδιές και κίνηση, για όλες τις τάξεις και για όλες τις μέρες, θα αρκούσαν επιμορφώσεις στην αλλαγή της μεθοδολογίας της διδασκαλίας (χρήση πολλαπλών πηγών, ομαδοσυνεργατική, project κτλ, θα αρκούσε το άνοιγμα των σχέσεων του σχολείου με την κοινωνία για να δοθεί ένας νέος χαρακτήρας που θα άνοιγε προοπτικές για ριζικές αλλαγές και εκσυγχρονισμό του σχολείου. Το σχολείο δεν πάσχει από γνωστικά αντικείμενα, από σύγχρονα Αναλυτικά Προγράμματα, από σύγχρονα καλογραμμένα βιβλία. Έχει ανάγκη από χρηματοδότηση, εμπιστοσύνη και επιμόρφωση στους εκπαιδευτικούς, αλλαγή αντίληψης και διδακτικής μεθοδολογίας”.
Μήπως επίσης θα πρέπει πέρα από τις συντεχνιακές παρωπίδες του κλάδου των ΠΕ19-20 να αναλογιστούμε ότι οι πρώτες τάξεις του δημοτικού απαιτούν ιδιαίτερη προσέγγιση και είναι λίγο επικίνδυνη η εμπλοκή ανθρώπων που δεν είναι παιδαγωγικά προετοιμασμένοι για αυτές τις ηλικίες; Εγώ στη θέση τους δεν θα το αποτολμούσα…
Τα αναλυτικά προγράμματα επίσης δεν τα είδαμε ακόμη… Τυχαίο; δε νομίζω…
Ειλικρινά τώρα υπήρχε πίεση από τους γονείς να εισαχθούν δύο ώρες πληροφορική; ή το υπουργείο δεν ξέρει πως να αξιοποιήσει τα πλεονάσματα προσωπικού του κλάδου ΠΕ19-20;
Χτες στην εκπομπή του Λ. Λαζόπουλου διαβάστηκε μία έκθεση – κραυγή μιας μαθήτριας από την Καλαμάτα. Ευτυχώς που υπάρχουν και μαθητές που γράφουν με τη ψυχή τους. Και τι να πεις πια στα παιδιά; έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα…
Αν ψάχνετε τρόπους να ανεβάζετε ηχητικά μηνύματα στο μπλογκ σας ή να τα στείλετε σε φίλους μέσω κινητού (για την ώρα μόνο iPhone και Android), η συγκεκριμένη πλατφόρμα ίσως σας είναι χρήσιμη. Το Audioboo μπορεί να χρησιμοποιηθεί στα περισσότερα κοινωνικά μέσα. Μπορεί κανείς να επιλέξει να παρακολουθεί τις εκπομπές (μέγιστης διάρκειας 5 λεπτών) συγκεκριμένων χρηστών και να τις ψηφίζει ή να τις μοιράζεται με τις υπόλοιπες επαφές του.
Νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών για την «ανάρτηση αποφάσεων και πράξεων κυβερνητικών και αυτοδιοικητικών οργάνων, καθώς και φορέων δημοσίου και ευρύτερου δημοσίου τομέα» που θα κατατεθεί στη Βουλή τις επόμενες ημέρες αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι όλες οι αποφάσεις του κράτους θα είναι πλέον γνωστές στους πολίτες. Σε αντίθετη περίπτωση, προβλέπεται ότι οι αποφάσεις θα είναι άκυρες.
Σύμφωνα με τις διατάξεις της νέας νομοθετικής πρωτοβουλίας, καμία δαπάνη υπουργείου, Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου ή ΟΤΑ δεν θα μπορεί να δικαιολογηθεί αν πρώτα δεν έχει αναρτηθεί στο Ιντερνετ. Σύμφωνα με τον υπουργό Εσωτερικών Γ. Ραγκούση, «με την ψήφιση του σχετικού νόμου κάθε πολίτης θα έχει τη δυνατότητα να ελέγχει όλες τις δαπάνες του δημόσιου τομέα».
