Ενα ενδιαφέρον αμερικανικό ντοκιμαντέρ, το «Ενηλικίωση στο Διαδίκτυο», παρουσίασε την περασμένη Δευτέρα η Σοφία Παπαϊωάννου στο «Οι Νέοι Φάκελοι παρουσιάζουν» (ΣΚΑΪ). Οπως φαίνεται από τον τίτλο, το θέμα εδώ είναι οι έφηβοι που αφιερώνουν πολλές ώρες σερφάροντας στο Διαδίκτυο, δημιουργώντας ψηφιακούς φίλους αλλά και δικές τους επινοημένες ταυτότητες. Μιλούν σε πρώτο πρόσωπο μαθητές, γονείς, καθηγητές, ενώ γίνεται εκτεταμένη αναφορά σε αληθινά γεγονότα.
Η πρώτη ιστορία είναι γλυκόπικρη και αφορά μια 14χρονη κοπελίτσα, που θεωρούσε τον εαυτό της άχρωμο και ασήμαντο. Γι? αυτό επινόησε μια καινούργια online ταυτότητα και από Τζέσικα έγινε Οτομ (Φθινόπωρο): «γκόθικ» ντύσιμο, χτένισμα και μακιγιάζ, πόζες μοιραίας γυναίκας. Κανείς δεν έδινε σημασία στην Τζέσικα, όμως η Οτομ έγινε θρύλος σε μια γωνίτσα του κυβερνοχώρου. Μέχρι που το πήραν είδηση η μαμά και ο μπαμπάς, ειδοποιημένοι από το σχολείο, κι έτσι η αισθησιακή Οτομ έγινε ξανά σκέτη Τζέσικα, γεγονός που της στοίχισε πολύ.
Ακολουθούν και άλλες ιστορίες και εμπειρίες μαθητών. Π.χ., ένας μαθητής λυκείου παραδέχεται ότι διάβασε το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» μέσα σε πέντε λεπτά χάρη σε ένα ηλεκτρονικό «λυσάρι», ένα σάιτ που απευθύνεται σε μαθητές. «Αν η ημέρα είχε 27 ώρες και όχι 24, θα διάβαζα όλο το έργο και όχι την περίληψη», εξηγεί. Πριν τον αποδοκιμάσουμε, ας αναλογιστούμε ότι κάποιες άλλες γενιές έμαθαν τον Σαίξπηρ και τον Βίκτωρα Ουγκώ όχι από το πρωτότυπο αλλά από τα «Κλασσικά Εικονογραφημένα».
Ενας καθηγητής σ? ένα δημόσιο σχολείο σε μια πλούσια, όπως μαντεύουμε, κοινότητα του Νιου Τζέρσεϊ, υποστηρίζει ότι η σχολική τάξη που δεν διαθέτει γιγαντοοθόνη είναι «μια έρημος». Κανένας μαθητής δεν εμπιστεύεται τον δάσκαλο που κάνει μάθημα στον πίνακα με κιμωλία.
Η τελευταία ιστορία είναι τραγική και αφορά την αυτοκτονία ενός 13χρονου μαθητή, την οποία ενθάρρυναν οι εικονικοί φίλοι του στο Διαδίκτυο. Ωστόσο, ο πατέρας του παιδιού δεν δαιμονοποιεί το Μέσο. Ο μικρός αυτόχειρας, ένα πανέμορφο αγοράκι, απλώς δεν άντεξε το bullying, τον εκφοβισμό του από τους συνομηλίκους του παλικαράδες στο σχολείο.
Από το ντοκιμαντέρ φάνηκε ότι για πολλούς εφήβους το Διαδίκτυο είναι ένα οχυρό, ένα καβούκι που τους επιτρέπει να αποτραβηχτούν από τον κόσμο των μεγάλων και ιδίως από τους γονείς, οι οποίοι, κατά κανόνα, δεν έχουν ιδέα για τις ψηφιακές παρέες των παιδιών τους. Και συνήθως οι γονείς ανησυχούν για λάθος λόγους, π.χ., για μια ενδεχόμενη συνάντηση με έναν παιδεραστή, τη στιγμή που τα ίδια τα παιδιά ξέρουν τους κινδύνους, ξέρουν πώς να αποφύγουν τον Κακό Λύκο.
Το ντοκιμαντέρ αυτό, χωρίς να αποθεώνει τις νέες μορφές επικοινωνίας, έδειξε ότι τα παιδιά που ξοδεύουν πολλές ώρες σε διαδικτυακές κοινότητες, όπως στο Facebook ή το ΜySpace, δεν είναι προβληματικά ή απροσάρμοστα. Είναι τα φυσιολογικά παιδιά της εποχής μας και αν κάπου «κατά βάθος, κάπου υπάρχει λάθος», γι? αυτό δεν φταίει το Ιντερνετ αλλά ο αληθινός κόσμος.
Η Σοφία Παπαϊωάννου και «ΟΙ ΝΕΟΙ ΦΑΚΕΛΟΙ παρουσιάζουν?» ένα συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ της αμερικανικής εταιρίας Frontline για τη γενιά που ενηλικιώνεται μέσα στο διαδίκτυο την Δευτέρα 26/1 στις 23.00 στον ΣΚΑΪ
Η Ελλάδα βαθμολογείται κάτω από τη βάση στις νέες τεχνολογίες. Για μια ακόμα χρονιά η ετήσια έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την καινοτομία, την έρευνα και ανάπτυξη νέων τεχνολογιών κατατάσσει την Ελλάδα στις τελευταίες θέσεις. Η χώρα βρίσκεται στη 18η θέση μεταξύ των 27 της κρατών-μελών της Ενωσης με μοναδικό σημείο βελτίωσης τις ευρυζωνικές συνδέσεις στο Διαδίκτυο. Συνολικά, οι επιδόσεις της Ελλάδας στο πιο κρίσιμο συστατικό της ανταγωνιστικότητας, την καινοτομία, είναι κάτω του μέσου όρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Οπως διαπιστώνει η έρευνα της Ε.Ε., η ευρεσιτεχνία σε προϊόντα και διαδικασίες παραγωγής καθώς και οι επενδύσεις στις νέες τεχνολογίες παραμένουν η «αχίλλειος πτέρνα» της Ελλάδας.
Κι αν η κοπελίτσα της φωτογραφίας ψάχνει που να τοποθετήσει τη δισκέτα της, υπάρχουν εν έτει 2009 υπεύθυνοι μηχανοργάνωσης γνωστού υπουργείου του Αμαρουσίου που έχουν μείνει στην εποχή των ταινιών διάτρησης… Oh yes!
Με ενδιαφέρον παρακολουθήσαμε την Έρευνα’ του Παύλου Τσίμα για τις διαφορές των εκπαιδευτικών συστημάτων μεταξύ Φιλανδίας και Ελλάδας. Χαοτικές διαφορές με πραγματικές συνθήκες για να επιβεβαιωθεί η έρευνα του ΟΟΣΑ ότι η χώρα μας από την 33η πήγε στην 42η θέση στο χειρότερο εκπαιδευτικό σύστημα ανά τον κόσμο. Ένα πρόγραμμα βαρύ, μπερδεμένο, ανούσιο, που εγκλωβίζει τους μαθητές και τους αηδιάζει με τη φουσκωμένη και ανούσια ύλη του.
Είδα τα σχολεία, τις εγκαταστάσεις και πληγώθηκα. Είδα τις τάξεις με τους διαδραστικούς πίνακες, πως είναι οργανωμένο το σχολείο με την υποστήριξη των ΤΠΕ. Ο Γιαν έχει όλες τις προδιαγραφές για να γίνει ένας ευτυχισμένος ενήλικας. Ισως γιατί γεννήθηκε στη Φιλανδία. Η Βανέσα στην Ελλάδα αισθάνεται ενοχές όταν ξεκλέβει λίγο χρόνο για να παίξει βόλευ κι ετοιμάζεται για το ratrace.
Ένας κορυφαίος ειδικός σε ζητήματα που αφορούν το παιδί, προειδοποιεί τους γονείς να περιορίσουν το χρόνο που τα νήπια ηλικίας μέχρι δύο ετών παρακολουθούν τηλεόραση, γιατί αυτό μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερη βλάβη από ό,τι ωφέλεια στην ανάπτυξή τους.
Ο καθηγητής Δημήτρης Χρηστάκης, ερευνητής του Ινστιτούτου Ερευνών για τα Παιδιά του Σιάτλ και καθηγητής του πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον στις ΗΠΑ, σε μεγάλη του διεθνή έρευνα, που δημοσιεύεται στο παιδιατρικό περιοδικό “Acta Paediatrica”, εξέφρασε επίσης σημαντικές επιφυλάξεις για τα εκπαιδευτικά ή ψυχαγωγικά DVD που απευθύνονται στα νήπια και ισχυρίζονται ότι είναι επωφελή γι’ αυτά, παρά την έλλειψη των σχετικών επιστημονικών στοιχείων.
Σύμφωνα με τον Χρηστάκη, η πλάστιγγα των επιστημονικών στοιχείων γέρνει σαφώς προς την κατεύθυνση των δυνητικών βλαβών.
Αν και αρκετοί γονείς θεωρούν ότι η τηλεόραση κάνει καλό στον εγκέφαλο των νηπίων, γι’ αυτό τα αφήνουν να βλέπουν με τις ώρες, οι ιατρικές μελέτες δεν έχουν επιβεβαιώσει κάτι τέτοιο.
Αντίθετα, η παρακολούθηση τηλεοπτικών προγραμμάτων και DVD μπορεί να καθυστερήσει τη γλωσσική ανάπτυξη και το περιεχόμενο του λεξιλογίου, σύμφωνα με άλλες μελέτες.
Τα νήπια τείνουν να μιμούνται αυτό που βλέπουν στην οθόνη, όμως μαθαίνουν καλύτερα από τις ζωντανές παρουσιάσεις, ενώ μια άλλη μελέτη διαπίστωσε μέτρια προβλήματα συγκέντρωσης της προσοχής στην ηλικία των επτά ετών σε όσα μικρά παιδιά έβλεπαν πολλή τηλεόραση πριν τα τρία τους χρόνια.
Αρκετοί γονείς παραδέχονται ότι αφήνουν τα νήπια μπροστά από την τηλεόραση, επειδή χρειάζονται χρόνο για τους ίδιους, πράγμα που όσο κι αν είναι κατανοητό, πρέπει να αποφεύγεται κατά το δυνατό, σύμφωνα με τον έλληνα ερευνητή.
Ο Χρηστάκης αποδίδει την αρνητική επίδραση της τηλεόρασης στο ότι εκθέτει τον αναπτυσσόμενο εγκέφαλο των νηπίων σε μια σειρά από υπερβολικά ερεθίσματα, όπως φώτα που αναβοσβήνουν, συνεχείς αλλαγές σκηνών, απότομες ηχητικές αλλαγές κ.α., ενώ παράλληλα υποκαθιστά άλλες αναγκαίες δραστηριότητες, όπως το παιχνίδι ή η επαφή με τους γονείς.
Εδώ και τέσσερις δεκαετίες εκφράζονταν ανησυχίες για την επίδραση της τηλεόρασης στα νήπια, αλλά μόνο πρόσφατα διάφορες επιστημονικές μελέτες άρχισαν να παρέχουν εμπειρικά στοιχεία που να θεμελιώνουν αυτούς τους φόβους.
Δημοσίευμα των New York Times, «απενοχοποιεί» το διαδίκτυο από τα όσα μύρια του καταλογίζουν. Δεν φαίνεται τελικά το διαδίκτυο να είναι τόσο επικίνδυνο για τα παιδιά, όσο κάποιοι διατείνονται. Το διαδίκτυο φαίνεται να είναι ένας κόσμος με ακριβώς τις ίδιες αναλογίες καλών και κακών ανθρώπων με την πραγματική ζωή. Τα κοινωνικά δίκτυα του internet, όπου τα παιδιά συμμετέχουν έχουν ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά με τις κοινότητες που συναντάμε στην καθημερινή μας ζωή.Αυτό ακριβώς καταδεικνύει το report των 278 σελίδων που συντάχθηκε ως αποτέλεσμα συναντήσεων διάρκειας ενός χρόνου στην Αμερική. Συναντήσεις ακαδημαϊκών που ασχολούνται με θέματα ασφάλειας και 30 εταιριών μεταξύ των οποίων Yahoo, AOL, MySpace και Facebook. Η ενέργεια αυτή υπό την αιγίδα του Berkman Center for Internet and Society που υπάγεται στο Πανεπιστήμιο του Harvard, έλαβε υπόψη της επιστημονικά δεδομένα για θύτες που εμπλέκονται σε online σεξουαλικά αδικήματα. Βρήκαν πως τα παιδιά και οι έφηβοι δεν ήταν πολύ πιθανό να δεχτούν τέτοιου είδους προτάσεις από ενήλικες μέσω του διαδικτύου. Στις περιπτώσεις που αυτό συνέβαινε, κατέληξαν οι ειδικοί, τα παιδιά επεδίωκαν την επαφή και συνήθως ήταν παιδιά με δύσκολο οικογενειακό περιβάλλον.
Συνοπτικά οι ειδικοί κατέληξαν στα εξής :
? Τα παιδιά εκείνα που έχουν προβληματικές συμπεριφορές και σε άλλους τομείς της ζωής τους , διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο και στο διαδίκτυο. Το ψυχογράφημα των δυναμικών της οικογένειας και του περιβάλλοντος αποτελούν πιο ασφαλή προγνωστικά δεδομένα πάρα η χρήση της τεχνολογίας και του διαδικτύου για την εξέλιξη ενός παιδιού.
? Η ανεπιθύμητη έκθεση σε πορνογραφικό υλικό συμβαίνει διαδικτυακά. Συνήθως όμως τα παιδιά που βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση είναι παιδιά που θέλουν να την προκαλέσουν και δεν υπακούν σε κανόνες.
Η ανακοίνωση των συμπερασμάτων αυτών, όπως είναι φυσικό, προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις και σχόλια, κατά βάση αρνητικά. Πολλοί είναι εκείνοι που συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν το ιντερνετ σαν το κακό δαίμονα που παραμονεύει να παγιδέψει τα παιδιά. Πολλοί κατηγόρησαν τις εταιρίες για έλλειψη ασφάλειας στους διαδικτυακούς τους τόπους.
«Χοντρός». «Βαρέλω». «Βουβάλι». «Φάλαινα»: είναι ορισμένοι μόνο από τους χαρακτηρισμούς με τους οποίους «στολίζουν» οι Έλληνες μαθητές τους συμμαθητές τους που έχουν παραπανίσια κιλά. Ταυτόχρονα, το υπέρβαρο παιδί στα μάτια των συμμαθητών του είναι «ο άσχημος, ο χαζός ή ο κακός της τάξης».Τον ρατσισμό και το στίγμα βιώνουν από την ηλικία του δημοτικού τα παχύσαρκα παιδιά και μάλιστα από τους συνομιλήκους τους που είναι αδύνατοι και πιο «αποδεκτοί» από την κοινωνία. Αυτό δείχνει η έρευναμε θέμα τον στιγματισμό των παχύσαρκων παιδιών- που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
Οι επιστήμονες έδωσαν ερωτηματολόγια σε 1.861 παιδιά ηλικίας 10-11 ετών (Ε΄ Δημοτικού) από 45 σχολεία της Κεντρικής Ελλάδας. Τους ζήτησαν να απαντήσουν ποιον τύπο παιδιού θεωρούν πιο δημοφιλή (ποιος τους αρέσει περισσότερο). Είχαν να επιλέξουν ανάμεσα σε έξι: σε ένα αδύνατο παιδί, ένα παχύσαρκο, ένα παιδί με πατερίτσες, ένα σε αναπηρικό αμαξίδιο, ένα χωρίς το αριστερό του χέρι, ένα με μία ουλή στο πρόσωπο. Και στη συνέχεια να κατατάξουν τις προτιμήσεις τους.
Περισσότεροι από τους μισούς μαθητές (56,4%, 949 στον αριθμό) κατέταξαν το παιδί με τα παραπανίσια κιλά στην τελευταία ή προτελευταία θέση των προτιμήσεών τους! Σημειώνεται ότι στην έρευνα συμμετείχαν μαθητές όλων των σωματικών διαπλάσεων (με κανονικό βάρος, υπέρβαροι, παχύσαρκοι, κάτω από το κανονικό). Πάντως, ακόμα και οι παχύσαρκοι μαθητές βαθμολόγησαν αυστηρά τους παχύσαρκους. Αντίθετα, η συντριπτική πλειονότητα των μαθητών (81,4%) κατέταξε το αδύνατο παιδί στην 1η ή στη 2η θέση.
Τα αποτελέσματα της μελέτης«Ο στιγματισμός της παχυσαρκίας στα παιδιά. Έρευνα σε ελληνικά δημοτικά σχολεία», που δημοσιεύονται στο επιστημονικό περιοδικό «Αppetite»- δείχνουν ότι οι Έλληνες μαθητές είναι έντονα προκατειλημμένοι απέναντι στους συνομιλήκους τους με αυξημένο σωματικό βάρος, αναφέρουν οι ερευνητές. Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι μπορεί να προκληθούν σοβαρά ψυχοκοινωνικά προβλήματα, καθώς και δυσκολίες στην κοινωνικοποίησή τους εξαιτίας της αντιπάθειας και του χλευασμού που εισπράττουν από τους συμμαθητές τους. Μερικές από τις σοβαρές συνέπειες στα παχύσαρκα παιδιά που βιώνουν αυτόν τον στιγματισμό «μπορεί να είναι η χαμηλή αυτοεκτίμηση ή η κατάθλιψη, όπως έχουν δείξει πολλές έρευνες στο εξωτερικό» λέει στα «ΝΕΑ» η ψυχολόγος κ. Μαρία Κορώνη, από τους υπευθύνους της έρευνας.
Μήπως σας προκαλεί άγχος το ενδεχόμενο ο υπολογιστής σας να μην ανάψει την επόμενη φορά που θα πατήσετε το κουμπί, μήπως το μπλοκάρισμα του πολύτιμου blackberry σας αρκεί για να σας λούσει κρύος ιδρώτας; Οταν στην οθόνη του κομπιούτερ σας εμφανίζεται ένα εντελώς ακαταλαβίστικο μήνυμα, νιώθετε ηττημένος και δεν έχετε το θάρρος ούτε να δοκιμάσετε να επισκευάσετε τη βλάβη; Σύμφωνα με το Pew Research Center?s Internet & American Life Project, η διάθεση και ευκολία με την οποία αντιμετωπίζουμε την τεχνολογία αλλά και τα συναισθήματα που αυτή μας γεννά, έχει απόλυτη και άρρηκτη σχέση με την ηλικία μας.
Το να μεγαλώνεις, να ενηλικιώνεσαι και να εξοικειώνεσαι με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, περικυκλωμένος από αυτή σε κάθε έκφραση της ζωής σου, δεν σημαίνει μόνο ότι γνωρίζεις πώς να τη χρησιμοποιείς. Σημαίνει, κατά κύριο λόγο, ότι δεν σε τρομάζει όταν κάτι για οποιονδήποτε λόγο πάει στραβά, ότι κάθε βλάβη δεν είναι ένας πραγματικός εφιάλτης.
