Άρθρα με ετικέτα “στρες”
Αναρτήθηκε από terracomputerata στο υγεία, με ετικέτες: Ιταλία, στρες
 Διαβάζω στα Νέα: Η Ιταλία, εναρμονιζόμενη με την σχετική κοινοτική οδηγία, θα ζητήσει από την 1η Αυγούστου από τους εργοδότες να ελέγξουν τον βαθμό του στρες των εργαζομένων τους.
Με τη μέτρηση του στρες η ιταλική κυβέρνηση ελπίζει ότι θα βελτιωθεί η ποιότητα ζωής και θα ενισχυθεί η παραγωγικότητα των υπαλλήλων στους χώρους εργασίας.
Η πρώτη πειραματική φάση του νέου τεστ για το στρες στο επαγγελματικό περιβάλλον ξεκίνησε ήδη από το ιταλικό Εθνικό Σύστημα Υγείας. Μάλιστα μετά την πραγματοποίησή του, η παραγωγικότητα των εργαζομένων στα κέντρα υγείας της πόλης Κούνεο-κοντά στο Τορίνο-αυξήθηκε κατά 27%.
«Κύρια πρόκληση – επισημαίνουν οι ψυχολόγοι που έχουν αναλάβει τη σύνταξη των ερωτηματολογίων κατά του στρες- είναι να διαχωριστούν με σαφήνεια τα διάφορα προβλήματα που μπορεί να δημιουργούνται στο χώρο εργασίας, από εκείνα της προσωπικής ζωής και να μη γίνει σύγχυση του στρες με κάτι διαφορετικό, όπως οι προσωπικές αντιπάθειες».
Τα 30 δισ. ευρώ το κόστος των αναρρωτικών λόγω στρες
Όπως επισημαίνει ο ιταλικός Τύπος, το γεγονός ότι το νέο τεστ συμπίπτει με περίοδο παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, μπορεί να δημιουργήσει πρόσθετες δυσκολίες. Μπορεί όμως και να βοηθήσει στο να μειωθούν σημαντικά οι αναρρωτικές άδειες και η απώλεια χιλιάδων ωρών εργασίας.
Στη Γαλλία, την Ιταλία και τη Γερμανία, το 2007, το κόστος από τις «άδειες λόγω στρες» ξεπέρασε τα 30 δισεκατομμύρια ευρώ.
Οι χρυσοί κανόνες
Σύμφωνα με τους ειδικούς, υπάρχουν κάποιοι χρυσοί κανόνες οι οποίοι θα πρέπει πάντα να τηρούνται σε κάθε είδους επιχειρήσεις και υπηρεσίες και αυτοί είναι οι εξής: η συμμετοχή των υπαλλήλων στη χάραξη της νέας στρατηγικής και στην υλοποίησή της, το να υπάρχει προοπτική εξέλιξης, να επιδιώκονται θετικές διαπροσωπικές σχέσεις ενώ τα στελέχη θα πρέπει να στέλνουν το μήνυμα ότι μπορούν να ηγηθούν με αποφασιστικότητα κάθε νέας προσπάθειας. Σε διαφορετική περίπτωση είναι πολύ πιθανό οι εργαζόμενοι να απειλούνται από το στρες.