Οι ρυθμίσεις
Με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις θα αναρτώνται στο Διαδίκτυο νόμοι και Π.Δ., αλλά και πράξεις και αποφάσεις που εκδίδουν ο πρωθυπουργός κι όλα τα μέλη της κυβέρνησης, αλλά και τα αιρετά όργανα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ειδικότερα:
1 Αναρτώνται προϋπολογισμοί, απολογισμοί, ισολογισμοί και οι επιμέρους δαπάνες υπουργείων, δημόσιων υπηρεσιών, ΔΕΚΟ, ΟΤΑ και ανεξάρτητων αρχών.
2 Δημοσιεύονται όλοι οι διορισμοί και οι μεταβολές στη διοίκηση των υπουργείων και του υπόλοιπου δημόσιου τομέα.
3 Αναφέρονται υποχρεωτικά όλες οι επιτροπές που συγκροτούνται και οι ομάδες εργασίας, αλλά και οι αμοιβές των μελών τους.
4 Επιδιώκεται η μέγιστη δημοσιότητα ως προς τις προκηρύξεις επιλογής προσωπικού, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι προκηρύξεις για την επιλογή διευθυντών. Δημοσιοποιούνται στο Διαδίκτυο όλοι οι πίνακες επιτυχόντων και επιλαχόντων που μετείχαν ως υποψήφιοι στις προκηρύξεις και στους διαγωνισμούς.
5 Προβλέπεται επίσης η δημοσιοποίηση στο Ιντερνετ στοιχείων που αφορούν διακηρύξεις, αποφάσεις και πράξεις κατακύρωσης και ανάθεσης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών, υπηρεσιών και μελετών του δημόσιου, ευρύτερου δημόσιου τομέα και της τοπικής αυτοδιοίκησης.
6 Δημοσιοποιούνται επίσης όλες οι πράξεις δωρεών, επιχορηγήσεων και παραχώρησης χρήσης δημόσιας και κοινοτικής περιουσίας.
7 Για τον έλεγχο της διαχείρισης της δημόσιας περιουσίας δημοσιοποιούνται πράξεις αλλαγής γης, εθνικών δρυμών και δασικών εκτάσεων, χαρακτηρισμού ως αναδασωτέων, καθορισμού αιγιαλού. Στο υπό κατάθεση νομοσχέδιο συμπεριλαμβάνεται επίσης και η δημοσιοποίηση στο Διαδίκτυο όλων των βιομηχανικών ζωνών, η έγκριση πολεοδομικών μελετών και οι τροποποιήσεις ρυμοτομικών σχεδίων.
Στο άρθρο 4 του νομοσχεδίου προβλέπεται επίσης ότι όσες πράξεις δεν αναρτηθούν στο Διαδίκτυο, δεν θα εκτελούνται. Το ίδιο θα ισχύσει και σε περίπτωση που το κείμενο που θα δημοσιευτεί στο Διαδίκτυο δεν είναι το ίδιο με εκείνο που θα δημοσιευτεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Οι τακτικοί μας αναγνώστες θα θυμούνται ότι είχαμε επιμείνει στην πρωτοβουλία 4Δ (Δημόσια Δεδομένα, Δικά μας Δεδομένα) η οποία φιλοδοξεί να αναδείξει την αναγκαιότητα παροχής από τους Δημόσιους φορείς πλήρους πρόσβασης στα δεδομένα που διαθέτουν και να κινητοποιήσει πολίτες και πολιτικό προσωπικό για την επίτευξη αυτού του σκοπού.
Πόσο καλύτερα δεν θα ήταν αν τα δεδομένα των οργανικών θέσεων ανά σχολείο ήταν διαθέσιμα στο διαδίκτυο και δεν αφηνόταν το θέμα στη διακριτική ευχέρεια του διευθυντή εκπαίδευσης, ή του ΠΥΣΔΕ…
Είναι ένα όμορφο πρωινό Δευτέρας σε έναν από τους πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς του Λονδίνου και μια μικρή ομάδα επτάχρονων και οκτάχρονων παιδιών τραγουδούν με τόσο πάθος, σαν να εξαρτάται η ζωή τους από αυτό. Το πρόγραμμα «Sing Up» (τραγουδήστε δυνατά) ευελπιστεί αυτή η εικόνα να αναπαραχθεί σε ολόκληρη τη Βρετανία και γι΄ αυτό συνεργάζεται με 15.000 αγγλικά δημοτικά σχολεία, σε μία από τις πλέον φιλόδοξες εκπαιδευτικές προσπάθειες της χώρας.
