Χτες σινεμά στη Γλυφάδα. Περίεργο που το τοπικό multiplex είχε φέρει την ταινία του Λούκα Γκουαντανίνο “Ἑίμαι ο έρωτας”. Δε μας έχει συνηθίσει σε τέτοιες ποιοτικές επιλογές. Συνήθως παίζει “αμερικανιές”.
Βέβαια η αίθουσα ήταν η πιο μικρή του συγκροτήματος κι έτσι στριμωχτήκαμε οι “ποιοτικοί” συσφίγγοντας τις σχέσεις μας. Είχα που είχα ρεβόκρανο έμεινα στην πολυθρόνα. Δεν έλειψαν τα γλυφαδιώτικα σχόλια, “κοίτα τη γούνα αυτηνής, τι ωραίο βιζόν”. Η ταινία όμως μας αποζημίωσε. Σας τη συνιστώ ανεπιφύλακτα. Εξαιρετική ανατομία της μιλανέζικης μεγαλοαστικής οικογένειας. Εξαιρετική και η ερμηνεία της πρωταγωνίστριας η οποία απέδιδε μοναδικά τις ψυχικές διακυμάνσεις του ρόλου της. Μερικές σκηνές ήταν αφάνταστα αισθησιακές. Σχεδόν μπορούσες να νιώσεις τις εκρήξεις γεύσης στον ουρανίσκο της Τίλντα Σουίντον. Για να μην αναφερθώ στις ερωτικές σκηνές…
Λίγο η μουσική μας πήρε τα αυτιά, αλλά το συγχωρούμε.
Άρθρα (RSS)