Αρχείο για Μάρτιος, 2011Μαρ
17
2011
 
Η «ανάσταση» της τηλεόρασης περνάει από τα social mediaΑναρτήθηκε από terracomputerata στο ψηφιακές κοινότητες, με ετικέτες: Social TV
Η τάση «Social TV», όπως αποκαλείται χαρακτηριστικά, σχετίζεται με την χρήση του Facebook, του Twitter και άλλων εφαρμογών σε κινητές συσκευές με τον παράλληλο σχολιασμό τηλεοπτικών shows. «Μέχρι πριν 12 μήνες, η τηλεόραση αγκομαχούσε να προσελκύσει τα νεανικά κοινά παρά την εμφάνιση ολοένα και περισσότερων καναλιών», λέει ο πρόεδρος της εταιρείας marketing Digital Clarity Reggie James. H Digital Clarity, η εταιρεία που διεξήγαγε την έρευνα, παρατηρεί ότι η «Social TV» έχει μετατρέψει τα τηλεοπτικά προγράμματα σε online γεγονότα που χρειάζεται να τα παρακολουθήσεις την ώρα που συμβαίνουν. Στις ΗΠΑ περισσότερο από το 86% των χρηστών που μπαίνουν στο Διαδίκτυο από κινητά, επικοινωνούν μεταξύ τους σε πραγματικό χρόνο κατά τη διάρκεια εκπομπών. Την ίδια στιγμή, ένα μήνα πριν, το τηλεοπτικό δίκτυο HBO έπαιξε ξανά την ταινία «Private Parts» του Howard Stern με τον ίδιο τον Stern να σχολιάζει παράλληλα με την εκπομπή. Τα αποτελέσματα ξεπέρασαν κάθε προσδοκία ιδίως για μια ταινία 14 ετών. Η επαναπροβολή στις ΗΠΑ κερδίζει έδαφος και στην Βρετανία με τα νέα χαρακτηριστικά που έχει λάβει η συζήτηση online. «Αν και οι φίλοι μου βρίσκονται σε διαφορετικές πόλεις, είναι σα να είμαστε όλοι γύρω από την τηλεόραση», λέει χαρακτηριστικά ένας από τους ερωτώμενους. Σύμφωνα με την έρευνα της D.C. ο πιο συνηθισμένος τρόπος επικοινωνίας, είναι από το Twitter (72%), το Facebook (56%) και τις «κινητές» εφαρμογές (34%). To 62% των χρηστών αρέσκεται σ’ έναν συνδυασμό των παραπάνω. Το 34% απάντησε ότι η «μόδα» αυτή έχει πλάκα ενώ το 32% δήλωσε ότι αυτό κάνει την τηλεόραση «πιο ενδιαφέρουσα». Το 42% αναφέρθηκε, τέλος, στο στοιχείο της «κοινότητας». www.kathimerini.gr με πληροφορίες από Reuters Μαρ
17
2011
Οι Ελληνες δικτυώνονται με… μανία στο ΙντερνετΑναρτήθηκε από terracomputerata στο facebook, Διαδίκτυο, Ελλάδα, ψηφιακές κοινότητες
Τον Μάρτιο του 2009 το αντίστοιχο ποσοστό ήταν μόλις 14%. Οι μεγαλύτεροι θαυμαστές των social media είναι γένους αρσενικού, με έμφαση στις ηλικίες έως 34 ετών (40% των αντρών και 32% των γυναικών χρησιμοποιούν τις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης). Ωστόσο το στοιχείο που εντυπωσιάζει και ταυτόχρονα προβληματίζει, είναι η θραύση των δημοφιλών αυτών ιστοσελίδων μεταξύ των νέων και ιδιαίτερα των μαθητών. Στα ύψη Στις ηλικίες 13-17 ετών το ποσοστό ενασχόλησης με τα σάιτ κοινωνικής δικτύωσης εκτοξεύεται στο 79%. Μειώνεται ελαφρώς στο 72% για τις ηλικίες 18-24 και περαιτέρω στο 52% για τους ερωτηθέντες 25-34 ετών. Το ποσοστό παίρνει την κατιούσα όσο αυξάνεται η ηλικία των χρηστών, αγγίζοντας το 29% για το γκρουπ 35-44 ετών, το 15% για τις ηλικίες 45-54 και φθάνει στο πολύ χαμηλό 4% μεταξύ των χρηστών 55-70 ετών, αποδεικνύοντας ότι η κοινωνική δικτύωση στη χώρα μας συνιστά κατά κύριο λόγο νεανική υπόθεση. Οσον αφορά το γεωγραφικό κριτήριο, αυτό δεν φαίνεται να επηρεάζει δραστικά την ενασχόληση, με τα ποσοστά διείσδυσης του social networking σε Αθήνα (39%) και Θεσσαλονίκη (38%) σχεδόν να ταυτίζονται και την περιφέρεια να ακολουθεί στην τρίτη θέση (32%). Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στο Facebook, εφόσον, όπως επισημαίνει η έρευνα, αποδεικνύεται το δημοφιλέστερο σάιτ του είδους, με τον αριθμό των ημερήσιων επισκεπτών του να έχει πενταπλασιαστεί μέσα σε μία διετία, από τον Σεπτέμβριο του 2008 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2010. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι η μέση ημερήσια επισκεψιμότητα στην εν λόγω ιστοσελίδα τον Σεπτέμβριο του 2008 ήταν 4% και λίγο πριν, τον Μάρτιο του 2008, μόλις που έφθανε το 1%. Εκτοτε η εικόνα έχει αλλάξει άρδην. Σήμερα το 21% των Ελλήνων επισκέπτεται το Facebook σε ημερήσια βάση, το 31% σε εβδομαδιαία και το 33% σε μηνιαία (μέτρηση Σεπτεμβρίου 2010). Το μόνο σάιτ (διαφορετικής ωστόσο λογικής και περιεχομένου) που ξεπερνά το Facebook σε μέση μηνιαία διείσδυση (επισκεψιμότητα) είναι το YouTube με 44%, ενώ το Twitter φαίνεται να βρίσκεται ακόμη σε πολύ πρώιμο στάδιο… ανάπτυξης στη χώρα μας, με μέση μηνιαία διείσδυση μόλις 2%. Αντρες έως 24 ετών φανατικοί χρήστες Για ακόμη μία φορά οι πιο φανατικοί χρήστες του Facebook είναι οι άντρες (36% μέση μηνιαία διείσδυση) και ακολουθούν οι γυναίκες (31% μέση μηνιαία διείσδυση). Η ηλικιακή ομάδα 13-24 ετών αναδεικνύεται με διαφορά πρωταθλήτρια στην ενασχόληση με το Facebook: μέση ημερήσια διείσδυση 49%, μέση εβδομαδιαία διείσδυση 66% και μέση μηνιαία διείσδυση 72%. Αντιθέτως, στις ηλικίες 25-44 ετών, η μέση μηνιαία διείσδυση δεν ξεπερνά το 38%. Κάτι που σημαίνει ότι η συντριπτική πλειονότητα των νέων 13-24 ετών έχει αναδείξει το συγκεκριμένο σάιτ σε κομμάτι της καθημερινότητάς του και σε έναν τρόπο επικοινωνίας που πολλές φορές αποδεικνύεται εθιστικός και επικίνδυνος (βλέπε ψεύτικα προφίλ), εγείροντας σοβαρά ερωτηματικά για την προστασία των προσωπικών δεδομένων, τις επιπτώσεις στην πνευματική και ψυχική υγεία των νέων και τους τρόπους ασφαλούς περιήγησης ιδιαίτερα των ανηλίκων που ως πιο ευάλωτοι πέφτουν συχνά θύματα επιτηδείων. Ταυτότητα έρευνας Πηγή: Focus Bari AE, έρευνα «Web ID». Θέμα: «Η εξέλιξη της χρήσης των social media». Πληθυσμός: άντρες και γυναίκες 13-70 ετών, κάτοικοι Αττικής, Θεσσαλονίκης, λοιπής ηπειρωτικής Ελλάδας και Κρήτης. Εκτίμηση καλυπτόμενου πληθυσμού: 6.639.153 άτομα. Μέγεθος δείγματος: 9.980 άτομα, αντιπροσωπευτικά τού παραπάνω πληθυσμού. Διεξαγωγή έρευνας: συνεχής. Μαρ
17
2011
21 grams soundtrackΑναρτήθηκε από terracomputerata στο μουσική, με ετικέτες: 21 grams soundtrackΜαρ
16
2011
Πότε θα αλλάξει το σχολείο;Αναρτήθηκε από terracomputerata στο εκπαίδευση, με ετικέτες: Πάουλο Φρέιρε
 Paulo Freire Στο βιβλίο του «Παιδαγωγική της ελευθερίας», ο μεγάλος παιδαγωγός Πάουλο Φρέιρε γράφει (σ. 17 της αγγλικής έκδοσης): «Η περιέργεια με τη μορφή συνεχούς αναρώτησης και στόχο την αποκάλυψη πραγμάτων κρυμμένων, σαν ερώτηση ήδη λεκτικά διατυπωμένη ή σαν σκέψη ακόμα ασαφής, σαν υπόθεση και δοκιμή, είναι εγγενής στο φαινόμενο να είναι κανείς ζωντανός. Δεν υπάρχει δημιουργικότητα χωρίς την περιέργεια που μας κάνει υπομονετικά ανυπόμονους, απέναντι σ΄ έναν κόσμο που δε φτιάξαμε εμείς, για να προσθέσουμε όμως κι εμείς κάτι δικό μας». Η περιέργεια είναι το θεμελιακό κίνητρο της γνώσης. Βασική αρχή που κοντά ενάμιση