Αρχείο για την κατηγορία “web 2.0”

censorship_3868.jpg ΜΙΑ φορά και έναν καιρό, λοιπόν, ήταν ο Αλέξανδρος Αντιφά. Ο Αλέξανδρος δεν άντεχε να βλέπει στο Διαδίκτυο τις σελίδες με ρατσιστικά σχόλια που δημιουργούσαν «συμπολίτες» του στο Facebook και αποφάσισε να αντιδράσει. Εγινε μέλος σε μια από αυτές τις ομάδες ώστε να μπορέσει να σχολιάσει, εκείνος πάντα με το κανονικό του όνομα, χωρίς να κρύβεται, οι άλλοι πάντα με ψευδώνυμα, δειλοί και μουλωχτοί! Είχε την ελπίδα ότι ίσως κάποιοι από αυτούς που έγραφαν εκεί, ακούγοντας κάποιον να τους μιλάει με επιχειρήματα και όχι με συνθήματα, θα άλλαζαν γνώμη, θα προβληματίζονταν ίσως ή κάποιος τρίτος, περαστικός από τη σελίδα, θα έβλεπε ότι υπάρχουν και διαφορετικές απόψεις. Ομως δεν τα κατάφερε. Δέχτηκε πυρά από όλους, με βρισιές και προσβολές.

ΑΥΤΟΣ απαντούσε προσεκτικά, μόνο με ελληνικούς χαρακτήρες, όχι greeklish, χωρίς να προσβάλλει κανέναν και τίποτα, μόνο με τα δικά του επιχειρήματα κατά του ρατσισμού. Και το Facebook τον σκότωσε! Οχι απλά δεν του επέτρεψε να ξαναγράψει στη συγκεκριμένη ομάδα, αλλά τον διέγραψε ολοκληρωτικά μαζί με ό,τι είχε γράψει, όχι μόνο στο συγκεκριμένο γκρουπ, αλλά και σε οποιαδήποτε άλλη σελίδα του Facebook. Οι φίλοι και συμφοιτητές του παιδιού, που κατάγεται από την Αλβανία, έμειναν εμβρόντητοι όταν διαπίστωσαν κατ’ ιδίαν αυτόν τον «αποκλεισμό», αποτέλεσμα μιας πολιτισμένης αντίδρασης ενός πολίτη που εδέχθη μιαν απίστευτη ρατσιστική επίθεση από ανθρώπους (;) που υπερηφανεύονται μάλιστα ότι είναι Ελληνες, αλλά στην ουσία δεν είναι τίποτα.

Ελευθεροτυπία

Comments 0 σχόλια »

screenshot11.jpegΕυφάνταστος ο τίτλος που διάλεξε ο σύνδεσμος φιλολόγων Αργολίδας για να προσκαλέσει τους συναδέλφους να ασχοληθούν με την τεχνολογική λαίλαπα που ενσκήπτει στα σχολεία μας.

Ο δικτυακός τόπος μας καλεί να μοιραστούμε εμπειρίες, να μάθουμε ο ένας από τον άλλον, ενσωματώνοντας τη χρήση των νέων τεχνολογιών στο “μάθημά” μας ώστε στη συνέχεια ο καθένας από εμάς να μπορεί να χρησιμοποιήσει τα εργαλεία αυτά στο σχολείο του, στο καθημερινό του μάθημα.

https://sites.google.com/site/seminariosfa/

Comments 0 σχόλια »

hgetimgora.jpgΤο Facebook, η παγκόσμια social networking αυτοκρατορία με τους περισσότερους από 400 εκατ. εγγεγραμμένους υπηκόους, μπορεί να είναι η μεγαλύτερη και δημοφιλέστερη υπηρεσία κοινωνικής δικτύωσης εκεί έξω, ωστόσο δεν είναι η μόνη.
Εν έτει 2010 υπάρχουν ανά τον κόσμο κυριολεκτικά χιλιάδες εθνικά social networks. Οπως ο Οδυσσέας, έτσι και αυτά προσπαθούν να μην αφήσουν το «πλήρωμά» τους να παρασυρθεί από τις «σειρήνες» του κυρίαρχου (και ως εκ τούτου, εξαιρετικά δελεαστικού) «φατσοβιβλίου».

Αλλα τα καταφέρνουν (κάποια μάλιστα όπως το ολλανδικό Hyves και το γαλλικό Skyrock έχουν βρει τη συνταγή της κερδοφορίας την ώρα που το κατά πολύ μεγαλύτερο Facebook ακόμη την ψάχνει) κι άλλα όχι. Ωστόσο, όλα μετράνε απώλειες από την επέλαση του Μαρκ Ζούκενμπεργκ και της παρέας του.

Παρόμοια η κατάσταση και στη χώρα μας όπου παρά την πρόσφατη μαζική μετοίκηση κυβερνοναυτών στο μητροπολιτικό κέντρο του Facebook (ενδεικτικά, από περίπου 410.000 χρήστες που είχε αυτό στην Ελλάδα τον Μάη του 2008, σήμερα έχει σχεδόν 2,5 εκατ.), δεκάδες είναι τα ελληνικά κοινωνικά δίκτυα που είναι ακόμη ζωντανά στην εγχώρια «ύπαιθρο» του παγκόσμιου ιστού.

Μεταξύ αυτών ξεχωρίζει το Me.gr, μια υπηρεσία με καθαρό interface (για τα ελληνικά δεδομένα), στον ιστοχώρο της οποίας οι χρήστες δύνανται να επικοινωνούν μεταξύ τους (forum, mail, blog, shoutbox, chat), να προσθέτουν οπτικοακουστικό υλικό (φωτογραφίες και βίντεο), να γίνονται fans των αναρτήσεων άλλων μελών της και να τοποθετούνται γεωγραφικά πάνω στον χάρτη («η θέση μου»).

Eικονικός κόσμος
Επιπλέον, το Me.gr διατηρεί τον δικό του εικονικό κόσμο, τον επονομαζόμενο «Me World», στην τρισδιάστατη επικράτεια του οποίου μπορεί να κινείται ο κάθε κυβερνοναύτης υπό μορφή avatar.

Περισσότερα στο Εθνος

Comments 0 σχόλια »

O γλωσσολόγος Βίλεμ Φλούσερ έγραψε κάποτε ότι στην εποχή μας συντελείται ένα άλμα από την ιστορική, αξιολογική, πολιτική συνείδηση, σε μια συνείδηση κυβερνητική, παιγνιώδη. Εως σήμερα η σκέψη συνδεόταν απολύτως με τη γραφή και ως εκ τούτου με την ομιλία, παρατηρούσε· όμως, το μέλλον μάλλον θα αναιρέσει τη διαπλοκή μεταξύ ομιλίας και στοχασμού. Η σκέψη θα χειραφετηθεί από την ομιλία και άλλα, μη γλωσσικά είδη σκέψης (μαθηματικά και εξεικονιστικά, πιθανόν και άλλα εντελώς νέα) θα γνωρίσουν μιαν ώς τώρα αδιανόητη ανάπτυξη. Ωστόσο, η ομιλία δεν θα ξεπεραστεί· αντίθετα, η αποκομμένη πια από τη σκέψη γλώσσα θα πλημμυρίσει τα πάντα. Καθώς τα φίλτρα της αναγκαιότητας του νοήματος που ώς τώρα κοσκίνιζαν τη γλώσσα θα αποσυρθούν, εκείνη θα φουντώσει, θα εκβαρβαριστεί, θα εξαγριωθεί. Ακατάσχετη φλυαρία, κενολογία, ασυναρτησία θα κατακλύσουν τα δίκτυα – ένας γλωσσικός χείμαρρος που απλώς θα κυλάει αδιαφοροποίητος, ως περιρρέων θόρυβος, ένας βόμβος στην αδιάλειπτη συνέχεια του οποίου δεν θα ξεχωρίζει κανείς καν τις λέξεις, πόσω μάλλον τα νοήματα.

Ανακάλεσα τον Φλούσερ διαβάζοντας μιαν από τις πολλές και πάντα ενδιαφέρουσες επιφυλλίδες του The New Republic: θέμα της ήταν η καινούργια πραγματικότητα που επιβάλλει στη γραφή το Web και υπογραφόταν από τον υπεύθυνο για τις φιλολογικές σελίδες του περιοδικού, Λέον Βάιζελτάιερ. Κι εκεί, διαπιστώνοντας πόσο απεγνωσμένα εξαρτάται το Διαδίκτυο από το «περιεχόμενο» -αυτή την άψυχη επιχειρησιακή λέξη που χρησιμοποιούμε σήμερα όταν μιλάμε για τις λέξεις και τις ιδέες- ο Βάιζελτάιερ περιέγραφε τη θεμελιώδη αντίφαση που ενοικεί στον πυρήνα της νέας επικοινωνιακής μας συνθήκης: δίψα για κείμενα και ταυτόχρονα απαξίωσή τους· αναζήτηση γραφιάδων και συνάμα προλεταριοποίησή τους.

Πληθωρισμός λέξεων, «εκδημοκρατισμός» του γράφειν, υπέρτατη αυτονομία του blogging, ελευθερία «αυτοδημοσίευσης»: ποιος χρειάζεται την εφημερίδα όταν μπορεί να κοινωνήσει σκέψεις και αισθήματα εδώ και τώρα, όταν μπορεί αδιαμεσολάβητα και δωρεάν να ανοιχτεί στον κόσμο; Κι όμως, σημειώνει ο επιφυλλιδογράφος, τα ερωτικά τραγούδια που υμνούν το Διαδίκτυο παραβλέπουν μια σημαντική του παράμετρο: τις οικονομικές και επαγγελματικές συνέπειες της φτηνής εντροπίας του Web. Το Διαδίκτυο είναι η επικράτεια του «δωρεάν» – κι αυτό το δωρεάν δεν αφορά μόνο την πρόσβαση, αλλά κυρίως τη συμμετοχή των γραφιάδων στη δημιουργία διαδικτυακού «περιεχομένου». «Αναρωτιέμαι», γράφει ο Βάιζελτάιερ, «αν όσοι βρίσκονται έξω από τα πολιορκημένα τείχη του επαγγέλματος κατανοούν πόσο ελάχιστα κερδίζουν όσοι συνεργάζονται με τα websites. Τα ποσά είναι σκανδαλώδη, όταν δεν είναι εντελώς ανύπαρκτα». Και εδώ συναντιέται με έναν άλλο δημοσιογράφο, τον James Rainey των Times του Λος Αντζελες, που έγραφε πρόσφατα στη στήλη του: «Αυτό που εξαφανίζεται, στην πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα, είναι η ώς τώρα παγιωμένη αντίληψη ότι το γράψιμο είναι επάγγελμα ή τουλάχιστον μια εξειδικευμένη τέχνη, μια “μαστορική” που απαιτεί όχι μόνο λεκτική, αλλά και υλική ανταμοιβή».

Στην επικράτεια του «τζάμπα» η γραφή χάνει την τελεστικότητα, το νόημά της· χάνει ακόμα την ικανότητα να αυτοελέγχεται, να αυτοπεριορίζεται, να αυτολογοδοτεί. Αν ο καθένας γράφει ό, τι θέλει, αν μαστορική και αδεξιότητα εξισώνονται, αν ο επαγγελματισμός μηδενίζεται και κάθε είδος γραφής είναι αντικαταστάσιμο, αν, τέλος, ο λήρος εκτοπίζει τον λόγο, η ψηφιακή επανάσταση υφαίνει νέα δεσμά. Στον χώρο της κυβερνητικά πηδαλιουχούμενης παραγωγής και διανομής πληροφοριών, ο νέος προλετάριος είναι ο επαγγελματίας γραφιάς.

Αρθρο της Κατερίνας Σχινά στην Καθημερινή

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

p_2750.jpgΑν και η ζωή της ήταν σύντομη (έζησε μόνο 37 έτη), η Augusta Ada Lovelace, συμμετείχε για περισσότερο από ένα αιώνα σε αυτό που ονομάζεται “σύγχρονη επιστήμη υπολογιστών”. Το έργο της με τον Charles Babbage και τις Υπολογιστικές του Μηχανές ήταν καθοριστικό για την εξέλιξη της σύγχρονης επιστήμης των υπολογιστών. Η Ada Lovelace είναι γνωστή ως η πρώτη προγραμματίστρια υπολογιστών. Έγραψε για την Αναλυτική Μηχανή του Charles Babbage με μεγάλη σαφήνεια και διορατικότητα, και έτσι η δουλειά της έγινε το πρώτο κείμενο που εξηγεί την γνωστή στις μέρες μας διαδικασία του προγραμματισμού.

Η ημέρα της Ada Lovelace Day είναι μία παγκόσμια ημέρα αφιερωμένη στο blogging σε μία προσπάθεια να προβληθούν οι επιτυχίες των γυναικών στην τεχνολογία και τις επιστήμες. 

http://findingada.com/

Comments 0 σχόλια »

large_laptops_092308.jpgΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ του Πανεπιστημίου Τζορτζτάουν της Ουάσιγκτον όπου διδάσκει ο καθηγητής Ντέιβιντ Κόουλ, τα θρανία είναι γεμάτα βιβλία. Εκείνο που λείπει παντελώς είναι οι υπολογιστές. Ο Κόουλ έχει απαγορεύσει τα λάπτοπ στις τάξεις του, υποχρεώνοντας τους φοιτητές να κρατούν σημειώσεις με τον ίδιο τρόπο που το έκαναν οι γονείς τους: στο χαρτί.

Πριν από μια γενιά οι ακαδημαϊκοί κύκλοι είχαν καλωσορίσει τη νέα τεχνολογία στις αίθουσες. Όμως στη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας τα λάπτοπ άρχισαν να αποτελούν περισπασμό. Οι ασύρματες συνδέσεις του Ίντερνετ ωθούν τους φοιτητές να μην κρατούν σημειώσεις αλλά να στέλνουν e-mail, να γράφουν σε μπλογκ, να παρακολουθούν βίντεο στο ΥouΤube, ακόμα και να παίζουν στο Διαδίκτυο, την ώρα που βρίσκονται στην αίθουσα παράδοσης. «Μοιάζει σαν να αφήνουμε στο γραφείο κάθε φοιτητή πέντε διαφορετικά περιοδικά, αρκετά τηλεοπτικά σόου, μερικές ευκαιρίες για ψώνια και ένα τηλέφωνο και να του λέμε: “Εάν δεν μπορείς να μείνεις συγκεντρωμένος στο μάθημα, ασχολήσου με αυτά”», εξηγεί ο Κόουλ.

Αξιοπιστία
Καθηγητές έχουν απαγορεύσει τη χρήση λάπτοπ στις τάξεις τους σε αρκετά αμερικανικά πανεπιστήμια. Ο Κόουλ ήταν από τους πρώτους που το έκαναν το 2006 και μόλις πριν από μια εβδομάδα, ένας συνάδελφός του έδειξε άθελά του πόσο έντονα έχει αποικήσει το Ίντερνετ τις πανεπιστημιακές αίθουσες. Όταν ο καθηγητής Πίτερ Ταγκ είπε στους φοιτητές την είδηση για την παραίτηση του δικαστή του Ανώτατου Δικαστηρίου Τζον Ρόμπερτς, εκείνοι το έγραψαν αμέσως στα μπλογκ τους. Λίγο πριν από το τέλος του μαθήματος ο Ταγκ αποκάλυψε ότι η είδηση ήταν ψευδής- αποτελούσε απλώς μέρος του μαθήματος για την αξιοπιστία.

via

TA NEA

Comments 0 σχόλια »

iss020e025073.jpg

Πρόκειται περί μιας συναρπαστικής σύζευξης δύο τεχνολογιών. Καθώς ο αξίας 100 δισ. δολαρίων Διεθνής Διαστημικός Σταθμός κάνει κύκλους γύρω από τον πλανήτη, οι αστροναύτες του, Σόιτσι Νογκούτσι και Ζοζέ Χερνάντεζ, επικοινωνούν τη μοναδική εμπειρία του να ζεις στην πιο ακριβή κατασκευή του κόσμου, χρησιμοποιώντας το τουίτερ για να στέλνουν στη Γη φωτογραφίες που καταγράφουν τη ζωή στο διάστημα, το εσωτερικό του διαστημόπλοιου αλλά και μοναδικές εικόνες από τον πλανήτη μας σε πραγματικό χρόνο.

ΕΘΝΟΣ

http://twitter.com/NASA/astronauts-in-space-now

http://twitter.com/astro_Soichi

Comments 0 σχόλια »

23022010333.jpg

Comments 0 σχόλια »

target.jpgΤο σχολείο βρίσκεται αντιμέτωπο με τη σταδιακή αμφισβήτηση του παραδοσιακά κυρίαρχου ρόλου του και αναζητά άλλον.
Η εκπαίδευση προσέγγισε τις νέες τεχνολογίες με τρόπο μονοσήμαντο:

περιορίστηκε στην εξοικείωση με την τεχνική τους χρήση και στην αξιοποίησή τους για πιο ελκυστική παρουσίαση της διδακτέας ύλης. Αυτό που δεν έκανε, είναι να αντιμετωπίσει με τρόπο συνολικό και ευφάνταστο τη νέα πραγματικότητα. Να αντιληφθεί ότι οι μαθητές είναι παιδιά της ψηφιακής εποχής, φορείς πολλαπλών ιδιοτήτων, άρα- μεταξύ άλλων- πομποί και δέκτες πληροφορίας. Ανάγκη λοιπόν να συνειδητοποιηθεί η δύναμη του πομπού κάθε πληροφορίας και να οριοθετηθεί η δεοντολογικά αποδεκτή άσκηση αυτής της δύναμης. Ανάγκη να αντιμετωπιστούν οι νέες μορφές βίας, ο κυβερνο-εκφοβισμός, η παραβίαση προσωπικών δεδομένων κ.ά. Ανάγκη να φυλαχτούν όλοι από την αυτοέκθεση, συνειδητοποιώντας ότι το Scripta manent (τα γραπτά μένουν) αποκτά στο Διαδίκτυο μια σχεδόν εφιαλτική διάσταση χώρου και χρόνου. Ανάγκη να οπλιστούν με κριτικά αντισώματα ως δέκτες πληροφορίας. Μιλάμε δηλαδή για την υιοθέτηση μιας άλλης οπτικής που θα διατρέχει συνολικά τη σχολική πρακτική. Όχι με την εισαγωγή ενός ακόμα μαθήματος, αλλά με τη διαμόρφωση μιας κοινής κουλτούρας, μέρος της οποίας θα αποτελεί ένας νέος κώδικας (αυτο)πειθαρχίας, διαρκώς συζητούμενος και συμφωνούμενος.

Το σχολείο βρίσκεται αντιμέτωπο με τη σταδιακή αμφισβήτηση του παραδοσιακά κυρίαρχου ρόλου του και αναζητά άλλον. Να γιατί το facebook δοκιμάζει τις αντοχές του σχολικού συστήματος σε πολλές χώρες. Να γιατί ο δάσκαλος δεν πρέπει να αφεθεί να υπερασπίζεται παλιούς ρόλους με παλιά όπλα. Αν προσπαθεί με τον διδακτικό μονόλογο και την αυθεντία της έδρας να αντιμετωπίζει το επελαύνον αύριο, τα αποτελέσματα θα είναι κωμικοτραγικά. Αν από την άλλη το σχολείο επιχειρήσει να ανταγωνιστεί σε ταχύτητα την ψηφιακή πραγματικότητα, θα αποτύχει. Δεν είναι αυτός ο ρόλος του. Ρόλος του είναι να αποτελεί με τις πολλαπλές του λειτουργίες νησίδα ασφαλείας, με την ευρύτερη του όρου έννοια, σε έναν κόσμο ανασφάλειας. Και αφού ανακοίνωσε η υπουργός Παιδείας το μελλοντικό σχολείο, ας αξιοποιηθούν ως διδάγματα τα πρόσφατα γεγονότα, από την Αμάρυνθο μέχρι τη Δροσοπηγή. Μέχρι να απαντηθεί το μεγάλο ερώτημα, πώς δηλαδή χωρίς χρήματα θα υπάρξει νέο σχολείο.

Ο Κωστής Παπαϊωάννου είναι πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.

Τα Νέα

Comments 0 σχόλια »

youtube_logo-thumb-tiny.jpgΤο YouTube ανακοίνωσε ότι πλέον τα εκατομμύρια βίντεο που φιλοξενεί, θα αποκτήσουν αυτόματους υπότιτλους, κάτι που θα τα καταστήσει πιο προσβάσιμα σε κωφούς και άτομα με προβλήματα ακοής. Η εταιρία, που ανήκει στη Google, δήλωσε ότι η πρωτοβουλία της, η οποία βασίζεται στις τελευταίες εξελίξεις στην τεχνολογία αναγνώρισης φωνής, αποτελεί του μεγαλύτερο online πείραμα του είδους του στον κόσμο.

Αρχικά οι υπότιτλοι θα εφαρμοστούν στα βίντεο στην αγγλική γλώσσα και τους επόμενους μήνες θα προστεθούν υπότιτλοι και σε άλλων γλωσσών βίντεο. Μέχρι τότε, οι χρήστες θα μπορούν να χρησιμοποιούν την υπηρεσία αυτόματης μετάφρασης της Google για να μεταφράζουν τους αγγλικούς υπότιτλους σε 50 άλλες γλώσσες.

Το YouTube θεωρείται το πιο δημοφιλές site του διαδικτύου. Οι χρήστες του «ανεβάζουν» περίπου 28.800 ώρες βίντεο κάθε μέρα. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, πάνω από 700 εκατ. άνθρωποι, δηλαδή ένα σημαντικό τμήμα του πληθυσμού της Γης, θα υποφέρει από κάποιου είδους πρόβλημα ακοής ως το 2015. Ο αντιπρόεδρος της Google Βιντ Σερφ (ο αποκαλούμενος και «πατέρας του Ίντερνετ»), που πάσχει από μερική κώφωση και φοράει συνεχώς ακουστικά βαρηκοϊας από την ηλικία των 13 ετών, αποτελεί έναν από τους βασικούς πρωτεργάτες στη νέα πρωτοβουλία του YouTube.

ENET

Comments 0 σχόλια »

320663_205x.jpgΤο Facebook είναι πλέον το site με τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα στις ΗΠΑ, καθώς ξεπέρασε για πρώτη φορά σε εβδομαδιαία βάση και το Google, γράφουν σήμερα οι Financial Times.

