«Νομίζω ότι πάω ταξίδι κάθε μέρα όταν μπαίνω στο Ίντερνετ, ότι φεύγω, ότι βγαίνω από τα στενά όρια του χωριού. Οι εικόνες και οι παραστάσεις των συγχωριανών μου στο απομακρυσμένο χωριό όπου ζούμε, είναι βέβαιο ότι έχουν εμπλουτιστεί».
O Γιώργος Δελακοβίας είναι από τους τυχερούς κατοίκους του Αγίου Νικολάου Βοιών Λακωνίας- βρίσκεται στο νοτιοδυτικότερο άκρο της χερσαίας Ευρώπης- που ανακάλυψαν τη μαγεία του κυβερνοχώρου. Οι κάτοικοι του χωριού και ειδικώς οι νεώτεροι, αρκετοί από τους οποίους έχουν κάνει σπουδές στις σύγχρονες τεχνολογίες, έστησαν δίκτυο ασύρματου Ίντερνετ, προσβάσιμο σε όλους τους κατοίκους. Ο κ. Δελακοβίας είναι κτηνοτρόφος και δύσκολα φανταζόταν πως θα μπορούσε να του είναι χρήσιμη η τεχνολογία. «Τελικά, αυτό που είδα είναι ότι το Διαδίκτυο είναι χρήσιμο στη δουλειά μου. Τόσο εγώ και οι άλλοι κάτοικοι του χωριού που το χρησιμοποιούν αισθανόμαστε ότι μας συνδέει με τον κόσμο».
Ο κ. Δελακοβίας παίρνει το λάπτοπ μαζί του ακόμη και όταν πηγαίνει τα ζώα του για βοσκή. «Ο χρόνος είναι αρκετός και έχω τη δυνατότητα να βλέπω τι είδους εργαλεία βγαίνουν που θα είναι χρήσιμα για τη δουλειά μου, αλλά παρακολουθώ και τον καιρό». Παρότι η τεχνολογία του Wi-Fi σε πολλές πόλεις είναι πια προσβάσιμη, μέχρι πριν από μερικούς μήνες ήταν άπιαστο όνειρο για το χωριό Άγιος Νικόλαος στον Καβομαλιά. Παράθυρο με θέα στον κόσμο άνοιξαν οι νέοι του χωριού. Οι πρώτες απόπειρες, όπως λέει ο Γιάννης Δελακοβίας, μηχανικός πληροφοριακών συστημάτων και από τους «πρωτεργάτες» του τολμηρού εγχειρήματος, έγιναν για ψυχαγωγικούς λόγους. «Αυτό που μας ενδιέφερε αρχικά ήταν να στήσουμε έναν κόμβο για να ανταλλάσσουμε μηνύματα, αρχεία, αλλά και να παίζουμε παιχνίδια μεταξύ μας όταν κατεβαίνουμε στο χωριό. Έτσι έγινε το ξεκίνημα, αφού φτιάξαμε κατά κάποιο τρόπο μια “ασύρματη γειτονιά”. Όταν το πετύχαμε, αρχίσαμε να κάνουμε πιο… μεγαλεπήβολα σχέδια. Ο επόμενος στόχος μας ήταν να δικτυώσουμε όλο το χωριό». Τα πράγματα έδειξαν ότι μπορούσαν να προχωρήσουν πιο τολμηρά όταν ο Άγιος Νικόλαος επελέγη ως ένα από τα οκτώ απομακρυσμένα χωριά της Ελλάδας που θα συμμετείχαν στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα Rural Wings. Έτσι δόθηκε συνέχεια στην προσπάθεια των νέων του Αγίου Νικολάου.
Διαδικτυακό όνειρο Στην ταράτσα του διθέσιου δημοτικού σχολείου του χωριού εγκαταστάθηκε μια μεγάλη δορυφορική κεραία και τοποθετήθηκε ο αναγκαίος εξοπλισμός σε μια αίθουσα. Τα παιδιά και μαζί τους όλο το χωριό απέκτησαν πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Όπως όμως επισημαίνει ο Παναγιώτης Κρανιδιώτης, μηχανικός υπολογιστών και μέλος της ομάδας που δούλεψε για το διαδικτυακό όνειρο της περιοχής, τα παράθυρα του Διαδικτύου έκλειναν όταν χτυπούσε το κουδούνι την τελευταία διδακτική ώρα. «Αρχίσαμε έτσι να κοιτάζουμε πώς μπορούμε, αφού οι βάσεις υπήρχαν, να δώσουμε περισσότερο χρόνο στην πρόσβαση και εν τέλει καταφέραμε να έχουμε 24ωρη διαδικτυακή επικοινωνία». Σε αυτό βοήθησαν όχι μόνο οι έχοντες τις γνώσεις της τεχνολογίας. «Σχεδόν όλοι οι συγχωριανοί μας- ηλεκτρολόγοι, ναυπηγοί, μηχανικοί, εργολάβοι, οικονομικοί μετανάστες- βοήθησαν στην εγκατάσταση των σημείων πρόσβασης».