αιώνα όλοι οι μεγάλοι παιδαγωγοί υποστήριξαν και οι πιο πολλοί απέδειξαν με θεαματικά αποτελέσματα. Η περιέργεια είναι εκείνη που αποδίδει στη γνώση άμεση χρησιμότητα, τη μετατρέπει από σχολικό καταναγκασμό σε διανοητική περιπέτεια, αναπτύσσει τη δημιουργικότητα, καλλιεργεί την κριτική ικανότητα και οδηγεί στην κριτική σκέψη. Τον περασμένο Ιούνιο δημοσιοποιήθηκε από την υπουργό Παιδείας σχέδιο για το «νέο σχολείο», που μεταξύ άλλων έγραφε: «Οι μαθητές και οι μαθήτριες από την απομνημόνευση θα καθοδηγούνται πώς να ψάξουν τις πληροφορίες, πώς να αποφασίσουν ποιες τους είναι χρήσιμες και ποιές όχι, πώς να τις συνθέσουν, πώς να σταθούν κριτικά απέναντί τους. […] Με άλλα λόγια οι μαθητές και οι μαθήτριεςμαθαίνουν ΄πώς να μαθαίνουν΄» . Τι απέγιναν αυτές οι προσδοκίες; Τι έγιναν οι αλλαγές που ήταν «αναγκαίες», που στηρίζονταν στην αρχή «Πρώτα ο Μαθητής», που θα άρχιζαν από το νηπιαγωγείο και το δημοτικό σχολείο; Τι έγινε η αλλαγή των αναλυτικών προγραμμάτων; Το ίδιο επίσημο κείμενο έγραφε επίσης: «Τα Αναλυτικά Προγράμματα […] δεν προκαλούν τον μαθητή και τη μαθήτρια να ερευνήσει, να ανακαλύψει και να οικοδομήσει τη γνώση. Προσφέρουν έτοιμες απαντήσεις για απομνημόνευση. Δεν αφήνουν περιθώρια ούτε στον εκπαιδευτικό ούτε στον μαθητή και τη μαθήτρια να αναπτύξουν ανάπτυξης πρωτοβουλίες. Είναι ανάγκη να αλλάξουμε το σχολείο». Πολύ σωστά. Και πράγματι «είναι [μεγάλη] ανάγκη να αλλάξουμε το σχολείο». Πότε άραγε θα γίνει αυτό; TA NEA Γράφει η Αννα Φραγκουδάκη Ενα είναι σίγουρο: ότι τίποτα δεν θα αλλάξει, όσο η ηγεσία βάζει απέναντί της τους διδάσκοντες… Και τα συνθήματα τύπου πρώτα ο μαθητής απογυμνώνονται ολοένα…
Μαρ
16
2011
Bibo No Aozora / Endless FlightΑναρτήθηκε από terracomputerata στο μουσική, με ετικέτες: Bibo No Aozora / Endless FlightΜαρ
15
2011
Τάκης Ζενέτος, το Στρογγυλό, Το κτίριο που έπεσε στη γηΑναρτήθηκε από terracomputerata στο κινηματογράφος, σχολείο, με ετικέτες: ντοκιμαντέρ, Στρογγυλό, Τάκης ΖενέτοςΟ Τάκης Ζενέτος (1926-1978) είναι ο κατεξοχήν αρχιτέκτονας του ελληνικού μοντερνισμού με πολυσχιδές έργο (βιομηχανικά κτήρια, σχολεία, κατοικίες, αντικείμενα, πολεοδομικές μελέτες) και είναι γνωστός στο ευρύτερο κοινό για το κτήριο ΦΙΞ στην Λ.Συγγρού και το θέατρο του Λυκαβηττού. Αυτό που είναι λιγότερο γνωστό είναι πως ο Ζενέτος υπήρξε ένας οραματιστής της μελλοντικής ηλεκτρονικής πόλης και της ψηφιακής εποχής και της τηλεκπαίδευσης. Το ντοκυμαντέρ παρουσιάζει το σχολείο του Αγ.Δημητρίου, γνωστό και ως «Στρογγυλό», λόγω του σχήματός του, που σχεδιάστηκε το 1969-70 και σήμερα ανακαινίζεται από τον ΟΣΚ. Το σχολείο αυτό διεκδικεί τον τίτλο του πιο ριζοσπαστικού και τολμηρού δημόσιου κτηρίου συμπυκνώνοντας με τον καλύτερο τρόπο τις αναζητήσεις του Τ.Ζενέτου. Στο σχολείο του Αγ.Δημητρίου ο Ζενέτος ανατρέπει το παραδοσιακό μοντέλο οργάνωσης (διάδρομοι και τάξεις) προτείνοντας ένα κυκλικό σχήμα που ο πυρήνας του θα μπορούσε να φιλοξενήσει στο μέλλον τις νέες τεχνολογίες εκπαίδευσης (στούντιο βιντεοσκόπησης μαθημάτων και μετάδοσης στη γειτονιά και στα σπίτια των μαθητών, εργαστήρια υπολογιστών, κλπ). Το ντοκιμαντέρ «Τάκης Ζενέτος, το Στρογγυλό: Το κτήριο που έπεσε στη γη» θέτει ως στόχο την ανάδειξη της σχεδιαστικής σκέψης του Τ.