Μέσα δε σε ένα χρόνο, το Facebook διπλασίασε τον αριθμό των μελών του, τα οποία πλέον φτάνουν τα 400 εκατομμύρια, σύμφωνα με τη μελέτη που πραγματοποίησε η εταιρεία Hitwise και στην οποία αναφέρεται επίσης ότι η επισκεψιμότητά του τριπλασιάστηκε μέσα σε ένα χρόνο, ενώ από κοινού οι ιστοσελίδες Google και Facebook αντιστοιχούν στο 14% των συνολικών επισκέψεων στις HΠΑ.

«Η πραγματική αξία του Facebook, αλλά και γενικότερα των ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης, καθίσταται πλέον σαφής στους ειδικούς», σχολιάζει ένας αναλυτής τον οποίο επικαλούνται οι Financial Times. 

Comments 0 σχόλια »

online_communities_merged-762288.jpgΣύμφωνα με την Google, http: // googleblog. blogspot. com/2008/07/ we-knew-web-was-big. html, η ανάπτυξη του Διαδικτύου ξεπέρασε κάθε εκτίμηση. Με βάση τα δεδομένα του 2009 αυτή τη στιγμή υπάρχουν περισσότερες από 1 τρισεκατομμύριο μοναδικές ιστοσελίδες, σε σχέση με τις λιγότερες από 1 δισεκατομμύριο που υπήρχαν πριν από 8 χρόνια. Οι αναζητήσεις στην ίδια μηχανή ξεπερνούν το 1 δισεκατομμύριο την ημέρα, ενώ στην ίδια τάξη μεγέθους κινείται η επισκεψιμότητα του youtube. com. Η επιτάχυνση της δημιουργίας ιστοχώρων βαίνει αυξανόμενη τα τελευταία χρόνια ξεπερνώντας τις αρχικές εκτιμήσεις. Η εισαγωγή και εξάπλωση των wikis (π.χ. Wikipedia), της κοινωνικής δικτύωσης (π.χ. Facebook) των blogs και της ανάρτησης φωτογραφιών και πολυμέσων (π.χ. youtube) σηματοδότησε το Web 2.0 και την ευρεία συμμετοχή στη δημοσίευση ψηφιακού περιεχομένου και στην επικοινωνία εκατοντάδων εκατομμυρίων χρηστών σε οικουμενικό επίπεδο. Σήμερα το σημασιολογικό Web βρίσκεται σε φάση ανάπτυξης με προμετωπίδα την αξιοποίησή του από την ερευνητική, επιχειρηματική κοινότητα και προσφάτως από μεγάλες κυβερνήσεις όπως των ΗΠΑ (www. data. gov), Μεγάλης Βρετανίας και Αυστραλίας.

Comments 0 σχόλια »

3999.jpgΑκούω τον Charles Leadbeater, συγγραφέα τού We-Τhink. Μιλά για τη συνεργασία, την τέχνη να δημιουργούμε και να καινοτομούμε «μαζί», για το πέρασμα από τα «κλειστά» στα «ανοιχτά» συστήματα καινοτομίας, ενώπιον μιας διεθνούς κοινότητας που μετέχει δημιουργικά και παραγωγικά στην ψηφιακή ζωή μέσα από τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης (social media / social networking sites), στην κοινωνία, στην πολιτική, στις τέχνες, στις επιχειρήσεις, στην επικοινωνία και στη δημοσιογραφία. Απευθύνεται σε μια ανοιχτή και αναστοχαστική κοινότητα που δεν την συνέχουν οι κοινωνικοί τίτλοι ή η συμμετοχή σε μια οργανωσιακή ιεραρχία.

Ανήκουν στο ψηφιδωτό των νέων «πραγματο-ουτοπιστών» που διαρκώς πειραματίζεται με τα νέα ψηφιακά υλικά της καθημερινής κοινωνικής μας εμπειρίας και συνδεσιμότητας, που καθιστούν τον ψηφιακό κόσμο αλληλένδετο με τον «πραγματικό», συνθέτοντας τη «νέα δημόσια σφαίρα» (Υokai Βenkler) ή τα νεανικά «δικτυωμένα κοινά» (Danah Βoyd). Εναν κόσμο πορώδη, με συνεχείς ροές, αλληλεπιδράσεις, οσμώσεις, με αποκεντρωμένους πόρους, με χαλαρή σχεδίαση και δομή, αφήνοντας το σχέδιο να αναδυθεί επιτόπου, στο πεδίο της συνεργασίας, της δράσης ή της δημιουργίας. Είναι κοινότητες και δίκτυα ανοιχτής μάθησης, συμπαραγωγής ιδεών, επίλυσης προβλημάτων.

Στις ανοιχτές κοινότητες, στις οποίες συμμετέχουν άνθρωποι συχνά με κοινό όραμα και υψηλό κίνητρο για παρέμβαση, δράση, δημιουργική παραγωγή και έκφραση, στους παθιασμένους χρήστες και καταναλωτές που οι τεχνολογίες κοινωνικής δικτύωσης τους επιτρέπουν την εύκολη και κυρίως χωρίς απαγορευτικό κόστος αυτο-οργάνωση, στους συνδεδεμένους πολίτες που δημιουργούν ανοιχτές, δημόσιες πλατφόρμες γνώσης και πληροφόρησης (croudsourcing) αναζητούμε σήμερα τους ριζοσπάστες καινοτόμους πολίτες που θα συνδιαμορφώσουν και θα γίνουν καταλύτες αλλαγών στην πολιτική, στην κοινωνία, στην εκπαίδευση, στην οικονομία.

Οχι απαραίτητα μεγάλων επαναστατικών αλλαγών. Οχι μέσω μιας συμμετοχής που γίνεται απαραίτητα ο συνεκτικός οδηγός ζωής για όλους, ίσως για πολύ λίγους. Αλλά αυτό που έχει σημασία είναι οι μικρές ή μεγάλες, οι συστηματικές ή σποραδικές συνεισφορές του καθενός μας. Μικρά βήματα που μεταμορφώνουν και εξελίσσουν την κοινωνική εμπειρία μας, τις αξίες μας και την κοινωνική οργάνωσή μας.