Στόχος της εκστρατείας είναι να ενισχύσει τις γνώσεις των παιδιών γύρω από σημαντικά ιστορικά γεγονότα, μέσω της μουσικής. Με το να τραγουδούν πριν και μετά την επίσκεψή τους σε εκπαιδευτικούς προορισμούς, τα παιδιά αποκτούν μεγαλύτερο ενδιαφέρον για το αντι κείμενο, αφού με αυτόν τον τρόπο συνδυάζεται η γνώση με τη διασκέδαση, υποστηρίζουν οι ειδικοί. Η εκστρατεία «Sing Up» συνεργάζεται με επτά τουριστικούς προορισμούς στη Βρετανία, όπως το Στόουνχεντζ, το Μουσείο Γιόρβικ Βάικινγκ Σέντερ στο Γιορκ, τον Καθεδρικό Ναό του Κάντερμπερι και το Εθνικό Ναυτικό Μουσείο στο Γκρίνουιτς. Κάθε αξιοθέατο έχει τουλάχιστον ένα τραγούδι που σχετίζεται με το εκπαιδευτικό περιεχόμενο της επίσκεψης. Για παράδειγμα, το τραγούδι «Μετακινώντας τις πέτρες» αναφέρεται στην ιστορία του Στόουνχεντζ.
Η σύνδεση των τραγουδιών με τις εκπαιδευτικές επισκέψεις βοηθάει στην αφομοίωση των ιστορικών στοιχείων, ωστόσο μερικές από αυτές, όπως ο Ζωολογικός Κήπος του Τσέστερ, επικεντρώνονται σε πιο επιστημονικά θέματα. «Δεν λέμε ότι η εκπαίδευσή μας είναι ανεπαρκής.Απλώς πιστεύουμε ότι υπάρχουνδιαφορετικές μέθοδοι για την εμπέδωση της ιστορικής γνώσης στα σχολεία, με έναν τρόπο που προκαλεί μεγαλύτερο ενδιαφέρον εκ μέρους των μαθητών»λέει ο Μπαζ Τσάπμαν, διευθυντής του προγράμματος «Sing Up».
«Το τραγούδι βοηθάει τα παιδιά να θυμούνται πράγματα και γενικά τα κάνει πιο χαρούμενα» λέει η Εμα Μπέρνετ, δασκάλα σε δημοτικό σχολείο του Λονδίνου. Αν και μερικά παιδιά, ειδικά τα μεγαλύτερα αγόρια, στην αρχή είναι διστακτικά και ντρέπονται να τραγουδήσουν δυνατά, οι ειδικοί του προγράμματος έχουν παρατηρήσει μεγάλο ενθουσιασμό μεταξύ των μαθητών, κάτι που είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό για το μέλλον του προγράμματος.
Να μια κλασική περίπτωση όπου οι αριθμοί τα λένε όλα: κάθε ημέρα, μέσα από το YouTube πραγματοποιούνται περισσότερες από δύο δισεκατομμύρια (!) προβολές, γεγονός που κατατάσσει το συγκεκριμένο site τρίτο σε αριθμό επισκεπτών μετά τη μηχανή αναζήτησης της Google και το Facebook. Αλλωστε, η αρχειοθήκη του διαθέτει ήδη τόσο πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό, που θα χρειαζόταν κανείς… 1.700 χρόνια για να το παρακολουθήσει – νούμερο που αναμένεται να αυξηθεί με γεωμετρικούς ρυθμούς μέσα στους επόμενους μήνες, καθώς κάθε ένα λεπτό στους servers της υπηρεσίας αποθηκεύονται καινούργια βίντεο συνολικής διάρκειας 24 ωρών. Κι όλα αυτά μόλις σε πέντε χρόνια, αφού πριν από λίγες εβδομάδες το YouTube έκλεισε την πρώτη πενταετία λειτουργίας του από τον Μάιο του 2005, όταν ξεκίνησε να «τρέχει» δοκιμαστικά ως υπηρεσία διακίνησης αρχείων multimedia, προσφέροντας τη δυνατότητα στους χρήστες να «ανεβάσουν» βίντεο της επιλογής τους.
