Αρχείο για 17 Ιουνίου, 2010
 Η Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, Άννα Διαμαντοπούλου, ενημέρωσε σήμερα (17/6/2010) την Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Ελληνισμού της Διασποράς, σχετικά με τις πολιτικές πρωτοβουλίες για τη στήριξη και προβολή της Ελληνικής Γλώσσας.
«Το πρώτο και σημαντικό κεφάλαιο είναι η διδασκαλία της γλώσσας στα σχολεία του εσωτερικού. Στα 800 πιλοτικά δημοτικά σχολεία, που ξεκινούν το Σεπτέμβριο, αυξάνονται οι ώρες διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας. Ενισχύουμε τη φιλαναγνωσία, με την ανάγνωση και λογοτεχνικών βιβλίων ,από την Α’ δημοτικού, ώστε το παιδί να έρθει σε επαφή με τα βιβλία και την ελληνική γλώσσα. Σ’ αυτό υπάρχει συνεργασία με λογοτέχνες, και καλλιτέχνες. Δίνουμε τη δυνατότητα σε κάθε Σύλλογο Εκπαιδευτικών να επιλέξει τον τρόπο, με τον οποίο θα οργανώσει τέτοιου είδους δραστηριότητες, με στόχο πάντοτε το παιδί να έρθει κοντά στην ελληνική λογοτεχνία, από πολύ μικρή ηλικία.
Το δεύτερο σημαντικό είναι η διδασκαλία της γλώσσας στα σχολεία του εξωτερικού. Το κέντρο βάρους στα σχολεία του εξωτερικού είναι η Γλώσσα, η Ιστορία και ο Πολιτισμός. Γι’ αυτό και επικεντρωνόμαστε, όσον αφορά τη διαχείριση ανθρωπίνου εκπαιδευτικού δυναμικού, στους νηπιαγωγούς, στους δασκάλους και στους φιλολόγους, κατά προτεραιότητα. Σε δεύτερη κατηγορία είναι οι ειδικότητες εκείνες, οι οποίες ασχολούνται με τον πολιτισμό, δηλαδή γυμναστές που ξέρουν χορούς και μουσικοί. Στο θέμα των σχολείων του Αποδήμου ξεκινάει μια διαβούλευση με στόχο, τον Οκτώβριο – και με το Συμβούλιο Αποδήμων – να καταλήξουμε σε ένα νέο σχέδιο λειτουργίας των σχολείων ανά ήπειρο και ανά περιοχή, με κεντρική ιδέα την ελληνική γλώσσα, την ιστορία και τον ελληνικό πολιτισμό.
Η τρίτη κατηγορία είναι η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας σε ανήλικους και ενήλικους παλιννοστούντες και μετανάστες. Η γνώση της ελληνικής γλώσσας στην χώρα μας από τους μετανάστες είναι το κυρίαρχο στοιχείο ενσωμάτωσης και ένταξης. Εδώ υπάρχουν και αναβαθμίζονται μια σειρά προγραμμάτων.
Πιστοποιητικό ελληνομάθειας, το οποίο έχει πίσω του μια πολύ σοβαρή πολιτική και είναι από τις προτεραιότητες του Υπουργείου. Θα κάνουμε το πιστοποιητικό ελληνομάθειας ένα πιστοποιητικό κύρους, όπως είναι και σε άλλες χώρες και βέβαια έχει σημασία και ο Οργανισμός που θα το χορηγεί. Σκεφτόμαστε τη δημιουργία ενός ισχυρού Οργανισμού για την ελληνική γλώσσα στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, που θα διαβεβαιώνει, που θα πιστοποιεί την ελληνομάθεια.
Παραγωγή εκπαιδευτικού υλικού, για την υποστήριξη της ελληνικής γλώσσας, κυρίως, με την αξιοποίηση της ψηφιακής τεχνολογίας. Η αξιοποίησή της για την δημιουργία υλικού, το οποίο θα υποστηρίζει, από την πολύ νεαρή ηλικία, την σωστή χρήση της ελληνικής γλώσσας και ο ειδικός σχεδιασμός γι’ αυτή την πρώτη γενιά του διαδικτύου, είναι μία από τις προτεραιότητες και τις ενότητες οι οποίες θα συζητηθούν.
