Terra Computerata

Την Οδύσσεια του Ομήρου, μέσα από έργα τέχνης, που δημιουργήθηκαν από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα, διδάσκονται μαθητές του καλλιτεχνικού Γυμνασίου Θεσσαλονίκης και του γυμνασίου Σοχού, στο πλαίσιο μίας πρωτότυπης διδακτικής πρότασης, που συνδέει τη μετάφραση του διαχρονικού έπους με εικαστικά έργα διάσημων καλλιτεχνών και με χάρτες που αποτυπώνουν διαδρομές, γεγονότα και τοπωνύμια.

Την πρωτότυπη ιδέα είχαν οι φιλόλογοι Δήμητρα Μήττα και Κωνσταντίνος Βακουφτσής, οι οποίοι από πέρσι διδάσκουν την «Οδύσσεια» στην Α΄ Γυμνασίου των δύο σχολείων, με μεγάλη ανταπόκριση από τους μαθητές, αλλά και από καθηγητές ανά την Ελλάδα. Για τη διευκόλυνση της διδακτικής παρουσίασης, οι εκπαιδευτικοί δημιούργησαν ηλεκτρονικό υλικό, το οποίο διέθεσαν στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, από όπου μπορούν να έχουν πρόσβαση όλοι οι ενδιαφερόμενοι, μέσα από το σύνδεσμο (link), με την ένδειξη «Σινεμά η Οδύσσεια».

Περισσότερα από 200 έργα (πίνακες και γλυπτά) καλλιτεχνών διεθνούς εμβέλειας, όπως οι Ρέμπραντ, Σαλβαντόρ Νταλί, Ντε Κίρικο, αλλά και Ελλήνων, τα οποία αντιπροσωπεύουν όλες τις καλλιτεχνικές περιόδους, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, συγκεντρώθηκαν για τις ανάγκες της διδακτικής, με αποκλειστική θεματολογία τους την «Οδύσσεια» του Ομήρου.

Κοντά στα έργα τέχνης παρατίθενται τα αντίστοιχα αποσπάσματα του έπους- από τα οποία εμπνεύστηκαν οι καλλιτέχνες ή στα οποία υπάρχει θεματολογική σύνδεση- σε απόδοση διακεκριμένων μεταφραστών, όπως οι Δ.Μαρωνίτης, Ζ. Σίδερης, Α. Εφταλιώτης, Ν.Καζαντζάκης, Ι.Κακριδής.

Παράλληλα, παρατίθενται χάρτες, που παρουσιάζουν τα γεγονότα-σταθμούς, με βάση τη χρονική σειρά τέλεσής τους, από τη στιγμή που ο Οδυσσέας έφυγε από την Τροία μέχρι και την επιστροφή του στην Ιθάκη. Έτσι, ο μαθητής έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει γεωγραφικά την πορεία του πολυμήχανου Οδυσσέα και να συνδέσει τοπωνύμια, όρια, γεγονότα και διαδρομές. Το υλικό είναι κατανεμημένο σε ενότητες χωρισμένες σε ομάδες ραψωδιών, όπου οι μαθητές μπορούν να πλοηγηθούν σε κείμενο, φωτογραφίες, εικόνες έργων τέχνης και χάρτες.

«Από καλλιτεχνικής πλευράς, ο στόχος ήταν να καταφέρουν τα παιδιά να αναγνωρίζουν έργα τέχνης που αναφέρονται στο ομηρικό κείμενο, αν οι καλλιτέχνες αντιγράφουν το κείμενο ή το αποδίδουν ελεύθερα κ.α. Επιπλέον, να συνειδητοποιήσουν αυτό που τόσο συχνά λέμε παγκοσμιοποίηση του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού», αναφέρει χαρακτηριστικά η κ.Μήττα.

Ωστόσο, όπως επισημαίνει, και σε εκπαιδευτικό επίπεδο, τα οφέλη των μαθητών είναι πολλαπλά. «Μέσα από τη γεωγραφία της Οδύσσειας, οι μαθητές μπορούν να κατανοήσουν καλύτερα τα γεγονότα, μαθαίνουν να περιγράφουν και να αφηγούνται ιστορίες του έπους, να συγκρίνουν μεταφράσεις, να παρατηρήσουν έργα διαφόρων εποχών για το ίδιο θέμα», υπογραμμίζει.

Ήδη, η επισκεψιμότητα στο ηλεκτρονικό υλικό, από καθηγητές σχολείων ανά την Ελλάδα, είναι μεγάλη. Οι εκπαιδευτικοί έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν το υλικό ελεύθερα, καθώς δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο διδακτικό σενάριο. Από την πλευρά τους, οι μαθητές εξοικειώνονται με το κλασσικό κείμενο, μέσα από έναν δημιουργικό και διασκεδαστικό τρόπο, αντί μέσα από ακόμη ένα κείμενο-μάθημα.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

http://www.greek-language.gr/greekLang/ancient_greek/education/workshop/dokimes/odyssea-cinema.html

Τίτλοι της Λάμψης, 1980, ωραία τοπία της Μοντάνα αλλά η μουσική μας προετοιμάζει για το χειρότερο…

Η εργασία με ηλεκτρονικούς υπολογιστές εντάσσεται πλέον ολοένα και πιο δυναμικά στην καθημερινότητά μας.

Η συνεχής όμως ενασχόλησή μας μαζί τους, σε συνδυασμό με την κακή στάση του σώματος ή τη χρήση συσκευών (πληκτρολόγια, ποντίκια κ.λπ.) που εμποδίζουν τη φυσική τοποθέτηση των χεριών, οδηγούν δυστυχώς σε οδυνηρά συμπτώματα και παθήσεις όπως π.χ. τενοντίτιδες ή σύνδρομα καρπιαίου σωλήνα (carpal tunnel syndrome). Οι μυοσκελετικές παθήσεις, στις οποίες συγκαταλέγονται οι κακώσεις λόγω επαναλαμβανόμενης καταπόνησης, συνεπάγονται υπέρογκα ιατρικά έξοδα, απώλεια χρόνου εργασίας και μειωμένη παραγωγικότητα. Το θέμα αυτό αφορά τόσο εταιρείες όσο και μεμονωμένους υπαλλήλους.

Σε μελέτη της εταιρείας Microsoft για την εργονομία πληκτρολογίων και ποντικιών βρίσκουμε τα παρακάτω ιδιαίτερα ενδιαφέροντα στοιχεία.

*Οι χρήστες υπολογιστών πατούν το πλήκτρο SPACE 669 φορές την ώρα κατά μέσο όρο.

*Σύμφωνα με τα λεγόμενα των ίδιων των χρηστών τους, οι υπολογιστές χρησιμοποιούνται κατά μέσο όρο 5,8 ώρες την ημέρα ή σε ποσοστό 69% των συνολικών εργάσιμων ωρών τους.

*Το 50% των ερωτηθέντων ανέφεραν συμπτώματα επαναλαμβανόμενης καταπόνησης κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους στη νέα τους δουλειά, ενώ το 68% των συμπτωμάτων κρίθηκαν αρκετά σοβαρά ώστε να καταταχθούν στις μυοσκελετικές παθήσεις.

Το κόστος που σχετίζεται με το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα υπολογίζεται ανάμεσα στα 15 και 20 δισ. δολάρια μόνο στις ΗΠΑ.

Καθώς ο βαθμός σοβαρότητας και η έκταση των προβλημάτων αυξάνονται και αρχίζουν να τραβούν την προσοχή του κόσμου, αποδίδεται περισσότερη έμφαση στην επιστήμη που έχει ως στόχο τη μελέτη και την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων που συνδέονται με την εργασία: την εργονομία.

Είναι μία εφαρμοσμένη επιστήμη που αποσκοπεί στη μελέτη των φυσικών διαδικασιών εργασίας των ανθρώπων και στην προσπάθεια βελτίωσής τους και φιλοδοξεί να εναρμονίσει τις φυσικές ικανότητες των εργαζομένων με το περιβάλλον εργασίας και τις δραστηριότητές τους. Αυτό μπορεί επιτυγχάνεται μέσα από τον καλύτερο σχεδιασμό και την ορθότερη χρήση εργαλείων, εξοπλισμού και περιφερειακών.

Οσον αφορά τον υπολογιστή, το κύριο βάρος πέφτει στο ποντίκι και το πληκτρολόγιο. Η μελέτη υπολογίζει πώς για μία εταιρεία με 500 εργαζόμενους που χρησιμοποιούν υπολογιστή, η μείωση της τάξης του 10% των συμπτωμάτων του συνδρόμου καρπιαίου σωλήνα, θα μπορούσε να εξοικονομήσει έως και 700.000 δολάρια.

ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΑ

Η χρήση πληκτρολογίων με καμπύλες συνέβαλε στο να μειωθεί ο βαθμός σοβαρότητας των συμπτωμάτων ανθρώπων που ήδη υπέφεραν, αφού «τα εναλλακτικά πληκτρολόγια συσχετίστηκαν με βελτίωση των βασικών συμπτωμάτων του καρπού και του συνδρόμου καρπιαίου σωλήνα».

ΠΟΝΤΙΚΙΑ

Εκπονήθηκε πληθώρα μελετών με στόχο να εντοπίσει τι είναι αυτό που κάνει ένα ποντίκι άνετο. Ενα από τα βασικά κριτήρια κατά την επιλογή ποντικιού έχει να κάνει με το εάν αυτό έχει σχεδιαστεί μόνο για το δεξί χέρι ή και για τα δύο (αμφιδέξιος σχεδιασμός). Οι έρευνες δείχνουν ότι υπάρχει μικρότερη συχνότητα εμφάνισης πόνου σε χρήστες notebook που χρησιμοποιούσαν εξωτερικό ποντίκι σε σύγκριση με χρήστες notebook που δεν χρησιμοποιούσαν ποντίκι αλλά τα μέσα του ίδιου του φορητού υπολογιστή (touchpad κ.λπ.).

enet

Μάλλον θα αφιερωθώ σε αυτήν την έρευνα με τους πόνους που έχω τραβήξει το τελευταίο διάστημα… Τελικά ο αρθογράφος δε μας διαφωτίζει ιδιαίτερα. Το εργονομικό πληκτρολόγιο δεν έχει βελτιώσει την κατάστασή μου. Ούτε το trackerball. Καταλήγω προς το παρόν σε ένα “μαλακό” ποντίκι.

Ούτε το όνομα, ούτε η καταγωγή του, μόνο το σχολείο του ανακοινώθηκε και ας του απονεμήθηκε βραβείο για την επίδοσή του στο δύσκολο διαγωνισμό της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας, πριν από λίγες μέρες.

Πρόκειται για ένα παιδί της β’ τάξης λυκείου, που ζει και σπουδάζει μέσα στις φυλακές Αυλώνα.

Μαζί με άλλα δέκα παιδιά πήρε μέρος στο διαγωνισμό, που έγινε μέσα στο σχολείο, το οποίο μετατράπηκε σε εξεταστικό κέντρο. Από τα δέκα, τα τρία παιδιά ξεχώρισαν και το γραπτό ενός βραβεύθηκε. Είναι 21 ετών, προέρχεται από χώρα του ανατολικού μπλοκ και είναι στη φυλακή, γιατί -όπως λέει ο διευθυντής του σχολείου του- βρέθηκε μια ατυχή στιγμή σε χώρο που δεν έπρεπε να βρεθεί.

«Είναι ένα παιδί σεμνό, χαμηλών τόνων, που όταν του απευθύνεις το λόγο κοκκινίζει» λέει ο διευθυντής του σχολείου, μαθηματικός Πέτρος Δαμιανός. «Εχει επιφανή και πολλά ταλέντα. Δεν παραιτείται εύκολα. Βρίσκεται μόνο του στην Ελλάδα, αφού οι γονείς του εξακολουθούν να μένουν στην πατρίδα του. Από πέρσι που ήρθε στο σχολείο, καταλάβαμε αμέσως πως είχε κλίση στα μαθηματικά. Είχε γερή βασική παιδεία από την πατρίδα του, και μόλις σε λίγους μήνες έμαθε να μιλάει πολύ καλά τη γλώσσα μας. Εχει ταλέντο στα μαθηματικά, αλλά συγχρόνως διαβάζει λογοτεχνία, παίζει μπάσκετ και ζωγραφίζει υπέροχα. Τον έχουμε ήδη παροτρύνει να λάβει μέρος σ’ έναν διαγωνισμό που θα κάνει το αντίστοιχο σχολείο των γερμανικών φυλακών στη ζωγραφική και μ’ αυτό έχει τώρα απορροφηθεί».

