Ο Τάκης Ζενέτος (1926-1978) είναι ο κατεξοχήν αρχιτέκτονας του ελληνικού μοντερνισμού με πολυσχιδές έργο (βιομηχανικά κτήρια, σχολεία, κατοικίες, αντικείμενα, πολεοδομικές μελέτες) και είναι γνωστός στο ευρύτερο κοινό για το κτήριο ΦΙΞ στην Λ.Συγγρού και το θέατρο του Λυκαβηττού. Αυτό που είναι λιγότερο γνωστό είναι πως ο Ζενέτος υπήρξε ένας οραματιστής της μελλοντικής ηλεκτρονικής πόλης και της ψηφιακής εποχής και της τηλεκπαίδευσης. Το ντοκυμαντέρ παρουσιάζει το σχολείο του Αγ.Δημητρίου, γνωστό και ως «Στρογγυλό», λόγω του σχήματός του, που σχεδιάστηκε το 1969-70 και σήμερα ανακαινίζεται από τον ΟΣΚ. Το σχολείο αυτό διεκδικεί τον τίτλο του πιο ριζοσπαστικού και τολμηρού δημόσιου κτηρίου συμπυκνώνοντας με τον καλύτερο τρόπο τις αναζητήσεις του Τ.Ζενέτου.
Στο σχολείο του Αγ.Δημητρίου ο Ζενέτος ανατρέπει το παραδοσιακό μοντέλο οργάνωσης (διάδρομοι και τάξεις) προτείνοντας ένα κυκλικό σχήμα που ο πυρήνας του θα μπορούσε να φιλοξενήσει στο μέλλον τις νέες τεχνολογίες εκπαίδευσης (στούντιο βιντεοσκόπησης μαθημάτων και μετάδοσης στη γειτονιά και στα σπίτια των μαθητών, εργαστήρια υπολογιστών, κλπ).
Το ντοκιμαντέρ «Τάκης Ζενέτος, το Στρογγυλό: Το κτήριο που έπεσε στη γη» θέτει ως στόχο την ανάδειξη της σχεδιαστικής σκέψης του Τ.Ζενέτου και του οραματισμού μιας μελλοντικής λειτουργίας του σχολείου με ψηφιακές τεχνολογίες με στόχο να τονίσει την ενότητα μιας κοινωνίας που τείνει να διασπαστεί σε ατομικές πρακτικές από την χρήση του ηλεκτρονικού υπολογιστή. Για το έργο του Ζενέτου και την διαδικασία ανακαίνισης μιλά ο μελετητής της ανακαίνισης Δημήτρης Παπαλεξόπουλος, αρχιτέκτονας, καθηγητής στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ.
Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στη μέχρι τώρα λειτουργία του σχολείου με συνεντεύξεις του Δημάρχου του Αγ.Δημητρίου, των διευθυντών Γυμνασίου και Λυκείου και αποφοίτων του Στρογγυλού.
ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
Η σκηνοθετική προσέγγιση στοχεύει στην ανάδειξη της επικαιρότητας των οραματισμών του αρχιτέκτονα Τάκη Ζενέτου που συνέλαβε το 1969 ένα σχολείο που θα αναδεικνυόταν ένα εργαλείο για το μέλλον. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην αποδοχή του κτηρίου από την σχολική κοινότητα (καθηγητές και μαθητές).
Η μορφή και η λειτουργία του κτηρίου παρουσιάζονται με συνδυασμό λήψεων από τη φάση ανακαίνισης και τρισδιάστατων ψηφιακών μοντέλων που αναδεικνύουν τη σχεδιαστική σύλληψη. Μια σειρά πανοραμικών κινήσεων χρησιμοποιούνται ως αφηγηματικός τρόπος ανάγνωσης του χώρου του σχολείου ώστε να δοθεί έμφαση στην κυκλική μορφή του.
Άρθρα (RSS)