Δεν θα ήταν καλή ιδέα να μετρηθεί και το στρες των εκπαιδευτικών; ιδιαίτερα μετά από τις επιθέσεις αγάπης που δέχθηκαν το τελευταίο χρονικό διάστημα;
0 σχόλια »
 Δύσκολες ώρες περνούν τα μοναχοπαίδια της Κίνας στο σχολείο, αφού σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα το ένα τρίτο των μαθητών σχολικής ηλικίας υποφέρουν από στρες, που τους προκαλεί το σχολείο, αλλά και οι γονείς. Βρετανοί και Κινέζοι ερευνητές, οι οποίοι εξέτασαν 2.191 μαθητές ηλικίας από εννέα έως 12 ετών, σε αστικές και αγροτικές περιοχές της επαρχίας Ζεζιάνγκ, μιας σχετικά εύπορης περιοχής στην ανατολική Κίνα, διαπίστωσαν ότι πάνω από το ένα τρίτο παραπονιέται για πονοκεφάλους και πόνους στην κοιλιά –τα ψυχοσωματικά συμπτώματα του στρες– τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα. Οι ειδικοί αποδίδουν το πρόβλημα στο εξαιρετικά απαιτητικό εκπαιδευτικό σύστημα της Κίνας, στην πολιτική του ενός παιδιού, που έχει ως αποτέλεσμα να πιέζουν οι γονείς τα παιδιά τους ώστε να ικανοποιήσουν δικά τους ακαδημαϊκά απωθημένα, και στην κομφουκιανή παράδοση που απαιτεί σεβασμό για τους γονείς και τους μεγαλύτερους, υπακοή και πειθαρχία.
Καθημερινή
0 σχόλια »
 Αγχωμένοι πηγαίνουν στα σχολεία οι εκπαιδευτικοί, ενώ πλήττονται από διάφορες ασθένειες, οι οποίες οφείλονται στο έντονο εργασιακό στρες, στην κακή συμπεριφορά που έχουν οι μαθητές απέναντί τους αλλά και γιατί θεωρούν ότι βρίσκονται σε χαμηλή κοινωνική θέση και συνεπώς δεν απολαμβάνουν τον σεβασμό που τους αρμόζει. Το επάγγελμα του εκπαιδευτικού θεωρείται από τα πλέον στρεσογόνα (μαζί με αυτό της νοσοκόμας), με αποτέλεσμα μεγάλο ποσοστό εκπαιδευτικών να υποφέρει από ημικρανίες, καρδιαγγειακές ασθένειες, υπέρταση και συναισθηματική εξάντληση.
Το εργασιακό στρες είναι ένα πρόβλημα που απασχολεί τους εκπαιδευτικούς σε παγκόσμιο επίπεδο και στο πλαίσιο αυτό έγινε πριν από ένα μήνα στην Αθήνα σχετικό συνέδριο της Πανευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Εκπαιδευτικών, με τη συμμετοχή δασκάλων, καθηγητών και πανεπιστημιακών από όλες τις χώρες της ΕΕ. Στόχος ήταν να μελετηθούν οι αιτίες που δημιουργούν το εργασιακό στρες δασκάλων και καθηγητών, ώστε οι εκπαιδευτικές οργανώσεις να ασκήσουν πολιτικές που θα καταπολεμήσουν τις αιτίες του.
Οπως τόνισαν κατά τη διάρκεια των εργασιών του συνεδρίου οι εκπαιδευτικοί από διάφορες χώρες αλλά και από την Ελλάδα οι κυριότερες πηγές «πίεσης» είναι ο εργασιακός φόρτος και η ένταση, ο μεγάλος αριθμός των μαθητών αλλά κι η κακή συμπεριφορά προς τους δασκάλους τους. Επίσης η έλλειψη πόρων και στήριξης από τις διευθύνσεις των σχολείων, το άσχημο κλίμα του σχολείου αλλά και η χαμηλή κοινωνική θέση (τα στοιχεία προέρχονται από έρευνα του 2009).
Σε αρκετές χώρες υπάρχει σκληρό σύστημα αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, με αποτέλεσμα, όπως τόνισαν σύνεδροι από την Εσθονία, η μισθολογική τους εξέλιξη να εξαρτάται άμεσα από την αξιολόγηση, γεγονός που τους προκαλεί έντονο στρες, ενώ πολλές φορές δέχονται και περικοπές στους μισθούς. Οσον αφορά τη χώρα μας, οι εκπαιδευτικοί διακατέχονται από στρες από τα πρώτα χρόνια της δουλειάς, αφού διαρκώς βρίσκονται σε καθεστώς ανασφάλειας (αργοπορημένος διορισμός και καθεστώς ωρομισθίων- αναπληρωτών), ενώ και στη συνέχεια οι απανωτές αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα τους προκαλούν αγωνία και φόβο, αφού επιπλέον θεωρούν ότι το σύστημα τους απαξιώνει.
