Terra Computerata

Ανάμεσα σε σιωπηλές πλαγιές που σε αφήνουν να αφουγκραστείς τη φωνή της θάλασσας στους βράχους αλλά και την ανάσα του κυπαρισσιού, γίνεσαι αυτόπτης μάρτυρας του μυστικού συναπαντήματος των νερών.

Τώρα,
με το λιωμένο μολύβι του κλήδονα
το λαμπύρισμα του καλοκαιρινού πελάγου,
η γύμνια ολόκληρης της ζωής·
και το πέρασμα και το σταμάτημα και το πλάγιασμα και το τίναγμα
τα χείλια το χαϊδεμένο δέρας,
όλα γυρεύουν να καούν.

Όπως το πεύκο καταμεσήμερα
κυριεμένο απ’ το ρετσίνι
βιάζεται να γεννήσει φλόγα
και δε βαστά πια την παιδωμή –

φώναξε τα παιδιά να μαζέψουν τη στάχτη
και να τη σπείρουν.
Ό,τι πέρασε πέρασε σωστά.

Κι εκείνα ακόμη που δεν πέρασαν
πρέπει να καούν
τούτο το μεσημέρι που καρφώθηκε ο ήλιος
στην καρδιά του εκατόφυλλου ρόδου.

Βγάλτε τα μπλοκάκια, filofax και τα τοιαύτα. Στις 12 και 13 Σεπτεμβρίου 2008, ώρα 9 μ.μ. στο Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη» θα γίνει η πρώτη παγκόσμια παρουσίαση της μουσικής της Ελένης Καραΐνδρου για τη νέα ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου η “Σκόνη του χρόνου”, καθώς και η πρώτη συναυλία για «Το 10», της ομώνυμης τηλεοπτικής σειράς. Παίζει η Καμεράτα – Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής, μουσική διεύθυνση Αλέξανδρος Μυράτ, Χορωδία της ΕΡΤ, διεύθυνση Αντώνης Κοντογεωργίου, τραγούδι Μαρία Φαραντούρη και η Ελένη Καραΐνδρου στο πιάνο. Συμμετέχουν 12 Ελληνες σολίστ, σύνολο λαϊκών οργάνων και κουαρτέτο Jazz.

Η ίδια μας λέει: “Για τη Σκόνη του χρόνου δύο καθοριστικά στοιχεία ενεργοποίησαν μέσα ?ου την έμπνευση ?ου. Η αναζήτηση του χαμένου χρόνου μέσα από τη μορφή της νοσταλγικής ανάμνησης ενός πρώτου χορού κι ενός πρώτου σκιρτήματος και η καταγραφή μιας μαρτυρικής κυνηγημένης ζωής μέσα στον αιώνα που πέρασε.
Δύο βασικά θέματα γεννήθηκαν, το θέμα του χορού και το θέμα της αναζήτησης.
Θέλησα λοιπόν, οι δύο αυτές βραδιές να παντρεύουν αρμονικά το σήμερα ?ε το χτες, τη νοσταλγία ?ε την οδύνη, τη χαρά της ζωής ?ε την αναζήτηση, έτσι ακριβώς όπως τα γέννησε η προσωπική ?ου κατάδυση”.

Εργοβιογραφικό της Καραΐνδρου

Βέβαια για κάποια ταξίδια φυτών θα είμαστε αιώνια ευγνώμονες. Το ξέρατε ότι ένα φυτό μπορεί να αλλάξει τον ρού της ιστορίας;  Οι Ισπανοί έφεραν την πατάτα από τη Νότια Αμερική στην Ευρώπη το 1536. Σύμφωνα με τους περισσότερους ιστορικούς, το φυτό αγνοήθηκε επί 200 χρόνια. Το καλλιεργούσαν μόνο οι χωρικοί ως δικλίδα ασφαλείας κάθε φορά που οι στρατοί των διάφορων κατακτητών λεηλατούσαν τις σοδειές των σιτηρών.

Πρώτη η Πρωσία και στη συνέχεια άλλες ευρωπαϊκές χώρες κατάλαβαν στα μέσα του 18ου αιώνα πως η πατάτα μπορούσε να μειώσει το κόστος του πολέμου κι έτσι εξαπλώθηκε η καλλιέργειά της.

Στους «διαφημιστές» της πατάτας συγκαταλέγονται η Μαρία Αντουανέτα και η αυτοκράτειρα της Αυστρίας Μαρία Τερέζα.

Τον 19ο αιώνα, η πατάτα έγινε της μόδας. Προσφέροντας τα «καύσιμα» για τη βιομηχανική επανάσταση και την οικονομική και στρατιωτική άνοδο της Ευρώπης, η πατάτα άλλαξε τον κόσμο. Τώρα, η ιστορία επαναλαμβάνεται. Οι αγρότες της Ασίας ταΐζουν έναν αυξανόμενο πληθυσμό με ανεπαρκή γη και τεράστιο εργατικό δυναμικό, βάζοντας σφήνα τις πατάτες ανάμεσα στις σοδειές. Αν αναπτυχθούν οι κατάλληλες ποικιλίες, οι Αφρικανοί μπορούν να κάνουν το ίδιο και έτσι η πατάτα να βοηθήσει στην επιβίωση του πλανήτη.

Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