Terra Computerata

Στις 24/9 είχα δημοσιεύσει την ιστοσελίδα ενός δέντρου που εκπέμπει τα μηνύματά του διαδικτυακά. Αναρωτιέμαι λοιπόν τι θα έλεγε η μπανανιά της φιλοσοφικής για την κατάστασή της, η οποία ας σημειωθεί είναι και ενδιαφέρουσα. Ναι η μπανανιά μας έχει καρπούς, όπως μπορείτε να διακρίνετε στη φωτογραφία.

Κάποιος ας με πλύνει επιτέλους…

Τι θα γίνει με αυτά τα περιστέρια;

Βροχή ακούω και βροχή δε νιώθω.

Τι αμαρτίες πληρώνω…

Η Σαββατιάτικη Ελευθεροτυπία κυκλοφόρησε με το πρωτοσέλιδο “Γίνε Δόκτωρ με 2000 ευρώ”.

Ισως αγνοούν περιπτώσεις που έγιναν δόκτορες ή μάλλον ντοκτορέσσες με τακτικές επισκέψεις σε γκαρσονιέρες πανεπιστημιακών δασκάλων. Θυμάμαι την ημέρα που μου το ψιθύρισαν εμπιστευτικά. Τότε αιφνίδια εννόησα ότι υπάρχει και άλλου είδους πορνεία, πολύ χειρότερη αφού δεν επιβάλλεται από καμία ανάγκη επιβίωσης.

Είναι να απορείς γιατί ολοένα και βουλιάζουμε πιο βαθιά;

Σκληρές εκφράσεις για τους δημόσιους υπάλληλους χρησιμοποίησε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Θόδωρος Πάγκαλος. Μιλώντας στην πρωινή ενημερωτική εκπομπή του Mega, υποστήριξε ότι η “ραχοκοκκαλιά του έθνους” είναι οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, οι οποίοι μοχθούν από το πρωί ως το βράδυ. “Μου μιλάνε για εργαζόμενους στο δημόσιο. Ποιους εργαζόμενους;  Οι εργαζόμενοι παράγουν κάτι”, πρόσθεσε. Υποστήριξε ότι ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων έπρεπε να είναι 200.000 και έχει φτάσει κοντά στο ένα εκατομμύριο μαζί με τις ΔΕΚΟ, εξαιτίας των πελατειακών διορισμών στους οποίος επιδίδονταν οι κυβερνήσεις εδώ και πολλά έτη. “Δύο στους τρεις είναι άχρηστοι”, είπε.

Και ο Στάθης συμπληρώνει:

…και ο τσάρος της οικονομίας να κυνηγάει τους μουζίκους να τους πάρει τον οβολό (για τον περατάρη) απ’ το στόμα!

Αλλά εκτός από απολύτως ανήθικη, η περαίωση τυγχάνει και κουτοπόνηρα παμπόνηρη: προσπαθεί να φάει την επιστροφή του ΦΠΑ απ’ όσους εμπλακούν…

…Τούρκικο δοβλέτι (που η Τουρκία το έχει αφήσει εδώ και χρόνια πίσω της) και μαύρο μαράζι -με τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ να «ομολογεί» τώρα πως ό,τι έγινε-έγινε (από αγώνες) -(αυτές οι μπαταριές-απεργίες της μιας μέρας), στο εξής Μνημόνιο και ξερό (όντως) ψωμί. Μνημόνιο κι όλα τα σκιάζει η φοβέρα και η σκλαβιά- τετελεσμένο γεγονός το Μνημόνιο-τετέλεσται.

Αριστα! Ας βάλουν οι κυβερνοσυνδικαλιστές και μια ταμπέλα στη ΓΣΕΕ, «ενθάδε κείται η ΠΑΣΕΓΕΣ» κι ας το κλείσουν το μαγαζί. Οπως κλείνουν και τα εργατικά σπίτια το ένα μετά το άλλο. Δεν χρειάζεται να υψώσουν λευκή σημαία ούτε να παραδεχθούν ότι είναι προδότες της τάξης τους, αρκεί που είναι ΠΑΣΟΚ οι άνθρωποι.

Στην Αγγλία εγκαινιάστηκε κι άλλο θαλάσσιο πάρκο με πανέμορφες ανεμογεννήτριες γίγαντες, που προσεύχονται στον Αίολο και γεννάνε τους κεραυνούς του Δία για χάρη των ανθρώπων.

