Terra Computerata

Η γη από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό International Space Station (ISS) της NASA.

Boston.com

Τυχαίο γεγονός ή όχι, η πρώτη στην Ιστορία σύγκρουση δορυφόρων σε χαμηλή τροχιά σημειώθηκε 780 χιλιόμετρα πάνω από τη Σιβηρία. Ενας αμερικανικός τηλεπικοινωνιακός δορυφόρος της εταιρίας Iridium συγκρούστηκε με έναν παροπλισμένο ρωσικό Cosmos-2251, προκαλώντας ένα σύννεφο από θραύσματα, η πορεία των οποίων θα παρακολουθείται στενά από τα διαστημικά κέντρα.

Από το 1957, όταν εκτοξεύθηκε ο Sputnik, περίπου 6.000 δορυφόροι έχουν σταλεί σε τροχιά και σύμφωνα με τη NASA οι μισοί από αυτούς βρίσκονται σήμερα σε λειτουργία. Οι υπόλοιποι περιφέρονται μαζί με χιλιάδες διαστημικά σκουπίδια γύρω από τη Γη, δημιουργώντας μια απέραντη χωματερή που θέτει σε κίνδυνο τις μελλοντικές διαστημικές αποστολές, τις αεροπορικές πτήσεις και, σε ακραίες περιπτώσεις, τη σωματική μας ακεραιότητα.

Η ΝASA έχει καταγράψει περίπου 17.000 αντικείμενα, εκ των οποίων τα 9.000 είναι μεγαλύτερα από μια μπάλα του τένις και ζυγίζουν 5.500 τόνους. Η διαστημική χωματερή περιλαμβάνει από εξαρτήματα πυραύλων και δορυφόρων μέχρι βίδες και προσωπικά αντικείμενα αστροναυτών.

Για τα διαστημικά σκάφη ο κίνδυνος από τα ιπτάμενα αντικείμενα είναι θεωρητικά μεγαλύτερος από τον κίνδυνο να πάει κάτι στραβά κατά τη διάρκεια της απογείωσης ή της επιστροφής στη Γη.

Περίπου 70.000 αντικείμενα βρίσκονται σε απόσταση μεταξύ 850 και 1.000 χιλιομέτρων από τη Γη.

Τα θραύσματα σπάνε σε μικρότερα κομμάτια. Εχει καταγραφεί στο παρελθόν θραύση αντικειμένου 120 φορές.

Τα διαστημικά σκουπίδια μετακινούνται με ταχύτητα κατά μέσο όρο 36.000 χιλιομέτρων.

Η σύγκρουση με ένα μεταλλικό θραύσμα μεγέθους 1 χιλιοστού προκαλεί την ίδια ζημιά με μια σφαίρα 22 χιλιοστών.

Ενα θραύσμα σε μέγεθος μπάλας του τένις μπορεί να προκαλέσει σε ένα σκάφος την ίδια ζημιά που θα προκαλούσαν 25 δυναμίτες.

Υπάρχουν ζώνες ελεύθερες από διαστημικά σκουπίδια, οι οποίες χρησιμοποιούνται για να χαραχθεί η πορεία των σκαφών. Πολλές φορές όμως η ΝASΑ έχει αναγκαστεί να τροποποιήσει τις πορείες για να αποφύγει θραύσματα.

Μεταξύ των προτάσεων που έχουν κατατεθεί για την αντιμετώπιση του προβλήματος είναι η χρήση λέιζερ για να τεθούν τα αντικείμενα εκτός τροχιάς και να πέσουν στη Γη.

Πηγή: Ελεύθερος Τύπος

Το τελευταίο σύνορο δικτυώνεται. Η NASA ανακοίνωσε ότι πραγματοποίησε την πρώτη πετυχημένη δοκιμή για ένα νέο φιλόδοξο επικοινωνιακό δίκτυο, που θα επεκτείνεται στο “βαθύ διάστημα” και θα βασίζεται στο μοντέλο του επίγειου Ίντερνετ, σύμφωνα με το πρακτορείο Associated Press.

Σύμφωνα με τον υπεύθυνο της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας για το έργο αυτό, Άντριαν Χουκ, “είναι το πρώτο βήμα για τη δημιουργία μιας τελείως νέας υποδομής διαστημικών επικοινωνιών, ενός Διαπλανητικού Ίντερνετ”.

Κατά το πρώτο τεστ, οι μηχανικοί της NASA χρησιμοποίησαν ένα νέο λογισμικό που ονομάζεται “Δικτύωση Ανεκτική σε Διακοπές”, για να μεταδώσουν δεκάδες διαστημικές εικόνες προς και από το διαστημόπλοιο “Epoxi” της NASA, όταν ήταν σε απόσταση περίπου 32,4 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη.

Το λογισμικό αυτό, που σχεδιάστηκε έτσι ώστε να αντέχει σε καθυστερήσεις, διακοπές και άλλες ανωμαλίες, δημιουργήθηκε σε συνεργασία με τον Βιντ Σερφ, αντιπρόεδρο της Google.

Το DTN, αντίθετα με το TCP/IP, δεν προϋποθέτει μια συνεχή επικοινωνία δεδομένων μεταξύ αποστολέα και παραλήπτη, καθώς συχνά στο διάστημα μπορεί να υπάρξει διακοπή μετάδοσης, όταν π.χ. ένα διαστημόπλοιο κρύβεται από έναν πλανήτη ή συμβαίνουν ηλιακές καταιγίδες.

Όταν ένα “πακέτο” δεδομένων δεν κατορθώνει να φθάσει στον προορισμό του για οποιονδήποτε λόγο, τότε δεν απορρίπτεται, αλλά περιμένει υπομονετικά σε έναν κόμβο του διαστημικού δικτύου μέχρι να μεταδοθεί με ασφάλεια από άλλο κόμβο στον τελικό χρήστη.