Μαυροντυμένοι απόψε φίλοι ωχροί
ελάτε στο δικό μου περιβόλι
μ’ ένα παλμό το βράδυ το βαρύ
για να το ζήσουμε όλοι
Τ’ αστέρια τρεμουλιάζουνε καθώς το μάτι ανοιγοκλείνει προτού δακρύσει
ο κόσμος των δενδρώνε ρεύει ορθός, κλαίει παρακάτου η βρύση
Από τα σπίτια που ‘ναι σαν βουβά κι ας μίλησαν τη γλώσσα του θανάτου
με φρίκη το φεγγάρι αποτραβά τ’ ασημοδάχτυλά του
Είναι το βράδυ απόψε θλιβερό
και ‘μείς θα το γλεντήσουμε το βράδυ
όσοι έχουμε το μάτι μας υγρό
και μέσα μας τον Άδη
Οι πάγκοι μας προσμένουν κι όταν βγει το πρώτο ρόδο στ’ ουρανού την άκρή
όταν θα σκύψει απάνου μας η αυγή στο μαύρο μας το δάκρυ
θα καθρεφτίσει τ’ απαλό το φως γιομάτοι δέος ορθοί θα σηκωθούμε
τον πόνο του θα πει κάθε αδερφός κι όλοι σκυφτοί θ’ ακούμε
Κι όπως θα λέω για κάτι ωραίο και αυρό
που σκυθρωποί το τριγυρίζουν πόθοι
τη λέξη τη λυπητερή θα βρω που ακόμα δεν ειπώθη
Παράδερναν μες τα καμένα ερείπια σπιτιών όπου αλλιώτικα δεν θα ΄μπαιναν ποτέ… Στάθηκε σ΄ένα καθιστικό μισοκαμένο κι ανοιχτό με θέα τον ουρανό. Οι διαλυμένες από το νερό σανίδες να γλιστράνε στην αυλή. Μουλιασμένοι τόμοι σε μια βιβλιοθήκη. Τράβηξε έναν και τον άνοιξε και τον ξανάβαλε στη θέση του. Όλα νοτισμένα. Να σαπίζουν. Σ΄ένα συρτάρι βρήκε ένα κερί. Και πώς να τ΄ανάψει. Το ΄βαλε στην τσέπη του. Βγήκε στο γκρίζο φως και κοντοστάθηκε κι είδε φευγαλέα την απόλυτη αλήθεια του κόσμου. Την παγωμένη ανηλεή περιφορά μιας γης χωρίς διαθήκη. Σκότος αμετακίνητο. Τα τυφλωμένα σκυλιά του ήλιου να τρέχουν. Το μαύρο κενό του σύμπαντος ένα πλάκωμα. Και κάπου εκεί δυο ζώα κυνηγημένα να τρέμουν σαν αλεπούδες στο λαγούμι τους. Χρόνος δανεικός και κόσμος δανεικός και μάτια δανεικά για να τον κλαις.
Νέες μελέτες αποδεικνύουν ότι τα μωρά και τα πολύ μικρά παιδιά είναι… μικροί Αϊνστάιν. Γνωρίζουν, παρατηρούν, εξερευνούν, φαντάζονται και μαθαίνουν περισσότερα απ΄ όσα θα πιστεύαμε ποτέ. Από μερικές πλευρές, είναι εξυπνότερα από τους ενηλίκους.
Τρία πρόσφατα πειράματα έδειξαν ότι ακόμη και τα μικρότερα παιδιά έχουν εξελιγμένες και ισχυρές ικανότητες εκμάθησης. Πέρυσι, οι Φέι Σου και Βάστι Γκαρσία του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας απέδειξαν ότι τα μωρά μπορούν να κατανοούν τις πιθανότητες. Το 2007, οι Λόρα Σουλτς και Ελίζαμπετ Μπάραφ Μπόναβιτς στο ΜΙΤ έδειξαν πως όταν τα μικρά παιδιά παίζουν, συσχετίζουν αίτια και αποτελέσματα. Επίσης το 2007, στο εργαστήριό μου στο Μπέρκλεϊ, η Ταμάρ Κουσνίρ κι εγώ ανακαλύψαμε ότι τα παιδιά προσχολικής ηλικίας μπορούν να χρησιμοποιούν τις πιθανότητες για να μαθαίνουν πώς λειτουργούν τα διάφορα πράγματα και αυτό τους επιτρέπει να φαντάζονται νέες δυνατότητες.
Διαφορετική ευφυΐα
Όμως η ευφυΐα των μωρών, δείχνουν οι έρευνες, είναι πολύ διαφορετική απ΄ αυτή των ενηλίκων και από το είδος της ευφυΐας που συνήθως καλλιεργούμε στο σχολείο. Η σχολική εργασία θέλει τα παιδιά να επικεντρώνουν και να σχεδιάζουν. Θέτουμε στόχους για τα παιδιά, με έμφαση στις δεξιότητες που θα πρέπει να αποκτήσουν ή τις πληροφορίες που θα πρέπει να ξέρουν. Τα παιδιά κάνουν τεστ για να αποδείξουν ότι έχουν απορροφήσει ένα συγκεκριμένο σύνολο δεξιοτήτων και γεγονότων, χωρίς περισπασμούς από άλλες δυνατότητες.
Αυτή η προσέγγιση μπορεί να λειτουργεί για παιδιά άνω των 5 ετών. Όταν λέμε ότι τα παιδιά προσχολικής ηλικίας δεν προσέχουν, στην πραγματικότητα εννοούμε ότι δεν μπορούν να μην προσέχουν: δυσκολεύονται να επικεντρώσουν σ΄ ένα μόνο συμβάν και να αποκλείσουν όλα τα υπόλοιπα. Αυτό μας έκανε στο παρελθόν να υποτιμήσουμε τα μωρά. Όμως η νέα έρευνα μας λέει ότι τα μωρά μπορούν να είναι ορθολογικά χωρίς να είναι προσανατολισμένα σ΄ έναν στόχο.
Υπέρ και κατά
Κάθε είδος ευφυΐας έχει τα υπέρ και τα κατά του. Το να επικεντρώνεις και να σχεδιάζεις σε οδηγούν ταχύτερα στον στόχο σου, αλλά μπορεί επίσης να σε κλειδώσουν μέσα σ΄ αυτά που ήδη γνωρίζεις, αποκλείοντάς σε από εναλλακτικές δυνατότητες. Τα μωρά και τα μικρά παιδιά εκ φύσεως εξερευνούν και θα πρέπει να ενθαρρύνονται να το κάνουν.
Και αυτό που τα παιδιά παρατηρούν από πιο κοντά, εξερευνούν πιο επίμονα και φαντάζονται πιο ζωηρά, είναι οι άνθρωποι γύρω τους. Δεν υπάρχουν τέλεια παιχνίδια· δεν υπάρχει μαγική φόρμουλα. Οι γονείς και οι άλλοι που τα φροντίζουν, διδάσκουν τα μικρά παιδιά δίνοντάς τους την προσοχή τους και αλληλεπιδρώντας φυσικά μαζί τους και, το κυριότερο, επιτρέποντάς τους απλώς να παίζουν.
Η Άλισον Γκόπνικ είναι καθηγήτρια Ψυχολογίας στο Μπέρκλεϊ και συγγραφέας του βιβλίου «Τhe Ρhilosophical Βaby».
Επανάσταση στην ενημέρωση υποσχόταν η έλευση του Twitter, του μικρομπλόγκ με το οποίο μπορούμε να πληροφορήσουμε αμέσως τους πάντες για όσα συμβαίνουν γύρω μας. Ο πολίτης – δημοσιογράφος, οπλισμένος μόνο με το κινητό του τηλέφωνο, για μία ακόμα φορά στάθηκε σε θέση μάχης απέναντι στους βραδύτερους επαγγελματίες, έτοιμος να φωτογραφίσει, να βιντεοσκοπήσει, να καταγγείλει, αλλά κυρίως να ενημερώσει. Στέλνοντας ένα μήνυμα μόλις 140 χαρακτήρων μέσω Twitter στα κινητά τηλέφωνα φίλων, γνωστών αλλά και αγνώστων, ο χρήστης θα μπορούσε να μεταβληθεί σε μίνι ειδησεογραφικό πρακτορείο. Πολλοί, μάλιστα, πίστεψαν ότι το Twitter θα καθιστούσε παρωχημένα, τουλάχιστον σε κάποιο μέτρο, τα «συμβατικά» ΜΜΕ.