Σε αυτή την κατεύθυνση δοκιμάζονται κοινότητες ανοιχτού λογισμικού (π.χ. linux), ανοιχτής διακυβέρνησης (opengov/gov2.0), ανοιχτών και επαναχρησιμοποιήσιμων δημόσιων δεδομένων, επιχειρήσεις που αναζητούν μέσα από το croudsourcing τις καινοτόμες ιδέες τους (Ιnnovate), πόλεις και χώρες σαν ανοιχτά συστήματα καινοτομίας, κοσμο-πολίτες με ισχυρή πολιτική συνείδηση που αναλαμβάνουν να ξεπεράσουν τα σύνορα της λογοκρισίας μέσω της άμεσης ενημέρωσης στο Τwitter (π.χ. πρόσφατα για τα γεγονότα στο Ιράν) ή της συνδιαμόρφωσης πολιτικών κινήσεων.

Να είμαστε ανοιχτοί και συνεργατικοί, είναι το σημείο εκκίνησης!

 

Άρθρο της Μ. Τσακαρέστου στο Βήμα ιδεών

Comments 0 σχόλια »

420.jpgΟι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, στις οποίες όλο και περισσότεροι ενήλικες συμμετέχουν μέσω της δημιουργίας προφίλ με στόχο την επικοινωνία και την ψυχαγωγία, μπορούν να βλάψουν σοβαρά την… καριέρα.

Αυτό καταδεικνύει πρόσφατη έρευνα που διενεργήθηκε για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με αφορμή τον εορτασμό της Ευρωπαϊκής Ημέρας Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων από την εταιρεία Cross-Tab, υπό την εποπτεία της Microsoft.

Το Ιντερνετ βλάπτει καριέρες

Στην έρευνα συμμετείχαν 1.010 επαγγελματίες ανθρώπινου δυναμικού από τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, τη Γερμανία και τη Μεγάλη Βρετανία, από τις απαντήσεις των οποίων προκύπτει πως συχνά η… διαδικτυακή φήμη του υποψηφίου «τρέχει» γρηγορότερα από το… βιογραφικό του.


Περίπου οι μισοί από τους ερωτηθέντες παραδέχτηκαν ότι πριν προβούν στην πρόσληψη υποψηφίων πραγματοποιούν ηλεκτρονική έρευνα με προτεραιότητα σε μηχανές αναζήτησης, σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, σε προσωπικές ιστοσελίδες αλλά και ιστολόγια (blogs).


Αναλυτικά, στη Γερμανία το 59% των επικεφαλής ανθρώπινου δυναμικού παραδέχεται ότι συλλέγει προσωπικά δεδομένα των υποψηφίων από το Διαδίκτυο για την αξιολόγησή του, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στη Μεγάλη Βρετανία είναι 47%, στη Γαλλία 23% και στις ΗΠΑ 79%.


Συχνά η αναζήτηση πληροφοριών για το παρελθόν και την προσωπικότητα των υποψηφίων είναι καταστροφική γι’ αυτούς, καθώς το 23% αποκαλύπτει ότι έχει προβεί στην απόρριψη υποψηφίων εξαιτίας της κακής ηλεκτρονικής τους φήμης. Το ποσοστό μάλιστα εκτοξεύεται στο 41% στη Μεγάλη Βρετανία και στο 70% στις ΗΠΑ.


Η αιτία που επικαλούνται είναι τα ανάρμοστα σχόλια και κείμενα των υποψηφίων. Παραδέχονται, ωστόσο, ότι επηρεάζονται αρνητικά από στοιχεία του τρόπου ζωής τους, φωτογραφίες ή βίντεο. Ωστόσο, παρά τον αντίκτυπο που ενδέχεται να έχει στην καριέρα τους η συμμετοχή τους σε αντίστοιχες ιστοσελίδες, οι καταναλωτές στις χώρες που διενεργήθηκε η έρευνα δεν εμφανίζονται τόσο ανήσυχοι. Ετσι μόνο το 9% των Βρετανών, το 13% των Γερμανών και το 10% των Γάλλων που ρωτήθηκαν πιστεύει ότι οι προσωπικές τους πληροφορίες από το Ιντερνετ μπορούν να επηρεάσουν τη δουλειά τους. Και αυτό όταν μόνο τους τελευταίους δώδεκα μήνες η χρήση αυτών των «μέσων» έχει αυξηθεί κατά 35% στην Ευρώπη και αναμένεται να διπλασιαστεί μέχρι το 2012, φτάνοντας τα 107,4 εκατομμύρια χρήστες.


Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο οι ειδικοί συμβουλεύουν όσους αναζητούν εργασία να κάνουν καλού κακού και ένα… «ξεσκόνισμα» στις προσωπικές τους σελίδες και τα προφίλ, αφαιρώντας τα επικίνδυνα σημεία ή τις φωτογραφίες που μπορούν να κάνουν άσχημη εντύπωση.

Το Εθνος

Comments 0 σχόλια »

feeds-on-twitter.jpgΗ φλυαρία ενός στρατιώτη στο Διαδίκτυο έγινε αιτία ακύρωσης μιας ολόκληρης επιχείρησης του ισραηλινού στρατού.

