Αρχείο για 7 Σεπτεμβρίου, 2010

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Προσγειώθηκε λοιπόν στο γραφείο το τελευταίο τεύχος του «Wired», με μία φράση στο εξώφυλλο που τις τελευταίες 2-3 εβδομάδες έχει συζητηθεί ίσως περισσότερο απ’ οποιαδήποτε άλλη φράση φέτος: «Το Web πέθανε» διαβάζουμε και, όσο ειρωνικό και αν ακούγεται, το ίδιο το Web πήρε… φωτιά στο άκουσμα της αναγγελίας.

Ο αρθρογράφος του περιοδικού, το οποίο ειρήσθω εν παρόδω έχει αποκτήσει μια εντυπωσιακή (τη λέτε και εφετζίδικη) εφαρμογή στο iPad της Apple, εκτιμά πως ο καιρός του Web έχει παρέλθει, καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο χρησιμοποιούν στα κινητά τους τηλέφωνα εφαρμογές οι οποίες «προσπερνούν» τον Παγκόσμιο Ιστό. Αν έχετε χρησιμοποιήσει ένα iPhone ή κάποιο τηλέφωνο με Android, σίγουρα θα έχετε δει κάποια εφαρμογή που χρησιμοποιεί το Διαδίκτυο αλλά όχι και το Web.

Ενδιαφέρουσα και οπωσδήποτε προκλητική θεώρηση, που προκάλεσε πλήθος συζητήσεων σε γωνιές και γειτονιές του Διαδικτύου. Αν και δεν είμαστε λάτρεις των θεωριών συνωμοσίας, δεν μπορούσαμε να ξεχάσουμε τη σχέση του Wired με την «κλειστή» πλατφόρμα του iPad. Είναι λογικό όταν επενδύεις χρήμα και χρόνο σε κάτι, να θέλεις να το προβάλεις ως τη βέλτιστη λύση· ως μονόδρομο, όμως;

Είναι γεγονός πως αν δούμε πώς έχει εξελιχθεί το Web τα τελευταία χρόνια, διαπιστώνουμε μια τάση… μαντρώματος. Οι άνθρωποι εγγράφονται στο Facebook και κάποιοι μάλλον θα δοκιμάσουν τη νέα πλατφόρμα Ping της Apple για την κοινωνική δικτύωση μέσω του iTunes, όμως όλες αυτές οι περιφραγμένες κοινότητες μοιράζονται στο τέλος ένα κοινό σημείο: γεμίζουν με περιεχόμενο που προέρχεται από το Web.

Εκατομμύρια σύνδεσμοι προς διάφορες σελίδες του Διαδικτύου δημοσιεύονται καθημερινά στους «τοίχους» του Facebook και όσο και αν πασχίζουν οι επικεφαλής του Facebook είναι πρακτικά αδύνατο να κρατήσουν τους χρήστες επ’ άπειρον μέσα στο δικό τους τεχνητό περιβάλλον.

Το είδαμε και στο παρελθόν, όταν το νεαρό σε ηλικία Web ερχόταν αντιμέτωπο με τις «κλειστές» κοινότητες, πίσω από τις οποίες μάλιστα βρίσκονταν ισχυρές εταιρείες με σάρκα, οστά και χρήμα. Καμία από αυτές τις εταιρείες δεν υπάρχει σήμερα στα μέρη μας, χωρίς αυτό πάντως να σημαίνει πως αυτή θα είναι σώνει και καλά η μοίρα της Apple ή του Facebook.

Οι θιασώτες των «κλειστών» χώρων του Διαδικτύου δείχνουν να ξεχνούν κάτι πολύ βασικό. Το Web έχει εξελιχθεί θεαματικά στα 20 χρόνια ζωής του και η ανανέωσή του, με την κατά τα φαινόμενα ευρεία υιοθέτηση του νέου προτύπου HTML5, θα ενισχύσει την επιρροή του. Σήμερα μπορούμε να διασυνδέουμε εικόνες και κείμενα, αύριο το ίδιο θα συμβαίνει με τα βίντεο και τη μουσική. Αυτό είναι και το σημείο στο οποίο το Web υπερισχύει έναντι των διαφόρων προγραμμάτων και εφαρμογών που βλέπουμε σήμερα στο iPhone. Η διασύνδεση, άλλωστε, είναι το DNA του Διαδικτύου…

ΕΝΕΤ

Comments 0 σχόλια »

Αίθουσες-κλουβιά, λειτουργικά κενά, αδυναμία παροχής ειδικού εκπαιδευτικού εξοπλισμού και παιδαγωγικών μέσων, εκπαιδευτικοί με στοιχειώδη επιμόρφωση, τάξεις που ξεκινούν ολόκληρους μήνες μετά την έναρξη του σχολικού έτους, όλα αυτά συνθέτουν τη ζοφερή εικόνα ενός τομέα της Παιδείας τής, κατά τ’ άλλα, ευρωπαϊκής Ελλάδας του 21ου αιώνα.

Στον απόηχο του πρώτου κουδουνιού για τη φετινή σχολική χρονιά, τα Ειδικά Σχολεία μετρούν και πάλι πληγές κι απώλειες. Στο έλλειμμα ενημέρωσης των γονέων των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες γύρω από τις ενέργειες που απαιτούνται ώστε να κατορθώσει το παιδί να φοιτήσει σωστά -μια κατάσταση εν μέρει δικαιολογημένη, μια και η πολιτεία ουδέποτε ασχολήθηκε ουσιαστικά με τη διαρκή και συμπαγή ενημέρωση των κηδεμόνων των μαθητών-, έρχεται να προστεθεί η γνωστή κρατική ολιγωρία που διατηρεί σε χαμηλό επίπεδο την ειδική εκπαίδευση στη χώρα μας. Αίθουσες-κλουβιά, λειτουργικά κενά, αδυναμία παροχής ειδικού εκπαιδευτικού εξοπλισμού και παιδαγωγικών μέσων, εκπαιδευτικοί με στοιχειώδη επιμόρφωση, τάξεις που ξεκινούν ολόκληρους μήνες μετά την έναρξη του σχολικού έτους, όλα αυτά συνθέτουν τη ζοφερή εικόνα ενός τομέα της Παιδείας τής, κατά τ’ άλλα, ευρωπαϊκής Ελλάδας του 21ου αιώνα.

Απ’ ό,τι φαίνεται, η σχολική χρονιά δεν αρχίζει την ίδια μέρα και με τις ίδιες προϋποθέσεις για όλους τους μαθητές…

Το ζήτημα της Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, με βάση τα πιο πρόσφατα πορίσματα εκπαιδευτικών ερευνών, ανακινείται ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας -δεδομένου ότι, μέχρι πολύ πρόσφατα, το παιδί με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες αντιμετωπιζόταν περίπου ως ο «παρίας» της εκπαιδευτικής διαδικασίας, τόσο από τον σχολικό περίγυρο όσο και από το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα-, ενώ και το νομικό πλαίσιο (όπως διαμορφώθηκε με τον νόμο 2817/2000) τείνει, έστω και τυπικώς, να εκσυγχρονιστεί και να εναρμονιστεί με την ευρωπαϊκή πολιτική για την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού και την ενσωμάτωση των μαθητών με ειδικές ανάγκες μέσα στα κοινά σχολεία.

Διαβάστε όλο το άρθρο στην Ελευθεροτυπία

Comments 0 σχόλια »

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων