Terra Computerata

Η διευκόλυνση της πρόσβασης των παιδιών στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ επηρεάζει τη συμπεριφορά τους και έχει επιπτώσεις στην υγεία τους, σύμφωνα με έρευνα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Ν. Μεξικού στις ΗΠΑ. Τα παιδιά περνούν κατά μέσο όρο 6 ώρες ημερησίως βλέποντας τηλεόραση και σερφάροντας στο Διαδίκτυο, χρόνος που είναι μεγαλύτερος από αυτόν που περνούν μέσα στο σχολείο. Οι υπεύθυνοι της έρευνας εκτιμούν ότι η ενασχόληση αυτή αυξάνει τις βίαιες συμπεριφορές, την πιθανότητα εθισμού στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά, τις πιθανότητες μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης και της παχυσαρκίας. Συνιστούν δε στους γονείς να περιορίσουν την ενασχόληση των παιδιών με την τηλεόραση και το Διαδίκτυο σε λιγότερες από δύο ώρες ημερησίως.

Ελεύθερος Τύπος

Εγκαινιάστηκε η presseurop.eu, η ιστοσελίδα στην οποία θα δημοσιεύονται τα καλύτερα άρθρα των μεγάλων διεθνών εφημερίδων για τα ευρωπαϊκά θέματα. «Σκοπός είναι να προτείνουμε καθημερινά μια επιλογή των καλύτερων άρθρων από 250 τίτλους τ ου ευρωπαϊκού και διεθνούς Τύπου για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις» εξήγησε η επίτροπος της ΕΕ για θέματα Επικοινωνίας Μάργκοτ Βάλστρομ. Κάθε άρθρο θα μεταφράζεται σε 10 γλώσσες (γερμανικά, αγγλικά, ισπανικά, γαλλικά, ολλανδικά, ιταλικά, πολωνικά, πορτογαλικά, ρουμανικά και τσεχικά) και έπειτα από πέντε χρόνια και στις 23 επίσημες γλώσσες της ΕΕ.

To BHMA

Mε έντονες συζητήσεις και μπόλικη «τροφή για σκέψη» ξεκίνησε η δεύτερη ημέρα της προσυνεδριακής διαδικασίας του πρώτου συνεδρίου, σε επίπεδο υπουργών, για τα μίντια και τους νέους τρόπους μαζικής επικοινωνίας, υπό την αιγίδα του Συμβουλίου της Ευρώπης.

«Έλεγα τις προάλλες σε κάποιους μαθητές πως όταν εγώ πήγαινα σχολείο, δεν είχαμε υπολογιστές. Με κοίταξαν με ένα βλέμμα γεμάτο απορία και με ρώτησαν: ‘Και τότε πως μπαίνατε στο ίντερνετ;’». Με τον τρόπο αυτό, η υπουργός παιδείας και πολιτισμού της Ισλανδίας, Κατρίν Γιακομπσντόντιρ, άνοιξε τις προσυνεδριακές εργασίες σήμερα στο Ρέικιαβικ.

http://www.ministerialconference.is/

H εισήγηση του Παντελή Μπουκάλα στο συνέδριο με θέμα «Η ποίηση σήμερα» δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή:

Αν υποθέσουμε πως η Ποίηση, που έχει δώσει φωνή σε αναρίθμητους πιστούς της, έπαιρνε η ίδια φωνή, ίσως να σιγοτραγουδούσε ένα θραύσμα από την «Πρέβεζα» του Κώστα Καρυωτάκη, το «”Υπάρχω;” λες, κι ύστερα: ”δεν υπάρχεις”». Μετά το ρήμα «υπάρχω» όμως δεν θα έβαζε ερωτηματικό όπως ο ποιητής, δεν θα αναρωτιόταν δηλαδή. Θα απέφευγε τα σημεία στίξης ή το πολύ να έθετε το θαυμαστικό της ενθουσιώδους κατάφασης (περίπου όπως τραγουδιέται συνήθως ο στίχος), για να προχωρήσει αμέσως έπειτα στην αναίρεση, στην άρνηση: «δεν υπάρχεις». Χωρίς να έχω την παραμικρή πρόθεση να πέσω στην πατροπαράδοτη γκρίνια που συνήθως αφορμάται από την αφοριστική διαπίστωση του Χέλντερλιν, «Κι οι ποιητές τι χρειάζουνται σ’ ένα μικρόψυχο καιρό», μια γκρίνια που μάλλον εύκολα γυρνάει σε ναρκισσισμό, θα ήθελα να πω ότι η εντύπωσή μου είναι πως η ποίηση, όσον αφορά την υποδοχή της από τα ΜΜΕ υπάρχει και δεν υπάρχει. Εκκρεμεί ανάμεσα στο ον και το μη ον. Είναι ταυτόχρονα θεατή και αθέατη. Δημοσιεύεται δηλαδή αλλά δεν διαβάζεται, ή δεν διαβάζεται και δεν συζητείται όσο θα επιθυμούσαν οι δημιουργοί της. Εκτίθεται δημοσίως αλλά δεν είναι πολλά τα μάτια που στρέφονται πάνω της, κι όσα στρέφονται δεν μπαίνουν πάντοτε στον κόπο της δεύτερης ανάγνωσης, ή και της τρίτης, δίχως τις οποίες η ποίηση μένει αλειτούργητη.

Διαβάστε τη συνέχεια

Το τέλος της δωρεάν ανάγνωσης εντύπων μέσω Διαδικτύου προαναγγέλλει ο μεγιστάνας των μέσων ενημέρωσης Ρούπερτ Μέρντοκ, ο οποίος δήλωσε ότι το συγκεκριμένο μοντέλο πρόσβασης στις ειδησεογραφικού περιεχομένου ιστοσελίδες κρίνεται ανεπιτυχές. «Βρισκόμαστε εν μέσω μιας αντιπαράθεσης σχετικά με την αξία του περιεχομένου (σ.σ.: των ηλεκτρονικών εντύπων) και είναι προφανές σε πολλούς ιδιοκτήτες ότι το σημερινό μοντέλο είναι δυσλειτουργικό.Αναζητούμε έναν τρόπο ο οποίος θα μεγιστοποιεί τα οικονομικά οφέλη για τους μετόχους μας. Οι μέρες του Διαδικτύου όπως το γνωρίσαμε σύντομα τελειώνουν» τόνισε με νόημα ο αμερικανός επιχειρηματίας. Και ανακοίνωσε ότι μέσα στους επόμενους 12 μήνες το περιεχόμενο των ηλεκτρονικών εντύπων του ομίλου του θα διατίθεται επί πληρωμή.

Αυτά διαβάζουν στο Βήμα και φρόντισαν να φτιάξουν την premium έκδοση με συνδρομή; Πόσοι αλήθεια πλήρωσαν για να σχολιάζουν στην ιστοσελίδα του Βήματος;

Το μέλλον της δημοσιογραφίας και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο παραδοσιακός γραπτός Τύπος στο «πέρασμά του» στο Διαδίκτυο ήταν το βασικό θέμα που συζητήθηκε στην εκδήλωση που διοργάνωσε χθες το Μegaron Ρlus με τίτλο «Η δημοσιογραφία στην εποχή του Διαδικτύου» με τη συμμετοχή εκπροσώπων διεθνών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.

Οπως ανέφεραν οι ομιλητές τη στιγμή που η δημοσιογραφία αλλάζει εντελώς μορφή και περιεχόμενο η οικονομική κρίση αναγκάζει τις εφημερίδες να αντιμετωπίσουν την πρόκληση αυτή κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες.

Η κυρία Αγκουίρε, διευθύντρια της ηλεκτρονικής έκδοσης της ισπανικής εφημερίδας «Εl Ρais», αναφέρθηκε στις τεράστιες αλλαγές που οι εφημερίδες και οι δημοσιογραφικοί οργανισμοί θα πρέπει να κάνουν προκειμένου να επιβιώσουν στην εποχή της ψηφιακής ενημέρωσης. «Οι εφημερίδες είναι σημαντικό τμήμα οποιασδήποτε ελεύθερης και δημοκρατικής κοινωνίας. Είναι υποχρέωσή μας να διατηρήσουμε ζωντανές τις εφημερίδες» τόνισε χαρακτηριστικά και μίλησε για τον τρόπο με τον οποίο η «Εl Ρais» αναγκάστηκε να αλλάξει τα τελευταία χρόνια όχι μόνο στο επιχειρηματικό της μοντέλο αλλά και στον τρόπο λειτουργίας των δημοσιογράφων που εργάζονται σε αυτή.

Οπως υπογράμμισε η κυρία Αγκουίρε, μετά την «έκρηξη» του Διαδικτύου«τα πάντα άλλαξαν,το τοπίο απορρυθμίστηκε εντελώς και οι κανόνες του ανταγωνισμού άλλαξαν. Οι πηγές της ενημέρωσης πολλαπλασιάστηκαν, σε εκρηκτικό βαθμό. Με τη βοήθεια του Ιnternet μπορεί κάποιος να διαβάσει όλες τις εφημερίδες του κόσμου.Ταυτόχρονα υπάρχουν εκατομμύρια ιστολόγια και ιστοσελίδες που συναθροίζουν ειδήσεις. Πολλές από τις ιστοσελίδες αυτές αποκομίζουν κέρδη χρησιμοποιώντας τις ειδήσεις που εμείς συλλέξαμε. Με λίγα λόγια οι εφημερίδες πληρώνουν ακριβά για να έχουν τους ρεπόρτερ τους στη Γάζα ή στα άλλα “καυτά” σημεία του πλανήτη και τη δουλειά των δημοσιογράφων αυτών την εκμεταλλεύονται συναθροιστές ειδήσεων στο Διαδίκτυο, όπως το Google Νews, για να αποκομίζουν μεγάλα κέρδη».

Το Βήμα

Ο Νίκος Κωσταντάρας μας μεταφέρει από τις σελίδες της Καθημερινής τα συμπεράσματα του 10ου ετήσιου Ευρωπαϊκού Συνεδρίου Εφημερίδων:

Ένα συμπέρασμα που φάνηκε να συμμερίζονται όλοι: η νέα αισθητική και η αναδιοργάνωση ύλης μπορεί να ανανεώσει παλιό φύλλο και να προσελκύσει σε νέο έντυπο ανθρώπους οι οποίοι έχουν μεγαλώσει με το Διαδίκτυο, τα κινητά τηλέφωνα, κ.λπ. Οπως σημείωσε ο Garcia, «Το 2012 θα είναι μια σημαδιακή χρονιά: θα γίνουν 21 χρόνων άτομα τα οποία δεν θα γνωρίζουν πώς ήταν η ζωή πριν από το Google και το Διαδίκτυο.» Για τον Garcia, η εφημερίδα είναι πλέον το πάντρεμα του έντυπου μέσου με τη διαδικτυακή του έκδοση, τις υπηρεσίες τηλεφώνου, το σύστημα σύντομων μηνυμάτων Twitter, κ.λπ. «Το επάγγελμά σας είναι οι ειδήσεις, όχι οι εφημερίδες», είπε στο ακροατήριο μέσα στην επιβλητική αίθουσα του δημαρχείου της Βιέννης. «Πρέπει να αναθεωρήσετε την ύλη σας ανάλογα με το μέσο – αυτό που κάνει για την έντυπη έκδοση μπορεί να μην κάνει για το Διαδίκτυο», προσέθεσε ο Garcia. «Να επενδύσετε στο Διαδίκτυο. Να αναπτύξετε τις έντυπες εκδόσεις του Σαββατοκύριακου».

Ο Κοσμάς βίδος σχολιάζει στο Βήμα: Στη «Γιορτή της Μπαμπέτ», τη θαυμάσια δανέζικη ταινία του Γκάμπριελ Αξελ, το τραπέζι γινόταν ο χώρος πάνω στον οποίο οι άνθρωποι όχι απλώς συναντιόνταν για να χορτάσουν την πείνα τους αλλά ανακάλυπταν και αγαπούσαν ο ένας τον άλλο. Το φαγητό που παρασκεύαζε η πρωταγωνίστρια βάζοντας όλη την τέχνη αλλά και την ευγνωμοσύνη της για τους καλεσμένους της, που της είχαν σταθεί σε μια δύσκολη στιγμή της ζωής της, χόρταινε τα πεινασμένα στομάχια αλλά και ζέσταινε τις καρδιές, ξύπναγε μέσα τους ευγενικά αισθήματα, ξανάφερνε στα αυστηρά πρόσωπα το χαμόγελο. Ηταν ένα τραπέζι στο οποίο θα θέλαμε όλοι να ήμασταν καλεσμένοι. Σε αντίθεση με το τραπέζι που έχει στήσει τις τελευταίες εβδομάδες ο Αlpha. Και όπου όλα τα ευγενικά και όμορφα για τα οποία πάλεψε (με μοναδικά όπλα τις κατσαρόλες και τις κουτάλες της) η Μπαμπέτ έχουν δώσει τη θέση τους σε άνοστα, σχεδόν πλαστικά φαγητά, αλλά και – το χειρότερο- σε πλαστικά αισθήματα.

ΣΦΑΖΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ
«Κάτι ψήνεται» λοιπόν στον Αlpha. Αυτός είναι ο τίτλος του ριάλιτι όπου οι παίκτες καλούν ο ένας μετά τον άλλο τους συμπαίκτες τους σε τραπέζι, για να κριθούν ακολούθως από εκείνους ως οικοδεσπότες και μάγειροι.

Θα ομολογήσω την αμαρτία μου ότι παρακολουθώ αυτό το ριάλιτι. Δεν είναι μόνο οι συνταγές που με  ενδιαφέρουν όσο τα κατώτερα ένστικτα του ανθρώπου που φαίνεται να ξυπνούν με τον ανταγωνισμό. Εναντι 1500 ευρώ οι διαγωνιζόμενοι είναι πανέτοιμοι να σφάξουν τον οικοδεσπότη τους και δεν εννοώ με το βαμβάκι…

Κάτι άξιο παρατήρησης είναι ότι όλοι οι οικοδεσπότες ψωνίζουν από τον μπακάλη της γειτονιάς τους, με τον οποίο διατηρούν μία θερμή σχέση. Ούτε ένας δεν επισκέφθηκε το σουπερμάρκετ. Έχει πέσει γραμμή από τη σκηνοθεσία φαίνεται για την υποστήριξη των μαγαζιών της γειτονιάς.

Εντύπωση μου έχει κάνει η λογική εστιατορίου όλων των οικοδεσποτών. Οι μερίδες ετοιμάζονται στην κουζίνα και δε σερβίρονται στο τραπέζι. Αλλά και τα κακεντρεχή σχόλια των φιλοξενούμενων που συνοδεύουν την άφιξη κάθε πιάτου. Ολα είναι θέμα παιδείας; 

www.katipsinetai.gr