Ο στρατιώτης, που επρόκειτο να συμμετάσχει σε επιχείρηση σύλληψης Παλαιστινίων υπόπτων στη Δυτική Οχθη, είχε τη φαεινή ιδέα να το προαναγγείλει στη σελίδα του στο Facebook: «Την Τετάρτη καθαρίζουμε την Κατάνα και την Πέμπτη, Θεού θέλοντος, γυρίζουμε στα σπίτια μας», έγραψε αναφερόμενος σε ένα χωριό κοντά στη Ραμάλα, ενώ δεν παρέλειψε να αποκαλύψει το όνομα της μονάδας του καθώς και την ημερομηνία και την ακριβή τοποθεσία της επιχείρησης. Κάποιοι κατήγγειλαν τη διαρροή αλλά ήταν πλέον αργά και για την επιχείρηση και για τον ίδιο τον οπαδό των νέων διαύλων κοινωνικής δικτύωσης, ο οποίος, όπως μετέδωσε το ραδιόφωνο του ισραηλινού στρατού, απομακρύνθηκε από τη μονάδα του.

(Πηγή: Le Monde)

Τουλάχιστον κάποιοι τη γλίτωσαν…

Comments 0 σχόλια »

40366.jpgΕιρηνικότερη αλλά και πιο… οργισμένη. Και όμως συνδυάζονται αυτές οι δύο ιδιότητες, όταν μιλάμε για την αντίδραση των πολιτών μέσω Facebook. Αν κάποτε έλεγαν ότι «η επανάσταση θα ξεκινήσει μεσημέρι, όταν σχολάνε οι εργάτες και ξυπνούν οι φοιτητές», σήμερα το μόνο σίγουρο είναι ότι απαιτείται ηλεκτρονικός υπολογιστής και σύνδεση στο Ιnternet για τη διοργάνωση της κοινωνικής αντίδρασης, έστω και online. «Ενα εκατομμύριο υπογραφές για αγωγές στους υπουργούς που φέσωσαν την Ελλάδα» τιτλοφορείται το γκρουπ που ίδρυσε πριν από 15 ημέρες ο κ. Κώστας Πιστικός . Ως την προηγούμενη Τετάρτη- ημέρα κατά την οποία ανακοινώθηκαν τα νέα μέτρα- το γκρουπ αριθμούσε λιγότερα από 60 μέλη. Από τότε όμως ως χθες, άγγιζαν πλέον τις 30.000! «Σκοπός μου είναι να γίνει επιτέλους κάτι για να τιμωρηθούν όσοι ευθύνονται για τα σκάνδαλα που οδήγησαν τη χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας» εξηγεί διαδικτυακά ο κ. Πιστικός. «Δεν θα σταθούμε όμως στο online γκρουπ. Στόχος μας είναι να κατατεθούν συλλογικές αγωγές εναντίον πολιτικών» καταλήγει.

Μια «εναλλακτική οδό» στην αντιμετώπιση της κρίσης προτείνει το γκρουπ: «Φορολογήστε την Εκκλησία για να σωθεί η χώρα από τη χρεοκοπία». Πιο δημοφιλές, με 84.124 μέλη, το γκρουπ «Υπογράψτε να φορολογηθεί και η Εκκλησία», ενώ στο ίδιο πλαίσιο κινείται και εκείνο που έχει τίτλο «Αμεση και Ουσιαστική Φορολόγηση της Εκκλησίας», με 6.815 μέλη.

Οι μισθοί των βουλευτών και των υψηλόβαθμων κρατικών υπαλλήλων εξοργίζουν. «Αν δεν έχετε λεφτά… μειώστε τους μισθούς των βουλευτών και τον αριθμό τους:45.000 ευρώ κάθε μήνα μάς κοστίζει ο καθένας » γράφει ο διαχειριστής του γκρουπ «Ναι στη μείωση του μισθού των βουλευτών», με 1.078 μέλη. Οσο για αυτούς που αναρωτιούνται πόσο τοις εκατόν θα όφειλε να μειωθεί η βουλευτική αποζημίωση για να εκτονωθεί η οργή του λαού, την απάντηση δίνει ένα άλλο γκρουπ: «Βασικός μισθός στους βουλευτές» είναι ο τίτλος του και αριθμεί ήδη… 3.385 μέλη! «Αυτή θα είναι η σταγόνα για να ξεχειλίσει το ποτήρι και να ξεσπάσει ένα κύμα αντίστασης στο φαύλοσύστημα που μας θέλει όλους τους Ελληνες συνυπεύθυνους για τη λεγόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας και τη δήθεν επίθεση στο ευρώ» γράφει ο διαχειριστής του γκρουπ «Θα κόψετε τον 14ο μισθό; Τότε 14 θα είναι οι μέρες σας!», το οποίο αριθμεί 532 μέλη.

To BHMA

Comments 0 σχόλια »

Ποιος είπε ότι στο facebook βρίσκει κανείς χαμένους συμμαθητές, παλιούς έρωτες και βαρετούς συναδέλφους; Ο Βρετανός μινιμαλιστής συνθέτης Μάικλ Νάιμαν έρχεται να ανατρέψει- όπως και με τη μουσική του- τα δεδομένα. Και αποδεικνύει πως το facebook μπορεί να γίνει αφορμή για μια γόνιμη συνεργασία. Πολύτιμος συνεργάτης αποδείχτηκε ο Ντέιβιντ Μακ Άλμοντ. Και το αποτέλεσμα είναι ήδη στα χέρια των πιστών φίλων του συνθέτη μεγάλων κινηματογραφικών επιτυχιών, όπως τα «Μαθήματα πιάνου», και φέρει τον τίτλο «Τhe Glare».

«Γνωριστήκαμε πριν από 10 χρόνια σε μια γιορτή», λέει στην ισπανική εφημερίδα «Εl Ρais» ο 65χρονος Μάικλ Νάιμαν. «Αστειευόμασταν πως θα συνεργαστούμε, αλλά τελικά δεν κρατήσαμε επαφή. Το 2008 συναντηθήκαμε τυχαία στο facebook. Αρχίσαμε να ανταλλάσσουμε μηνύματα και αναθερμάνθηκε η ιδέα της συνεργασίας. Εγώ του προσέφερα διάφορα τραγούδια που είχα συνθέσει εν καιρώ και την ελευθερία να κάνει ό,τι θέλει μαζί τους».