Ζενέτου και του οραματισμού μιας μελλοντικής λειτουργίας του σχολείου με ψηφιακές τεχνολογίες με στόχο να τονίσει την ενότητα μιας κοινωνίας που τείνει να διασπαστεί σε ατομικές πρακτικές από την χρήση του ηλεκτρονικού υπολογιστή. Για το έργο του Ζενέτου και την διαδικασία ανακαίνισης μιλά ο μελετητής της ανακαίνισης Δημήτρης Παπαλεξόπουλος, αρχιτέκτονας, καθηγητής στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στη μέχρι τώρα λειτουργία του σχολείου με συνεντεύξεις του Δημάρχου του Αγ.Δημητρίου, των διευθυντών Γυμνασίου και Λυκείου και αποφοίτων του Στρογγυλού. ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ Η σκηνοθετική προσέγγιση στοχεύει στην ανάδειξη της επικαιρότητας των οραματισμών του αρχιτέκτονα Τάκη Ζενέτου που συνέλαβε το 1969 ένα σχολείο που θα αναδεικνυόταν ένα εργαλείο για το μέλλον. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην αποδοχή του κτηρίου από την σχολική κοινότητα (καθηγητές και μαθητές). Η μορφή και η λειτουργία του κτηρίου παρουσιάζονται με συνδυασμό λήψεων από τη φάση ανακαίνισης και τρισδιάστατων ψηφιακών μοντέλων που αναδεικνύουν τη σχεδιαστική σύλληψη. Μια σειρά πανοραμικών κινήσεων χρησιμοποιούνται ως αφηγηματικός τρόπος ανάγνωσης του χώρου του σχολείου ώστε να δοθεί έμφαση στην κυκλική μορφή του. Μαρ
15
2011
Ojos Negros – Dino SaluzziΑναρτήθηκε από terracomputerata στο μουσική, με ετικέτες: Ojos Negros - Dino SaluzziΜαρ
14
2011
Μαθητές γίνονται ειρηνοποιοί της σχολικής αυλήςΑναρτήθηκε από terracomputerata στο σχολείο, με ετικέτες: bullying, βίαΤο έργο τους δεν είναι πάντα εύκολο. Σε µία από τις πρώτες τους αποστολές ένα παιδί είχε βάλει κάποιον εξωσχολικό να σπάσει τη µύτη ενός συµµαθητή του. Από το νοσοκοµείο, εκείνος απειλούσε ότι θα έστελνε φίλους του και ο καβγάς θα συνεχιζόταν πέρα από τα κάγκελα του γυµνασίου. Σε ένα άλλο περιστατικό µια καθηγήτρια έσπασε το πόδι της προσπαθώντας να χωρίσει δύο αγόρια. Χρειάστηκαν τέσσερις ώρες διαλόγου, η παρέµβαση τεσσάρων συµµαθητών τους και µιας ψυχολόγου (από τον ∆εκέµβριο έχει σταµατήσει τις επισκέψεις στο σχολείο αφού έληξε η σύµβασή της µε τον δήµο) για να δεσµευτούν τα δύο παιδιά ότι δεν θα χτυπηθούν ξανά. Εκτοτε, τήρησαν τον λόγο τους. «Κάποια παιδιά προσπαθούν να επιβληθούν στους άλλους επειδή καταπιέζονται στη ζωή τους. Μέσα από εµάς όµως µαθαίνουν την ισότητα», λέει ο Θανάσης Τουρκοδηµήτρης, µέλος της οµάδας. Οι διαµεσολαβητές δεν είναι πάντα οι πιο σκληροτράχηλοι του σχολείου. Πρώην νταήδες που έχουν κερδίσει την προσοχή των συµµαθητών τους εµπνέοντας φόβο. Ανάµεσά τους βρίσκονται και παιδιά λιγοµίλητα, µαζεµένα. Κάποιοι έχουν χαµηλούς βαθµούς. Αλλοι υψηλές επιδόσεις. Παιδιά Ελλήνων και µεταναστών. Στην πλειονότητά τους από οικονοµικά ασθενέστερες οικογένειες. Τα περισσότερα µένουν στα Νεόκτιστα, µια συνοικία στην πλάτη των διυλιστηρίων των Ελληνικών Πετρελαίων. Ξυπνούν µε θέα τα φουγάρα. Μυρίζουν την ανάσα τους. Ζουν σε σπίτια που στις αυλές τους βυθίζονται τα πόδια πυλώνων της ∆ΕΗ. Μεγαλώνουν σε ένα µέρος όπου, όπως έχουν πει στους καθηγητές τους, το βράδυ είναι «απαγορευµένη ζώνη». «Η βία είναι στη ζωή τους. Αλλά µέσα από τη λειτουργία της οµάδας µαθαίνουν την αυτοσυγκράτηση», λέει η διευθύντρια του σχολείου