Μεταφραστικό Εργαστήρι δημιούργησαν οι μαθητές στο 1ο Γενικό Λύκειο Μαρκοπούλου για να ξεφύγουν από τη σχολική ρουτίναΤης Αντζης Σαλταμπαση
«Το Λύκειο δεν προσφέρεται για δημιουργικές δραστηριότητες. Δεν έχουμε τη δυνατότητα να αφήσουμε τη φαντασία μας ελεύθερη, να απαλλαγούμε από την αγωνία του βαθμού. Στο Μεταφραστικό Εργαστήρι είδαμε τα κείμενα με άλλο μάτι. Καταλάβαμε τη σημασία της γλώσσας, ακόμη και της λέξης», λένε οι τελειόφοιτοι στο 1ο Γενικό Λύκειο Μαρκοπούλου που, για πρώτη φορά φέτος, παραβίασαν τα στενά όρια του σχολικού προγράμματος και ασχολήθηκαν με τη μετάφραση.
Αφορμή στάθηκε μία επίσκεψη στο ΕΚΕΒΙ για να γνωριστούν οι μαθητές με επαγγελματίες μεταφραστές. Οταν η φιλόλογος Αθηνά Πέππα τους πρότεινε να μεταφράσουν και οι ίδιοι κάποια ποιήματα, ενθουσιάστηκαν. Ετσι δημιουργήθηκε το μεταφραστικό τους εργαστήρι. «Η συνάντηση με τις μεταφράστριες (την Εφη Γιαννοπούλου και τη Μαργαρίτα Ζαχαριάδου) μας έκανε μεγάλη εντύπωση. Μιλούσαν με τόση τρυφερότητα για τα βιβλία που έχουν μεταφράσει. Κάπως έτσι νιώθουμε κι εμείς. Οταν τελειώνουμε τη μετάφραση ενός ποιήματος και το διαβάζουμε στους άλλους, μας πλημμυρίζει ένα αίσθημα χαράς, νιώθουμε ότι αυτό το κείμενο είναι δικό μας, αποδεικνύει την προσπάθειά μας. Είναι μια ηθική ικανοποίηση».
Λέγεται Indigo και αποτελεί την πιο ολοκληρωμένη ελληνική προσπάθεια για τη δημιουργία ενός ρομποτικού ξεναγού ο οποίος θα ενημερώνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον ενδιαφερόμενο επισκέπτη. Κι αυτό, όχι τόσο χάρη στα εξωτερικά του χαρακτηριστικά, όπως το ανθρωπόμορφο κεφάλι, το οποίο του δίνει δυνατότητα να αντιδρά με μορφασμούς στα εξωτερικά ερεθίσματα, όσο χάρη στον τρόπο λειτουργίας. Το ρομπότ, μάλιστα, δέχεται φωνητικές εντολές, καταλαβαίνει τις ερωτήσεις του επισκέπτη περίπου όπως θα τις αναγνώριζε ένας «κανονικός» ξεναγός και ανταποκρίνεται σε αυτές εκφωνώντας σύντομες επεξηγηματικές απαντήσεις από τα πρόσθετα στοιχεία που βρίσκονται αποθηκευμένα στον υπολογιστή του.