Προβλήματα προσαρμογής
Ειδικότερα, το 85% των ατόμων ηλικίας από 18 έως 29 ετών ανέφερε ότι μπορούσε να διορθώσει τις βλάβες, ενώ μόλις το ένα τρίτο ένιωθε ότι δεν γνώριζε ή δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για να βελτιώσει την κατάσταση. Tο 52% των ενηλίκων ηλικίας από 30 ετών και άνω ανέφερε ότι αποθαρρυνόταν εύκολα από τις προσπάθειες αποκατάστασης της λειτουργίας, το 44% ότι βρισκόταν σε σύγχυση σχετικά με το τι έπρεπε να κάνει και το 67% έλεγε πως ένιωθε εμπιστοσύνη στις ικανότητές του. Ενήλικες από 30 έως 49 ετών είχαν μικρότερες πιθανότητες να «τα χάσουν» μπροστά στο τεχνικό πρόβλημα. Επίσης, στην τελευταία μελέτη καταγράφεται σαφής διαφορά στον τρόπο αντιμετώπισης της τεχνολογίας ανάμεσα στα δύο φύλα. Οι άνδρες νιώθουν ότι έχουν τα πράγματα υπό έλεγχο κι ότι μπορούν να επιλύσουν τα προβλήματα που παρουσιάζονται περισσότερο απ? ό, τι οι γυναίκες (76% έναντι 68%), αλλά νιώθουν ακριβώς την ίδια αδυναμία και ανυπομονησία όταν τελικά εμφανίζεται η αναπόφευκτη βλάβη.
Το κρασί, το τσάι και η σοκολάτα φαίνεται πως βελτιώνουν τις γνωσιακές λειτουργίες του εγκεφάλου, σύμφωνα με νέα έρευνα του βρετανικού πανεπιστημίου της Οξφόρδης.Καλύτερα αποτελέσματα έχει η κατανάλωση κρασιού.
Συγκεκριμένα, ερευνητές του Τμήματος Φυσιολογίας, Ανατομίας και Γενετικής της Οξφόρδης, σε συνεργασία με Νορβηγούς επιστήμονες, μελέτησαν τη σχέση ανάμεσα στις νοητικές επιδόσεις και στην κατανάλωση τριών κοινών τροφίμων και ποτών που όλα περιέχουν φλαβονοειδή και ειδικότερα την επίδραση αυτών των ουσιών σε άτομα μεγάλης ηλικίας.
Όσοι εθελοντές κατανάλωσαν αυτά τα τρόφιμα-ποτά, εμφάνισαν καλύτερες επιδόσεις, κατά μέσο όρο, στα νοητικά τεστ που ακολούθησαν.
Η σχετική επιστημονική εργασία εμφανίστηκε στο διατροφικό περιοδικό “The Journal of Nutrition”.
Ο ευεργετικός ρόλος τέτοιων ουσιών για την αντιστάθμιση της φυσιολογικής φθοράς, λόγω ηλικίας, των λειτουργιών του εγκεφάλου μελετάται τελευταία όλο και περισσότερο από τους επιστήμονες.
Η έμφαση δίνεται σε τρόφιμα και ποτά (τσάι, κόκκινο κρασί, κακάο, καφές κ.α.) που περιέχουν πολυφαινόλες, μια υποκατηγορία των οποίων είναι τα λεγόμενα φλαβονοειδή.
Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι όσοι καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες φλαβονοειδών, έχουν μικρότερες πιθανότητες να πάθουν άνοια.
Η νέα έρευνα έρχεται να υποστηρίξει αυτή τη θεωρία, αν και οι ερευνητές της Οξφόρδης επισημαίνουν ότι χρειάζονται και άλλες έρευνες για να αποδειχτεί με πλήρη βεβαιότητα ότι είναι όντως τα φλαβονοειδή και όχι κάποια άλλη ουσία που φέρνει τα επωφελή αποτελέσματα.
“Κερδίζει έδαφος” το διαδίκτυο στις Ηνωμένες Πολιτείες σύμφωνα με έρευνα που έγινε από το αμερικανικό κέντρο ερευνών Pew.
Το Ίντερνετ έγινε μέσα στο 2008 η δεύτερη πηγή πληροφόρησης των Αμερικανών, ξεπερνώντας για πρώτη φορά τον Τύπο, όμως η τηλεόραση παραμένει μακράν το προνομιούχο μέσο σύμφωνα με την έρευνα.
Περίπου το 40% των Αμερικανών δηλώνουν ότι “σερφάρουν” πρώτα στο διαδίκτυο για να ενημερωθούν για την επικαιρότητα, σε σχέση με ένα 35% που προτιμά να διαβάζει τις εφημερίδες.
Η έρευνα, που δόθηκε στη δημοσιότητα την Τρίτη, δείχνει μια θεαματική πρόοδο του Ίντερνετ ανάμεσα στο 2007 και το 2008, με αύξηση περίπου 16 εκατοστιαίων μονάδων, ενώ οι εφημερίδες παρουσιάζουν μια αργή διάβρωση του αναγνωστικού τους κοινού εδώ και πολλά χρόνια.
Η τηλεόραση παραμένει η βασική πηγή πληροφοριών για το 70% των αμερικανών. Στις ηλικίες κάτω των 30 ετών, ο αριθμός των ανθρώπων που προτιμούν την τηλεόραση πέφτει πάντως στο 59%, περίπου 9% λιγότερο από μια προηγούμενη έρευνα που δόθηκε στην δημοσιότητα τον Σεπτέμβριο του 2007.
“Η εμπιστοσύνη του κοινού στην τιμιότητα των επιστημόνων πλήττεται από μια μικρή μειονότητα ερευνητών που συμπεριφέρονται ανήθικα και αντιδεοντολογικά. Γι’ αυτό το Ευρωπαϊκό Ίδρυμα Επιστήμης (European Science Foundation-ESF), το κυρίως συντονιστικό επιστημονικό όργανο στην Ευρώπη, αποφάσισε να κοιτάξει πιο σοβαρά το ζήτημα και, στο πλαίσιο αυτό, δημιούργησε ήδη ένα Φόρουμ για την Ακεραιότητα στην Έρευνα.
Το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών των ΗΠΑ, το οποίο έχει τη δικαιοδοσία να ερευνά τις κατηγορίες επιστημονικής απάτης επιβάλει ποινές, όπως ο αποκλεισμός ενός ερευνητή από δημόσιες χορηγήσεις των ερευνών του μέχρι και για πέντε χρόνια ή η εντολή σε αυτόν να παρακολουθήσει μαθήματα ηθικής!”
Δεν μπορώ να μη φέρω στο νου μου γνωστό αυτοαποκαλούμενο ερευνητή και τηλεμαιντανό σε θέματα παιδείας, ο οποίος βδομάδα παρά βδομάδα δημοσιεύει έρευνες σε γνωστή και μη εξαιρετέα εφημερίδα. Τόση έρευνα πια! Αυτός ο άνθρωπος θα είχε ρέψει στη διαδικασία συλλογής και επεξεργασίας στοιχείων. Κι είναι περίεργο γιατί δεν έχω δει ποτέ (μα ποτέ) να κυκλοφορούν τα ερωτηματολόγια συλλογής στοιχείων. Εκτός αν έχει άδηλες πηγές…
Είναι γνωστό όμως ότι στην Ελλάδα ότι δηλώσεις είσαι. Κι εμείς αυτά τα μαθήματα ηθικής τα έχουμε για τους κουτόφραγκους.
Μετά από μια κουραστική ημέρα στο σπίτι, «παλεύοντας» με το πλυντήριο, τα άπλυτα πιάτα και τις σχολικές εργασίες των τεσσάρων παιδιών της και αφού πλέον κοιμηθούν λίγο μετά τις δέκα, η Σάρα ξεκινά την περιπλάνηση της στην κατεστραμμένη από εξωγήινους Ουλασιγκτον, πολεμώντας μεταλλαγμένους και βοηθώντας τους επιζώντες να επιζήσουν τον πυρηνικό όλεθρο.
Η 30χρονη μητέρα από τη Νέα Υόρκη παίζει βιντεοπαιχνίδια όπως το Fallout 3, αλλά και παιχνίδια ρόλων όπως το World of Warcraft και το Lord of the Rings Online. Παίζει σχεδόν κάθε ημέρα, αρκετές φορές μέχρι μετά τα μεσάνυχτα, βρίσκοντας διέξοδο και ηρεμία από τα προβλήματα της καθημερινότητας. «Δεν θα υποδυθείς ποτέ το ρόλο του χαμένου, στα βιντεοπαιχνίδια είναι πάντα ο ήρωας» σχολιάζει η ίδια.
Η Σάρα δε συνιστά κάποια ιδιόμορφη εξαίρεση. Περισσότεροι από τους μισούς ενήλικες Αμερικανούς παίζουν βιντεοπαιχνίδια, ενώ ένας στους πέντε ασχολείται σε καθημερινή βάση, σύμφωνα με τη νέα έρευνα του Ινστιτούτου Pew των ΗΠΑ. Άτομα όλων των ηλικιών παίζουν βιντεοπαιχνίδια, αν και οι πιο νέοι ενήλικες είναι πολύ πιθανότερο να παίζουν από τους μεγαλύτερους. Συνολικά, 81% των ερωτηθέντων ηλικίας 18 έως 29 ετών ασχολούνται με τα βιντεοπαιχνίδια, σε σύγκριση με 23% των ατόμων ηλικίας 65 και πάνω. Εξάλλου, πρόσφατη έρευνα του Pew ανέφερε ότι 97% των εφήβων στις ΗΠΑ είναι gamers.
Μεγάλο ενδιαφέρον στα αποτελέσματα της έρευνας παρουσιάζει η ανομοιομορφία στο επίπεδο εκπαίδευσης όσων παίζουν βιντεοπαιχνίδια. Αν και δεν σε κάνουν εξυπνότερο, τα άτομα με πανεπιστημιακή μόρφωση έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να είναι gamers, αφού 57% των ερωτηθέντων με πανεπιστημιακή εκπαίδευση δήλωσαν ότι παίζουν, ενώ τα ποσοστά στους απόφοιτους λυκείου ήταν χαμηλότερα (51%) και ακόμη πιο χαμηλά σε αυτούς που δεν είχαν αποφοιτήσει από το λύκειο (40%).
Η έρευνα βρήκε επίσης ότι οι γονείς με μικρά παιδιά και εφήβους είναι ένθερμοι παίκτες, αν και δε σημαίνει ότι η έντονη ενασχόληση με τα βιντεοπαιχνίδια είναι αποτέλεσμα της γονικής ιδιότητας. Συνολικά, 66% των γονέων με παιδιά κάτω των 17 ετών παίζουν βιντεοπαιχνίδια, σαφώς περισσότεροι από αυτούς με μεγαλύτερα παιδιά (47%). Ωστόσο, δεν είναι τα παιδιά που παρασέρνουν τους γονείς να παίξουν, αφού 31% από αυτούς δεν παίζουν μαζί με τα παιδιά τους.
Μάλλον γιατί παίζουν shoot-them-up παιχνίδια για να χαλαρώσουν μετά την ενασχόληση με τα τέκνα τους…
Ωρα 15.00. Πριν από λίγο γύρισε από το σχολείο. Πρέπει να φάει και να διαβάσει αφού σε δύο ώρες έχει φροντιστήριο.Σε λιγάκι όμως,διότι τώρα πρέπει να ανοίξει τον υπολογιστή.Τον περιμένουν οι υπόλοιποι παίκτες στο τελευταίο online παιχνίδι που ανακάλυψε.Είναι κρίσιμη η φάση:είναι έτοιμος να κατατροπώσει τους αντιπάλους του,κερδίζοντας τους πύργους τους.Θα παίξει μισή ώρα και μετά θα κάνει όσα άλλα πρέπει.
Ωρα 17.15. Πωπώ!Μόλις πήρε είδηση ότι έχασε το φροντιστήριο.Ευτυχώς που λείπουν οι γονείς του και δεν θα το καταλάβουν.Θα παίξει λίγο ακόμη και μετά θα κάνει όλα τα υπόλοιπα που πρέπει.Δεν έχει φάει κιόλας…
Ωρα 21.00. Μόλις μπήκαν οι γονείς του.Ωραία,θα τον βρουν στο δωμάτιό του και θα πιστέψουν ότι διαβάζει.Θα διαβάσει δηλαδή,αλλά όχι ακόμη,σε λίγο.Διότι τώρα το παιχνίδι βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή.
Ωρα 9.00 το πρωί της επομένης.Πέρασε σχεδόν όλη τη νύχτα ξύπνιος επειδή κάποια στιγμή,και ενώ γινόταν ο χαμός στο παιχνίδι, «κράσαρε» ο υπολογιστής του.Δεν έφαγε, δεν διάβασε,σχεδόν δεν κοιμήθηκε αλλά κατάφερε να τον φτιάξει και να περάσει μια πολύ δύσκολη πίστα.Πριν από λίγο,όταν μπήκε μέσα στο δωμάτιό του έξαλλος ο πατέρας του για να του ζητήσει τον λόγο που έχασε την πρώτη ώρα στο σχολείο,εκείνος προσπάθησε να του εξηγήσει για το «κρασάρισμα» του…εργαλείου (απέκρυψε βέβαια τα υπόλοιπα για τις ατελείωτες ώρες διαδικτυακού παιχνιδιού). Ο πατέρας τον κοίταξε με το γνωστό ύφος «σε τι γλώσσα μου μιλάς;» και του είπε τη γνωστή φράση: «Στη μάνα σου το ΄πες;».
