Η παρουσία της ελληνικής γλώσσας ανά τους αιώνες και το μέλλον της στην εποχή της παγκοσμιοποίησης ήταν τα θέματα που απασχόλησαν τους συμμετέχοντες επιστήμονες σε σχετική ημερίδα, που οργανώθηκε απόψε στην αίθουσα τελετών της παλιάς Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ. «Κινδυνεύει η ελληνική γλώσσα από την παγκοσμιοποίηση;» ήταν το ερώτημα που τέθηκε αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ημερίδας από επιστήμονες και κοινό.
«Προσωπική μου άποψη είναι ότι η παγκοσμιοποίηση μπορεί να αποτελέσει απειλή ή ευκαιρία ανάλογα με τη χρήση της. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που υπάρχει είτε το θέλουμε είτε όχι», παρατήρησε ο πρύτανης του ΑΠΘ, Αναστάσιος Μάνθος. Ο κ. Μάνθος αναφέρθηκε στη σημασία της διατήρησης «της βιοποικιλότητας των πολιτισμών, ώστε ο κάθε λαός να έχει τη δική του ξεχωριστή θέση στο παγκόσμιο γίγνεσθαι».
Για έκπτωση των γλωσσών σε παγκόσμιο επίπεδο, που οδηγεί σε μια μορφή εκβαρβαρισμού έκανε λόγο ο τέως πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου, Βασίλης Φίλιας. Ο ομιλητής υπογράμμισε τη σημασία της ενίσχυσης της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών προκειμένου να διασφαλιστεί το μέλλον της ελληνικής γλώσσας.
Την περαιτέρω διδασκαλία της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, η οποία «αποτέλεσε βασικό όχημα της διάδοσης του πολιτισμού μας σε όλο τον κόσμο», υποστήριξε και ο ακαδημαϊκός, Αντώνης Κουνάδης, προσθέτοντας χαρακτηριστικά: «Η προς το μέλλον πορεία του έθνους πρέπει να έχει ως πυξίδα πορείας το παρελθόν».
Μια περισσότερο σύγχρονη διάσταση της εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας, με ηλεκτρονικά μέσα, όπως την επιχειρεί μέσα από το δικτυακό του τόπο το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας του ΑΠΘ, παρουσίασε ο αναπληρωτής πρόεδρος του Κέντρου και καθηγητής του ΑΠΘ, Ιωάννης Καζάζης. «Πλάι στα βιβλία πρέπει να αναπτύξουμε και όλες εκείνες τις ηλεκτρονικές δυνατότητες που μας παρέχει αφειδώς η εποχή», εξήγησε ο κ. Καζάζης.
Τέλος, ο φιλόλογος και συγγραφέας, Αχιλλέας Λαζάρου, έκανε αναδρομή στη μεγάλη πορεία της ελληνικής γλώσσας από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα και σε όλο τον κόσμο, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στη διαδρομή της ελληνικής γλώσσας στη νοτιοανατολική Ευρώπη.
Την ημερίδα διοργάνωσε το Σωματείο «Ελληνική Γλωσσική Κληρονομιά» σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Τη συζήτηση συντόνισε ο δημοσιογράφος, Νίκος Μέρτζος.
H Maria Thomas ελληνικής καταγωγής μίλησε στο πρόσφατο Web 2.0 Expo που έγινε πριν 2 βδομάδες στη Νέα Υόρκη για την παγκοσμιοποιημένη οικονομία και τον τρόπο που χτίζεται μία δικτυακή επιχείρηση. Αναφέρεται στους παππούδες της από τους οποίους διδάχθηκε πολλά για το εμπόριο και το ελληνικό φιλότιμο…
Η επιχείρησή της διακινεί σε όλο τον κόσμο χειροποίητα πράγματα, είναι η etsy, οπότε αν τα καταφέρνετε με τα χέρια σας ίσως θα ψάξετε τη Μαρία
Είναι 18 έως 28 ετών, γεννήθηκαν δηλαδή μετά το 1980. Γυρίζουν τον κόσμο: περισσότεροι από τους μισούς έχουν διαβατήριο, κάτι που θα ήταν αδιανόητο πριν από 20 χρόνια. Θεωρούν τους εαυτούς τους περισσότερο κατοίκους του πλανήτη παρά της Αμερικής. Σέβονται τις μειονότητες. Θέλουν για την πατρίδα τους μια εξωτερική πολιτική που να λαμβάνει υπόψη τον υπόλοιπο κόσμο. Προτιμούν να ενημερώνονται από τα μπλογκ παρά από τις παραδοσιακές εφημερίδες. Κι αν τον ερχόμενο Νοέμβριο πάνε μαζικά να ψηφίσουν, θα δώσουν τη νίκη στον Ομπάμα.