Έρευνα στο θέμα της γλώσσας, της γλωσσολογίας και της γλωσσικής αγωγής, δηλαδή η έρευνα της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, μέχρι την εξέλιξη της σημερινής γλώσσας και η υποστήριξη των λογοτεχνικών και των επιστημονικών σπουδών.
Η διοργάνωση της εξ’ αποστάσεως διδασκαλίας και της αυτοεκπαίδευσης. Αυτό αφορά και Έλληνες ενήλικες αποδήμους σε όλα τα σημεία του πλανήτη, οι οποίοι θα ήθελαν να παρακολουθήσουν την εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση.
Υποστήριξη των Σπουδών Μετάφρασης και Διερμηνείας. Ο τρόπος που γίνεται η μετάφραση, είναι πολλές φορές, εξαιρετικά προβληματικός, δηλαδή, μέχρι που βγαίνει άλλο νόημα.
0 σχόλια »
 Στο ιστολόγιο ενός φροντιστή διαβάζω σχετικά με την αποχή των βαθμολογητών: “Σύμφωνα με πληροφορίες του ιστολογίου μας η αποχή θα τερματιστεί την Πέμπτη και τα αποτελέσματα θα αναρτηθούν στα σχολεία την Παρασκευή 25 Ιουνίου. Την ίδια μέρα θα ανακοινωθούν και τα στατιστικά ανά μάθημα”.
Τόσο σικέ τα πράγματα. Περιμένω να επαληθευτεί…
Και συνεχίζει: “Η αναστάτωση αυτή φέρνει στην επιφάνεια και το καθεστώς αδιαφάνειας στη λειτουργία των βαθμολογικών κέντρων. Η σημερινή Ελευθεροτυπία το υπαινίσσεται σαφώς αλλά δεν το αναδεικνύει με το καθοριστικό ερώτημα: Πώς επιλέγονται οι εκπαιδευτικοί που συνδράμουν στη λειτουργία των βαθμολογικών κέντρων;”
Μα με το γνωστό τρόπο: φύγε εσύ έλα εσύ…
1 σχόλιο »
 Ένα νέο εργαλείο, που αλλάζει τα ισχύοντα δεδομένα στο χώρο της κοινωνικής δικτύωσης, εισάγει το Twitter.
Μέχρι σήμερα, οι χρήστες των social media μπορούσαν, μέσω των αναρτήσεών τους, να απαντούν στα ερωτήματα «ποιος», «τι» και «πότε». Τώρα, με την υπηρεσία Twitter Places, θα μπορεί να δοθεί απάντηση και στο «πού». Οι χρήστες θα μπορούν να κατηγοριοποιούν τις αναρτήσεις ανά γεωγραφικό σημείο και να λαμβάνουν αυτόματα ενημέρωση για ένα γεγονός που βρίσκεται σε εξέλιξη, από τον τόπο που εκτυλίσσεται.
Με το Twitter Places οι χρήστες ορούν να δημιουργούν ετικέτες (tags) με την ακριβή θέση στην οποία βρίσκονται την ώρα της ανάρτησης που κάνουν για ένα συγκεκριμένο συμβάν. Αυτομάτως, όλοι όσοι έχουν πρόσβαση στο Twitter υπόλοιποι θα μπορούν να αναζητήσουν όλα τα μηνύματα που έχουν γραφτεί από την συγκεκριμένη τοποθεσία, να διασταυρώσουν πληροφορίες και να ταυτοποιήσουν ένα γεγονός.
Το Twitter επισημαίνει την αναγκαιότητα να αναπτυχθούν τρόποι με τους οποίους οι άνθρωποι μπορούν να εντοπίζουν τα μηνύματα που τους ενδιαφέρουν και τους αφορούν.
Αυτό είναι ένα μεγάλο βήμα, σχολιάζουν διεθνείς αναλυτές των social media, επισημαίνοντας την «μετεξέλιξη» των κοινωνικών δικτύων σε εργαλεία καθημερινότητας.
