Η Μαριάννα Τζιαντζή από τη στήλη της στην Καθημερινή ζωγραφίζει το μέλλον μας:
Η νέα φτώχεια δεν θα είναι ρακένδυτη. Χάρη στα χαμηλά μεροκάματα της Κίνας, τα παπούτσια και τα ρούχα θα παραμείνουν προσιτά, έστω και πλαστικά και, επομένως, μάλλον δεν θα επανεμφανιστούν οι μπουγαδοκλέφτες. Πιο αισθητή θα είναι η νέα οικονομική και επαγγελματική τάξη πραγμάτων στους τομείς της υγείας, της παιδείας, των μετακινήσεων και της κατοικίας, της φροντίδας των παιδιών και των ηλικιωμένων. Χάρη στις νέες προσφορές, όλο και πιο πολλοί θα μιλούν «απεριόριστες ώρες» με το κινητό τους, χωρίς ο συνομιλητής τους να βλέπει τα χαλασμένα δόντια τους. Αναμενόμενες είναι οι αλλαγές στη σχέση πόλης και υπαίθρου, ενώ το κοτέτσι θα αποδειχτεί πιο χρήσιμο από το μπάρμπεκιου ή την πισίνα. Η επιστροφή στο χωριό θα είναι η νέα μορφή υποχρεωτικού οικοτουρισμού.
Κορίτσια και αγόρια από σπίτι. Οι άνεργοι μάλλον δεν θα συνωστίζονται στις αίθουσες διαλέξεων, στις γκαλερί, στις πολιτικές εκδηλώσεις, στις παρουσιάσεις βιβλίων (εκτός και αν ακολουθεί μπουφές). Μια παλιά μόδα, το οικουρείν ή cocoonig, επανέρχεται με νέο περιεχόμενο, καθώς όλο και πιο πολύ θα αποφεύγουμε την έξοδο και τα έξοδα. Με την έλευση της ψηφιακής τηλεόρασης, με την τιμή των συσκευών full high definition να μειώνεται και τον αριθμό των καναλιών να πολλαπλασιάζεται και με τον άφθονο ελεύθερο (για την ακρίβεια, άνεργο) χρόνο, η τηλεθέαση θα αυξηθεί. Πολλοί θα τη βρίσκουν διαδικτυακά ? εξάλλου, η ψηφιακή κοινωνική δικτύωση είναι πιο βολική από τα πάρτι ρεφενέ της Κατοχής. Οι εικονικοί φίλοι του Facebook είναι και πιο οικονομικοί.Αντί για ουρές στα συσσίτια, αντί για καραβάνια κατεστραμμένων αγροτών που θα παίρνουν τον δρόμο για τη Δύση, όπως στα «Σταφύλια της οργής», αντί για τη γαλακτερή λάμψη της ασπρόμαυρης τηλεόρασης, όπως τη διακρίναμε πίσω από τα ξένα τζάμια, τώρα η απατηλή φυγή από την ύφεση θα είναι η καθήλωση μπροστά σε οθόνες υψηλής ευκρίνειας. Η Ελίζαμπεθ Γουόρεν, μια Αμερικανίδα νομικός ειδικευμένη στις πτωχεύσεις, λέει ότι «η Νέα Υφεση θα είναι σε μεγάλο βαθμό αόρατη καθώς οι άνθρωποι θα βιώνουν τη στέρηση ιδιωτικά, όχι στη δημόσια σφαίρα». Η αγορά προσφέρει άφθονα υλικά συσκευασίας και έτσι η νέα φτώχεια θα είναι αμπαλαρισμένη: θα την κρύβουν οι τοίχοι του σπιτιού, τα παλιά καλά μας ρούχα, τα γκατζετάκια και οι μικροσυσκευές μας, τα μεταπτυχιακά μας και τα αγγλικά που μάθαμε στα κόλετζ.
Αν αντέχετε τα δύσκολα στο βίντεο θα δείτε ένας οδοντίατρο του δρόμου επί το έργον στην Ινδία…
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.