Ποιες είναι οι συνέπειες αυτής της εκρηκτικής δημοφιλίας; Κατ’ αρχάς το ότι οι τηλεοπτικοί σταθμοί έχουν χάσει το μονοπώλιο που κατείχαν για δεκαετίες στην οικιακή ψυχαγωγία και ενημέρωση· σε πρόσφατη έρευνα του BBC, το 63% των συμμετεχόντων δήλωσαν πως, χάρις σε υπηρεσίες όπως το YouTube, αφιερώνουν «λιγότερο» ή «σημαντικά λιγότερο» χρόνο μπροστά στην TV. Κατά δεύτερον, ότι εδώ και πολύ καιρό οι όροι «ιντερνετική ψυχαγωγία» και «ενημέρωση» δεν περιλαμβάνουν μόνον αποσπάσματα από κινηματογραφικές ταινίες ή τηλεοπτικές σειρές και βιντεοκλίπ γνωστών μουσικών συγκροτημάτων, τα οποία ομολογουμένως έδωσαν ώθηση στο YouTube στα πρώτα του βήματα. Αντίθετα, υπολογίζεται πως, από τους χρήστες που αποθηκεύουν οπτικό υλικό στο YouTube, το 62% αναρτά ερασιτεχνικές λήψεις που ανήκουν στους ίδιους – και οι οποίες προσελκύουν ένα διόλου ευκαταφρόνητο αριθμό επισκεπτών.
Ετσι κι αλλιώς, στην ιστοσελίδα του φιλοξενούνται πανεπιστημιακές διαλέξεις (από το 2007, το πανεπιστήμιο του Berkeley «ανεβάζει» όλες τις παραδόσεις του ιδρύματος), σεμινάρια χρήσης υπολογιστών, ενημερωτικό υλικό για τη δράση μη κυβερνητικών οργανώσεων και οικολόγων από όλα τα σημεία του πλανήτη, ακόμη και ντοκιμαντέρ ή ανεξάρτητες παραγωγές που δεν κατάφεραν να προβληθούν στις κινηματογραφικές αίθουσες. Αλλά και σπάνια ντοκουμέντα τα οποία κατέγραψαν αυτόπτες μάρτυρες με μία κάμερα ή ένα κινητό, όπως τα δεκάδες βίντεο από την πρόσφατη εξέγερση στο Ιράν.
Αλλωστε, ανεξάρτητα από το είδος του οπτικοακουστικού υλικού, η επιτυχία της υπηρεσίας οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο ότι έδωσε τη δυνατότητα για εύκολη ανταλλαγή αρχείων multimedia σε μία εποχή όπου, παρά την ταχεία εξάπλωση του Ιντερνετ, η διακίνησή τους είτε ήταν αδύνατη μέσω e-mail είτε εξαιρετικά χρονοβόρα αν κανείς επέλεγε κάποια εναλλακτική λύση. Εξάλλου, μέσα από το YouTube οποιοσδήποτε είχε τη δυνατότητα να δημοσιοποιήσει δωρεάν και χωρίς ιδιαίτερες τεχνικές γνώσεις αποσπάσματα διάρκειας έως και δέκα λεπτών, τα οποία οποιοσδήποτε άλλος χρήστης μπορούσε να δει σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, χρησιμοποιώντας μία κοινότατη εφαρμογή (το Flash player της Adobe) που βρισκόταν ήδη εγκατεστημένη σε εκατομμύρια υπολογιστές.Και μάλιστα πολλές φορές χωρίς να χρειαστεί να καταφύγει στην ίδια την ιστοσελίδα της υπηρεσίας: το YouTube έδινε εξαρχής τη δυνατότητα ενσωμάτωσης των βιντεοκλίπ του σε τρίτα site, μπλογκ ή πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης. Καινοτομία που άσκησε επίδραση στα παραδοσιακά MME, με αρκετές τηλεοπτικές εκπομπές να συμπεριλαμβάνουν σήμερα ενότητες προβολής βίντεο από το Ιντερνετ και τα δεκάδες «You Tube κανάλια» που έχουν δημιουργήσει εφημερίδες και περιοδικά σαν τους New York Times, την Washington Post και το Time.