Ερευνα-σοκ σε σχολεία της Θεσσαλίας έδειξε ότι ένα στα 12 παιδιά είναι εθισμένο στο Διαδίκτυο.Παραμελούν τα μαθήματα,τους φίλους και την υγεία τους και δυσκολεύονται να ξεκολλήσουν από την οθόνη. Ηχηρό καμπανάκι για γονείς και εκπαιδευτικούς.
Τους βλέπουμε στο σχολείο. Είναι αλλού. Το σώμα τους μόνο βρίσκεται στο σχολείο κι αυτό ενάντια στη θέλησή τους. Συζητούν μόνο με τους συμπαίκτες τους.
Ο Νίκος Ξυδάκης από τη στήλη του συζητά το θέμα έρευνας για τους μπλόγκερς που έχει ανάψει τα αίματα:
“Η μέθοδος μετρήσεως αμφισβητείται, αλλά γεγονός παραμένει ότι στο τρέχον Top 50 των ελληνόφωνων μπλογκ λίγα είναι τα λεγόμενα ποιοτικά, όσα θα μπορούσαν να διεκδικήσουν τις δάφνες του Νέου Μέσου, της Νέας Δημοσιογραφίας, της Δημοσιογραφίας των Πολιτών κ.ο.κ. Γεγονός είναι επίσης ότι τη δυναμική του νέου μέσου έσπευσαν πολύ γρήγορα να εκμεταλλευτούν δημοσιογράφοι των «παλαιών μέσων», χαμηλού δυναμικού και αισθητικής, πολιτικοί ξύλινης γλώσσας, πικραμένοι και φανατικοί ? το εν γένει οικοσύστημα της εγχώριας δημοκρατίας. Αλλά είπαμε: Το νέο μέσο είναι δημοκρατικό.
Η κατάληψη της μπλογκόσφαιρας από αδαείς ως προς τη γλώσσα του μέσου και την αισθητική του, και από λαϊκιστικό?εντυπωσιοθηρικό περιεχόμενο, δίνει τον τόνο ? αν όχι τον κυρίαρχο, πάντως ισχυρό. Εφόσον συνεχιστεί αυτή η τάση, με σαφείς εμπορικές βλέψεις, ο χαρακτήρας της ελληνομπλογκόσφαιρας θα αλλάξει ριζικά: Θα μοιάσει με τα φθίνοντα σήμερα λαϊκά κανάλια και ταμπλόιντ. Μιλάμε πάντα για τα πιο πολυσύχναστα μπλογκ.
Στην άλλη όχθη, πιθανόν να παραμείνουν ολίγοι, εκλεκτοί, μα οπισθοφύλακες, με λίγες επισκέψεις, οι πρωτοπόροι, όσοι έχτισαν την κρίσιμη μάζα της μπλογκόσφαιρας, συνεισφέροντας ουσιώδες περιεχόμενο, φρέσκια γλώσσα, σύγχρονες φόρμες, προσωπικά στυλ. Αυτή η γενιά των πρωτοπόρων ίσως βγάλει (έχει αρχίσει ήδη?) και τα πρώτα επαγγελματικά στελέχη για τα δικτυακά μέσα δεύτερης και τρίτης γενιάς.
Η εσωστρεφής, μάλλον η αναστοχαστική, διάθεση αφορά ακριβώς αυτούς τους πιο «προχωρημένους» μπλόγκερ, όσους η έρευνα Monthly Review/VPRC βρίσκει τώρα σε δεσπόζουσα θέση: Ανώτερης εκπαίδευσης, με υψηλή εξοικείωση στο δίκτυο και στα νέα μέσα, αριστεροί και σκεπτικιστές, αναγνώστες εφημερίδων. Αυτοί οι σοφιστικέ μπλόγκερ συγκροτούν ήδη μια κοινότητα γραφιάδων και αναγνωστών, αλληλοανθολογούνται, «μπαζάρουν», δηλαδή προτείνουν και προβάλλουν τα πιο προκλητικά κείμενα εγχώριας και διεθνούς παραγωγής, συχνά προσφέρουν συναρπαστικούς σχολιασμούς στα μπλογκ ή στα ανθολόγια.
Οι άνθρωποι που είναι δυστυχισμένοι, βλέπουν κατά μέσο όρο 30% περισσότερη τηλεόραση σε σχέση με τους ευτυχισμένους, σύμφωνα με ερευνητές του πανεπιστημίου του Μέριλαντ των ΗΠΑ.
Η έρευνα, που βασίζεται σε στατιστικές από περίπου 30.000 αμερικανούς ενήλικους πολίτες κατά την περίοδο 1975-2006, δείχνει ότι οι πιο χαρούμενοι και ευτυχισμένοι άνθρωποι βλέπουν 19 ώρες τηλεόραση την εβδομάδα έναντι 25 ωρών που βλέπουν όσοι νιώθουν λίγο-πολύ δυστυχισμένοι.
Το συμπέρασμα αυτό μάλιστα ισχύει ανεξαρτήτως μορφωτικού επιπέδου, ύψους εισοδήματος, ηλικίας ή οικογενειακής κατάστασης.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι η σχέση τηλεόρασης – ψυχολογικής κατάστασης είναι σαφής, όμως δεν είναι ξεκάθαρο αν η δυστυχία οδηγεί σε περισσότερη παρακολούθηση τηλεόρασης ή αν, αντίστροφα, οι περισσότερες ώρες τηλεόρασης κάνουν κάποιον πιο δυστυχισμένο.
Για να διευκρινισθεί αυτό, όπως είπαν, χρειάζονται περαιτέρω έρευνες.
Κι αυτοί που κατσικώνονται στο διαδίκτυο; τι λέτε είναι σε καλύτερη ή χειρότερη μοίρα;
Τα μυρμήγκια φαίνεται πως έχουν λύσει ένα πρόβλημα που ταλανίζει τους ανθρώπους ανά τον κόσμο. Ενώ τα αυτοκίνητά μας ασφυκτιούν σε αλλεπάλληλα “μποτιλιαρίσματα”, τα μυρμήγκια βοηθούν το ένα το άλλο να μετακινούνται στις αποικίες τους πολύ πιο αποτελεσματικά και γρήγορα.
Επιστήμονες από το τεχνολογικό πανεπιστήμιο της Δρέσδης στη Γερμανία, μελέτησαν εξονυχιστικά τον τρόπο που τα μυρμήγκια κινούνται μέσα και γύρω από τις φωλιές τους. Οι ερευνητές έστησαν μια “μυρμηγκο-λεωφόρο” δύο λωρίδων διαφορετικού πλάτους, από τη φωλιά μέχρι ένα ζαχαρώδες σιρόπι.
Όπως ήταν αναμενόμενο, η στενότερη λωρίδα σημείωσε κυκλοφοριακή συμφόρηση. Όταν όμως ένα μυρμήγκι επέστρεφε στη φωλιά μέσω του “μποτιλιαρισμένου” δρόμου και έπεφτε πάνω σε ένα άλλο μυρμήγκι που ερχόταν από τη φωλιά, το έσπρωχνε και το έριχνε στην άλλη, την πλατύτερη, λωρίδα που κινιόταν πιο γρήγορα.
Αν όμως το μυρμήγκι που επέστρεφε από την τροφή, δεν είχε καμιά σύγκρουση με κανένα άλλο μυρμήγκι, τότε δεν έσπρωχνε στον πιο άνετο δρόμο το μυρμήγκι που μόλις ξεκινούσε από τη φωλιά.
Οι ερευνητές δημιούργησαν ένα υπολογιστικό μοντέλο με πιο πολύπλοκα δίκτυα δρόμων και δρόμους με ποικίλα πλάτη. Τα μυρμήγκια, ακόμα και όταν διοχετεύονταν τεχνηέντως σε μακρύτερες διαδρομές, κατόρθωναν να φθάνουν γρήγορα στην τροφή τους.
Το βασικό συμπέρασμα των επιστημόνων είναι ότι αν οι άνθρωποι οδηγοί, οι οποίοι ταξιδεύουν σε αντίθετες κατευθύνσεις, μπορούσαν να μεταφέρουν στους απέναντί τους πληροφορίες (π.χ. μέσω ηλεκτρονικών συστημάτων) σχετικά με το κυκλοφοριακό πρόβλημα, τότε όλοι θα απολάμβαναν το οδήγημα περισσότερο.
Είναι δυνατόν, τελικά, το «ψηφιακό χάσμα» στη χώρα μας να οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στο «χάσμα των γενεών»; Τα δεδομένα δείχνουν ότι η απάντηση σε αυτή την ερώτηση είναι μάλλον καταφατική. Από τη μία πλευρά, δεν έχει περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα από τότε που στοιχεία έρευνας έδειχναν ότι ένα μεγάλο ποσοστό των συμπολιτών μας, πάνω από το 50%, θεωρεί ότι το Internet δεν είναι ένα εργαλείο χρήσιμο ή απαραίτητο για τον σημερινό πολίτη. Παράλληλα, δεν είναι λίγοι και εκείνοι που υποστηρίζουν ότι το Διαδίκτυο χρησιμεύει μόνο σε κάποιους που αρέσκονται να «κατεβάζουν» ταινίες και μουσική.
Σύμφωνα με τα στοιχεία έρευνας που πραγματοποίησε το Παρατηρητήριο για την Κοινωνία της Πληροφορίας στην Αττική και συγκεκριμένα σε δείγμα πληθυσμού παιδιών ηλικίας από 10 ως 15 ετών, η νέα γενιά έχει ήδη «βάλει τα γυαλιά» στην παλαιότερη και όλα δείχνουν ότι είναι θέμα περίπου μιας δεκαετίας να αναστραφεί πλήρως η κατάσταση και όλο και περισσότεροι συμπολίτες μας να πάρουν στα σοβαρά τις νέες τεχνολογίες και τις εφαρμογές τους.
Ήρθαν για να μείνουν: ασχολούνται με τα ιστολόγια κατά μέσο όρο τρία χρόνια και συνολικά γράφουν 1 εκατ. αναρτήσεις κάθε μέρα.
? Είναι πολυπράγμονες: Κάθε ιστολόγιο καλύπτει τουλάχιστον 5 βασικά θέματα.
? Είναι πολυμήχανοι: κατά μέσο όρο χρησιμοποιούν 5 διαφορετικές τεχνικές για να προσελκύσουν αναγνώστες.
?Δέχονται θετικές επιδράσεις: η δημιουργία ιστολογίου έχει θετικό αντίκτυπο στη ζωή τους και δημιουργεί ευκαιρίες για προσωπική και επαγγελματική ανάπτυξη που αλλιώς δεν θα είχαν.
(Αυτή τη θετική επίδραση την έχουμε διαπιστώσει στο πετσί μας. Είμαστε λίγο πιο ήρεμοι άνθρωποι. Τα γράφουμε, έχουμε την εντύπωση ότι μας διαβάζουν, ελπίζουμε ότι κάτι θα γίνει με το θέμα μας, ξεθυμαίνουμε, δεν ξεσπάμε στην οικογένειά μας).
Κατ΄ αρχήν τα νούμερα, χωρίς κανένα άλλο σχολιασμό, δείχνουν τις τεράστιες διαστάσεις του φαινομένου: σήμερα υπολογίζεται ότι παγκοσμίως υπάρχουν 184 εκατομμύρια blogs, τα οποία διαβάζουν περισσότεροι από 346 εκατομμύρια χρήστες του Διαδικτύου σε 81 διαφορετικές γλώσσες. Μιλάμε δηλαδή για μια τεράστια κοινότητα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης, που έχει κατορθώσει να βρει κοινούς κώδικες και να ανταλλάσσει σκέψεις, γνώσεις και ιστορίες καθημερινότητας, κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά σε τέτοια έκταση στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Η Τechnorati είναι η μεγαλύτερη διαδικτυακή μηχανή εύρεσης blogs, ενώ έχει και τρόπους αξιολόγησης των ιστολογίων, κατάταξής τους ανά θέμα και βέβαια μετρά το πόσο δημοφιλή είναι ανάλογα με τα links που υπάρχουν για το καθένα. Πριν από λίγες ημέρες ολοκλήρωσε μια μεγάλη έρευνα που έκανε σε 66 χώρες και στις πέντε ηπείρους, τη μεγαλύτερη που έχει γίνει μέχρι σήμερα για τον κόσμο των ιστοσελίδων, με τίτλο «Η κατάσταση της παγκόσμιας μπλογκόσφαιρας». Το blogging έχει πάψει να είναι «νέο» φαινόμενο, καθώς όπως φαίνεται από τα αποτελέσματα της έρευνας, οι περισσότεροι bloggers βρίσκονται στο δεύτερο ή τρίτο (ακόμα και όγδοο) ιστολόγιο που έχουν ανοίξει. Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζει το γεγονός ότι σιγά σιγά τα blogs αρχίζουν και γίνονται κερδοφόρα. Δηλαδή, όχι μόνο βγάζουν τα χρήματα που έχουν επενδυθεί για τη δημιουργία τους, αλλά λόγω της μεγάλης δημοφιλίας των ιστολογίων μπορούν σταδιακά να συγκεντρώνουν διαφημίσεις και κάποιοι να ζουν από αυτό. Κάτι που τους κάνει να γίνονται όλο και πιο εφευρετικοί και προκλητικοί, τόσο στα θέματα που επιλέγουν όσο και στον τρόπο γραφής.