Στην αίθουσα τελετών του Πανεπιστημίου Αθηνών, που δόθηκαν τα βραβεία της Μαθηματικής Εταιρείας, όλοι οι βραβευθέντες ήταν εκεί με τους γονείς, ακόμη και τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους. Μόνος ο λυκειάρχης του σχολείου των φυλακών σκούπιζε κρυφά τα μάτια του πηγαίνοντας να παραλάβει το βραβείο του μαθητή του.

«Την άλλη μέρα», λέει ο καθηγητής, «οργανώσαμε μια μικρή τελετή μέσα στη φυλακή παρουσία του διευθυντή και όλων των μαθητών για να ανακοινώσουμε την επιτυχία του και να του δώσουμε το βραβείο του. Συγκινημένο το παιδί, δέχθηκε τα συγχαρητήρια των συμμαθητών του, ενώ ο διευθυντής των φυλακών τού έκανε και ένα συμβολικό δώρο 100 ευρώ για τη διάκριση».

Ομως δεν είναι η πρώτη διάκριση που παίρνει ο συγκεκριμένος μαθητής. Πέρσι τον βράβευσε και η Εγκληματολογική Εταιρεία που έχει υιοθετήσει το σχολείο και βραβεύει τους μαθητές με βάση το τρίπτυχο: καλοί βαθμοί, χωρίς απουσίες και καλή συμπεριφορά. Το σχολείο των Φυλακών Αυλώνα μετράει ήδη 11 χρόνια ζωής. Και ο διευθυντής του ήταν εκεί προσφέροντας εθελοντική εργασία, πολλά χρόνια πριν λειτουργήσει το σχολείο το έτος 2000.

Ο λυκειάρχης λέει στην «Κ.Ε.» ότι δεν είναι η πρώτη φορά που το σχολείο παίρνει διακρίσεις: «Για μας είναι διάκριση και το γεγονός ότι κάποια από τα παιδιά μας επιτυγχάνουν στις πανελλήνιες εξετάσεις. Πέρσι, τρία παιδιά μπήκαν σε σχολές των ΤΕΙ».

Δεν είναι εύκολο να είσαι κρατούμενος και να σπουδάζεις. Θέλει κουράγιο να ξεπερνάς τα μύρια προβλήματα, να αφοσιώνεσαι στο διάβασμα και μάλιστα να επιτυγχάνεις το στόχο σου. «Από τα τρία παιδιά που πέρασαν στις πανελλαδικές», αφηγείται ο λυκειάρχης, «το ένα καταφέραμε να μεταφερθεί σε φυλακές κοντά στη σχολή του. Το δεύτερο αποφυλακίσθηκε τις παραμονές των πανελλαδικών και το τρίτο εξακολουθεί να βρίσκεται στον Αυλώνα».

Σ’ αυτά τα παιδιά , αλλά ειδικά στα δέκα που πήραν μέρος στο διαγωνισμό της Μαθηματικής Εταιρείας, ο λυκειάρχης μαζί με άλλους καθηγητές έκαναν φροντιστήριο μετά το καθημερινό πρόγραμμα και τις αργίες, από τον προηγούμενο Οκτώβριο.

Στο σχολείο είναι εγγεγραμμένοι 283 μαθητές, όμως όσοι φοιτούν πραγματικά ανέρχονται σε 150, ενώ στο δημοτικό φοιτούν περί τους 80. Οι αλλοδαποί υπερτερούν, κυρίως είναι Αλβανοί. Η αναλογία αλλοδαπών-Ελλήνων είναι 50-50.