Από τη θεαματική προσθαλάσσωση του Airbus στον ποταμό Χάντσον της Νέας Υόρκης, έως τα οδοφράγματα της Μπανγκόκ και τις διαδηλώσεις στην Τεχεράνη, οι φανατικοί χρήστες του Twitter μετέδωσαν τα τεκταινόμενα ανά την υφήλιο με την ταχύτητα του φωτός. Και φυσικά σε αυτή τη δυνατότητα πληροφόρησης και κυρίως στη «μόδα» κανένας δεν μπόρεσε να αντισταθεί. Ακόμα και τα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ αναγκάστηκαν να πουν «ναι», εγκαταλείποντας την παράδοση, και χρησιμοποίησαν το Twitter για να κοινοποιήσουν τα νέα των γαλαζοαίματων. Οπως ήταν αναμενόμενο, το παράδειγμα ακολούθησαν πολλές κρατικές υπηρεσίες και φορείς της Γηραιάς Αλβιώνος και όχι μόνο.
Ωστόσο, ως φαίνεται, οι επαναστάσεις που προαναγγέλλονται, και μάλιστα τόσο πομπωδώς σπάνια υλοποιούνται. Μελέτη που πραγματοποιήθηκε από την αμερικανική Pear Analytics διαπίστωσε ότι το 40% των μηνυμάτων που αποστέλλονται μέσω του Twitter είναι «ανόητες φλυαρίες» που δεν ενδιαφέρουν κανένα. Μάλιστα, η εταιρεία, που ανέλυσε δύο χιλιάδες μηνύματα, διευκρινίζει ότι στην κατηγορία «ανόητες φλυαρίες» δεν τοποθέτησε καν τα μηνύματα που αποτελούσαν τμήματα συζήτησης μεταξύ χρηστών, αλλά πληροφορίες του τύπου «τώρα τρώω ένα σάντουιτς». Μόνο το 8,7% των μηνυμάτων θα μπορούσε να ενδιαφέρει το ευρύτερο κοινό.
Η επανάσταση, λοιπόν, του Twitter θα καθυστερήσει ακόμα, αν ποτέ γίνει δηλαδή. Και τίποτα δεν μπορεί να αποκλείσει ότι η δημοτικότητα του συστήματος δεν θα ακολουθήσει κι αυτή καθοδική πορεία, όπως αυτή που καταγράφουν ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης όπως το Facebook και το MySpace. Σύμφωνα με μελέτες αυτά τα δίκτυα εγκαταλείπονται από τον νεαρόκοσμο ιδιαίτερα στις ηλικίες 15 έως 24 ετών. Κι όμως, πολλοί πίστεψαν ότι θα έφερναν μια κοινωνική επανάσταση.
Ισως, το Twitter να μην έφερε επανάσταση επειδή ο σημερινός Homo Interneticus, που απομονωμένος μπροστά στον υπολογιστή του παλεύει να συμμετάσχει στην ανθρώπινη κοινωνία, θέλει, όχι μόνο να πληροφορήσει τον κόσμο για κοσμογονίες και γεγονότα, αλλά κυρίως να διαμηνύσει ότι «υπάρχω» και «ναι… τρώω ένα σάντουιτς».
Πριν από δέκα χρόνια, το 1999, οι περισσότεροι χρήστες του Ίντερνετ ξεκινούσαν μόλις να μαθαίνουν και να εξοικειώνονται με υπηρεσίες όπως το Napster και το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Ήταν όμως και η χρονιά που μια αμερικανική εταιρεία, η Pyra Labs, διέθεσε μια νέα υπηρεσία, το Blogger, στις 23 Αυγούστου, μία πλατφόρμα που θα εξελισσόταν στη μεγαλύτερη blogging υπηρεσία του κόσμου.
Την Κυριακή το Blogger κλείνει δέκα χρόνια ζωής. Για να γιορτάσουν, η ομάδα του (που είναι πλέον κομμάτι της Google μετά την εξαγορά του 2003), υπόσχεται μια σειρά δώρων για τους χρήστες, με τη μορφή νέων δυνατοτήτων της υπηρεσίας. Χωρίς να αποκαλύπτουν περισσότερα στοιχεία, μεταξύ των αλλαγών περιλαμβάνονται ένα καλύτερο σύστημα σχολιασμού και σελίδες στα πρότυπα του WordPress.
Η WWF Eλλάς ανακοίνωσε τη δημιουργία του Οικοσκοπίου (www.oikoskopio.gr), ενός νέου δικτυακού τόπου, μέσα από τον οποίο οι επισκέπτες περιηγούνται σε έναν «περιβαλλοντικό χάρτη» της Ελλάδας.
Βιότοποι, προστατευόμενες περιοχές αλλά και δεδομένα για την έκταση, την ακριβή θέση και τα βασικά χαρακτηριστικά τους είναι πλέον προσβάσιμα σε κάθε χρήστη του Διαδικτύου.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότερα
Άρθρα (RSS)