Σε κάποιες χώρες έχουν αναπτυχθεί κάποιες προσπάθειες για να αντιμετωπιστεί το άγχος των εκπαιδευτικών, αλλά συνήθως οι κυβερνήσεις ρίχνουν τις ευθύνες στους ίδιους τους εκπαιδευτικούς και δεν λαμβάνουν μέτρα για να τους βοηθήσουν. Στη Μάλτα, για παράδειγμα, υπάρχουν εκπαιδευτικοί που εργάζονται μέσα στα σχολεία και βοηθούν τους συναδέλφους τους που αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα.
Στη Γαλλία προσφέρονται στους εκπαιδευτικούς φυλλάδια με πληροφορίες για την πρόληψη του στρες, ενώ στην Πολωνία υπάρχει μια εθνική τηλεφωνική γραμμή για συμβουλές και υποστήριξη των δασκάλων και των καθηγητών. Ανάλογα προγράμματα εφαρμόζει και η Φινλανδία, ώστε να εξασφαλιστεί η καλή τους υγεία.
Εθνος
0 σχόλια »
 Τι θα συνέβαινε άραγε εάν οι παθολόγοι, αντί για φάρμακα και κούρες, συνταγογραφούσαν δίσκους μουσικής; Ή εάν, στις πιο βαριές περιπτώσεις στρες, έδιναν παραπεμπτικό για εντατική μουσικοθεραπεία μέσω του ηλεκτρονικού υπολογιστή; Πώς μπορούν να συνδεθούν, όμως, η θεραπεία μέσω μουσικής και το Ιντερνετ; Στην περίπτωση του RadioArt μπορούν: το RadioArt (radioart.gr) είναι ένα ψηφιακό ραδιόφωνο -όπως τόσα άλλα. Αυτό, όμως, που το κάνει να ξεχωρίζει δεν είναι το ιδιαίτερο στιλ του -όχι διαφημίσεις, όχι play-lists, όχι «εύπεπτα» εμπορικά κομμάτια αλλά η πρωτοτυπία του: Την περασμένη Κυριακή, 1η Νοεμβρίου, μεταδόθηκε το πρώτο εξειδικευμένο πρόγραμμα κατάλληλα επιλεγμένης μουσικής για την αντιμετώπιση του στρες! «Το RadioArt παίζει μουσική με βασικά κριτήρια την ποιότητα, τον ποιητικό στίχο και την προσεγμένη ροή, με στόχο την προσπάθεια για τη δημιουργία ενός ατμοσφαιρικού ακουστικού περιβάλλοντος που θα ταξιδεύει τον ακροατή», λέει ο Λάμπρος Μητρόπουλος, βασικός υπεύθυνος για τη δημιουργία του Radio Art. «Προχωρήσαμε στη δημιουργία μιας αντι-στρές μουσικής ενότητας, πέρα απ’ τις υπάρχουσες δύο -τζαζ, world με επιλογές rock-soul και έντεχνη ελληνική μουσική με επιλογές κλασικής μουσικής- που μπορεί να επιλέξει ο ακροατής». Το αποτέλεσμα; Ενας ψηφιακός ραδιοφωνικός σταθμός, ίσως ο πρώτος στον κόσμο, που προσφέρει μουσική αντι-στρές, απευθυνόμενος στο ευρύ κοινό «και όχι στους γιατρούς και τους θαλάμους ανάνηψης στα νοσοκομεία».