Διαβάστε το άρθρο στα Νέα

Comments 0 σχόλια »

social-media-ball.jpgΗ κοινωνικότητα αλλά και η ατομικότητα του ανθρώπου υπόκειται σε μεγάλες αλλαγές στην εποχή του Διαδικτύου. Η ταχύτητα των αλλαγών και η ρευστότητα των νέων παραμέτρων είναι τέτοιες που αφήνουν πολύ λίγο χρόνο για δεύτερες σκέψεις και θεωρητικές επεξεργασίες.

 

Ζούμε την εποχή όπου η κοινωνία αλλάζει δομικά καθώς η ψηφιακή ζωή εισβάλλει στην πραγματική ζωή, γίνεται ένα τμήμα της, ενώ ένα άλλο τμήμα της παράγει έναν φαντασιακό κόσμο σφυρηλατώντας νέες κοινωνικές σχέσεις. Πρόκειται για μια νέα δημόσια σφαίρα που στηρίζεται στα δικτυωμένα κοινά, στην οποία συμμετέχουν πλειοψηφικά οι νέοι άνθρωποι. Πρόκειται για έναν κόσμο που χάνει την ακαμψία του, τον συγκεντρωτισμό του, με συνεχείς ροές, αλληλεπιδράσεις, ωσμώσεις, χαλαρή σχεδίαση και δομή, και που δημιουργεί νέες σχέσεις και συνεργασίες.

Η σχέση όμως των νέων αυτών κοινοτήτων με την πραγματικότητα είναι διαφορετική, απουσιάζει ή είναι ελλιπής και στρεβλή. Ο χρήστης στο Διαδίκτυο επιλέγει έναν φαντασιακό εαυτό, όπως μπορεί να επινοεί και τους φανταστικούς συνομιλητές του, να τους αλλάζει, να τους σβήνει αλλά και να τους διευρύνει και να μπαίνει σε κοινότητες και παρέες που η πραγματική ζωή δεν θα τον άφηνε ποτέ. Η διαδικτυακή ομαδικότητα είναι πολύ διαφορετική από την άμεσα και αδιαμεσολάβητα διαπροσωπική. Σε αυτό το πλαίσιο έχουν παρουσιαστεί έρευνες για τις παρενέργειες του Διαδικτύου, όπως ο εθισμός, ιδιαίτερα των νέων, στη χρήση του. Οι κοινότητες που δημιουργούνται μπορεί να συντείνουν προς μια νέα δημιουργικότητα, αλλά και προς μια προτροπή στην παραβατικότητα.

Το αφιέρωμα του «Βήματος Ιδεών» επιχειρεί να διερευνήσει αυτές τις νέες διαστάσεις που φέρνει το Διαδίκτυο στην κοινωνία, τα θετικά και τα αρνητικά του, να δημιουργήσει έναν κρίσιμο προβληματισμό ώστε να ληφθούν μέτρα αποφυγής των δυσάρεστων επιδράσεων και να μεγιστοποιηθούν τα ωφελήματα.

Comments 0 σχόλια »

31-1-social-media-thumb-medium.jpgΟλοένα και περισσότεροι δημοσιογράφοι υποστηρίζουν ότι χρησιμοποιούν τα κοινωνικά δίκτυα (social media), όπως το Twitter και το Facebook, ως πηγή πληροφόρησης για τις ιστορίες τους.

Αμερικανική έρευνα αποδεικνύει ότι ένα 56% των ρεπόρτερ και των συντακτών θεωρούν ότι τα κοινωνικά δίκτυα είναι πολύ σημαντικά στη δουλειά τους. Το 84% όμως των δημοσιογράφων που καταφεύγουν εκεί χρησιμοποιούν τις πληροφορίες που λαμβάνουν εξαιρετικά προσεκτικά καθώς θεωρούν ότι τις περισσότερες φορές δεν είναι αξιόπιστες. Ουσιαστικά, η πλειονότητα των ρεπόρτερ χρησιμοποιούν τα κοινωνικά δίκτυα, τα οποία ολοένα και αναπτύσσονται, ως πηγές απ’ όπου αντλούν θέματα τα οποία όμως από εκεί και μετά χρειάζονται διερεύνηση και επιβεβαίωση με τον κλασικό δημοσιογραφικό τρόπο.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από την πολυεθνική εταιρεία δημοσίων σχέσεων Cision και το Πανεπιστήμιο Τζ. Ουάσιγκτον πέρυσι το φθινόπωρο. Χρησιμοποιήθηκαν ως βάση της έρευνας 371 δημοσιογράφοι, οι μισοί από τους οποίους έχουν περισσότερα από 20 χρόνια προϋπηρεσίας, κάτι που σημαίνει ότι θεωρούνται «εμιγκρέδες» στη χρήση της τεχνολογίας.

Ολοι οι δημοσιογράφοι που συμμετείχαν παραδέχτηκαν ότι για τις on line αναζητήσεις τους χρησιμοποιούν πάντα Google, ενώ ακολουθεί ένα 61% που απαντά ότι στρέφεται και στο Wikipedia. Το 89% των δημοσιογράφων χρησιμοποιούν (ή απλώς διαβάζουν) κείμενα από blogs όταν διεξάγουν την έρευνά τους on line, ενώ ένα 96% απευθύνεται μόνο σε εταιρικά websites. Σε αντιδιαστολή, τα δίκτυα όπως το Facebook ή το Linkedin ανεβαίνουν σιγά σιγά στη λίστα των προτιμήσεων των επαγγελματιών του Τύπου. Μόνο τα 2/3 των ερωτηθέντων στρέφονται σ’ αυτά, ενώ μόλις οι μισοί χρησιμοποιούν το Twitter.

Ελευθεροτυπία

Comments 0 σχόλια »

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων