Το Ινστιτούτο Οπτικοακουστικών Μέσων (ΙΟΜ) και το Media Awareness Network παρουσιάζουν τις «Περιπέτειες του Τραγανούλη στο Μαγικό Κόσμο των Διαφημίσεων στο Διαδίκτυο», ένα συναρπαστικό και συνάμα εκπαιδευτικό παιχνίδι για τη διαφήμιση στο διαδίκτυο που απευθύνεται σε παιδιά – χρήστες του διαδικτύου από 6 έως 12 ετών.
Ο Τραγανούλης είναι ένα διάσημο δημητριακό που μιλάει στα παιδιά για τις διαφημίσεις τροφίμων και τα μαθαίνει πώς να αναγνωρίζουν τις τεχνικές προώθησης που χρησιμοποιούν οι εταιρίες στο διαδίκτυο. Μέσα από 5 απλά βήματα, τα παιδιά καλούνται να φτιάξουν μια ιστοσελίδα για τον Τραγανούλη, η οποία θα βοηθήσει στην προβολή και την προώθησή του στο διαδίκτυο. Παράλληλα, τα παιδιά μαθαίνουν για τα διαφημιστικά τρικ που χρησιμοποιούν οι εταιρίες όταν θέλουν να πουλήσουν ένα προϊόν έτσι να εξοπλιστούν και να προστατευθούν από τα παραπλανητικά μηνύματα των διαφημίσεων στο διαδίκτυο.
Το εκπαιδευτικό παιχνίδι του ΙΟΜ εντάσσεται στις πρωτοβουλίες οπτικοακουστικής παιδείας για παιδιά και νέους που αναπτύσσει το Ινστιτούτο, και έχει ως στόχο την εξοικείωση των παιδιών με τις τεχνικές προώθησης της αγοράς από τα νέα μέσα (διαδίκτυο) παράλληλα με την καλλιέργεια μιας καταναλωτικής αγωγής στο ευρύτερο πλαίσιο της “παιδείας για τα μέσα” (media literacy).
Η Σούζαν Τσάιρα, υπεύθυνη των διεθνών σελίδων τηςΝιου Γιορκ Τάιμς, απάντησε πρόσφατα από την ιστοσελίδα της εφημερίδας σε μια σειρά ερωτήσεων που της έθεσαν αναγνώστες. Η πρώτη ερώτηση αφορούσε το Τwitter. Ένας κάτοικος της Βομβάης αναρωτιόταν γιατί γίνεται τόση συζήτηση για την αξιοπιστία αυτών των μορφών ενημέρωσης και επικοινωνίας και δεν γίνεται το ίδιο για τη «συμβατική» δημοσιογραφία. Στη μακροσκελή απάντησή της, η Αμερικανίδα δημοσιογράφος αναγνώρισε ότι το Διαδίκτυο, τα μπλογκς, το Τwitter και οι λεγόμενοι πολίτες-δημοσιογράφοι (citizen journalists) αποτελούν μια πολύτιμη πηγή πληροφοριών. Το πρόβλημα, τόνισε, είναι ότι η ακρίβεια αυτών των πληροφοριών δεν είναι πάντα εύκολο να ελεγχθεί και να διαπιστωθεί. «Εγώ δίνω καθημερινά λογαριασμό στους αναγνώστες, εκείνοι όχι», τόνισε. «Είμαι φυσικά προκατειλημμένη, αφού είμαι προϊόν των παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης».
Και ως τέτοιο προϊόν, είναι υποχρεωμένη- είμαστε υποχρεωμένοινα παρακολουθεί τις εξελίξεις στον τομέα της επικοινωνίας, υπερασπιζόμενη ταυτόχρονα τον ρόλο και τη θέση της. Είναι δικαίωμα του καθενός από μας να είμαστε ή να μην είμαστε μέλη του Facebook, του ΜySpace ή του Τwitter. Δεν μπορούμε, όμως, να αγνοήσουμε ή να υποβαθμίσουμε τον ρόλο που παίζουν αυτά τα καινούργια μέσα. Ηλικίας ούτε τριών ετών, το Τwitter- μια μορφή επικοινωνίας μέσω υπολογιστή ή κινητού τηλεφώνου, όπου τα κείμενα δεν μπορούν να ξεπερνούν τους 140 χαρακτήρες- έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στις διαδηλώσεις που έγιναν την περασμένη εβδομάδα στη Μολδαβία. Μικρότερο, αλλά αξιόλογο, ρόλο είχε παίξει και στις ταραχές του περασμένου Δεκεμβρίου στην Αθήνα. Όπως διαβάσαμε όμως χθες στουςΝιου Γιορκ Τάιμς,το εργαλείο αυτό χρησιμοποιείται πλέον και από γιατρούς που θέλουν να ζητήσουν βοήθεια ή να ανταλλάξουν πληροφορίες.
«Περίεργη υπόθεση σήμερα με 16χρονο αγόρι που παρουσίασε οξεία παγκρεατίτιδα για έκτη φορά! Έχει κανείς καμιά ιδέα;»: αυτό είναι το μήνυμα που έστειλε μέσω του Τwitter- συνοδεύοντάς το με το απαραίτητο «κλειδί», ώστε ο καθένας να μπορεί να το αναζητήσει και να απαντήσει- ένας ασκούμενος φοιτητής Ιατρικής στην Ουγγαρία. Μέσα σε λίγες ώρες, ειδικοί απ΄ όλο τον κόσμο έστειλαν διαγνώσεις, ιδέες και προτάσεις. «Θα ήταν αδύνατο να βρούμε αυτές τις πληροφορίες μέσω e-mail, γιατί δεν είχαμε ιδέα με ποιον να έρθουμε σε επαφή», λέει ο Μπέρταλαν Μέσκο. Μια από τις διαγνώσεις έδωσε και τη λύση στο πρόβλημα: ο ασθενής πάσχει από μικρολιθίαση. «Το Τwitter κάνει τους ανθρώπους ευφυέστερους, ταχύτερους και πιο αποτελεσματικούς», λέει ο Έβαν Ουίλιαμς, ένας από τους συνιδρυτές αυτού του εργαλείου.
Υπάρχουν βέβαια και τα αντιπαραδείγματα. Το Second Life, για παράδειγμα, δείχνει σιγά σιγά να πεθαίνει. Ίσως γιατί δεν πολιτικοποιήθηκε αρκετά.