Αν κάποιος είναι εγκλωβισμένος στην Βασιλίσσης Σοφίας και θέλει να μάθει γιατί τα αυτοκίνητα είναι ακινητοποιημένα, θα μπορούσε πάρει στα χέρια του το κινητό του τηλέφωνο και να αναζητήσει αναρτήσεις από την συγκεκριμένη τοποθεσία (π.χ. ετικέτα «Vasilissis Sofias»), για να πληροφορηθεί ότι λίγες εκατοντάδες μέτρα πιο κάτω βρίσκεται σε εξέλιξη πορεία. Αυτό, βέβαια, προϋποθέτει ότι άλλοι χρήστες που βρίσκονται στο σημείο, θα έχουν «ποστάρει» αυτή την πληροφορία.
Επίσης, αν κάποιος περνώντας έξω από τη «Μεγάλη Βρετανία» έβλεπε κόσμο, θα μπορούσε να αναζητήσει με αυτή την ετικέτα τις σχετικές αναρτήσεις, για να πληροφορηθεί ότι στο κεντρικό ξενοδοχείο δίνει δεξίωση ο Αμερικανός πρέσβυς.
«Το σημείο στο οποίο βρίσκεστε, καθορίζει αυτό που σας ενδιαφέρει», δήλωσε ο Έβαν Γουίλιαμς, συνιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος του Twitter, συνοψίζοντας τα παραπάνω.
Οι γεωγραφικές πληροφορίες θα μπορούσαν δυνητικά να χρησιμοποιηθούν και για εμπορικούς σκοπούς. Φερ’ ειπείν από επιχειρήσεις που θέλουν να ωθήσουν τους καταναλωτές που βρίσκονται σε ένα κατάστημα να επισκεφθούν το δικό τους μαγαζί που είναι δίπλα, γνωρίζοντας ότι βρίσκονται στην περιοχή. Αυτό, βέβαια, θα ήγειρε ζητήματα παραβίασης των προσωπικών δεδομένων και της ιδιωτικότητας των χρηστών.
Οι χρήστες του Twitter που θέλουν να μοιραστούν τη θέση τους, κάνουν «κλικ» σε έναν σύνδεσμο με τον τίτλο «Πρόσθεσε την τοποθεσία σου», τη στιγμή που γράφουν την ανάρτησή τους.
Έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν θέση από μια προϋπάρχουσα βάση δεδομένων τις ή να προσθέσουν απευθείας το δικό τους σημείο.
Το Twitter Places θα είναι αρχικά διαθέσιμο στο Twitter.com και στην ειδική ιστοσελίδα της υπηρεσίας για φορητές συσκευές. Στο μέλλον, θα διανεμηθεί και σε άλλες πλατφόρμες λογισμικού για κινητά τηλέφωνα.
Την επόμενη εβδομάδα, το Twitter θα παρουσιάσει την έναρξη λειτουργίας του νέου εργαλείου σε 65 χώρες, σε συνεργασία με την TomTom, μια εταιρεία που αναπτύσσει συστήματα ηλεκτρονικής πλοήγησης, και την εταιρεία διαχείρισης online περιεχομένου Localeze.