First Global: έτσι ονόμασε αυτήν τη γενιά ο Τζον Ζόγκμπι, ένας από τους γνωστότερους Αμερικανούς δημοσκόπους. Στο βιβλίο του «Πώς θα γίνουμε. Η έκθεση Ζόγκμπι για τη μεταμόρφωση του αμερικανικού ονείρου», που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Random Ηouse, περιγράφει με λεπτομέρειες την πρώτη γενιά που διαμορφώθηκε από την παγκοσμιοποίηση, τα εκατομμύρια των νέων ανθρώπων που για πρώτη φορά δεν βλέπουν τον κόσμο με τις παρωπίδες του μικρόκοσμού τους. Ακόμη και οι προσδοκίες τους για το μέλλον είναι διαφορετικές από εκείνες των προηγούμενων γενιών. Ένα στατιστικό στοιχείο είναι χαρακτηριστικό: το 23% των First Global, δηλαδή ένας στους τέσσερις, πιστεύουν ότι σε κάποια στιγμή της ζωής τους θα πάνε να ζήσουν σε μια εξωτική πρωτεύουσα, όπως το Ντουμπάι, η Σιγκαπούρη ή το Γιοχάνεσμπουργκ. Προσοχή: δεν το ελπίζουν. Το προβλέπουν.
Οι νεαροί αυτοί Αμερικανοί μοιάζουν σε πολλά σημεία με τους Ευρωπαίους συνομηλίκους τους, λέει ο Ζόγκμπι σε συνέντευξή του στο περιοδικό Λ΄ Εσπρέσσο . Έτσι κι αλλιώς, οι Ευρωπαίοι προηγούνται σ΄ αυτόν τον τομέα, πάντα ήταν πιο κοσμοπολίτες, κι ένας λόγος είναι ότι στην Ευρώπη είναι πιο εύκολη η μετακίνηση από μια χώρα στην άλλη. Ο κοσμοπολιτισμός οδηγεί μοιραία και στην αναθεώρηση της έννοιας του πατριωτισμού. Η σημαία δεν μετράει πια τόσο, όπως δεν μετράει η χώρα προέλευσης ενός προϊόντος. Οι νέοι ενδιαφέρονται περισσότερο για τη μάρκα του και την ποιότητά του.
Σε αυτό το ντοκυμαντέρ παρακολουθούμε πως ξοδεύουν αυτά τα λεπτά έξι σπουδαστές, δύο αμερικανοί, δύο Ινδοί, δύο Κινέζοι. Είπαμε μερικοί στην αυτοκρατορία έχουν αρχίσει να ανησυχούν…
Τις προάλλες η Χρύσα μου έλεγε ότι βάζει το ξυπνητήρι στις 04.00 για να πετύχει τη γραμμή υποστήριξης του παρόχου της. Φυσικά ο καλός τεχνικός δε ξενυχτά στην εταιρεία και συνήθως πέφτει στο νυσταγμένο κακόμοιρο υπάλληλο των 600 ευρώ που προσπαθεί να “εξυπηρετήσει” με τις απαντήσεις κονσέρβα που του έχουν δώσει στο μπακαλοτέφτερο. Είναι να μη σου τύχει.
Πριν λίγες ημέρες αγόρασα τον 6ο υπολογιστή που ελπίζω να με συντροφεύσει παρά θιν’αλός. Χρειάστηκε όμως να επικοινωνήσω με την τηλεφωνική υπηρεσία υποστήριξης. Ακούω έναν κύριο με προφορά. Κατόρθωσα να του εκμαιεύσω ότι η κλήση μου είχε προωθηθεί στην Ινδία. Οh yes! παγκοσμιοποίηση.
Φυσικά δε βγάλαμε άκρη. Μετά είδα και τη φωτογραφία των τηλεφωνικών υποδομών της Ινδίας. Και παρηγορήθηκα.
Στο εξαίρετο νέο βιβλίο του, «Η δύναμη των Δικτύων», (Network Power: The Social Dynamics of Globalization) o David Singh Grewal γράφει πως προκαλεί ένταση στον κόσμο το γεγονός ότι «τα πάντα είναι παγκοσμιοποιημένα, εκτός της πολιτικής».Ο Γκρίγουολ συνεχίζει: «Ζούμε σε ένα κόσμο στον οποίο η επικοινωνία το εμπόριο, ο πολιτισμός, οι ιδέες μοιράζονται με αυξανόμενους ρυθμούς και συντονίζονται από νέους και παγκόσμιους διαλόγους πάνω σε αυτούς τους τομείς. Αλλά είναι ένας κόσμος στον οποίο η πολιτική μας παραμένει αυστηρά εθνική, με επίκεντρο τα έθνη-κράτη, τα οποία αποτελούν μέρη μόνο της κυρίαρχης διαδικασίας λήψης των αποφάσεων».