Αντιθέτως, στα καθ’ ημάς, εθεάθη κατ’ αυτάς ο Πριγκηπάδελφος Νικολάκης στο Καβούρι, σε επαφές με Αραβες επιχειρηματίες για ένα όποιο αναπτυξιακό μιτσικότσι με ζάρια, βαλέδες, βδέλλες, φθηνή γη, φθηνά εργατικά χέρια, φθηνή πατρίδα…

Το σκίτσο του Γ. Καλαϊτζή

Δε φαίνεται οι φοιτητές να εκτιμούν τους διδάσκοντες…

Και μάλλον θέλουν να είναι αλλού

Φυσικά υπάρχει πάντα και ο τρίτος δρόμος…

Μήπως να στείλουμε τους ηγέτες μας κατά κει;

Την απουσία «ηθικών φραγμών» στους νέους την ώρα που «σερφάρουν» στο Ίντερνετ κατέδειξε έρευνα του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ που μελέτησε τις ηθικές ευαισθησίες της «ψηφιακής γενιάς».

Οι νέοι, την ώρα που βρίσκονται online, υποδύονται έναν διαφορετικό ρόλο από αυτόν που έχουν όταν δρουν στον πραγματικό κόσμο. Ο «ψηφιακός εαυτός» τους είναι πιο ανάλγητος, πιο σκληρός και πιο «ανήθικος».

Η έρευνα GoodPlay Project παρουσιάστηκε στο συνέδριο Social Good Summit της ιστοσελίδας Mashable. Παρουσιάζοντας τα βασικότερα ευρήματα, η Κάρι Τζέιμς, διευθύντρια Έρευνας του Χάρβαρντ, αναφέρθηκε στην ανάγκη καθοδήγησης των νέων για την ορθή χρήση των κοινωνικών δικτύων.

Η μελέτη ερεύνησε την «ταυτότητα» της «δικτυωμένης» νεολαίας και την συμπεριφορά που αυτή επιδεικνύει απέναντι σε θέματα όπως η ιδιωτική ζωή, η ιδιοκτησία, η εξουσία, η αξιοπιστία και η συμμετοχή.

Στερούνται ηθικής σκέψης

Η ερευνητική ομάδα του Χάρβαρντ διαπίστωσε ότι οι περισσότεροι νέοι στερούνται ηθικής σκέψης και σεβασμού για τον υπόλοιπο κόσμο όταν χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο, ενώ οι ηθικές τους αναστολές αμβλύνονται ή εξαφανίζονται.

«Κάνω online ό,τι θέλω να κάνω. Δε νομίζω ότι είναι δουλειά κανενός να μου λέει τι δεν πρέπει να κάνω. Δε νιώθω υπεύθυνος απέναντι σε άλλους ανθρώπους όταν είμαι online. Περισσότερο νοιάζομαι για μένα, παρά για οποιονδήποτε άλλο».

Στην απάντηση αυτή, που έδωσαν αρκετοί ερωτώμενοι, συνοψίζεται ο τρόπος με τον οποίο σκέφτονται οι νέοι όταν «σερφάρουν» στον Παγκόσμιο Ιστό και το μέγεθος της ευθύνης που αντιλαμβάνονται ότι τους αναλογεί.

Οι νέοι που συμμετείχαν στην έρευνα δεν θεωρούν ανήθικο το «κατέβασμα» μουσικής από το Ίντερνετ ενώ φαίνεται ότι δεν τους απασχολεί ιδιαίτερα το θέμα των πνευματικών δικαιωμάτων και της αμοιβής των δημιουργών.

Επίσης, η αντίδραση των περισσότερων όταν βλέπουν στο Ίντερνετ κάτι «περίεργο» είναι να βάζουν τα γέλια. Ακόμη κι αν είναι κάτι που στον «έξω κόσμο» θα τους ενοχλούσε, στο Ίντερνετ το προσπερνούν, θεωρώντας ότι δεν μπορούν να το αλλάξουν.

Η έρευνα προσδίδει ιδιαίτερη σημασία στο ρόλο των κοινωνικών δικτύων στη σημερινή εποχή και για το λόγο αυτό συμπεραίνει ότι είναι σημαντικό να βελτιωθεί η online συμπεριφορά των νέων.

Τα Νέα

Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε ότι οι «ντελιβεράδες» έρχονται στην πόρτα μας για να μας φέρουν φαγητό ή κανένα επείγον δέμα – άντε και λουλούδια ή είδη περιπτέρου… Εσχάτως όμως, ένα νέο είδος «ντελίβερι» έχει αρχίσει να αναπτύσσεται γοργά: εκείνο της εκπόνησης πανεπιστημιακών εργασιών από εταιρείες «υποστήριξης φοιτητών» ή ιδιώτες καθηγητές και «παράδοσης στο χώρο σας» μέσω e-mail.

