Επανάσταση στην ενημέρωση υποσχόταν η έλευση του Twitter, του μικρομπλόγκ με το οποίο μπορούμε να πληροφορήσουμε αμέσως τους πάντες για όσα συμβαίνουν γύρω μας. Ο πολίτης – δημοσιογράφος, οπλισμένος μόνο με το κινητό του τηλέφωνο, για μία ακόμα φορά στάθηκε σε θέση μάχης απέναντι στους βραδύτερους επαγγελματίες, έτοιμος να φωτογραφίσει, να βιντεοσκοπήσει, να καταγγείλει, αλλά κυρίως να ενημερώσει. Στέλνοντας ένα μήνυμα μόλις 140 χαρακτήρων μέσω Twitter στα κινητά τηλέφωνα φίλων, γνωστών αλλά και αγνώστων, ο χρήστης θα μπορούσε να μεταβληθεί σε μίνι ειδησεογραφικό πρακτορείο. Πολλοί, μάλιστα, πίστεψαν ότι το Twitter θα καθιστούσε παρωχημένα, τουλάχιστον σε κάποιο μέτρο, τα «συμβατικά» ΜΜΕ.
Από τη θεαματική προσθαλάσσωση του Airbus στον ποταμό Χάντσον της Νέας Υόρκης, έως τα οδοφράγματα της Μπανγκόκ και τις διαδηλώσεις στην Τεχεράνη, οι φανατικοί χρήστες του Twitter μετέδωσαν τα τεκταινόμενα ανά την υφήλιο με την ταχύτητα του φωτός. Και φυσικά σε αυτή τη δυνατότητα πληροφόρησης και κυρίως στη «μόδα» κανένας δεν μπόρεσε να αντισταθεί. Ακόμα και τα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ αναγκάστηκαν να πουν «ναι», εγκαταλείποντας την παράδοση, και χρησιμοποίησαν το Twitter για να κοινοποιήσουν τα νέα των γαλαζοαίματων. Οπως ήταν αναμενόμενο, το παράδειγμα ακολούθησαν πολλές κρατικές υπηρεσίες και φορείς της Γηραιάς Αλβιώνος και όχι μόνο.
Ωστόσο, ως φαίνεται, οι επαναστάσεις που προαναγγέλλονται, και μάλιστα τόσο πομπωδώς σπάνια υλοποιούνται. Μελέτη που πραγματοποιήθηκε από την αμερικανική Pear Analytics διαπίστωσε ότι το 40% των μηνυμάτων που αποστέλλονται μέσω του Twitter είναι «ανόητες φλυαρίες» που δεν ενδιαφέρουν κανένα. Μάλιστα, η εταιρεία, που ανέλυσε δύο χιλιάδες μηνύματα, διευκρινίζει ότι στην κατηγορία «ανόητες φλυαρίες» δεν τοποθέτησε καν τα μηνύματα που αποτελούσαν τμήματα συζήτησης μεταξύ χρηστών, αλλά πληροφορίες του τύπου «τώρα τρώω ένα σάντουιτς». Μόνο το 8,7% των μηνυμάτων θα μπορούσε να ενδιαφέρει το ευρύτερο κοινό.
Η επανάσταση, λοιπόν, του Twitter θα καθυστερήσει ακόμα, αν ποτέ γίνει δηλαδή. Και τίποτα δεν μπορεί να αποκλείσει ότι η δημοτικότητα του συστήματος δεν θα ακολουθήσει κι αυτή καθοδική πορεία, όπως αυτή που καταγράφουν ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης όπως το Facebook και το MySpace. Σύμφωνα με μελέτες αυτά τα δίκτυα εγκαταλείπονται από τον νεαρόκοσμο ιδιαίτερα στις ηλικίες 15 έως 24 ετών. Κι όμως, πολλοί πίστεψαν ότι θα έφερναν μια κοινωνική επανάσταση.
Ισως, το Twitter να μην έφερε επανάσταση επειδή ο σημερινός Homo Interneticus, που απομονωμένος μπροστά στον υπολογιστή του παλεύει να συμμετάσχει στην ανθρώπινη κοινωνία, θέλει, όχι μόνο να πληροφορήσει τον κόσμο για κοσμογονίες και γεγονότα, αλλά κυρίως να διαμηνύσει ότι «υπάρχω» και «ναι… τρώω ένα σάντουιτς».
Άρθρα (RSS)