Ακούω τον Charles Leadbeater, συγγραφέα τού We-Τhink. Μιλά για τη συνεργασία, την τέχνη να δημιουργούμε και να καινοτομούμε «μαζί», για το πέρασμα από τα «κλειστά» στα «ανοιχτά» συστήματα καινοτομίας, ενώπιον μιας διεθνούς κοινότητας που μετέχει δημιουργικά και παραγωγικά στην ψηφιακή ζωή μέσα από τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης (social media / social networking sites), στην κοινωνία, στην πολιτική, στις τέχνες, στις επιχειρήσεις, στην επικοινωνία και στη δημοσιογραφία. Απευθύνεται σε μια ανοιχτή και αναστοχαστική κοινότητα που δεν την συνέχουν οι κοινωνικοί τίτλοι ή η συμμετοχή σε μια οργανωσιακή ιεραρχία.
Ανήκουν στο ψηφιδωτό των νέων «πραγματο-ουτοπιστών» που διαρκώς πειραματίζεται με τα νέα ψηφιακά υλικά της καθημερινής κοινωνικής μας εμπειρίας και συνδεσιμότητας, που καθιστούν τον ψηφιακό κόσμο αλληλένδετο με τον «πραγματικό», συνθέτοντας τη «νέα δημόσια σφαίρα» (Υokai Βenkler) ή τα νεανικά «δικτυωμένα κοινά» (Danah Βoyd). Εναν κόσμο πορώδη, με συνεχείς ροές, αλληλεπιδράσεις, οσμώσεις, με αποκεντρωμένους πόρους, με χαλαρή σχεδίαση και δομή, αφήνοντας το σχέδιο να αναδυθεί επιτόπου, στο πεδίο της συνεργασίας, της δράσης ή της δημιουργίας. Είναι κοινότητες και δίκτυα ανοιχτής μάθησης, συμπαραγωγής ιδεών, επίλυσης προβλημάτων.
…
Στις ανοιχτές κοινότητες, στις οποίες συμμετέχουν άνθρωποι συχνά με κοινό όραμα και υψηλό κίνητρο για παρέμβαση, δράση, δημιουργική παραγωγή και έκφραση, στους παθιασμένους χρήστες και καταναλωτές που οι τεχνολογίες κοινωνικής δικτύωσης τους επιτρέπουν την εύκολη και κυρίως χωρίς απαγορευτικό κόστος αυτο-οργάνωση, στους συνδεδεμένους πολίτες που δημιουργούν ανοιχτές, δημόσιες πλατφόρμες γνώσης και πληροφόρησης (croudsourcing) αναζητούμε σήμερα τους ριζοσπάστες καινοτόμους πολίτες που θα συνδιαμορφώσουν και θα γίνουν καταλύτες αλλαγών στην πολιτική, στην κοινωνία, στην εκπαίδευση, στην οικονομία.
Οχι απαραίτητα μεγάλων επαναστατικών αλλαγών. Οχι μέσω μιας συμμετοχής που γίνεται απαραίτητα ο συνεκτικός οδηγός ζωής για όλους, ίσως για πολύ λίγους. Αλλά αυτό που έχει σημασία είναι οι μικρές ή μεγάλες, οι συστηματικές ή σποραδικές συνεισφορές του καθενός μας. Μικρά βήματα που μεταμορφώνουν και εξελίσσουν την κοινωνική εμπειρία μας, τις αξίες μας και την κοινωνική οργάνωσή μας.
Σε αυτή την κατεύθυνση δοκιμάζονται κοινότητες ανοιχτού λογισμικού (π.χ. linux), ανοιχτής διακυβέρνησης (opengov/gov2.0), ανοιχτών και επαναχρησιμοποιήσιμων δημόσιων δεδομένων, επιχειρήσεις που αναζητούν μέσα από το croudsourcing τις καινοτόμες ιδέες τους (Ιnnovate), πόλεις και χώρες σαν ανοιχτά συστήματα καινοτομίας, κοσμο-πολίτες με ισχυρή πολιτική συνείδηση που αναλαμβάνουν να ξεπεράσουν τα σύνορα της λογοκρισίας μέσω της άμεσης ενημέρωσης στο Τwitter (π.χ. πρόσφατα για τα γεγονότα στο Ιράν) ή της συνδιαμόρφωσης πολιτικών κινήσεων.
Να είμαστε ανοιχτοί και συνεργατικοί, είναι το σημείο εκκίνησης!
Άρθρο της Μ. Τσακαρέστου στο Βήμα ιδεών
Άρθρα (RSS)