Οι οικονομικοί αναλυτές μας ενημέρωσαν ότι θα γίνουμε πιο φτωχοί από τους Τούρκους τα επόμενα δέκα χρόνια. Αυτό είναι το συμπέρασμα της μελέτης που συνέταξαν από κοινού η Barclays Wealth και το Economist Intelligence Unit, και στην οποία αποτυπώνεται η συσσώρευση του πλούτου στον αναπτυσσόμενο κόσμο, που αφήνει πολύ πίσω τις άλλοτε πιο εύπορες οικονομίες. Οι οικονομολόγοι της Barclays Wealth μιλούν για μια «σεισμική μετακίνηση του πλούτου σε παγκόσμιο επίπεδο», η οποία γίνεται δυνατή από την αλληλεπίδραση της παγκοσμιοποίησης, της ενίσχυσης των αγορών σε πρώην και νυν κομμουνιστικά κράτη.
«Δεν είναι ότι οι αναπτυγμένες χώρες γίνονται λιγότερο πλούσιες. Απλά τις προσπερνούν οι κορυφαίες αναδυόμενες χώρες, με την τεράστια οικονομική τους δύναμη», εξηγούν οι οικονομολόγοι της Barclays. Συγκεκριμένα, η συσσώρευση του πλούτου στην Κίνα αναμένεται να φέρει τη χώρα στην τρίτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης στα επόμενα δέκα χρόνια, αφήνοντας πίσω υπερδυνάμεις όπως η Βρετανία, η Γερμανία, η Γαλλία και η Ιταλία.
Κατά τον Thomas Friedman ο κόσμος μας συρρικνώθηκε. Ο συγγραφέας επιχειρεί να προσεγγίσει χαρούμενα τις δυνάμεις που ισοπέδωσαν τον κόσμο και τα πολλαπλά εργαλεία συνεργασίας που δημιούργησε η νέα εποχή ξεκινώντας από την ημερομηνία 09/11/1989 ?ημέρα που έπεσε το Τείχος του Βερολίνου. Την ίδια εποχή δηλαδή που άρχισε να διαδίδεται στον κόσμο των ηλεκτρονικών υπολογιστών το λειτουργικό σύστημα Windows. Δυο γεγονότα άμεσα συνδεδεμένα μεταξύ τους, αφού κατά τον Φρίντμαν χάρη στα σύγχρονα εργαλεία επικοινωνίας είχε αρχίσει ήδη να γλιστράει κάτω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα περισσότερη πληροφορία απ? όση μπορούσε να αντέξει το καθεστώς. Συνέχεια »
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Η παρουσία της ελληνικής γλώσσας ανά τους αιώνες και το μέλλον της στην εποχή της παγκοσμιοποίησης ήταν τα θέματα που απασχόλησαν τους συμμετέχοντες επιστήμονες σε σχετική ημερίδα, που οργανώθηκε απόψε στην αίθουσα τελετών της παλιάς Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ. «Κινδυνεύει η ελληνική γλώσσα από την παγκοσμιοποίηση;» ήταν το ερώτημα που τέθηκε αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ημερίδας από επιστήμονες και κοινό.
Στο εξαίρετο νέο βιβλίο του, «Η δύναμη των Δικτύων», (Network Power: The Social Dynamics of Globalization) o David Singh Grewal γράφει πως προκαλεί ένταση στον κόσμο το γεγονός ότι «τα πάντα είναι παγκοσμιοποιημένα, εκτός της πολιτικής».Ο Γκρίγουολ συνεχίζει: «Ζούμε σε ένα κόσμο στον οποίο η επικοινωνία το εμπόριο, ο πολιτισμός, οι ιδέες μοιράζονται με αυξανόμενους ρυθμούς και συντονίζονται από νέους και παγκόσμιους διαλόγους πάνω σε αυτούς τους τομείς. Αλλά είναι ένας κόσμος στον οποίο η πολιτική μας παραμένει αυστηρά εθνική, με επίκεντρο τα έθνη-κράτη, τα οποία αποτελούν μέρη μόνο της κυρίαρχης διαδικασίας λήψης των αποφάσεων».
Οι οικονομικοί αναλυτές μας ενημέρωσαν ότι θα γίνουμε πιο φτωχοί από τους Τούρκους τα επόμενα δέκα χρόνια. Αυτό είναι το συμπέρασμα της μελέτης που συνέταξαν από κοινού η Barclays Wealth και το Economist Intelligence Unit, και στην οποία αποτυπώνεται η συσσώρευση του πλούτου στον αναπτυσσόμενο κόσμο, που αφήνει πολύ πίσω τις άλλοτε πιο εύπορες οικονομίες. Οι οικονομολόγοι της Barclays Wealth μιλούν για μια «σεισμική μετακίνηση του πλούτου σε παγκόσμιο επίπεδο», η οποία γίνεται δυνατή από την αλληλεπίδραση της παγκοσμιοποίησης, της ενίσχυσης των αγορών σε πρώην και νυν κομμουνιστικά κράτη.
Άρθρα (RSS)