Δεοντολογία
Οπως είναι φυσικό, εκτός από όλο αυτό το υλικό, στο site φιλοξενούνται επίσης αποσπάσματα τα οποία αρνούνται το Ολοκαύτωμα, έχουν ρατσιστικό περιεχόμενο, προωθούν τη μισαλλοδοξία ή «αποδεικνύουν» διάφορες θεωρίες συνωμοσίας. Από την πλευρά του, το YouTube απαντάει πως σε αυτές τις περιπτώσεις δεν παραβιάζεται ο κώδικας δεοντολογίας του, ο οποίος απαγορεύει μόνο δυσφημιστικά αποσπάσματα ή αποσπάσματα που περιέχουν πορνογραφικές σκηνές και εξυμνούν εγκληματικές συμπεριφορές. Ακόμη όμως και για βίντεο τα οποία ανήκουν όντως σε αυτήν την κατηγορία, η υπηρεσία έχει κατηγορηθεί πως οι ελεγκτικοί της μηχανισμοί είναι εξαιρετικά αναποτελεσματικοί στην έγκαιρη απόσυρσή τους, καθώς προϋποθέτουν πως οι ίδιοι οι χρήστες θα ειδοποιούν τους διαχειριστές για τα αμφιλεγόμενα βίντεο.
Συμφωνίες
Αν και το YouTube εξαγοράστηκε το 2006 από την Google με 1,65 δισ. δολάρια, για τον διαδικτυακό κολοσσό η υπηρεσία δεν έχει αποφέρει ακόμη κέρδη, παρά τα έσοδα από τις διαφημίσεις που προβάλλονται παράλληλα με κάθε βίντεο. Μόνο το 2009 το YouTube κατέγραψε ζημίες που έφτασαν τα 500 εκατ. δολάρια. Πολλοί ειδικοί υποστηρίζουν πως αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι από νωρίς το site βρέθηκε σε τροχιά σύγκρουσης με τους μεγαλύτερους αμερικανικούς τηλεοπτικούς σταθμούς και κινηματογραφικά στούντιο –καθώς τα αποσπάσματα του οπτικοακουστικού τους υλικού προβάλλονταν αρχικά χωρίς κανένα αντίτιμο για πνευματικά δικαιώματα–, με συνέπεια οι εταιρείες αυτές να ιδρύσουν εναλλακτικές υπηρεσίες, όπως το Hulu, για την online προβολή σειρών και φιλμ.
Ωστόσο, η κατάσταση φαίνεται να αλλάζει: το YouTube όχι μόνο έχει ήδη υπογράψει συνεργασία με την MGM, το CBS και το BBC, αλλά αναμένεται να αποτελέσει τη «ραχοκοκαλιά» της Google TV, της πλατφόρμας που ανακοίνωσε πριν από λίγες ημέρες η Google, ώστε κάθε τηλεόραση να μετατραπεί ουσιαστικά σε τερματικό πρόσβασης στο Ιντερνετ και ο τηλεθεατής να μπορεί πλέον να παρακολουθήσει στο σαλόνι του τηλεοπτικές σειρές, ταινίες και αθλητικές αναμετρήσεις απευθείας από το Web. Και γι’ αυτόν τον λόγο, το YouTube πειραματίζεται ήδη με προβολές τρισδιάστατων ταινιών, με τη «ζωντανή» μετάδοση τηλεοπτικών γεγονότων, αλλά και με μία τεχνολογία αυτόματου υποτιτλισμού, η οποία, μάλιστα, υποστηρίζει εξήντα γλώσσες.
Αυτό που μας λέει για τα social media –ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης– η ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια Wikipedia είναι ότι έχουν σχεδιαστεί για να μεταδίδονται μέσα από την κοινωνική διάδραση. Οτι κάνουν χρήση τεχνικών δημοσιοποίησης που είναι πολύ προσβάσιμες, αλλά έχουν και κλιμακούμενη εμβέλεια. Οτι χρησιμοποιούν τις διαδικτυακές τεχνολογίες για να μεταδίδουν κοινωνικούς μονoλόγους, τους οποίους και μετατρέπουν σε κοινωνικούς διαλόγους. Οτι στηρίζουν τον εκδημοκρατισμό της γνώσης και της πληροφορίας και «κάνουν τους ανθρώπους από καταναλωτές ενός περιεχομένου, να γίνονται οι ίδιοι οι παραγωγοί του».