Η Technorati, η μάλλον μεγαλύτερη υπηρεσία καταμέτρησης και παρακολούθησης των εξελίξεων στο χώρο των blogs, δημοσίευσε το καθιερωμένο ετήσιο ?State of the Blogosphere?.
Όπως φαίνεται τα blogs είναι δυναμικότερα παρά ποτέ.
184,000,000 άνθρωποι παγκοσμίως έχουν ξεκινήσει το δικό τους blog ενώ το 77% (346,000,000) των ενεργών χρηστών του internet διαβάζει blogs.
Τους τελευταίους 4 μήνες δημιουργήθηκαν 7,400,000 νέα blogs ενώ το τελευταίο 24ωρο έγιναν 900,000 νέα posts.
Το ποσοστό των γυναικών blogger στην Ευρώπη είναι πολύ μικρότερο απ? ότι στην Αμερική ενώ η μέση μηνιαία επισκεψιμότητα ενός ευρωπαϊκού blog είναι 24,000. Το 50% των blogs φιλοξενούν διαφημίσεις ενώ ο διάμεσος των κερδών είναι 200$ το χρόνο (με επένδυση 15$ το χρόνο)
Τα πιο δημοφιλή θέματα που ασχολείται ένας ευρωπαίος blogger είναι η μουσική και οι υπολογιστές ενώ στοχασμοί και θρησκευτικά θέματα είναι τελευταία.
Μόνο το 1% των Ευρωπαίων bloggers βλέπει το blogging του σαν full-time job (σε αντίθεση με το 8% στην Ασία και το 4% στην Αμερική) ενώ το 1/3 ελπίζει πως κάποια στιγμή στο μέλλον θα μπορέσει να βγάλει χρήματα από αυτό.
Στην Ελευθεροτυπία της 8ης Αυγούστου διαβάζουμε για μία έρευνα για το Facebook του Πανεπιστημίου Αιγαίου, με υπεύθυνο καθηγητή τον κ. Ευστράτιο Παπάνη. Για τις ανάγκες της έρευνας δημιουργήθηκαν από τους ερευνητές ψεύτικα προφίλ χρηστών του Facebook με διαφορετικά μεταξύ τους κοινωνικά χαρακτηριστικά. Οι φοιτητές που δημιούργησαν τα ψεύτικα αυτά προφίλ κατέγραφαν ποιοι τους προσέγγιζαν στο Facebook και τους υπέβαλλαν τα ερωτήματα της συνέντευξης μέσω chat.
Τα προφίλ που προσεγγίστηκαν περισσότερο ήταν αυτό της ελκυστικής και έξυπνης γυναίκας, του αμφιφυλόφιλου και του οικονομολόγου… Τα συμπεράσματα δικά σας!
Ο καθηγητής κοινωνιολογίας σχολιάζει: “Μέσα στο Facebook οι χρήστες ικανοποιούν το αίσθημα του ανήκειν μέσω της εγγραφής τους σε groups. Τα groups αυτά έχουν σκοπό να συσπειρώσουν τα άτομα με κοινά ενδιαφέροντα. Παρατηρείται πως οι συμμετοχές των χρηστών στα συγκεκριμένα groups είναι άτομα με παρόμοιο ή και ίδιο κοινωνικοοικονομικό υπόβαθρο. Επομένως αυτός ο ψηφιακός κόσμος του Facebook λειτουργεί ως κοινωνικοποιητικός παράγοντας. Οι χρήστες του Facebook μέσω των profiles τους παρουσιάζουν καθημερινά σε εκατομμύρια χρήστες χαρακτηριστικά της προσωπικής και κοινωνικής τους ταυτότητας. Το social networking δεν λειτουργεί ως παράγοντας που αναιρεί τους υπάρχοντες κοινωνικούς δεσμούς, αλλά τους ενισχύει με τη δημιουργία νέων επαφών μεταξύ των χρηστών. Στο Facebook ο χρήστης διευρύνει το κοινωνικό του δίκτυο κάνοντας “φίλους”, χρησιμοποιώντας εφαρμογές που τους φέρνουν πιο κοντά αλλά και από τη συμμετοχή τους στα groups».
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Ενα ενδιαφέρον αμερικανικό ντοκιμαντέρ, το «Ενηλικίωση στο Διαδίκτυο», παρουσίασε την περασμένη Δευτέρα η Σοφία Παπαϊωάννου στο «Οι Νέοι Φάκελοι παρουσιάζουν» (ΣΚΑΪ). Οπως φαίνεται από τον τίτλο, το θέμα εδώ είναι οι έφηβοι που αφιερώνουν πολλές ώρες σερφάροντας στο Διαδίκτυο, δημιουργώντας ψηφιακούς φίλους αλλά και δικές τους επινοημένες ταυτότητες. Μιλούν σε πρώτο πρόσωπο μαθητές, γονείς, καθηγητές, ενώ γίνεται εκτεταμένη αναφορά σε αληθινά γεγονότα.
Η Ελλάδα βαθμολογείται κάτω από τη βάση στις νέες τεχνολογίες. Για μια ακόμα χρονιά η ετήσια έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την καινοτομία, την έρευνα και ανάπτυξη νέων τεχνολογιών κατατάσσει την Ελλάδα στις τελευταίες θέσεις. Η χώρα βρίσκεται στη 18η θέση μεταξύ των 27 της κρατών-μελών της Ενωσης με μοναδικό σημείο βελτίωσης τις ευρυζωνικές συνδέσεις στο Διαδίκτυο. Συνολικά, οι επιδόσεις της Ελλάδας στο πιο κρίσιμο συστατικό της ανταγωνιστικότητας, την καινοτομία, είναι κάτω του μέσου όρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Οπως διαπιστώνει η έρευνα της Ε.Ε., η ευρεσιτεχνία σε προϊόντα και διαδικασίες παραγωγής καθώς και οι επενδύσεις στις νέες τεχνολογίες παραμένουν η «αχίλλειος πτέρνα» της Ελλάδας.
Άρθρα (RSS)