Τα Νέα
0 σχόλια »
Αναρτήθηκε από terracomputerata στο παιχνίδι, με ετικέτες: Scrabble
 Το Scrabble δεν έχει πλέον την απήχηση που είχε. «Οι νέοι φοβούνται το παιχνίδι.Φοβούνται τα ελληνικά τους.Κάποιοι τα θεωρούν φτωχά, άλλοι έχουν δυσκολία να εκφραστούν σε αυτά, πολλοί καταφεύγουν σε ένα μείγμα ελληνικών και αγγλικών εκφράσεων. Αποτέλεσμα είναι το Scrabble, όσο διασκεδαστικό ήταν κάποτε για τις δικές μας τότε νεανικές παρέες,να φαντάζει τώρα βραχνάς» λέει η κυρία Νιάρχου. «Το Scrabble είναι ευκαιρία να πλουτίσει κανείς τα ελληνικά του, το λεξιλόγιο της καθημερινότητάς του. Δεν χρειάζεται να είσαι φιλόλογος ή βαθύς γνώστης της ελληνικής. O τρόμος των νέων,λόγω της πενιχρότητας των ελληνικών τους, που μπορεί γενικά να θεωρούν ότι τους στιγματίζει, κίνητρο πρέπει να αποτελέσει,όχι ανασταλτικό παράγοντα» σημειώνει από την πλευρά του ο κ. Τζήμας. Και σημειώνει ότι «στο Διαδίκτυο, στην ιστοσελίδα zoo.gr, το Scrabble δεν έχει την απήχηση άλλων παιχνιδιών. Ελάχιστοι νέοι μπαίνουν για να διαγωνιστούν σε αυτό, παρά το γεγονός ότι τραπέζι, ταμπλό και αντίπαλος έρχονται μπροστά στα μάτια του με ένα κλικ του ποντικιού». Εκτός συνόρων πάλι, στη Μεγάλη Βρετανία και στις ΗΠΑ, η εταιρεία Μattel, η οποία έχει τα δικαιώματα του δημοφιλούς επιτραπέζιου, έχει δεχθεί πληθώρα αιτημάτων να απλοποιήσει τους όρους του ώστε να «ελαστικοποιηθούν» τα κριτήρια και να γίνονται δεκτοί νεολογισμοί ή εκφράσεις της νεανικής γλώσσας και του Διαδικτύου.
www.tovima.gr
0 σχόλια »
 Του Αναστασίου Tσαγγαλίδη* στην Καθημερινή
Η Γραμματική του γυμνασίου των Σ. Χατζησαββίδη και Α. Χατζησαββίδου είναι το αποτέλεσμα μιας γενναίας προσπάθειας συμβιβασμού: από τη μια έπρεπε να βασίζεται στη μεγάλη, κρατική και αξεπέραστη (αλλά όχι και αλάνθαστη) Γραμματική Τριανταφυλλίδη· από την άλλη έπρεπε να ενσωματώνει τις εξελίξεις στις επιστήμες της γλώσσας που έλαβαν χώρα στα εξήντα πάνω-κάτω χρόνια που μας χωρίζουν από τη γραμματική αυτή και τα ακόμα περισσότερα από τις έρευνες του Τριανταφυλλίδη σχετικά με τη σχολική πραγματικότητα.
Και αυτή δεν ήταν η μόνη αναντιστοιχία εφικτού και ευκταίου: για να ολοκληρώσουν με επιτυχία το έργο τους οι συγγραφείς θα έπρεπε να μπορούν να μαντέψουν τι θα περιείχε το αντίστοιχο εγχειρίδιο του δημοτικού (το οποίο συντασσόταν ανεξάρτητα!) αλλά και να επιλέξουν σε ποιο βαθμό θα ακολουθήσουν τα γλωσσικά εγχειρίδια των τριών τάξεων του γυμνασίου. Κι όλα αυτά με δεδομένους τους περιορισμούς έκτασης του έργου και την ανάγκη απλοποίησης που επιβάλλει η ηλικία των μαθητών.
Παρά την προσπάθεια των συγγραφέων (ή ίσως και εξαιτίας της) να συμβιβάσουν τη θεωρητική γλωσσολογία με τη γλωσσοδιδακτική, παρατηρούνται ασυνέπειες στην ορολογία, με αποκλίσεις και από την παράδοση και από τις σύγχρονες προσεγγίσεις.