Αγγελική Γιαννάτου. ∆ιδάσκει εκεί από το 1983. Φοράει γυαλιά, έχει κοντά µαλλιά και γλυκιά φωνή µε διδακτική χροιά. Με δική της πρωτοβουλία, πριν από έξι χρόνια, άρχισε να λειτουργεί η οµάδα των διαµεσολαβητών στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράµµατος Comenius, σε συνεργασία µε σχολεία του εξωτερικού όπου εφαρµοζόταν ήδη. Σήµερα, το πρόγραµµα αγωγής υγείας έχει ολοκληρώσει τον κύκλο του. η ΟΜΑΔΑ ΦΙΛΙΑΣ όµως συνεχίζει τη δράση της. «Εχουν σταµατήσει οι καβγάδες εκτός σχολείου. Τα παιδιά αποδεικνύονται πολύ ώριµα αν τα εµπιστευτείς», υποστηρίζει η Αγγελική Γιαννάτου. Ο Βίκτωρας Μάνεβ, ένα από τα µέλη των διαµεσολαβητών, επιβεβαιώνει τα λόγια της. Την ώρα της γυµναστικής ιδρώνει στην τσιµεντένια αυλή. Ψηλός, µε ανάκατα µαλλιά, ουρίτσα στον σβέρκο και λόγια µετρηµένα. «Εχω µάθει να συγκρατώ τα νεύρα µου», λέει και εκτονώνει την ενέργειά του κλοτσώντας Οι «διαµεσολαβητές» προλαµβάνουν τη βία µεταξύ των µαθητών πριν επέµβουν οι καθηγητές την µπάλα στο τέρµα. Η διαµεσολάβηση γίνεται στη βιβλιοθήκη του σχολείου. Σε δύο αντικρυστά θρανία κάθονται τα παιδιά που έχουν τσακωθεί και οι συµφιλιωτές τους. Στην αίθουσα δεν υπάρχει µεγάλος. Αφού κάθε πλευρά µιλήσει για το περιστατικό, αναζητούν κοινή λύση. Αποφασίζουν να δώσουν τέλος στην παρεξήγηση και υπογράφουν έπειτα µια συµφωνία που πρέπει να τηρήσουν. «Με την τιµωρία το πρόβληµα θα συνέχιζε εκτός σχολείου. Η υπογραφή τούς δεσµεύει απέναντι στους συνοµηλίκους τους. ∆ίνουν τον λόγο τους», λέει η γυµνάστρια Μαρία Αθανασοπούλου, µία από τους τέσσερις εκπαιδευτικούς που επιβλέπουν το πρόγραµµα. Πέρσι η οµάδα παρενέβη σε 18 περιστατικά. Φέτος σε έξι. Στα πρώτα στάδια εφαρµογής οι διαµεσολαβητές αντιµετωπίστηκαν µε δυσπιστία. «Στην αρχή δεν µας έπαιρναν στα σοβαρά τα παιδιά. “Εσείς θα αλλάξετε το σχολείο;” µας έλεγαν», θυµάται η Μαρία Πετρίδη, ένα από τα πρώτα µέλη των διαµεσολαβητών πριν από έξι χρόνια, η οποία σήµερα σπουδάζει στο Οικονοµικό Πανεπιστήµιο Αθηνών. ∆ύσπιστοι όµως παραµένουν ακόµη και ορισµένοι καθηγητές. ∆εν ικανοποιούνται αν δεν επιβληθεί τιµωρία. Θεωρούν ότι ακυρώνεται ο παιδαγωγικός τους ρόλος. Οτι η οµάδα τούς παρακάµπτει. Ο 14χρονος Αλέξανδρος Χάσα διαφωνεί. Μπήκε στην οµάδα για να σταµατήσει ο κύκλος ενός τσακωµού, ο οποίος διαρκούσε τέσσερις µέρες έξω από το σχολείο. Τα κατάφερε. Τώρα θέλει να συµφιλιώσει και άλλους. «Εµείς προσεγγίζουµε αλλιώς τα παιδιά. Μαθαίνουµε να τους ακούµε. Και στο τέλος οι χειρότεροι εχθροί γίνονται φίλοι», λέει. 63% των µαθητών Δηµοτικού, 51% των µαθητών Γυµνασίου και 36% των µαθητών Λυκείου στην Ελλάδα δηλώνουν ότι υπάρχουν συµµαθητές που τους συµπεριφέρονται άσχηµα. 89% των διαπληκτισµών στο προαύλιο αφορούν ύβρεις και 47,7% ταπείνωση του άλλου. Πιο συχνά είναι τα βίαια περιστατικά ανάµεσα στους µαθητές του Γυµνασίου από τους µαθητές του Λυκείου. 