Ως προς τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του, η ανάπτυξη του ρομπότ βασίστηκε στα ΤΑΛΩΣ και ΛΕΥΚΟΣ, δύο προγενέστερα ρομπότ του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Ερευνας. Κρίνοντας, όμως, πόσο πιο προηγμένο είναι το νέο ρομπότ από τους «προκατόχους» του, οι επιστήμονες εκτιμούν πως έκαναν ακόμη ένα βήμα προς την εποχή όπου απόγονοι του Indigo θα αναλάβουν δράση σε μουσεία, ξεναγώντας, μάλιστα, επισκέπτες οι οποίοι είτε θα βρίσκονται στον χώρο με «σάρκα και οστά» είτε θα επισκέπτονται εικονικά το μουσείο από χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Στη δεύτερη περίπτωση, βλέποντας στην οθόνη ενός PC την εικόνα από τα «μάτια» του ρομπότ, οποιοσδήποτε φιλότεχνος θα μπορεί μέσω του Διαδικτύου να περιπλανηθεί εικονικά στις αίθουσες του μουσείου τις ώρες που αυτό δεν λειτουργεί για το κοινό, καθοδηγώντας ηλεκτρονικά το μηχάνημα στα εκθέματα που τον ενδιαφέρουν.
Ένας πρωτότυπος διαγωνισμός που στοχεύει στην ευαισθητοποίηση των νέων πάνω στο κρίσιμο ζήτημα της προστασίας προσωπικών δεδομένων βρίσκεται ήδη στον αέρα. Μαθητές από χώρες της Ευρώπης, ηλικίας από 15 έως 19 ετών, καλούνται να δημιουργήσουν βίντεο με θέμα «Η προστασία των προσωπικών δεδομένων αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα – Ας το σεβαστούμε» (Privacy is a Human Right – treat it with care).
Ο διαγωνισμός πραγματοποιείται από το ευρωπαϊκό σχολικό δίκτυο European Schoolnet (EUN) με την υποστήριξη της Microsoft, εν όψει του εορτασμού της 4ης Πανευρωπαϊκής Ημέρας Προστασίας Δεδομένων στις 28 Ιανουαρίου 2010. Οι διαγωνιζόμενοι μπορούν να καταθέσουν τις προτάσεις τους μέχρι τις 20 Ιανουαρίου. Περισσότερες πληροφορίες, καθώς και οι μέχρι τώρα συμμετοχές είναι διαθέσιμες στις ιστοσελίδες http://eskills.eun.org/web/dprotection/home και www.dataprotectionday.eu.
Ο υφυπουργός κ. Ιωάννης Πανάρετος εγκαινίασε τη λειτουργία μιας νέας ιστοσελίδας στη διεύθυνση http://ypepth.opengov.gr/panaretos/ Για το θέμα εξεδόθη ανακοίνωση, η οποία υπογράφεται από το Γραφείο Υφυπουργού και η οποία αναφέρει ότι «βασικός στόχος είναι η ιστοσελίδα να δίνει τη δυνατότητα στους πολίτες να παρακολουθούν, να σχολιάζουν, να συνεισφέρουν, αλλά -και το κυριότερο- να ελέγχουν τη δραστηριότητα του υφυπουργού». Για τον σκοπό αυτό, η σελίδα θα έχει «δύο ενότητες πρωτοποριακές για τα πολιτικά δεδομένα»:– Την ενότητα «Διαφάνεια» που θα αποτελεί την πλατφόρμα όπου θα δημοσιοποιούνται οι αποφάσεις που υπογράφει ο υφυπουργός.
– Την ενότητα «Διαβούλευση», στην οποία θα λειτουργεί ιστολόγιο (blog) που θα παρέχει τη δυνατότητα διάδρασης και διαβούλευσης με τους πολίτες πάνω στα ζητήματα του υπουργείου, κατά τα πρότυπα του http://open gov.gr/.
Μάλιστα, όπως ενημερώνει ο κ. Πανάρετος, «στη σελίδα θα βρίσκονται διαθέσιμα τα βιογραφικά τόσο του υφυπουργού όσο και των συνεργατών του, ενώ οι πολίτες θα μπορούν να παρακολουθούν τη δραστηριότητα του υφυπουργού μέσω του ημερολογίου που περιέχει η σελίδα και μέσω του Twitter του υφυπουργού που είναι επίσης διαθέσιμο».
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
«Νομίζω ότι πάω ταξίδι κάθε μέρα όταν μπαίνω στο Ίντερνετ, ότι φεύγω, ότι βγαίνω από τα στενά όρια του χωριού. Οι εικόνες και οι παραστάσεις των συγχωριανών μου στο απομακρυσμένο χωριό όπου ζούμε, είναι βέβαιο ότι έχουν εμπλουτιστεί». 
Άρθρα (RSS)