Ενδεικτικά: η αναφορά στην πραγματολογία είναι ατυχής με τον τρόπο που γίνεται, σαν να πρόκειται για ένα κομμάτι της γραμματικής. Οπως και να ορίζεται η καθεμιά, σίγουρα δεν περιλαμβάνει η μία την άλλη. Η γραμματική καθορίζει ό,τι μπορούμε να ρωτήσουμε «Θα μπορούσατε να μου πείτε την ώρα;», αλλά όχι και «Θα μπορέσατε να μου πείτε την ώρα;». Η πραγματολογία προβλέπει ότι συνηθέστατα η απάντηση «ναι» σε μια τέτοια «ερώτηση» δεν είναι κατάλληλη. Το ότι μια τέτοια «ερώτηση» είναι επιφανειακά μόνο ερώτηση, απαιτεί εξήγηση μέσω μιας θεωρίας των «λεκτικών πράξεων». Αναφορά στη θεωρία αυτή γίνεται σε δύο μόλις σελίδες στο τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου. Η αναφορά εκεί είναι ασύνδετη με όσα έχουν προηγηθεί και δεν αξιοποιείται καθόλου, π.χ. στη συζήτηση των εγκλίσεων και των τροπικοτήτων· ορίζεται εκεί ότι η προστακτική «μπορεί να εκφράζει προσταγή… ή παράκληση κ.ά.», ενώ στο τέλος του βιβλίου η προστακτική δίνεται ως παράδειγμα «κατευθυντικής λεκτικής πράξης» – χωρίς κανέναν υπαινιγμό για τον συσχετισμό των δύο κατηγοριοποιήσεων. Παρόμοια, όροι και έννοιες όπως το «Διεθνές Φωνητικό Αλφάβητο», το «φώνημα» και η διαφορά συμβολισμού των φωνημάτων και των φθόγγων (που «εγκλείονται πάντα σε πλάγιες γραμμές» και «σε ορθογώνιες αγκύλες», αντίστοιχα) απλώς αναφέρονται και δεν αξιοποιούνται σε κανένα σημείο της περιγραφής.
Εκτός από τις αναντιστοιχίες μεταξύ θεωρητικών προσεγγίσεων και διδακτικών ζητουμένων υπάρχουν εσωτερικές ασυνέπειες που δεν μπορούν να δικαιολογηθούν: ο τύπος «μαγειρέψω» δίνεται ως παράδειγμα της υποτακτικής στην πρόταση «αν μαγειρέψω γεμιστά θα είναι όλοι ευχαριστημένοι», ενώ σε απόσταση δέκα μόλις αράδων δηλώνεται πως «η υποτακτική έχει την άρνηση μη(ν)». Αντίστοιχα, στη συζήτηση των χρόνων ορίζονται ως παροντικοί χρόνοι ο ενεστώτας και ο παρακείμενος οι οποίοι «δηλώνουν ότι κάτι γίνεται στο παρόν», ενώ οι παρελθοντικοί (ρητά: ο παρατατικός, ο αόριστος και ο υπερσυντέλικος) «δηλώνουν ότι κάτι έγινε στο παρελθόν». Ανεξάρτητα από τις δυσκολίες που προκύπτουν από τη διαπλοκή μορφής και σημασίας, είναι μάλλον περίεργο να καταλήγουν οι συγγραφείς στην επόμενη κιόλας σελίδα στο συμπέρασμα ότι «τα σημασιολογικά όρια μεταξύ του αορίστου και του παρακειμένου στη χρήση της νέας ελληνικής δεν είναι σαφή», μια που η αρχική κατηγοριοποίηση (με βάση τη σημασία!) τους κατέτασσε σε εξ ορισμού αντίθετες ομάδες.
Συχνά η Γραμματική δεν παίρνει θέση σε αμφισβητούμενα ζητήματα ανάλυσης: σε αρκετά σημεία υπάρχουν διατυπώσεις του τύπου «σύμφωνα με κάποιες γλωσσολογικές αναλύσεις» το φαινόμενο Χ είναι Υ (και όχι Ζ, δηλαδή, όπως είχε οριστεί παραπάνω). Ετσι, άλλοτε ρητά και άλλοτε έμμεσα, συχνά προκύπτουν ερωτήματα όπως, π.χ., οι φθόγγοι είναι 31 ή 33; Ο όρος «υποτακτική αορίστου» περιγράφει το «μαγειρέψει», το «να μαγειρέψει» ή το «να μαγείρεψε»; κ.ο.κ., τα οποία τελικά δεν βρίσκουν απάντηση.
