Terra Computerata

Σήμερα όλοι πλέον αναγνωρίζουν ότι η ιντερνετική δικτύωση έχει την ίδια σημασία που είχαν πριν από έναν αιώνα τα οδικά δίκτυα, η ηλεκτροδότηση και η ύδρευση.

Μπορεί μια σύγχρονη πόλη να παρέχει δωρεάν γρήγορο ασύρματο Internet σε όλους τους μόνιμους κατοίκους της αλλά και στους επισκέπτες; Είναι τεχνικά εφικτό και οικονομικά βιώσιμο ένα τέτοιο μεγαλεπήβολο σχέδιο; Και αν μπορούσε να πραγματοποιηθεί, τι επίδραση θα είχε στην κοινωνική και οικονομική ζωή της πόλης;

Αν κρίνουμε από τις απαντήσεις που δίνει σε αυτά τα ερωτήματα ο δήμαρχος της Φιλαδέλφειας των ΗΠΑ, η ασύρματη δικτύωση της πόλης είναι η καλύτερη επένδυση για το μέλλον. Για την οικονομική της ανάπτυξη, την ευμάρεια των κατοίκων της, τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και των παρεχόμενων υπηρεσιών στους πολίτες της και στους επισκέπτες.

Άρθρο του Ι. Γιανναράκη στο Βήμα της Κυριακής

Ο ιστορικός Χάγκεν Φλάισερ μιλάει στην «Κ» για το νέο του βιβλίο και τη Δημόσια Ιστορία:

“…Τα τελευταία χρόνια μοιράζω ανώνυμα ερωτηματολόγια σε εκατοντάδες πρωτοετείς φοιτητές και τα αποτελέσματα είναι αποκαρδιωτικά. Πολλοί ερωτηθέντες εξέφρασαν μάλιστα λύπη για τα κενά στη γνώση τους, επιρρίπτοντας ευθύνες στο στείρο σχολικό μάθημα της Ιστορίας. Δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για βελτίωση, όταν μάλιστα τώρα πάλι η συγγραφή των σχολικών συγγραμμάτων ανατίθεται κατ? ευθείαν, χωρίς διαγωνισμό, σε ιστορικούς από το χώρο της κυβερνώσας παράταξης. Ετσι, και στο νέο βιβλίο της Γ΄ Λυκείου προβληματίζουν ιδίως οι σελίδες για τη δεκαετία του ?40 που αναπαράγουν λάθη, ανακρίβειες και κενά.”

«Οι μονοδιάστατοι μύθοι ζουν και βασιλεύουν»

Κάθε χρόνο όταν πλησιάζει η ημέρα της επίδοσης των ελέγχων, κάτι σφίγγεται μέσα μου. Δεν είναι τόσο η επαφή με το σύστημα και την κρεατομηχανή των εξετάσεων, προβληματική είναι και η επαφή με τους γονείς. Μερικοί δεν εννοούν να καταλάβουν, πώς ο μικρός Μπαμπινιώτης που εκκολάπτουν κάνει τόσα λάθη στην έκθεση. Διαβάζοντας το άρθρο της Τζιαντζή αποφάσισα να το μοιράζω μαζί με τον έλεγχο, μπας και… 

…Σε μια όχι και τόσο μακρινή εποχή, οι γονείς πρόσφεραν στα παιδιά τους αγάπη χωρίς να το αναφέρουν διαρκώς, τα μάθαιναν να ξεχωρίζουν το καλό από το κακό, αλλά δεν νοιάζονταν να μάθουν τι βιβλία διάβαζαν εκείνα, τι μουσική άκουγαν, τι θέματα έπεσαν στο διαγώνισμα και ούτε καμάρωναν επειδή το παιδί μιλάει «σωστά ελληνικά» ή έχει πλούσιο λεξιλόγιο. Σήμερα η ιδιότητα του γονέα τείνει να γίνει επάγγελμα, ενώ η αγάπη του μοιάζει να κρίνεται από το πόσο είναι διατεθειμένος να γίνει εξάρτημα του παιδιού του, από το πόσο «ποιοτικός» είναι ο χρόνος που του αφιερώνει. Συνέχεια »

Το Διαδίκτυο γεννήθηκε ως όραμα το 1934, όταν ο Βέλγος επιστήμονας Πολ Οτλέ μιλούσε για την εποχή που «από την πολυθρόνα μας θα μπορούμε να ερευνήσουμε τη γνώση του κόσμου, να συμμετέχουμε σε κοινωνικά δίκτυα, να ανταλλάξουμε μηνύματα και αρχεία ήχου και εικόνας». Ο Βέλγος πρωτοπόρος, εξάλλου, προσπάθησε να κατασκευάσει βάση δεδομένων με τα στοιχεία όλων των βιβλίων, εντύπων και φωτογραφιών, την οποία μπορούσε οποιοσδήποτε να ψάξει στέλνοντας απλά ένα τηλεγράφημα ή ταχυδρομική επιστολή. Κι αυτά εν έτει 1902.

Το Internet γεννήθηκε πριν από 74 χρόνια  άρθρο της Καθημερινής 22/6/2008

Δύο πολύ ενδιαφέροντα βιβλία των καθηγητών της Νομικής στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ, Daniel J. Solove «The future of reputation. Gossip, rumor and privacy on the internet» (Yale University Press, σελ. 247) και Jonathan Zittrain «The future of the internet. And how to stop it» (Yale University Press, σελ. 342) προσεγγίζει η Ελισάβετ Κοτζιά στο άρθρο της στην Καθημερινή.
Ο Daniel J. Solove εξετάζει πώς «η ελεύθερη ροή της πληροφορίας στο Διαδίκτυο μπορεί να μας κάνει λιγότερο ελεύθερους». Καθώς οι πρακτικές που συμβάλλουν στη διαμόρφωση της δημόσιας εικόνας μας, όπως είναι η προβολή και το κουτσομπολιό, μεταναστεύουν στο Διαδίκτυο, πληροφορίες που κάποτε ήταν σκόρπιες, τοπικές και μη απομνημονεύσιμες, τώρα γίνονται σταθερά παρούσες σε κάθε αναζήτηση. Οι επιπολαιότητες και οι ανοησίες μας μπορούν έτσι μέσω του YouTube να επιβιώνουν εις τον αιώνα τον άπαντα.

Ο Zittrain επισημαίνει ότι στο σύνολο πήγαμε καλά. Πολλοί άνθρωποι όμως ξεχνούν ότι η ελευθερία στο Διαδίκτυο σε μεγάλο βαθμό αποτελεί ένα ευτυχές ατύχημα το οποίο απειλείται από τρέχουσες εφαρμογές όπως είναι τα iPods, τα iPhones, τα Xboxes ή τα TiVos, τον έλεγχο των οποίων έχουν οι κατασκευαστές. Η λύση ωστόσο δεν βρίσκεται στις νομοθετικές ρυθμίσεις όπως πιστεύει ο Solove, αλλά στην ανάπτυξη ενός είδους «κοινοτικού» ήθους εκ μέρους των χρηστών, οι οποίοι οφείλουν να υιοθετήσουν μια στάση ελέγχου και εγρήγορσης προκειμένου να αντιμετωπίσουν τον διαδικτυακό γκανγκστερισμό.

Το ψηφιακό μας μέλλον της Eλισάβετ Kοτζιά