Terra Computerata

  Για να είσαι ελεύθερος πρέπει απλούστατα να είσαι ελεύθερος χωρίς να ζητάς την άδεια κανενός.Πρέπει να έχεις τη δική σου άποψη γι΄αυτό που έχεις κληθεί να κάνεις και να την τηρείς, να την ακολουθείς, χωρίς να υποκύπτεις ή να συμμορφώνεσαι στις περιστάσεις. Αυτή η ελευθερία όμως απαιτεί πλούσια εσωτερικά αποθέματα, υψηλό βαθμό αυτογνωσίας και συναίσθηση της ευθύνης απέναντι στον εαυτό σου, συνεπώς απέναντι στους άλλους.

Δυστυχώς, το τραγικό είναι ότι δεν ξέρουμε πως να είμαστε ελεύθεροι. Απαιτούμε ελευθερία για τον εαυτό μας εις βάρος όλων των άλλων και δεν εννοούμε να παραιτηθούμε από το παραμικρό για χάρη κάποιου άλλου: θα το θεωρούσαμε καταπάτηση των ατομικών μας δικαιωμάτων και ελευθεριών. Σήμερα όλοι πάσχουμε από άμετρο εγωισμό. Και αυτό δεν είναι ελευθερία. Ελευθερία σημαίνει ότι μαθαίνεις να έχεις απαιτήσεις μόνο από τον εαυτό σου, όχι από τη ζωή ή από τους άλλους, και ξέρεις να δίνεις: ελευθερία σημαίνει θυσία εν ονόματι της αγάπης.

Αντρέι Ταρκόφσκι: Σμιλεύοντας το χρόνο, εκδόσεις Νεφέλη, 1987

Το Διαδίκτυο είναι ελευθερία.

Παραφράζοντας όμως τον George Orwell, κάποιοι είναι πιο ελεύθεροι από κάποιους άλλους.

Το Herdict είναι ένα πρόγραμμα του Ινστιτούτου Berkman για το Ίντερνετ και την Κοινωνία του Harvard.

Herd σημαίνει Αγέλη και Verdict σημαίνει ετυμηγορία. “Herdict” είναι η ετυμηγορία της αγέλης και το πρόγραμμα προέρχεται από την αξιόλογη Πρωτοβουλία OpenNet :

Πρακτικά, όταν μια ιστοσελίδα δεν δουλεύει, παίρνετε τηλέφωνο ή επικοινωνείτε μέσω chat ή twitter ή ότι τέλος πάντων χρησιμοποιείτε και ρωτάτε τους φίλους σας αν και αυτοί έχουν το ίδιο πρόβλημα. Το Herdict δίνει καλύτερη λύση καθώς λειτουργεί δεχόμενο πληροφορίες από όλους τους χρήστες που εγγράφονται-τις οποίες μετρά κάπως σαν το digg- και δίνει μια εικόνα της παγκόσμιας πρόσβασης στο διαδίκτυο.

Μέχρι εδώ καλά. Με αυτό τον τρόπο μπορεί κανείς να δει ότι τις προάλλες είχε πρόβλημα το gmail. Αυτό όμως το καταλάβατε και από άλλες πηγές. Το Herdict είναι σπουδαίο διότι επιτρέπει χρήστες σε ελάχιστο χρόνο να βλέπουν πότε κάποια ιστοσελίδα αρχίζει να γίνεται προβληματική στην θέαση από κάποιο κράτος. Μερικές φορές είναι πρόβλημα τεχνικό. Μερικές όμως είναι ο Μεγάλος Αδελφός που λογοκρίνει.

Με το Herdict η αγέλη βλέπει τι κάνει ο Μεγάλος Αδελφός.

Δύο πολύ ενδιαφέροντα βιβλία των καθηγητών της Νομικής στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ, Daniel J. Solove «The future of reputation. Gossip, rumor and privacy on the internet» (Yale University Press, σελ. 247) και Jonathan Zittrain «The future of the internet. And how to stop it» (Yale University Press, σελ. 342) προσεγγίζει η Ελισάβετ Κοτζιά στο άρθρο της στην Καθημερινή.
Ο Daniel J. Solove εξετάζει πώς «η ελεύθερη ροή της πληροφορίας στο Διαδίκτυο μπορεί να μας κάνει λιγότερο ελεύθερους». Καθώς οι πρακτικές που συμβάλλουν στη διαμόρφωση της δημόσιας εικόνας μας, όπως είναι η προβολή και το κουτσομπολιό, μεταναστεύουν στο Διαδίκτυο, πληροφορίες που κάποτε ήταν σκόρπιες, τοπικές και μη απομνημονεύσιμες, τώρα γίνονται σταθερά παρούσες σε κάθε αναζήτηση. Οι επιπολαιότητες και οι ανοησίες μας μπορούν έτσι μέσω του YouTube να επιβιώνουν εις τον αιώνα τον άπαντα.

Ο Zittrain επισημαίνει ότι στο σύνολο πήγαμε καλά. Πολλοί άνθρωποι όμως ξεχνούν ότι η ελευθερία στο Διαδίκτυο σε μεγάλο βαθμό αποτελεί ένα ευτυχές ατύχημα το οποίο απειλείται από τρέχουσες εφαρμογές όπως είναι τα iPods, τα iPhones, τα Xboxes ή τα TiVos, τον έλεγχο των οποίων έχουν οι κατασκευαστές. Η λύση ωστόσο δεν βρίσκεται στις νομοθετικές ρυθμίσεις όπως πιστεύει ο Solove, αλλά στην ανάπτυξη ενός είδους «κοινοτικού» ήθους εκ μέρους των χρηστών, οι οποίοι οφείλουν να υιοθετήσουν μια στάση ελέγχου και εγρήγορσης προκειμένου να αντιμετωπίσουν τον διαδικτυακό γκανγκστερισμό.

Το ψηφιακό μας μέλλον της Eλισάβετ Kοτζιά