Terra Computerata

Αφού χάρη στο απόσπασμά του από τις “Δοκιμές” το οποίο επιλέχθηκε ως θέμα των Πανελλαδικών εξετάσεων φάνηκε το “ψεγάδι” μας. Αρκετοί μαθητές ζήτησαν την ερμηνεία της λέξης ψεγάδι.

Η μελέτη «Το Διαστελλόμενο Ψηφιακό Σύμπαν» επισημαίνει στα πορίσματά της, ότι τα στοιχεία και οι πληροφορίες που παγκοσμίως διακινήθηκαν, επεξεργάστηκαν και καταχωρίστηκαν ψηφιακά, μέσα στο 2006, έφθασαν τα 161 εξαμπάιτ (exabyte) ή, αλλιώς, τα 161.000.000.000.000.000.000 μπάιτ (byte). Με τι ισοδυναμεί πρακτικά αυτός ο αριθμός; Με 3 εκατομμύρια φορές το περιεχόμενο όλων των βιβλίων που έχουν ποτέ γραφτεί! Αλλά, εκτός από τη μέτρηση αυτή, η IDC προέβαινε και σε μία πρόβλεψη: Βάσει των τάσεων που διαπιστώνονται, ως το 2010 ο αριθμός των ψηφιακών πληροφοριών θα έχει εξαπλασιαστεί, φθάνοντας τα 988 exabyte… σχεδόν όσοι είναι και οι κόκκοι της άμμου των ακτών του πλανήτη!

Μήπως χρειαζόμαστε έναν ψηφιακό θησαυροφύλακα;  σε ποια κιβωτό θα φυλαχθεί η πολιτιστική κληρονομιά της Γης;

Μήπως χώρες με υπερπλούσια πολιτισμική κληρονομιά και ανάδελφη γλώσσα, όπως η Ελλάδα, θα έπρεπε να ασχοληθούν άμεσα με το θέμα;  Αυτό δεν είναι ένα ζήτημα που μπορούμε να το λύσουμε με τον προσφιλή μας τρόπο του “άρπα-κόλλα” την τελευταία στιγμή. Θέλει υποδομές. Αναρωτήθηκε κάποιος εκ του ΥΠ.ΠΟ πώς θα μπορούσε να βοηθηθεί το στήσιμο μιας εθνικής πύλης μουσείων – π.χ. – που θα επέτρεπε στον καθένα μας να βλέπει τους θησαυρούς τους (εκτεθειμένους ή αφανείς) με τα ίδια ποιοτικά πρότυπα;