55% των παιδιών στο Δηµοτικό αναφέρουν ότι κάποιος συµµαθητής τους τα έχει κοροϊδέψει ή βρίσει ενώ 37% δηλώνουν ότι έχουν χτυπηθεί από άλλα παιδιά. Πηγή: Ειδική Επιτροπή Μελέτης των οµάδων Ενδοσχολικής Βίας της Εθνικής Επιτροπής Δικαιωµάτων του ανθρώπου ΄ LINKS: n Συνήγορος του Παιδιού: http://www.0-18. gr/ n Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής υγείας του Παιδιού και του Εφήβου: http://www.epsype.gr ΄ ΧΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ: n Γραµµή στήριξης παιδιών και εφήβων: 116-111 n Γραµµή για παιδιά στον Συνήγορο του Παιδιού: 800-11-32000 «Το σχολείο δεν ακούει» ΜΟΝΗ ΔΙΕΞΟΔΟΣ ήταν να φύγει. Είχαν περάσει µήνες που ζητούσε βοήθεια από τους καθηγητές της. «Ξέχνα το», της είπαν. Αλλά το γκρουπ στο facebook που είχαν φτιάξει συµµαθητές της για να την προσβάλλουν παρέµενε ενεργό. Με το όνοµά της, τις φωτογραφίες της, τα σχόλιά τους. Αλλαξε σχολείο. Οι παλιοί καθηγητές της δεν ήξεραν πού πήγε ή τι απέγινε. Οπως συµβαίνει συχνά σε περιπτώσεις σχολικού εκφοβισµού, οι εκπαιδευτικοί δεν άκουσαν. Το σχολείο της δεν την προστάτεψε. Αυτό είναι ένα από τα περιστατικά που φτάνουν κάθε χρόνο στο γραφείο του Συνηγόρου του Παιδιού Γιώργου Μόσχου. Από το 2003 επισκέπτεται κάθε χρόνο 60 σχολεία. Και όπως λέει, οι καθηγητές γνωρίζουν µόνο το 30% των περιπτώσεων.«Η βία στα σχολεία εµφανίζεται σε όλες τις µορφές της: υπόγεια, λεκτική, σωµατική. Οι εκπαιδευτικοί αναζητούν λύσεις. Αλλά ο πρώτος τρόπος που έχουν µάθει να αντιδρούν είναι µε παρατηρήσεις ή ποινές», λέει ο Γιώργος Μόσχος. Επειτα από εισήγηση του Συνηγόρου του Παιδιού το υπουργείο Παιδείας απέστειλε πρόσφατα στα σχολεία της χώρας εγκύκλιο µε δέκα µέτρα για την πρόληψη φαινοµένων βίας και επιθετικότητας µεταξύ µαθητών. Μεταξύ άλλων το υπουργείο προτείνει την ανάθεση ρόλων συµβούλων σε εκπαιδευτικούς µε ειδικές γνώσεις και δεξιότητες και την παρέµβασή τους ύστερα από την εκδήλωση βίαιων ενεργειών, µε σκοπό τη συµφιλίωση των µαθητών. Παράλληλα αναφέρει ότι θα πρέπει να συµµετέχουν και τα παιδιά στην επίλυση των διαφορών µε τη δηµιουργία οµάδων φιλίας ή διαµεσολάβησης. Κάποιοι υπήρξαν θύτες. Αλλοι θύµατα ή παρατηρητές.Πλέον παρεµβαίνουν, ακούν, συµφιλιώνουν. Είναι η οµάδα φιλίας του 2ου Γυµνασίου Ασπροπύργου. Παιδιά που µαθαίνουν και διδάσκουν τον σεβασµό µε δικούς τους όρους, χωρίς τη µεσολάβηση και τις τιµωρίες των µεγάλων ∆εν τον απέβαλαν. Εχουν περάσει αρκετές εβδοµάδες από εκείνο τον καβγά. Ο έφηβος µε τις µαύρες φόρµες και τα δύο σκουλαρίκια στο αριστερό αυτί κάθεται σε έναν κύκλο είκοσι ανθρώπων. Αγουρα πρόσωπα. Αγόρια αµούστακα. Κορίτσια που κοκκινίζουν όταν µιλούν. Αποκαλούνται οµότιµοι διαµεσολαβητές. Είναι µαθητές του 2ου Γυµνασίου Ασπροπύργου, µέλη µιας οµάδας φιλίας που επιλύει συγκρούσεις και προλαµβάνει τη βία µεταξύ των συµµαθητών, πριν χρειαστεί να επέµβουν οι καθηγητές. Αντίστοιχες οµάδες λειτουργούν σήµερα στην Ελλάδα σε ένα ιδιωτικό και τρία δηµόσια σχολεία. Η πιο παλιά είναι αυτή στο 2ο Γυµνάσιο Ασπροπύργου. Μετρά έξι χρόνια ζωής. Οι διαµεσολαβήσεις γίνονται την ώρα των µαθηµάτων µε άδεια των καθηγητών, ενώ η οµάδα των παιδιών συγκεντρώνεται κάθε ∆ευτέρα, µετά το τελευταίο κουδούνι. Παρουσία καθηγητών συνοµιλούν και συµµετέχουν σε παιχνίδια εµπιστοσύνης. Σε ένα από αυτά, κάποιο παιδί κλείνει τα µάτια και αφήνεται να πέσει προς πίσω. Γύρω του βρίσκονται οι συµµαθητές του που θα το κρατήσουν να µη χτυπήσει. Μαθαίνουν έτσι να βασίζονται ο ένας στον άλλο. «Μειώθηκαν οι ποινές και τα περιστατικά βίας», λέει ο Γιώργος Μόσχος που έχει συναντήσει πολλές φορές τους διαµεσολαβητές του Ασπροπύργου.