Tο μέλλον του παραδοσιακού CV
Πόσο όμως η αποτελεσματικότητα της χρήσης τους στη χώρα μας επηρεάζει –κυρίως– την εργασιακή μας ζωή είτε εμείς αναζητούμε μια θέση εργασίας –αλλά και αμφίδρομα– προκειμένου να μας επιλέξουν μέσα από τη χρήση– είτε ακόμη επειδή δεν κάνουν χρήση των social media; Ποιο είναι το μέλλον της παραδοσιακής χρήσης του βιογραφικού σημειώματος (CV) μέσα από τις νέες αυτές εφαρμογές; Μια ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα και ενημερωτική έρευνα για τη χρήση και τις εφαρμογές ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης (όπως των Facebook, LinkedIn, Twitter κ. ά.) διενήργησε πρόσφατα σε συνεργασία με τον Σύνδεσμο Διοίκησης Ανθρωπίνου Δυναμικού Ελλάδος (www. gpma. gr), το Εργαστήριο Οργανωσιακής Συμπεριφοράς & Ηγεσίας (CROB-L) του Τμήματος Διοικητικής Επιστήμης & Τεχνολογίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (http: //crob. dmst. aueb. gr) με υπεύθυνο τον επίκουρο καθηγητή Οργανωσιακής Συμπεριφοράς κ. Ιωάννη Νικολάου (www. dmst. aueb. gr/nikolaou) ο οποίος και παρουσίασε τα αποτελέσματά της κατά τις εργασίες του φετινού ετήσιου Συνεδρίου του ΣΔΑΔΕ.
Δύο οι έρευνες
Στην πραγματικότητα, οι έρευνες είναι δύο: η μία με τη συμμετοχή στελεχών και διευθυντών Ανθρωπίνου Δυναμικού από ελληνικές και πολυεθνικές επιχειρήσεις που λειτουργούν στη χώρα μας. Στόχος της, να διερευνηθεί η χρήση των ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης στις επιμέρους πρακτικές Διοίκησης Ανθρωπίνου Δυναμικού. Και η δεύτερη με τη συμμετοχή εργαζομένων υποψηφίων που χρησιμοποιούν αυτές τις ιστοσελίδες, κυρίως, για αναζήτηση εργασίας. Με κοινό εύρημα ότι οι εννέα στους δέκα συμμετέχοντες –και από τις δύο πλευρές– χρησιμοποιούν τις ιστοσελίδες αυτές, έστω και περιστασιακά. Στα συμπεράσματα της έρευνας αναφέρεται ότι το Facebook στη χώρα μας έχει περισσότερους από 400.000 χρήστες.
20.000 χρήστες
Το LinkedIn –που θεωρείται η πλέον διαδεδομένη ιστοσελίδα μεταξύ των στελεχών Διοίκησης Ανθρωπίνου Δυναμικού (ΔΑΔ) – έχει στη χώρα μας 20.000 χρήστες. Ενώ το εξειδικευμένο Greek HR Group του LinkedIn έχει ως μέλη περισσότερα από 650 στελέχη ΔΑΔ. Σε σχέση με το Facebook (36%) τα στελέχη ΔΑΔ ασχολούνται πιο ενεργά με το LinkedIn (45%). Το αντίθετο συμβαίνει με τους εργαζομένους – υποψηφίους. Οι οποίοι είναι περισσότερο δραστήριοι με το Facebook (58%) παρά με το LinkedIn (23,7%).
Ενα αποτέλεσμα που ο κ. Ιωάννου χαρακτηρίζει απόλυτα φυσιολογικό, «εφ’ όσον το Facebook χρησιμοποιείται κατά βάσιν για προσωπική χρήση, διασκέδαση και κοινωνική δικτύωση, ενώ η χρήση του LinkedIn είναι περισσότερο επαγγελματική». Αλλωστε, τα στελέχη ΔΑΔ (60%) δηλώνουν ότι θεωρούν το LinkedIn –σε σχέση με το Facebook– ιδιαίτερα αποτελεσματικό εργαλείο για την εξεύρεση και την επιλογή μεσαίων, ανωτέρων και ανωτάτων στελεχών.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότερα
Άρθρα (RSS)