Προφανώς, η νηφαλιότητα είναι εκτιμητέα και η μέση οδός γενικά προφυλάσσει από υπερβολές (ειδικά σε σχέση με τα ελληνικά γλωσσικά πράγματα). Ομως ο εκπαιδευτικός στόχος πρέπει να είναι σε κάθε περίπτωση ξεκάθαρος: συνήθως ούτε ο μαθητής ούτε και ο δάσκαλος είναι ευτυχείς με επιλογές του τύπου «διαλέξτε και πάρτε». Μια παιδαγωγική Γραμματική, πάντως, θα κριθεί τελικά και από τα μαθησιακά οφέλη που θα αποδειχθεί ότι προκύπτουν από τη χρήση της.
* Ο Α. Τσαγγαλίδης είναι επίκουρος καθηγητής Γλωσσολογίας στο Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του ΑΠΘ.
0 σχόλια »
Η καθημερινή ζωή στο σπίτι του μέλλοντος στη Δύση θα θυμίζει μία φωλιά στο εσωτερικό ενός iPad, σύμφωνα με έκθεση εσωτερικής αρχιτεκτονικής και ντιζάιν στο Παρίσι.
Στο μελλοντικό σπίτι δεν θα χρειάζεται πια να τραβήξει το καζανάκι ή να σηκώσει το καπάκι της τουαλέτας, καθώς «έξυπνοι» αισθητήρες θα το κάνουν για εσάς. Τα καθίσματα της τουαλέτας θα είναι θερμαινόμενα, η μπανιέρα θα θυμάται σε τι θερμοκρασία σας αρέσει το νερό σας, ενώ οι τοίχοι θα διαθέτουν λειτουργίες που θα σας επιτρέπουν να αλλάξετε το χρώμα τους ή να αναρτήσετε σε αυτούς ηλεκτρονικά έργα τέχνης.
«Πριν μερικά χρόνια, όσοι φαντάζονταν το μέλλον σκέφτονταν πολλά κουμπιά και μοχλούς. Οι σημερινές αντιλήψεις άλλαξαν ριζικά, τώρα όλα λειτουργούν με συστήματα αφής. Οι άνθρωποι θα περπατούν πάνω σε πατώματα LED, που θα αλλάζουν χρώμα κάτω από τα πόδια τους. Το νερό κάθε σπιτιού θα είναι εντελώς ανακυκλωμένο και θα λειτουργεί σε κλειστό κύκλωμα. Τα μπάνια θα είναι πολύ σημαντικά στο μέλλον και θα αποτελούν το κέντρο του σπιτιού», λέει ο βραβευθείς αρχιτέκτονας Βενσάν Μπαρί.
Τα μπάνια που επινόησε για το σπίτι του μέλλοντος ο Μπαρί διαθέτουν μπανιέρες που θυμίζουν κουκούλια, ενώ η πλύση του ανθρώπινου σώματος δεν γίνεται πια με νερό, αλλά με υπερήχους και θερμό αέρα. Στους τοίχους του μπάνιου, ψηφιακές οθόνες θα προβάλλουν εικόνες της αρεσκείας του ιδιοκτήτη.
«Ο σύγχρονος άνθρωπος διαθέτει σήμερα τηλεφωνικές συσκευές του 22ου αιώνα, αλλά συνεχίζει να ζει σε σπίτι του 19ου αιώνα. Η ώρα είναι κατάλληλη να προφτάσουμε την εποχή μας», λέει ο Γιασίν Αΐτ Κάτσι, που σχεδίασε το «Γυάλινο Σπίτι». Σε αυτό, ο κάτοικος θα μπορεί να σκιάσει το σπίτι του με βοήθεια τηλεχειριστηρίου, σκουραίνοντας τα ειδικά «έξυπνα» τζάμια.
Ο Κατσί «βλέπει» το σπίτι του μέλλοντος ως ένα χώρο μινιμαλιστικό, με ελάχιστα έπιπλα αλλά τεράστιες διακοσμητικές δυνατότητες χάρη σε προηγμένα ηλεκτρονικά συστήματα. Το «έξυπνο γυαλί» του Κατσί, που περιέχει υγρούς κρυστάλλους, είναι ένα από τα καινοτόμα υλικά που εφηύρε η Quantum Glass, θυγατρική του γαλλικού κολοσσού Saint-Gobain.
www.kathimerini.gr με στοιχεία από AFP
0 σχόλια »
|
Άρθρα (RSS)