To NYLON σχολιάζει την ανακοίνωση του Δημοσιογραφικού οργανισμού Λαμπράκη για τη δημιουργία συνδρομητικής υπηρεσίας με την ονομασία Premium, και αμέσως μου ήρθε το γνωστό wtf? – “τι διάολο” Ελληνιστί.Με λίγα λόγια, κάποιος θα πρέπει να πληρώνει 30 Ευρώ το μήνα(!!!) για να έχει πρόσβαση:
Στο ιστορικό αρχείο του ΔΟΛ (από τη δεκαετία του ‘20 περίπου και μετά)
Σε ένα newsletter με τίτλους για το τι θα γράφει αύριο το Βήμα (!?)
Στη δυνατότητα καθημερινής ανάγνωσης του Βήματος «όπως στο χαρτί» (!?)
Δικαίωμα πρόσβασης σε ύλη που θα απευθύνεται μόνο στους συνδρομητές (δεν ενημερώνει τι ύλη θα είναι αυτή)
Δικαίωμα σχολιασμού επιλεγμένων άρθρων, αναλύσεων και ρεπορτάζ (!!!????)
Δεν θέλω να σχολιάσω τα υπόλοιπα, αλλά ειδικά το τελευταίο σκοτώνει. Την εποχή των Social Media που ο καθένας μπορεί να σχολιάσει οτιδήποτε, οπουδήποτε, οποτεδήποτε, στο ψηφιακό Βήμα έκριναν ότι θα πρέπει να πληρώνει 30 Ευρώ το μήνα για να του επιτρέπουν να σχολιάζει τα άρθρα της εφημερίδας. Για τους υπεύθυνους της έκδοσης, ο σχολιασμός και ο διάλογος είναι μια πολυτέλεια που πρέπει να πληρώνεται.
Θα περίμενε κανείς Έλληνες επιχειρηματίες – εκδότες μεγάλου μεγέθους, να κάνουν τουλάχιστον το στοιχειώδες: πριν προχωρήσουν σε μια επιχειρηματική απόφαση να μελετήσουν τη διεθνή εμπειρία. Το έχουν κάνει άλλοι πριν από αυτούς? Απέδωσε? Τι απέφερε η εμπειρία?
Ξέρετε πως οι Times της Νέας Υόρκης αποφάσισαν οριστικά να ανοίξουν την πρόσβαση στο Times Select? Ο ίδιος ο Thomas Friedman ξεσήκωσε πραγματική επανάσταση μέσα στον οργανισμό, όταν διαπίστωσε ότι τα άρθρα του δεν βρίσκουν αναφορές στον παγκόσμιο ιστό. Δεν τον έβρισκαν στις αναζητήσεις της Google, δεν τον έκαναν link οι bloggers, δεν τον ανέφεραν πουθενά στο Twitter ή το Facebook. Και όλα αυτά γιατί τα άρθρα του ήταν κλεισμένα πίσω από τους τοίχους του Times Select, και έβλεπε ο ίδιος καθημερινά να απαξιώνεται το προσωπικό του brand μαζί με τα γραφόμενα του.
Έχουμε ήδη μπει σε ένα κόσμο στον οποίο οι πάροχοι περιεχομένου θα παρακαλούν να αποκτούν αναφορές κάθε μέρα, στα εκατομμύρια άρθρα, σχόλια, ή tweets που γίνονται. Εκδίδεις περιεχόμενο και δεν μπορεί κάποιος να προωθήσει τα άρθρα σου στο Digg? Δεν μπορεί να τα στείλει με link στο Twitter? Να τα κάνει share στους εκατοντάδες-χιλιάδες φίλους του στο Facebook? Τότε είναι σίγουρο ότι οδηγείσαι στη λησμονιά. Θα βλέπεις γύρω σου τον πληθυσμό του Internet να μεγεθύνεται με τρομακτικούς ρυθμούς κι εσύ θα αναρωτιέσαι γιατί το κοινό σου μένει σταθερό – ένα μικρό, πιστό κοινό που δεν αρκεί όμως για να έχεις μια βιώσιμη ψηφιακή εκδοτική επιχείρηση.
Σε απόγνωση δηλώνουν ότι βρίσκονται οι καθηγητές στη Μεγάλη Βρετανία, καθώς η πολύωρη καθημερινή ενασχόληση των παιδιών με την τηλεόραση τα καθιστά «ανήμπορα» να συγκεντρωθούν κατά τη διάρκεια του μαθήματος. Ένα από τα βασικά προβλήματα, όπως υποστηρίζουν οι καθηγητές και δάσκαλοι είναι ότι η «κουλτούρα» της τηλεόρασης και ο τρόπος παρουσίασης των διαφόρων θεμάτων κάνει τη διδασκαλία να φαντάζει μονότονη και αδιάφορη στους μαθητές, αφήνοντας τους εκπαιδευτικούς να αναζητούν αγωνιωδώς νέους τρόπους για να ξανατραβήξουν την προσοχή τους!
Ένα άκρως αυτοσαρκαστικό και ενδεχομένως προφητικό πρωταπριλιάτικο αστείο σκαρφίστηκε η βρετανική εφημερίδα «Τhe Guardian», ανακοινώνοντας στους αναγνώστες της ότι κλείνει την έντυπη έκδοση έπειτα από 188 χρόνια για να αρχίσει να δημοσιεύεται στο Τwitter. Όσο για τον περιορισμό στην έκταση των κειμένων που θέτει η δημοφιλής ιστοσελίδα του Διαδικτύου, η εφημερίδα επικαλείται «ειδικούς» που βεβαιώνουν ότι οποιαδήποτε ιστορία μπορεί να γραφτεί με 140 χαρακτήρες…
Το γεγονός ότι τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης χάνουν συνεχώς έδαφος έναντι των online τόσο σε αμεσότητα όσο και σε εγκυρότητα (ένα πάλαι ποτέ ταμπού) είναι μια πραγματικότητα μη αναστρέψιμη. Ποιος δεν θυμάται το «καμένο», πλέον, ειδησεογραφικό slogan των ‘90s «έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση»; Αυτό το μότο βρίσκει πλέον εφαρμογή μόνο στον online κόσμο. Τελεία. Βρίσκει εφαρμογή μέσω των blogs και online εργαλείων σαν το Flickr, το YouTube και το Twitter και της δυνατότητας που δίνουν στους χρήστες για άμεση δημοσίευση γεγονότων, σκέψεων ή καταστάσεων με εικόνα, κείμενο, και video σε πραγματικό χρόνο.
Ειδική αναφορά θα πρέπει να γίνει στο Twitter (www.twitter.com) και στον πρωταγωνιστικό ρόλο που τείνει να παίξει πλέον στη διάδοση ειδήσεων, ακριβώς την ώρα που συμβαίνουν, μέσω του Διαδικτύου. Αλλά, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Φανταστείτε ότι περπατάτε στη μέση της Πανεπιστημίου όταν ξαφνικά οι περαστικοί καθώς και οι άνθρωποι από τα τριγύρω μπαλκόνια αρχίζουν να φωνάζουν τι κάνουν εκείνη τη στιγμή, τι βλέπουν στον υπολογιστή τους ή μπροστά τους ή τι θα ήθελαν να κάνουν! Στη συνέχεια, σας δίνεται η δυνατότητα να «φιλτράρετε» ποιες φωνές θέλετε ν’ ακούτε, ανάλογα με το τι σας ενδιαφέρει από τα λεγόμενα. Ένα τέτοιο θέαμα μπορεί να φαίνεται αποκρουστικό στον πραγματικό κόσμο, όμως περιγράφει όσο το δυνατόν πιο πειστικά τι συμβαίνει στον ψηφιακό κόσμο του Twitter.
Το Twitter (μηχανισμός micro-blogging, δηλαδή μιας πλατφόρμας δημοσίευσης κειμένου και link με την προϋπόθεση να μην υπερβαίνουν τους 140 χαρακτήρες) μετατρέπεται στον «πομπό» των ανθρώπων που βιώνουν και μεταδίδουν real time γεγονότα, σκέψεις, links κ.ά. προς τον υπόλοιπο κόσμο. Με έναν απλό μηχανισμό εγγραφής μπορεί ο καθένας να παρακολουθεί live feed ειδήσεων από όλο τον κόσμο, αρκεί να κάνει follow κανάλια επικοινωνίας όπως το BBC, τους «New York Times», την «Guardian», ή την «Ελευθεροτυπία»! Για να βρει και να κάνει follow κάποιος τους μεγαλύτερους ειδησεογραφικούς οργανισμούς του πλανήτη ή απλώς τους… κολλητούς του, τους αναζητά στην ενσωματωμένη μηχανή αναζήτησης με 2-3 κλικ. Το social χαρακτηριστικό του είναι πως ο χρήστης όχι μόνο ακολουθεί αλλά ακολουθείται από άλλους χρήστες (followers), αρκεί να θεωρεί πως έχει κάτι ενδιαφέρον να πει.
Το μεγάλο «μπαμ» έγινε με την εκλογική αναμέτρηση στις ΗΠΑ τον περασμένο Νοέμβριο και αργότερα, με τα γεγονότα που συντάραξαν τη Βομβάη και ολόκληρο τον κόσμο, μερικές εβδομάδες μετά. Παρόμοια συμμετοχή των πολιτών -σε μικρότερη κλίμακα- ως αυτοπτών και αυτήκοων μαρτύρων καθώς και αναμεταδοτών γεγονότων συνέβη και το Δεκέμβρη κατά τη διάρκεια όσων συντάραξαν την Αθήνα μετά τη στυγνή δολοφονία του 15χρονου μαθητή. Αν και αντιμετωπίστηκε αρχικά ως άλλο ένα web trend, με ορισμένους πολιτικούς να σπεύδουν να αποκτήσουν λογαριασμό, το Twitter έδειξε τη δύναμή του με την αμεσότητα και, ως επί το πλείστον, με την εγκυρότητά του. Εγκυρότητα που επιτυγχάνεται από τη στιγμή που ο ίδιος ο χρήστης φιλτράρει τους υπόλοιπους χρήστες, τα post (tweets) των οποίων παρακολουθεί.
Το πρόγραμμα δίνει τη δυνατότητα άμεσης συνδιαλλαγής μεταξύ χρηστών, αναμετάδοσης μιας ανάρτησης (retweeting ή εν συντομία RT), ενώ με την προσθήκη του συμβόλου # και μιας λέξης, έχει τη δυνατότητα να συγκεντρώνει αναρτήσεις πάνω στο συγκεκριμένο θέμα. Έτσι, τα γεγονότα της Αθήνας συγκεντρώθηκαν κάτω από το tag #griots. Με μια απλή αναζήτηση με αυτό τον όρο στο search του προγράμματος μπορείτε να δείτε την εξέλιξη των αναρτήσεων. Πιστέψτε μας, θα εκπλαγείτε. Δείτε ένα νέο online, social μέσο επικοινωνίας και ενημέρωσης εν τη γενέσει του, με ρυθμούς ανάπτυξης που θα ζήλευε ακόμα και το facebook, με πάνω από 5 εκατομμύρια ενεργούς χρήστες παγκοσμίως που το κατατάσσουν ως το τρίτο μεγαλύτερο κοινωνικό δίκτυο μετά το facebook και το myspace! Πρόκειται για στοιχεία που δικαιολογούν το χαρακτηρισμό του από έγκυρα έντυπα όπως το «Wired» και οι «New York Times» ως «της μεγαλύτερης ανακάλυψης μετά το Google»!
Η λέξη web tv μπήκε για πρώτη φορά στο ελληνικό λεξιλόγιο στις αρχές του 2000 – αν και τότε, όταν διαβάζαμε για το web tv, σκεφτόμασταν ουσιαστικά τη χρήση τηλεοπτικής συσκευής για σερφάρισμα στο Internet . Παρ’ όλα αυτά, όταν μιλάμε για web tv πια, εννοούμε πρωτότυπο content μέσω Internet. H πρώτη προσπάθεια ήταν του Στέλιου Κουλογλου με το tvxs.gr, που φιλοδοξεί να «παίζει» θέματα που περιφρονούν τα παραδοσιακά media – ήταν μάλιστα και το πρώτο που έβγαλε βίντεο των κουκουλοφόρων μαζί με αστυνομικούς. Την ίδια κατεύθυνση ακολούθησαν κι άλλα ειδησεογραφικά sites με μεικτό content: εικόνα αλλά και κείμενο μαζί δηλαδή, όπως το www.zougla.gr του Μάκη Τριανταφυλόπουλου, που πήγε την ιδέα ένα βήμα παραπέρα με δίλεπτα δελτία ειδήσεων και livecams από το Σύνταγμα. Μόνο με πρωτότυπο υλικό λειτουργεί και το www.choice4.tv που έχει βίντεο ποικίλης ύλης: από γεωπονικά θέματα, μόδα και γαστρονομία μέχρι συνεντεύξεις. Ως κόμβος για web tv λειτουργεί και το kanalia.tv που είναι ακόμα σε στάδιο beta. Το site, προς το παρόν, χωρίζεται σε διαδικτυακή τηλεόραση, top videos, tv websites και live κάμερες. Εδώ μπορεί κανείς να βρει τα δέκα καλύτερα διαδικτυακά κανάλια, περίεργα και πρωτότυπα διαδικτυακά κανάλια (μεταξύ άλλων, Eurovision tv, single malt tv, happy tree friends) και live κάμερες από διάφορες χώρες του κόσμου. Υπάρχουν ακόμα το tvonline.gr, το οποίο διαφημίζεται ως το πρώτο ελληνικό διαδικτυακό κανάλι gr, το οποίο θα έχει πρωτότυπο content κι «ετοιμάζεται πυρετωδώς», σύμφωνα με την ανακοίνωσή του, ενώ πολλοί ήδη υπάρχοντες ειδησεογραφικοί οργανισμοί ή κανάλια έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούν live streaming, όπως το site του Σκάι, ενώ το Mega έχει ξεκινήσει να ανεβάζει ειδησεογραφικό υλικό online, υλικό το οποίο διοχετεύεται και στη σελίδα των «Νέων».
Γιατί με αφορά; Αξίζει τον κόπο;
Σιγά σιγά (σαν τη… σφαίρα) αρχίζει να κάνει την εμφάνισή της μια νέα κατάσταση στα τηλεοπτικά δρώμενα που υπόσχεται να πάει την εμπειρία της τηλεθέασης ένα βήμα παρακάτω από την καλωδιακή και… πολλά βήματα παρακάτω από τη συμβατική / αναλογική τηλεόραση. Ο Spyros VJ αποπειράται να δώσει μια πρώτη εικόνα από τα καινούργια δεδομένα στο χώρο της ψηφιακής/ιντερνετικής τηλεόρασης.
• Τι εστί IPTV;
Εν ολίγοις, το IPTV είναι το σύστημα μεταφοράς ψηφιακού τηλεοπτικού σήματος μέσω Ιnternet, κυρίως μέσω ευρυζωνικών συνδέσεων. Με άλλα λόγια, αντί να λαμβάνουμε στο σπίτι μας ή οπουδήποτε αλλού τηλεοπτικό σήμα μέσω των παραδοσιακών τρόπων εκπομπής και λήψης (πομπός/αναμεταδότης και κεραία/δέκτης) λαμβάνουμε το σήμα ψηφιοποιημένο μέσω της σύνδεσής μας στο Ιnternet.
Τα υπέρ;
Οι δύο νέοι παίκτες στο χώρο της ψηφιακής τηλεόρασης (Conn-X TV και HOL-TV) μας παρέχουν τον απόλυτο έλεγχο σε ό,τι μεταδίδουν και φθάνει μέσω Ιnternet στις οθόνες μας. Έτσι, μπορούμε να παγώσουμε την εικόνα του ζωντανού προγράμματος που λαμβάνουμε, να αντιγράψουμε το αγαπημένο μας πρόγραμμα για μετέπειτα θέαση, να έχουμε πρόσβαση σε premium περιεχόμενο όπως πρόσφατες ταινίες κατά παραγγελία, εξειδικευμένα κανάλια κ.λπ. Και όλα αυτά με εικόνα υψηλής ευκρίνειας HDTV, κάτι που μέχρι τώρα φάνταζε μακρινό στη χώρα μας και το ζηλεύαμε στα προγράμματα που κατεβάζαμε.
Τα κατά;
Όπως ο,τιδήποτε που πρωτολανσάρεται στην αγορά, έτσι και το IPTV είναι με μαθηματική ακρίβεια σίγουρο ότι θα κάνει ένα beta testing (δηλαδή έναν άτυπο έλεγχο για λάθη παραλείψεις και bugs) στις πλάτες των καταναλωτών που θα σπεύσουν να γίνουν συνδρομητές.
Τι υπάρχει στην ελληνική αγορά;
Αυτήν τη στιγμή δύο εταιρείες τηλεπικοινωνιών παρέχουν αυτή καθεαυτή IPTV: Η Hellas ON Line και το Conn-X. Καλό θα ήταν, πριν αποφασίσετε να υιοθετήσετε τη νέα πλατφόρμα (και εφόσον υποστηρίζεται η περιοχή σας), να ψάξετε διεξοδικά τι προσφέρει ο κάθε πάροχος και σε τι τιμές, ώστε να κάνετε την πιο συμφέρουσα κίνηση.
To Huffington Post Investigative Fund θα είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που θα χρηματοδοτήσει ομάδες δημοσιογράφων (είτε ανήκουν στην Huffington Post είτε είναι ελεύθεροι) ώστε να κάνουν ερευνητική δημοσιογραφία σε βάθος για μια σειρά σημαντικά θέματα.
Ο οργανισμός θα χρηματοδοτηθεί αρχικά από την Huffington Post και την Atlantic Philanthropies – ένα μη κερδοσκοπικό φιλανθρωπικό οργανισμό. Η ανακοίνωση έρχεται σε μια στιγμή που πολλοί δημοσιογράφοι στις ΗΠΑ μένουν χωρίς δουλειά, και η δημιουργία θέσεων εργασίας σε ένα τέτοιο περιβάλλον είναι μια ισχυρή ένεση ελπίδας. Ήδη η Arianna δήλωσε ότι θέλει να βάλει στο σχήμα πολλούς απολυμένους δημοσιογράφους, ενώ αυτοί θα συνεργάζονται με τους χιλιάδες άλλους bloggers και ελεύθερους επαγγελματίες που θέλουν να συμμετέχουν στη διερεύνηση θεμάτων.
Η προσπάθεια αυτή δίνει πολλές απαντήσεις, όπως για παράδειγμα ποιό μπορεί να είναι το μέλλον της δημοσιογραφίας μετά τη διαφαινόμενη κατάρρευση μεγάλων εκδοτικών συγκροτημάτων στις ΗΠΑ. Όπως γράφει σήμερα ο Jay Rosen που θα είναι επικεφαλής της ομάδας συμβούλων του νέου σχήματος
Είναι το ξεκίνημα ενός νέου ψηφιακού ειδησεογραφικού οργανισμού με εστίαση στο πρωτογενές ρεπορτάζ. Μπορεί να πει κανείς ότι οι αρχές του εκφράζονται στο: “κάνε έρευνα μια φορά, δημοσίευσε τη παντού” επειδή τα προϊόντα του (ρεπορτάζ) θα είναι διαθέσιμα ελεύθερα σε κάθε άλλο ειδησεογραφικό οργανισμό ή web site για δημοσίευση ακριβώς τη στιγμή που δημοσιεύονται και στην Huffington Post (πιθανότατα με μια Creative Commons άδεια χρήσης – αλλά αυτό δεν έχει αποφασιστεί ακόμα).
Μία open source δημοσιογραφία δηλαδή. Έχει σκεφτεί κανείς ότι το μοντέλο της κοινότητας ανοιχτού λογισμικού μπορεί να είναι και το μέλλον της δημοσιογραφίας?
Η εφημερίδα του- όχι και τόσο μακρινού- μέλλοντος θα είναι φτιαγμένη αποκλειστικά για τον κάθε αναγνώστη, ώστε να περιλαμβάνει μόνο τις ειδήσεις και τις πληροφορίες που θέλει να παρακολουθεί κάθε μέρα και κατόπιν θα τυπώνεται στο σπίτι ή θα αποστέλλεται στο κομπιούτερ ή το κινητό του τηλέφωνο. Το ΜediaΝews Group, ο τέταρτος μεγαλύτερος δημοσιογραφικός οργανισμός των ΗΠΑ, άρχισε ήδη. Με τίτλο Ι-Νews πρόκειται να δοκιμάσει ένα νέο σύστημα παράδοσης ειδήσεων. «Ο αναγνώστης γίνεται ο ίδιος διευθυντής και εκδότης», λέει ο υπεύθυνος του σχεδίου Μαρκ Ουίνκλερ. Το Ι-Νews θα συγκεντρώνει πληροφορίες από εφημερίδες, αλλά και από τα ειδησεογραφικά πρακτορεία. Κάθε χρήστης θα έχει στο σπίτι του έναν ειδικό εκτυπωτή, στον οποίο η υπηρεσία θα στέλνει τις ειδήσεις για τα θέματα που θα έχει επιλέξει. Στην αποστολή, η οποία θα γίνεται 4 ημέρες την εβδομάδα, θα περιλαμβάνονται και διαφημίσεις που θα είναι σχετικές με τα ίδιες θέματα. «Το μεγαλύτερο κόστος για εμάς είναι να τυπώνουμε και να διακινούμε τις εφημερίδες», διευκρινίζει ο Ουίνκλερ. «Τα έσοδα των εφημερίδων μας προέρχονται κυρίως από τις διαφημίσεις της Παρασκευής, του Σαββάτου και της Κυριακής. Έτσι θα συνεχίσουμε να τυπώνουμε αυτές τις ημέρες».
Απλώνεται μέσω του γρήγορου Ίντερνετ η… νέα τηλεόραση, η οποία πλέον θα φτάνει στο σαλόνι των τηλεθεατών όχι μέσω των κλασικών κεραιώνεπίγειωνή δορυφορικών- αλλά μέσω της γραμμής του τηλεφώνου!
Οι νέες υπηρεσίες τηλεόρασης μέσω του Ίντερνετ (ΙΡΤV) επιτρέπουν στον συνδρομητή να μην είναι απλά παθητικός τηλεθεατής, αλλά να επιλέγει ο ίδιος πότε θα δει ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα, πόσες φορές θα το δει, να αγοράσει μια κινηματογραφική ταινία χωρίς να βγει από το σπίτι του, ακόμα και να κάνει μόνος του όσες επαναλήψεις (replay) επιθυμεί σε δύσκολες φάσεις ποδοσφαρικών αγώνων!
Σε σχέση με την παραδοσιακή τηλεόραση, το πλεονέκτημα του ΙΡΤV είναι αφενός η δυνατότητα για μετάδοση πολύ περισσότερων καναλιών και αφετέρου η υπηρεσία «video on demand», δηλαδή, η δυνατότητα του συνδρομητή να βλέπει ανά πάσα στιγμή κάποια ταινία.
Το Lost αναδείχτηκε ως η πιο δημοφιλής σειρά στο Ίντερνετ, σύμφωνα με διαδικτυακή μέτρηση τηλεθέασης, την πρώτη τέτοιου είδους, που πραγματοποίησε η εταιρία Nielsen.Σύμφωνα με τις μετρήσεις για το Δεκέμβριο, περίπου 1,4 εκατ. μοναδικοί χρήστες από όλο τον κόσμο παρακολούθησαν μέσω διαδικτύου το Lost, η εκπομπή Saturday Night Live προσέλκυσε 1,1 εκατ. χρήστες, ενώ το Grey’s Anatomy ήρθε τρίτο στις τηλεοπτικές προτιμήσεις του διαδικτυακού κοινού, με 879.000 μοναδικούς χρήστες.
Τη δεκάδα των δημοφιλέστερων προγραμμάτων συμπληρώνουν τα: Desperate Housewives με 723.000 μοναδικούς χρήστες, Heroes με 685.000, Ugly Betty με 631.000, Samantha who? με 560.000, Scrubs με 519.000, Survivor με 496.000 και True Beauty με 462.000 μοναδικούς χρήστες.
Aπό την αναφορά της Nielsen προκύπτει επίσης ότι για το μήνα Δεκέμβριο 125 εκατ. χρήστες από όλο τον κόσμο παρακολούθησαν τηλεοπτικά προγράμματα μέσω 9,6 εκατ. streams.
Η οικονομική κρίση έχει μέχρι στιγμής γονατίσει μερικές από τις μεγαλύτερες εφημερίδες στις ΗΠΑ αλλά και στην Ευρώπη,έχει κοστίσει χιλιάδες θέσεις εργασίας και απειλεί να αλλάξει για πάντα τον Τύπο και την έντυπη δημοσιογραφία.Οι εφημερίδες
περικόπτουν δραστικά τα έξοδα λειτουργίας, κλείνουν γραφεία στο εξωτερικό και καταργούν ανταποκριτές,βάζουν σε υποθήκη τα περιουσιακά τους στοιχεία,περνούν στο Διαδίκτυο ή αναστέλλουν τη λειτουργία τους.Ο έντυπος Τύπος συρρικνώνεται και, όπως πολλοί επισημαίνουν,μαζί του συρρικνώνεται και η δημοκρατία.
Οι πιέσεις που δέχεται η βιομηχανία του έντυπου Τύπου οδηγεί τους δημοσιογραφικούς ομίλους να αναζητούν λύσεις προκειμένου να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της εποχής. Το Διαδίκτυο φαίνεται να είναι το μέλλον για τις εφημερίδες. Αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με στοιχεία που δόθηκαν προχθές στη δημοσιότητα οι βρετανικές εφημερίδες τον Ιανουάριο του 2009 κατέγραψαν εντυπωσιακές αυξήσεις στον αριθμό των αναγνωστών των ηλεκτρονικών τους εκδόσεων σε σύγκριση με τον Ιανουάριο του 2008. Πιο συγκεκριμένα, οι αναγνώστες της ηλεκτρονικής έκδοσης του «Guardian» τον Ιανουάριο έφτασαν τις 29.811.671 παρουσιάζοντας αύξηση κατά 51% σε σύγκριση με το αντίστοιχο διάστημα του 2008. Η ιστοσελίδα της «Τelegraph» παρουσίασε αύξηση 110%, των «Τimes» 52%, του «Ιndependent» 108% και της «Μirror» 25%.
Έως τις 18 Μαΐου, μπορεί να ψηφίζει το κοινό για την επιλογή του μεγαλύτερου Έλληνα, ψηφοφορία η οποία γίνεται με τρεις τρόπους:* μέσω της ιστοσελίδας greatgreeks.skai.gr.
* μέσω σταθερού τηλεφώνου στο 90.11- 40.50.40
* και μέσω sms στο 19 400, γράφοντας Ε, κενό και τον αριθμό που αντιστοιχεί στον κάθε Έλληνα, από το 0 έως το 9.
Έως στιγμής, οι προτιμήσεις του κοινού έχουν ως εξής:
Πρώτος σε ψήφους έρχεται ο Μέγας Αλέξανδρος και ακολουθούν: Γεώργιος Παπανικολάου, Αριστοτέλης, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Σωκράτης, Ελευθέριος Βενιζέλος, Πλάτωνας, Κωνσταντίνος Καραμανλής, Περικλής και Ιωάννης Καποδίστριας.
Μια παρέα νέων ηθοποιών πρωταγωνιστεί στο δικό της τηλεοπτικό σίριαλ στο Internet. Η υπόθεση βρίσκεται ήδη στο 12ο επεισόδιο και οι πρωταγωνιστές της κέρδισαν τις εντυπώσεις και στη μεγάλη οθόνη.
Η σειρά τους με τίτλο «IQ 73» προβλήθηκε πρόσφατα στο Φεστιβάλ cult ταινιών ελληνικού κινηματογράφου στο Gagarin και σε ειδική προβολή στο Γκάζι. Η μετάδοση ελληνικών σειρών, των «webseries» στο Internet ήταν βέβαιο ότι θα έρθει και στη χώρα μας. Στην ανοιχτή οθόνη του youtube μεταδίδεται ήδη πληθώρα ξένων σειρών που τις παραγωγές τους υπογράφουν μεγάλα ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα ή γνωστές εταιρίες παραγωγής.
Στην Ελλάδα η αρχή έγινε από την ομάδα «Vision of the Occult». Μέλη της οι νέοι ηθοποιοί Στέφανος Κοσμίδης, Δημήτρης Αβραμόπουλος, Θεοφάνης Γιαννούτσος και Χάρης Αδαμόπουλος. Εγραψαν, σκηνοθετούν, μοντάρουν και πρωταγωνιστούν στη σειρά 14 επεισοδίων διάρκειας δέκα λεπτών το καθένα, η οποία μεταδίδεται στο youtube. Η επιτυχία της σειράς ήταν ανέλπιστη. «Αρχίσαμε τη σειρά αυτή κάνοντας περισσότερο πλάκα με κάτι που αγαπάμε και μας ενδιαφέρει», μας λέει ο Στέφανος Κοσμίδης, σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής της σειράς. «Στην πορεία όμως εξελιχθήκαμε, είδαν κάποιοι τη δουλειά μας, τους άρεσε και τώρα σκεφτόμαστε να κάνουμε κάτι άλλο, πιο επαγγελματικά πια». Το όλο εγχείρημα, παραγωγή, γύρισμα, μοντάζ κ.λπ. κόστισε στην ομάδα των τεσσάρων μόλις 400 ευρώ. Και πολλές ώρες προσωπικής δουλειάς όμως. Η επιτυχία τους έφερε κι άλλους ηθοποιούς δίπλα τους. Στο 12ο επεισόδιο που μεταδίδεται αυτή την εβδομάδα στο Διαδίκτυο εμφανίζονται σε ρόλους «δολοφόνων» οι Γιώργος Πυρπασόπουλος και Χρήστος Λούλης. Η ομάδα είχε ελάχιστα μέσα παραγωγής για τα γυρίσματά της. «Θα τη χαρακτήριζα περισσότερο ως μια σπουδή στο σινεμά», σημειώνει ο Στέφανος Κοσμίδης. Το σενάριο της σειράς δανείζεται στοιχεία από γνωστές κινηματογραφικές αμερικάνικες ταινίες. Μέχρι και σκηνές αντιγραφή από το Matrix είδαμε! Συνέχεια »
Οι Μέγας Αλέξανδρος, Αριστοτέλης, Ελευθέριος Βενιζέλος, Ιωάννης Καποδίστριας, Κωνσταντίνος Καραμανλής, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Γεώργιος Παπανικολάου, Περικλής, Πλάτωνας και Σωκράτης, είναι με αλφαβητική σειρά οι δέκα δημοφιλέστεροι Έλληνες και Ελληνίδες όλων των εποχών, όπως αναδείχθηκαν απο τις ψήφους του κοινού.
Η ψηφοφορία για την επιλογή του μεγαλύτερου Έλληνα, ήδη ξεκίνησε και θα διαρκέσει έως τις 18 Μαΐου.
Η ψηφοφορία θα γίνεται μέσω της ιστοσελίδας greatgreeks.skai.gr, μέσω σταθερού τηλεφώνου στο 9011- 40 50 -40 και μέσω sms στο 19-400, γράφοντας Ε κενό και τον αριθμό που αντιστοιχεί στον κάθε Έλληνα.
Αναλυτικότερα πληροφορίες για την ψηφοφορία στην ιστοσελίδα της εκπομπής.(greatgreeks.skai.gr).
Από την ερχόμενη Δευτέρα 2 Μαρτίου και κάθε Δευτέρα στις 10 το βραδυ, θα προβάλλεται ξεχωριστά, ο καθένας απο τους 10 επικρατέστερους Έλληνες.
Η Μαριάννα Τζιαντζή από τη στήλη της στην Καθημερινή ζωγραφίζει το μέλλον μας:
Η νέα φτώχεια δεν θα είναι ρακένδυτη. Χάρη στα χαμηλά μεροκάματα της Κίνας, τα παπούτσια και τα ρούχα θα παραμείνουν προσιτά, έστω και πλαστικά και, επομένως, μάλλον δεν θα επανεμφανιστούν οι μπουγαδοκλέφτες. Πιο αισθητή θα είναι η νέα οικονομική και επαγγελματική τάξη πραγμάτων στους τομείς της υγείας, της παιδείας, των μετακινήσεων και της κατοικίας, της φροντίδας των παιδιών και των ηλικιωμένων. Χάρη στις νέες προσφορές, όλο και πιο πολλοί θα μιλούν «απεριόριστες ώρες» με το κινητό τους, χωρίς ο συνομιλητής τους να βλέπει τα χαλασμένα δόντια τους. Αναμενόμενες είναι οι αλλαγές στη σχέση πόλης και υπαίθρου, ενώ το κοτέτσι θα αποδειχτεί πιο χρήσιμο από το μπάρμπεκιου ή την πισίνα. Η επιστροφή στο χωριό θα είναι η νέα μορφή υποχρεωτικού οικοτουρισμού.
Κορίτσια και αγόρια από σπίτι. Οι άνεργοι μάλλον δεν θα συνωστίζονται στις αίθουσες διαλέξεων, στις γκαλερί, στις πολιτικές εκδηλώσεις, στις παρουσιάσεις βιβλίων (εκτός και αν ακολουθεί μπουφές). Μια παλιά μόδα, το οικουρείν ή cocoonig, επανέρχεται με νέο περιεχόμενο, καθώς όλο και πιο πολύ θα αποφεύγουμε την έξοδο και τα έξοδα. Με την έλευση της ψηφιακής τηλεόρασης, με την τιμή των συσκευών full high definition να μειώνεται και τον αριθμό των καναλιών να πολλαπλασιάζεται και με τον άφθονο ελεύθερο (για την ακρίβεια, άνεργο) χρόνο, η τηλεθέαση θα αυξηθεί. Πολλοί θα τη βρίσκουν διαδικτυακά ? εξάλλου, η ψηφιακή κοινωνική δικτύωση είναι πιο βολική από τα πάρτι ρεφενέ της Κατοχής. Οι εικονικοί φίλοι του Facebook είναι και πιο οικονομικοί.Αντί για ουρές στα συσσίτια, αντί για καραβάνια κατεστραμμένων αγροτών που θα παίρνουν τον δρόμο για τη Δύση, όπως στα «Σταφύλια της οργής», αντί για τη γαλακτερή λάμψη της ασπρόμαυρης τηλεόρασης, όπως τη διακρίναμε πίσω από τα ξένα τζάμια, τώρα η απατηλή φυγή από την ύφεση θα είναι η καθήλωση μπροστά σε οθόνες υψηλής ευκρίνειας. Η Ελίζαμπεθ Γουόρεν, μια Αμερικανίδα νομικός ειδικευμένη στις πτωχεύσεις, λέει ότι «η Νέα Υφεση θα είναι σε μεγάλο βαθμό αόρατη καθώς οι άνθρωποι θα βιώνουν τη στέρηση ιδιωτικά, όχι στη δημόσια σφαίρα». Η αγορά προσφέρει άφθονα υλικά συσκευασίας και έτσι η νέα φτώχεια θα είναι αμπαλαρισμένη: θα την κρύβουν οι τοίχοι του σπιτιού, τα παλιά καλά μας ρούχα, τα γκατζετάκια και οι μικροσυσκευές μας, τα μεταπτυχιακά μας και τα αγγλικά που μάθαμε στα κόλετζ.
Αν αντέχετε τα δύσκολα στο βίντεο θα δείτε ένας οδοντίατρο του δρόμου επί το έργον στην Ινδία…
Το Nylon μας παρουσιάζει τον κύκλο της ψηφιακής ενημέρωσης.
Η βασική ιδέα προέρχεται από το άρθρο για το ?διαμάντι των ειδήσεων? (news diamond) του Paul Bradshaw. Σύμφωνα με το μοντέλο του Ινδού blogger Mishra, ο κύκλος που ακολουθεί συνήθως κάθε μη προγραμματισμένη είδηση είναι ο παρακάτω:
1. Twitter Alert: Κάποιος που βρίσκεται κοντά στην είδηση (γεωγραφικά ή με άλλο τρόπο) στέλνει μια σύντομη ενημέρωση μέσω του Twitter.
2. Blog Post: Ειδησεογραφικοί οργανισμοί και bloggers πιάνουν την είδηση και γράφουν ένα σύντομο σχετικό post, συνήθως με ένα link στο Tweet ή την φωτογραφία που στάλθηκε μέσω του Twitter.
3. Άρθρο / Πακέτο: Οι ειδησεογραφικοί οργανισμοί θα μετατρέψουν την είδηση σε άρθρα 300 (συνήθως) λέξεων για τις εφημερίδες ή τα portals τους ή σε 3λεπτα (συνήθως) ρεπορτάζ για την τηλεόραση.
4 Πλαίσιο: bloggers, παραδοσιακά Media, και μέλη της Wikipedia θα αρχίσουν αμέσως να συλλέγουν επιπλέον πληροφορίες και συνοδευτικό υλικό που δημιουργεί μια πλήρη εικόνα γύρω από την είδηση.
5. Ανάλυση: bloggers και παραδοσιακά Media προσφέρουν ανάλυση σε βάθος γύρω από το θέμα, και τα Media (συνήθως) ζητούν συνεντεύξεις από τους bloggers που έβγαλαν πρώτοι την είδηση ή έχουν να προσφέρουν μια ενδιαφέρουσα οπτική στο θέμα.
6. Διάλογος: η συζήτηση συνεχίζεται στα σχόλια των blogs και των portals (σ. δική μου – ναι, όλα τα παραδοσιακά Media θα επιτρέπουν το σχολιασμό, δεν το συζητάμε αυτό?), στο Twitter, σε social networks, σε social voting και social bookmarking ιστοσελίδες.
7. Customization. Όλο το θέμα, μέσα από όλες τις πιθανές μορφές και πηγές, θα είναι διαθέσιμο σαν αρχείο ώστε να είναι εύκολα αναζητήσιμο, σε RSS Feeds και άλλες μορφές, ώστε να γίνεται mashup με άλλες πληροφορίες.
Διαβάζουμε για τις εξελίξεις στο ΒΗΜΑ στο mediablog. Οι επιτελείς της εφημερίδας, που συμμετέχουν στα συνέδρια της WAN, έχουν καταλάβει ότι η έντυπη ενημέρωση σε λίγα χρόνια θα είναι παρελθόν, καθως τα νέα που δημοσιεύονται στην εφημερίδα είναι παλιά και τα άρθρα γνώμης δεν αρκούν για να επιβιώσει ένα καθημερινό φύλλο. Έτσι, η εφημερίδα που διαθέτει κύρος και βαρύτητα σκοπεύει να επικεντρώσει την προσπάθεια του προσωπικού της στο internet βάζοντας το ως προτεραιότητα.
Στα πρότυπα του βρετανικού GUARDIAN, που από το 2006 εφαρμόζει την πρακτική του ?web-first?,φαίνεται να κινούνται οι επιτελείς του ΒΗΜΑΤΟΣ, καθώς αποφάσισαν να δίνουν προτεραιότητα στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας για όσες ειδήσεις δεν ?αντέχουν? ως την έντυπη έκδοση.
Απομόνωση, αποξένωση και στη συνέχεια κατάθλιψη. Είναι η διαδρομή που ακολουθούν οι νέοι άνθρωποι που παρακολουθούν πολλή τηλεόραση ή ασχολούνται πολλές ώρες με τα sites κοινωνικής δικτύωσης, τύπου Facebook, σύμφωνα με νέες έρευνες από Βρετανία και ΗΠΑ.
Δεδομένου ότι μέρος της καθημερινής επικοινωνίας περνά πλέον μέσα από τα κανάλια του Διαδικτύου, η αληθινή, ανθρώπινη, διαπροσωπική επαφή μειώνεται, με σημαντικές επιπτώσεις στην υγεία, όπως σημειώνει ο ψυχολόγος δρ Αρικ Σίγκμαν. Την ίδια στιγμή, έρευνα του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ καταλήγει στο συμπέρασμα ότι όσο περισσότερη τηλεόραση παρακολουθούν οι νέοι τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες έχουν να εμφανίσουν κατάθλιψη ως ενήλικες.
Οι ερευνητές μελέτησαν 4.142 άτομα στην εφηβική τους ζωή και τα επαναξιολόγησαν όταν έγιναν είκοσι ετών. Διαπίστωσαν ότι εκείνα που τελικά εμφάνισαν κατάθλιψη παρακολουθούσαν στην εφηβεία τους 22 λεπτά περισσότερη τηλεόραση από εκείνα που προτιμούσαν να κάνουν άλλα πράγματα από το να καθηλώνονται μπροστά από τη μικρή οθόνη. «Η κατάθλιψη μπορεί να εμφανιστεί σε ανθρώπους που παρακολουθούν πολλές ώρες, γιατί τους αφήνει ελάχιστο χρόνο διαθέσιμο για αθλητικές ή κοινωνικές δραστηριότητες», τονίζουν οι ερευνητές. «Μπορεί η τηλεόραση να είναι παράθυρο για τον κόσμο, αλλά παράλληλα μας απομονώνει», τονίζει η συμβουλευτική ψυχολόγος κυρία Χριστίνα Σαμαράκη. Σύμφωνα με τον Αρικ Σίγκμαν, η απουσία τής πρόσωπο με πρόσωπο επαφής μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν τα γονίδια, να προκαλέσει διαταραχές στο ανοσοποιητικό σύστημα, στη λειτουργία των αρτηριών, στις επιδόσεις στην εργασία. Επίσης επηρεάζει τις κοινωνικές μας δεξιότητες, καθώς όσο μειώνεται η διαπροσωπική επαφή, μειώνεται και η ικανότητα του ανθρώπου να αντιλαμβάνεται και να ερμηνεύει τη γλώσσα του σώματος. «Το πόσο και το πώς χρησιμοποιεί κανείς αυτά τα μέσα έχει μεγάλη σημασία», σημειώνει η κυρία Σαμαράκη και συμπληρώνει: «Η πρόσωπο με πρόσωπο επικοινωνία, που ικανοποιεί όλες τις αισθήσεις, την όραση, την ακοή, την όσφρηση αλλά κυρίως την αφή, το άγγιγμα, είναι απαραίτητη για την υγιή μας ανάπτυξη, σωματική, ψυχολογική και νοητική. Ο κίνδυνος με αυτά τα sites είναι ότι συχνά μάς δημιουργούν την ψευδαίσθηση της κοινωνικότητας και της κοινωνικής επαφής, με αποτέλεσμα να μειώνεται το κίνητρο των ανθρώπων να βγουν έξω και να γνωρίσουν ανθρώπους».
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Το Ινστιτούτο Οπτικοακουστικών Μέσων (ΙΟΜ) και το Media Awareness Network παρουσιάζουν τις «Περιπέτειες του Τραγανούλη στο Μαγικό Κόσμο των Διαφημίσεων στο Διαδίκτυο», ένα συναρπαστικό και συνάμα εκπαιδευτικό παιχνίδι για τη διαφήμιση στο διαδίκτυο που απευθύνεται σε παιδιά – χρήστες του διαδικτύου από 6 έως 12 ετών.
Άρθρα (RSS)