Η ύπαρξη ανθρώπων που αναλάμβαναν -με το αζημίωτο- τη συγγραφή εργασιών, από απλές πτυχιακές μέχρι διδακτορικές διατριβές, δεν είναι «φρούτο» της εποχής μας, παρ’ ότι κι αυτή «ωρίμασε» με την ανάπτυξη του Διαδικτύου. Τα τελευταία χρόνια εντούτοις, η προσφορά τέτοιων υπηρεσιών αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο, με αποτέλεσμα να γίνεται πλέον λόγος για κανονική «βιομηχανία» που έχει στηθεί γύρω από τις πανεπιστημιακές σπουδές.

Η αναζήτηση του ανθρώπου που θα αναλάβει την εκπόνηση μιας εργασίας δεν είναι διόλου επίπονη, αφού οι εταιρείες που παρέχουν αυτή την υπηρεσία αξιοποιώντας τις όποιες νομικές παραλείψεις ανέρχονται σε δεκάδες. Η διαδικασία, απλή: ο ενδιαφερόμενος κάνει την επαφή με το φροντιστήριο, την εταιρεία ή τον ιδιώτη που θα επιλέξει (τηλεφωνικώς ή μέσω έτοιμης «φόρμας επικοινωνίας» που θα βρει στην ιστοσελίδα), ενημερώνει σχετικά με το θέμα της εργασίας που πρόκειται να παραδώσει, τον επιθυμητό αριθμό λέξεων/ σελίδων, τη βιβλιογραφία και το χρονικό περιθώριο που του έχει δώσει ο επιβλέπων καθηγητής. Κατόπιν συνεννόησης για την ημέρα παράδοσης και τον τρόπο καταβολής του αντιτίμου, ο φοιτητής έχει στα χέρια του έτοιμο τον καρπό του «μόχθου» του. Ο χρόνος παράδοσης της εργασίας, η οποία είναι κατά βάση σε ηλεκτρονική μορφή, κυμαίνεται από μία εβδομάδα, για μια απλή εργασία εξαμήνου 30 σελίδων, μέχρι αρκετούς μήνες για μια διδακτορική διατριβή.

Ενας μισθός για μία εργασία

Οι τιμές διαφοροποιούνται ανάλογα με το τι θέλει ο «πελάτης» (μια εργασία «πτυχίου», ένα μεταπτυχιακό paper ή ακόμα και έρευνα επιπέδου PhD), πόσες σελίδες πρέπει να είναι, τι είδους βιβλιογραφία θα χρησιμοποιηθεί, τι τύπος εργασίας θα είναι (ποιοτική, ποσοτική, κ.λπ.) και φυσικά πόσο γρήγορα πρέπει να ολοκληρωθεί. Με βάση έναν άτυπο «τιμοκατάλογο» παροχής υπηρεσιών, η κάθε σελίδα εργασίας κοστολογείται από 12 ευρώ και μπορεί να αγγίξει ακόμα και τα 18 ευρώ για απλές πτυχιακές ή τα 25 ευρώ -30 ευρώ για διδακτορικές διατριβές. Αν ο φοιτητής στείλει έτοιμη την εργασία του και απλά ζητήσει να διορθωθεί και να «σουλουπωθεί» από κάποιον φροντιστή, θα πληρώσει περίπου 15 ευρώ τη σελίδα (κάθε σελίδα «χωράει» 220-255 λέξεις, ανάλογα με τη γραμματοσειρά και το διάστιχο) ενώ για τη μετάφραση θα χρεωθεί 15 ευρώ -30 ευρώ .

Για μια μεταπτυχιακή εργασία 80-90 σελίδων «θεωρητικού» περιεχομένου, η ημερομηνία παράδοσης της οποίας έχει οριστεί για οχτώ μήνες μετά, το κόστος κυμαίνεται από 1.000 ευρώ έως 1.400 ευρώ . Αν η εργασία αφορά κάποιο ιδιαιτέρως εξειδικευμένο θέμα (ιατρικό ή οικονομικό) ή πρωτότυπη έρευνα, τότε η τιμή της θα ανεβεί, αγγίζοντας ακόμα και τα 1.800 ευρώ .

Σε γενικές γραμμές οι εργασίες που υποβάλλονται σε τμήματα ή σχολές θεωρητικού προσανατολισμού (νομικές, κοινωνικές, ανθρωπιστικές, φιλολογικές) κοστίζουν λιγότερο σε σύγκριση με εκείνες των «θετικών» ή «τεχνολογικών» επιστημών (Πολυτεχνείο, Μαθηματικό, Αρχιτεκτονική, κ.λπ.).

ENET