«Η παραδοσιακή αντίληψη που θέλει τα παιδιά να µην είναι πρωταγωνιστές στην επίλυση συγκρούσεων ανατρέπεται. Τα παιδιά µαθαίνουν να διαχειρίζονται τις κρίσεις και να επικοινωνούν». Μαρ
14
2011
Κάποιοι ειδικοί αμφισβητούν τον «εθισμό στο Διαδίκτυο»Αναρτήθηκε από terracomputerata στο Διαδίκτυο, με ετικέτες: εθισμός
The Economist
Ο ανάπηρος βετεράνος πολέμου Κρεγκ Σμόλγουντ αφιέρωσε 20.000 ώρες σε διάστημα 5 ετών για να παίζει στο Ιντερνετ ένα παιχνίδι που λέγεται Lineage II. Οταν κατηγορήθηκε ότι παραβιάζει τους κανόνες του παιχνιδιού και του απαγορεύθηκε να παίζει, έπεσε σε κατάθλιψη, έπαθε κρίσεις σοβαρής παράνοιας και είχε παραισθήσεις. Επειτα από τρεις εβδομάδες στο νοσοκομείο, κατέθεσε αγωγή κατά της κατασκευάστριας NCsoft, κατηγορώντας την πως δεν τον προειδοποίησε ότι μπορεί να εθιστεί στο παιχνίδι. Οι ειδικοί δεν συμφωνούν αν μπορούμε να κάνουμε επισήμως λόγο για εθισμό στο Ιντερνετ. Το 2000, ο καθηγητής επικοινωνίας Τζότζεφ Γουάλθερ υποστήριξε πως με το ίδιο κριτήριο που αποφασίζουμε ότι κάποιος είναι «εθισμένος στο Ιντερνετ» θα μπορούσαμε να αποφασίσουμε ότι κάποιος άλλος είναι «εθισμένος στην ακαδημαϊκή ζωή». Σύμφωνα με τον Γουάλθερ, άλλα είναι τα βασικά προβλήματα, π. χ. η κατάθλιψη, και η κατάχρηση του Ιντερνετ είναι η αντανάκλασή τους. Ομως, στη Νότια Κορέα, όπου ο μέσος μαθητής γυμνασίου παίζει βίντεοπαιχνίδια 23 ώρες την εβδομάδα, το 2007 η κυβέρνηση υπολόγισε ότι 210.000 παιδιά χρειάζονται θεραπεία κατά του εθισμού στο Ιντερνετ. Σε όλο τον κόσμο ξεπηδούν κέντρα θεραπείας για εθισμένους στο Ιντερνετ. Το κέντρο Smith&Jones στο Αμστερνταμ θεραπεύει τον εθισμό στα βιντεογκέιμ, το πρόγραμμα reSTART στην Αμερική προσφέρει θεραπεία κατά του εθισμού στο Ιντερνετ, στα παιχνίδια, ακόμη και στα SMS. Στην Κίνα προτιμάται ως μέθοδος η αποστολή των παιδιών σε στρατιωτικού τύπου εγκατατάσεις, αν και οι εγκαταστάσεις άρχισαν να ελέγχονται αυστηρότερα μετά τους θανάτους κάποιων παιδιών. Γενικά, λιγότερο από το 1% των χρηστών αναπτύσσουν παθολογικό πρόβλημα. Για τους περισσότερους το Ιντερνετ είναι απλώς μια ευχάριστη συνήθεια. Μαρ
14
2011
The Lost ThingΑναρτήθηκε από terracomputerata στο κινηματογράφος, τέχνη, με ετικέτες: animationΜία από τις ταινίες που θα προβληθούν στο animfest. Σκηνοθεσία Shaun Tan. Μαρ
14
2011
Oblivion – Regina CarterΑναρτήθηκε από terracomputerata στο μουσική, με ετικέτες: Oblivion - Regina CarterΜαρ
13
2011
Ο κήπος των ηδονών – Ιερώνυμος ΜποςΑναρτήθηκε από terracomputerata στο τέχνη, με ετικέτες: animation, Ιερώνυμος ΜποςΜαρ
13
2011
6ο ANIMFEST / Διεθνές Φεστιβάλ Animation της Αθήνας: 17 – 23 Μαρτίου 2011Αναρτήθηκε από terracomputerata στο πολιτιστικά, τέχνη, με ετικέτες: animation
Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Κινούμενων Σχεδίων (www.animationcenrer.gr) οργανώνει το 6ο ANIMFEST, το διεθνές φεστιβάλ animation της Αθήνας, από17 έως 23 Μαρτίου 2011, στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος. (Ιεράς Οδού 48 & Μεγάλου Αλεξάνδρου) Μετρό: Κεραμεικός. Μέρος των προβολών θα επαναληφθούν στη Θεσσαλονίκη, στο ΟΛΥΜΠΙΟΝ,Αίθουσα «Παύλος Ζάννας», από 21 έως 23 Μαρτίου 2011. ΗΜΕΡΙΔΑ (Σάββατο 19.3.2011) Ένα βραβευμένο ντοκιμαντέρ για τη σφαγή των δελφινιών…
