Terra Computerata

Η μηχανιστική τακτοποίηση «αδιάψευστων» ψηφιακών πληροφοριών είναι αλήθεια ότι εξουδετερώνει τον μοναδικό ζωντανό χαρακτήρα του κόσμου για να τον αντικαταστήσει με ένα πολλαπλό σύμπαν από πληροφορίες. Από τις βασικές ιδέες της σημερινής «κοινωνίας της πληροφορίας» είναι εκείνη της παντοδυναμίας ενός κώδικα οργάνωσης και επικοινωνίας που μεταμορφώνει την ανθρωπότητα σε σύστημα σημείων. Δεν τίθεται πια το ερώτημα της αλήθειας του κόσμου ή της ιστορίας του, αλλά μόνο εκείνο της συνοχής του συστήματος οργάνωσης της πληροφορίας.

Σε μια δυτική κοινωνία συγκεχυμένη, συγκρουόμενη, αντιφατική, ένα τέτοιο σύστημα επιβάλλει τη δική του συνεκτική λογική, που φιλτράρει και επανερμηνεύει τα πάντα, κομματιάζοντάς τα σε «στοιχεία», απ? όπου κάθε ίχνος κοινού νου, κάθε πολιτιστική ή πολιτική αξία έχει εξαλειφθεί.

Άρθρο της Τασούλας Καραϊσκάκη στην Καθημερινή

Η μελέτη «Το Διαστελλόμενο Ψηφιακό Σύμπαν» επισημαίνει στα πορίσματά της, ότι τα στοιχεία και οι πληροφορίες που παγκοσμίως διακινήθηκαν, επεξεργάστηκαν και καταχωρίστηκαν ψηφιακά, μέσα στο 2006, έφθασαν τα 161 εξαμπάιτ (exabyte) ή, αλλιώς, τα 161.000.000.000.000.000.000 μπάιτ (byte). Με τι ισοδυναμεί πρακτικά αυτός ο αριθμός; Με 3 εκατομμύρια φορές το περιεχόμενο όλων των βιβλίων που έχουν ποτέ γραφτεί! Αλλά, εκτός από τη μέτρηση αυτή, η IDC προέβαινε και σε μία πρόβλεψη: Βάσει των τάσεων που διαπιστώνονται, ως το 2010 ο αριθμός των ψηφιακών πληροφοριών θα έχει εξαπλασιαστεί, φθάνοντας τα 988 exabyte… σχεδόν όσοι είναι και οι κόκκοι της άμμου των ακτών του πλανήτη!

Μήπως χρειαζόμαστε έναν ψηφιακό θησαυροφύλακα;  σε ποια κιβωτό θα φυλαχθεί η πολιτιστική κληρονομιά της Γης;

Μήπως χώρες με υπερπλούσια πολιτισμική κληρονομιά και ανάδελφη γλώσσα, όπως η Ελλάδα, θα έπρεπε να ασχοληθούν άμεσα με το θέμα;  Αυτό δεν είναι ένα ζήτημα που μπορούμε να το λύσουμε με τον προσφιλή μας τρόπο του “άρπα-κόλλα” την τελευταία στιγμή. Θέλει υποδομές. Αναρωτήθηκε κάποιος εκ του ΥΠ.ΠΟ πώς θα μπορούσε να βοηθηθεί το στήσιμο μιας εθνικής πύλης μουσείων – π.χ. – που θα επέτρεπε στον καθένα μας να βλέπει τους θησαυρούς τους (εκτεθειμένους ή αφανείς) με τα ίδια ποιοτικά πρότυπα;