Οι αυστηρές μουσικές προδιαγραφές για το πρόγραμμα «Μουσική κατά του στρες» τέθηκαν από τον καρδιολόγο και συνθέτη Θανάση Δρίτσα. «Η μουσική που συμβάλλει στην αντιμετώπιση του στρες είναι, κατ’ αρχήν, χαλαρωτική. Κινείται σε αργό τέμπο, στους ρυθμούς, ίσως, της καρδιάς ή ενός andante», λέει ο ίδιος. «Είναι μουσικές που σε ταξιδεύουν, που έχουν ονειρικό χρώμα και που καταλήγουν σ’ ένα χαλαρωτικό αποτέλεσμα. Στην ιατρική επιστήμη, αυτή η μουσική έχει την ικανότητα να μειώνει τους παλμούς του ανθρώπου και την αδρεναλίνη». Πειράματα και μελέτες κατέδειξαν ότι τέτοιου είδους ακούσματα μπορεί να διώξουν μακριά την επίδραση κάθε στρεσογόνου ερεθίσματος. «Οπως οι φακίρηδες, που έχουν μάθει να βγαίνουν έξω από το σώμα τους, έτσι κι αυτή η μουσική επιδιώκει να δώσει στην ψυχή και το πνεύμα του ανθρώπου μια διέξοδο από τη στρεσογόνο καθημερινότητα».
Ο Θανάσης Δρίτσας, πρωτοπόρος στον τομέα των εφαρμογών της μουσικής στην Ιατρική, έχει υποστηρίξει τη θεραπευτική δράση της ποιοτικής μουσικής στον ανθρώπινο οργανισμό. «Οι μουσικές που έχουν επιλεγεί για τον σταθμό προετοιμάζονταν επί πέντε μήνες, ωστόσο εγώ ο ίδιος ασχολούμαι χρόνια. Το ζήτημα είναι το πρόγραμμα αυτό να έχει ποικιλία, για να μην κουράζεται το μυαλό, να αφορά μουσική οικεία και “αναγνώσιμη”, να υπάρχουν ηχοχρώματα συγκεκριμένων οργάνων, όπως άρπα ή φλάουτο. Φυσικά έχουμε παίξει και κομμάτια του Χατζιδάκι!»
Ελευθεροτυπία
0 σχόλια »
 Μεγάλος αριθμός φοιτητών πάσχει από υπερβολικό άγχος και ανασφάλεια για το μέλλον. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία του Εργαστηρίου Ψυχολογικής Συμβουλευτικής Φοιτητών, το 70% των φοιτητών του Πανεπιστημίου Αθηνών που επισκέφθηκαν το Εργαστήριο κατά το έτος 2006-2008 ζήτησαν τη βοήθεια της αρμόδιας ψυχολόγου για να επιλύσουν το πρόβλημα της ανασφάλειας που νιώθουν για την επαγγελματική τους αποκατάσταση. «Και μετά το πτυχίο τι;» είναι το ερώτημα που ταλανίζει τους νέους φοιτητές σήμερα και κυρίως τις ηλικίες 21-23 που πλησιάζουν την ολοκλήρωση των σπουδών τους. Τα υψηλά ποσοστά ανεργίας, η ετεροαπασχόληση, η μη αναγνώριση του πτυχίου και η οικονομική κρίση αποθαρρύνουν τους νέους και τους δημιουργούν έντονο αίσθημα ανασφάλειας, άγχος, φοβίες, ακόμα και ψυχώσεις.
«Είχαμε περιπτώσεις που τα παιδιά δεν μπορούσαν να κοιμηθούν τα βράδια ή παρουσίαζαν δύσπνοια από το άγχος τους για το τι θα κάνουν μετά τις σπουδές τους», δηλώνει η κυρία Νταϊάνα Χαρίλα, κλινική ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια του Εργαστηρίου.
Εθνος
0 σχόλια »
Αναρτήθηκε από terracomputerata στο blogs, με ετικέτες: άγχος, στρες
 Αν αναρωτιέστε που οφείλεται το big bang των ελληνικών blogs ίσως η παρακάτω έρευνα σας διαφωτίσει…
Γράφοντας για μια εμπειρία που φέρνει άγχος και ανησυχία, μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στη μείωση του στρες, καθώς αλλάζει τον τρόπο που ο εγκέφαλος χειρίζεται τα αρνητικά συναισθήματα, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα, που αναδεικνύει τη σημασία των ποιημάτων (ακόμα και αν είναι κακά!), αλλά και της συγγραφής ημερολογίου, για την ψυχική ισορροπία.
Ακόμα, η έρευνα διαπίστωσε ότι το γράψιμο είναι πιο αποτελεσματικό, όταν γίνεται με το χέρι και όχι με πληκτρολόγιο.
Οι ερευνητές του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας-Λος Άντζελες, υπό το νευροεπιστήμονα Μάθιου Λίμπερμαν, ανακάλυψαν ότι η «μετάφραση» των συναισθημάτων σε λέξεις είναι συχνά καθαρτική εμπειρία γιατί βοηθά τον εγκέφαλο να ελέγξει τις περιοχές εκείνες, όπου συναισθήματα, όπως ο φόβος και η απέχθεια, γίνονται αντικείμενο επεξεργασίας. Η σχετική επιστημονική ανακοίνωση έγινε στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης για την Προώθηση της Επιστήμης, σύμφωνα με τους Times του Λονδίνου.
«Όταν οι άνθρωποι κάθονται να γράψουν κάτι, μπορεί να μην ξέρουν το γιατί, αλλά φαίνεται να έχουν όφελος», δήλωσε ο Λίμπερμαν. Η ανακάλυψη μπορεί να αποβεί χρήσιμη και σε θεραπευτικό επίπεδο, βοηθώντας, με το γράψιμο, τους ανθρώπους να ξεπεράσουν τα άγχη, τις φοβίες ή το μετα-τραυματικό στρες τους.
Το «κέντρο κάθαρσης» του εγκεφάλου είναι μια περιοχή που αποκαλείται πλαγιοκοιλιακός προμετωπιαίος φλοιός και βρίσκεται δίπλα στο δεξιό κρόταφο. Όταν ενεργοποιείται, καταπιέζει τη δραστηριότητα στην αμυγδαλή, μια άλλη περιοχή του εγκεφάλου που επεξεργάζεται τα αρνητικά συναισθήματα, όπως ο φόβος.
Οι απεικονίσεις του εγκεφάλου με τομογραφίες μαγνητικού συντονισμού έδειξαν ότι το γράψιμο, ιδίως όταν αφορά τις εμπειρίες που φέρνουν άγχος και φόβο, ακόμα και στο προστάδιο όταν κανείς σκέφτεται τα λόγια που θα βάλει στο χαρτί, μπορούν να ενεργοποιήσουν το δεξιό πλαγιοκοιλιακό προμετωπιαίο φλοιό, που στη συνέχεια ελέγχει τα αρνητικά συναισθήματα. Ο Λίμπερμαν είπε ότι η όλη διαδικασία του γραψίματος λειτουργεί στην ουσία σαν ένας μηχανισμός αυτό-ρύθμισης και αυτό-ελέγχου των συναισθημάτων, χωρίς μάλιστα κανείς να το κάνει συνειδητά. Αρκεί κανείς απλώς να κάνει λόγια και μετά γραπτά τα αρνητικά συναισθήματά του.
Όπως είπε, τα ημερολόγια, που τόσοι άνθρωποι κρατάνε καθημερινά, ιδίως στην εφηβεία, «λειτουργούν πιθανότατα σαν μια μορφή καθημερινής (συναισθηματικής) ρύθμισης για αυτά τα άτομα». Σύμφωνα με το Λίμπερμαν, κατά πάσα πιθανότητα το όφελος είναι μεγαλύτερο όταν η γλώσσα που χρησιμοποιείται στο γράψιμο, είναι πιο αφαιρετική και λιγότερο ζωντανή και περιγραφική, γιατί στην τελευταία περίπτωση οι άνθρωποι τείνουν να ξαναζωντανεύουν την τραυματική εμπειρία, αντί να αποστασιοποιούνται από αυτήν.
Ελευθεροτυπία
1 σχόλιο »
|
Άρθρα (RSS)