Οχι για λούσα και ξοδέματα, για ταξίδια και διακοπές, αλλά για τα στοιχειώδη. Τη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ, το στεγαστικό, τα φροντιστήρια των παιδιών… Και να πεις πως είχες ενδώσει στην ασωτία ή στα τραγούδια των Σειρήνων που έταζαν δάνεια κι ανέμελη ζωή στη ζώνη της νέας ευτοπίας; Τίποτε απ’ όλα αυτά. Ούτε τζιπ με δανεικά, ούτε Μαλδίβες και Αράχωβες, ούτε μπουζούκια, εξοχικά, χλιδές και μεζονέτες. «Κανονική ζωή» και μετρημένα πράματα. Μια ζωή στην «αγορά», να πολεμάς με το σπαθί σου τα οξειδωτικά οκτάωρα, το αραλίκι και το βόλεμα, «δίχως καβάντζα καμμιά», που έλεγε κι ο Ασιμος, δίχως να ‘χεις μπάρμπα στην Κορώνη και σιγουράτζες κρατικές… Το ίδιο και οι απέναντι, που βρέθηκαν ξαφνικά στην ανεργία, με δυο παιδιά και δίχως αποκούμπι. Αλλά και οι διπλανοί, του Δημοσίου, ο ένας δάσκαλος και η σύζυγος στην εφορία, διαμάντια και οι δυο, μακρυά απο βρωμιές και εξαρτήσεις, αγκομαχούν για να τα βγάλουν πέρα και κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι που αγόρασαν με δάνειο, κι άντε να μετρούν και να ξαναμετράνε για το ενοίκιο το παιδιού που σπουδάζει στη Θεσσαλονίκη και για το φροντιστήριο του δεύτερου, κι ας έχουν διαγράψει εξόδους, αγορές -τι αγορές δηλαδή; κάνα σιντί, κάνα βιβλίο, πάν’ κι αυτά-, σινεμά, θέατρο και το ταξίδι-τάμα στο χωριό, κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα, το ξέχασαν κι αυτό. Γιατί «δεν φτάνουν τα λεφτά»… Και δίπλα τους, σχολεία χωρίς πετρέλαιο, νοσοκομεία δίχως γάζες, συνταξιούχοι με απλήρωτο εφάπαξ, έργα δημόσια στη μέση -δεν δίνουν πια λεφτά οι τράπεζες-, η αγορά στεγνή, χρωστάει δισ. το κράτος σε εξαγωγείς και επιχειρηματίες, βιτρίνες σβησμένες, παντού «πωλείται» και «ενοικιάζεται» και γειτονιές που ερημώνουν, άστεγοι, συσσίτια και θολό ποτάμι που φουσκώνει η ανεργία, λες και ήρθε ξαφνικός κατακλυσμός και δεν άφησε τίποτε όρθιο, ούτε τους απελπισμένους που ήρθαν από άλλα μέρη για ένα ξεροκόμματο και πέσανε σε ξέρα, εγκλωβισμένοι στη μοίρα τους κι αυτοί… Κι ύστερα λες, και απορείς, γιατί θολώνει το μυαλό και «παίρνει ανάποδες» ο κόσμος και λέει μέσα του πως δεν αντέχει και «θα τα κάνει λίμπα»… Σκίτσο του Στάθη
Μαρ
12
2011
Zeitgeist: Moving ForwardΑναρτήθηκε από terracomputerata στο οικονομία, με ετικέτες: Zeitgeist: Moving ForwardΤο Zeitgeist: Moving Forward, του σκηνοθέτη Peter Joseph, είναι ένα ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους που παρουσιάζει την αναγκαιότητα μετάβασης από το σημερινό κοινωνικοοικονομικό νομισματικό μοντέλο που διέπει το σύνολο της παγκόσμιας κοινωνίας σε ένα βιώσιμο μοντέλο, την “Οικονομία Βασισμένη στους Πόρους”.Το Zeitgeist: Moving Forward, του σκηνοθέτη Peter Joseph, είναι ένα ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους που παρουσιάζει την αναγκαιότητα μετάβασης από το σημερινό κοινωνικοοικονομικό νομισματικό μοντέλο που διέπει το σύνολο της παγκόσμιας κοινωνίας σε ένα βιώσιμο μοντέλο, την “Οικονομία Βασισμένη στους Πόρους”.Στην ταινία παρουσιάζονται απόψεις ειδικών επιστημόνων στους τομείς της δημόσιας υγείας, της ανθρωπολογίας, της νευροβιολογίας, των οικονομικών, της ενέργειας, της τεχνολογίας, των κοινωνικών επιστημών και άλλων, που δίνουν συγκεκριμένες απαντήσεις για το πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την τρέχουσα επιστημονική γνώση και τεχνολογία για να επιτύχουμε την αειφορία στον πλανήτη, την έξοδο από τη σημερινή κρίση και τελικά την ανάπτυξη ενός νέου πολιτισμού. Μαρ
12
2011
Ένα βιβλίο για το ΚαστελόριζοΑναρτήθηκε από terracomputerata στο βιβλίο, με ετικέτες: Καστελόριζο
|
|
Hosted by Blogs.sch.gr
Mandigo theme by tom
Άρθρα (RSS)
και Σχόλια (RSS).