«Οταν όμως άρχισε να λειτουργεί το σχολείο», μας ενημερώνει ο λυκειάρχης, «στο λύκειο ήταν όλοι Ελληνες. Τώρα όμως κυριαρχούν άτομα από το ανατολικό μπλοκ, αλλά και από την Παλαιστίνη, το Σουδάν, την Αλγερία και την Τυνησία. Παιδιά που δεν γνωρίζουν καλά τα ελληνικά όταν έρχονται κι όμως ορισμένα απ’ αυτά μαθαίνουν τέλεια, μέσα σε ελάχιστους μήνες. Πολλά απ’ αυτά με εκπλήσσουν ευχάριστα, ενώ και μετά την αποφυλάκισή τους διατηρώ τηλεφωνική επαφή μαζί τους. Κυρίως όμως με όσα μπαίνουν σ’ έναν δρόμο και εντάσσονται στην κοινωνία. Με αυτούς που δεν επικοινωνώ, θεωρώ ότι ντρέπονται γιατί, ίσως, δεν μπόρεσαν να κρατήσουν τις υποσχέσεις τους για ομαλή ένταξη. Μην ξεχνάτε πως όλα τα παιδιά που βρίσκονται στην προεφηβική ή την εφηβική ηλικία πιστεύω ότι είναι υποψήφια για τις φυλακές Αυλώνα. Καθώς έχω γνωρίσει δεκάδες περιπτώσεις που βρίσκονται στη φυλακή για τυχαίους λόγους που συνδυάζονται με το ορμητικό της ηλικίας, το οικογενειακό περιβάλλον και τις κοινωνικές συνθήκες μέσα στις οποίες μεγαλώνουν. Κάθε παιδί έχει και τη δική του ιστορία. Μέσα στο σχολείο αυτό, που μπορεί να είναι και το “σχολείο της ελπίδας”, υπάρχουν βασανισμένες ψυχές που ζητούν μια δεύτερη ευκαιρία, κι αυτήν πιστεύω πως πρέπει όλοι να τη δώσουμε».

enet

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ένα ντοκιμαντέρ με παραγωγό το θεατή. Το Debtocracy αναζητά τα αίτια της κρίσης χρέους και προτείνει λύσεις που αποκρύπτονται από την κυβέρνηση και τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης. Το ντοκιμαντέρ θα διανέμεται δωρεάν από τα τέλη Μαρτίου χωρίς δικαιώματα χρήσης και αναμετάδοσης και θα υποτιτλιστεί σε τουλάχιστον τρεις γλώσσες.

http://www.debtocracy.gr/

Η Σαβίνα Γιαννάτου ερμηνεύει μελοποιημένα αποσπάσματα από την «Οδύσσεια» του Ομήρου σε μουσική Νεκτάριου Καραντζή.

Πρόκειται για έργο που η Δημοτική Κοινωφελή Επιχείρηση Ιθάκης ανέθεσε στον συνθέτη κι εκείνος υλοποίησε, έχοντας ως στόχο ότι η μελοποίηση του σημαντικότερου ίσως έργου ελληνικής λογοτεχνίας απαιτεί μέτρο, ισορροπία, αρμονία, λιτότητα.

Μακριά σ’ εν’ άλλο κόσμο γίνηκε αυτή η αποκριά

το γαϊδουράκι γύριζε μες στους έρημους δρόμους

όπου δεν ανάπνεε κανείς

πεθαμένα παιδιά ανέβαιναν ολοένα στον ουρανό

κατέβαιναν μια στιγμή να πάρουν τους αετούς τους

που τους είχαν ξεχάσει

έπεφτε χιόνι γυάλινος χαρτοπόλεμος

μάτωνε τις καρδιές

μια γυναίκα γονατισμένη

ανάστρεφε τα μάτια της σα νεκρή

μόνο περνούσαν φάλαγγες στρατιώτες εν δυο

εν δυο με παγωμένα δόντια

Το βράδυ βγήκε το φεγγάρι αποκριάτικο

γεμάτο μίσος

το δέσαν και το πέταξαν στη θάλασσα

μαχαιρωμένο

Μακριά σ’ έν΄ άλλο κόσμο γίνηκε αυτή η αποκριά

(Από την ποιητική συλλογή “Με το πρόσωπο στον τοίχο”,1952)

Πάντα με συνάρπαζαν τα ζενερίκ …

Μία συλλογή μόλις ξεκίνησε!