Μία ξεχωριστή έκθεση με τρισδιάστατες φωτογραφίες της Κίκας Παρδάκη παρουσιάζει ο Πολιτισμικός Οργανισμός του Δήμου Αθηναίων από 21 έως 30 Ιουνίου 2010 στην αίθουσα «Ιακωβίδη» του Πνευματικού Κέντρου.
Στη συλλογή της η Κίκα Παρδάκη παρουσιάζει την πρωτότυπη μέθοδο ειδικής δημιουργικής φωτογράφησης και επεξεργασίας εικόνων που δίνει σαν τελικό αποτέλεσμα μοναδικές στερεοσκοπικές φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης και μοναδικής ποιότητας, οι οποίες φαίνονται σαν κανονικές δισδιάστατες φωτογραφίες, αλλά φορώντας ο θεατής τα ειδικά γυαλιά αμέσως αποκτούν την αίσθηση του βάθους πεδίου και των όγκων των αντικειμένων. Η καλλιτέχνης χρησιμοποιεί πάντα έναν συνδυασμό των παραδοσιακών μεθόδων σχεδιασμού με τις νέες τεχνικές και εργαλεία για ένα μοναδικό και δημιουργικό αποτέλεσμα μέχρι την τελική εκτέλεση της εργασίας. Η τεχνική που έχει αναπτύξει μοιάζει περισσότερο με την τεχνική ενός γλύπτη ο οποίος πρώτα φροντίζει να αποκτήσει το ειδικό κράμα της πρώτης ύλης του (πολλές φωτογραφίες από διαφορετικές αποστάσεις και γωνίες οι οποίες συνθέτονται) και μετά σταδιακά με αλλεπάλληλες παρεμβάσεις στην επιφάνεια καταφέρνει να δώσει την τελική μορφή. Η Κίκα Παρδάκη κατάφερε μετά από έξι χρόνια έρευνας (αρχικά μαζί με καλλιτέχνες στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας και έπειτα μόνη της στην Αθήνα τα τελευταία 2 χρόνια) και πολλών πειραμάτων, τόσο σε ψηφιακές όσο και σε εκτυπώσεις με τις μεθόδους της κλασσικής τυπογραφίας, να δημιουργήσει την πρώτη τρισδιάστατη φωτογραφία που μπορεί να εκτυπωθεί όπως και μία απλή φωτογραφία.
Η συλλογή αυτή τρισδιάστατων φωτογραφιών αποτελείται από 4 ενότητες -μετόπες, αετώματα, ζωφόρος και Ερέχθειο- οι οποίες περιέχουν συνολικά 180 έργα. Το μέσο μέγεθος αυτών των έργων είναι καμβάδες 1,1 επί 1,6 μέτρα. Το κοινό της έκθεσης μπορεί να απολαύσει τα συγκεκριμένα εκθέματα βλέποντας συναρπαστικές λεπτομέρειες σε τρεις διαστάσεις τις οποίες δεν μπορεί να δει ακόμα και αν επισκεφτεί το Βρετανικό μουσείο. Ο φακός έχει πλησιάσει τόσο κοντά στα γλυπτά όσο μόνο οι κατασκευαστές-γλύπτες στην αρχαιότητα και οι αρχαιολόγοι-συντηρητές σήμερα.
Ο σκοπός της έκθεσης, εκτός από τη διαμαρτυρία, είναι ενημερωτικός και εκπαιδευτικός. Για αυτόν τον λόγο το έργο συνοδεύεται από επεξηγηματικό και τεκμηριωμένο κείμενο περίπου δέκα λέξεων και σήμανση στο σχέδιο κάτοψης του Παρθενώνα που δείχνει το ακριβές σημείο από το οποίο αφαιρέθηκαν τα γλυπτά. Τα έργα μετά τον πρώτο τους σταθμό στην Αθήνα θα παρουσιαστούν σε απομακρυσμένα σχολεία της Ελλάδας. Η Κίκα Παρδάκη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και είναι 40 χρονών. Έχει πάνω από 18 χρόνια αποκλειστική, συνεχή απασχόληση και εμπειρία στον χώρο της διαφήμισης και του graphic design. Έχει εργαστεί σε ατελιέ γραφικών τεχνών και διαφημιστικές εταιρείες ως art director και creative και έχει αναλάβει πολύ γνωστές και σημαντικές δουλειές στο χώρο. Έχει εργαστεί, επίσης, ως γραφίστας στο Ντίσελντορφ με ομάδες γραφιστών και καλλιτεχνών από όλο τον κόσμο και έχει συμμετάσχει σε εκθέσεις που οργανώθηκαν στην πόλη. Έχει κερδίσει το 1ο βραβείο για την πρωτοτυπία των εικονογραφήσεων της από ανοιχτή ψηφοφορία μέσω διαδικτύου μεταξύ καλλιτεχνών του Ντίσελντορφ. Τα τελευταία δύο χρόνια ασχολείται αποκλειστικά με την επεξεργασία της τρισδιάστατης φωτογραφίας.
Εγκαίνια: Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010, ώρα 20.00
Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων, αίθουσα «Ιακωβίδης»:
Ακαδημίας 50, στάση Μετρό: Πανεπιστήμιο, τηλ.: 210 36 21 601
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα έως Σάββατο 10.00- 20.00 και Κυριακή 10.00-14.00.
«Η Ελλάδα έχει κάπου 3000 νησιά, τα περισσότερα στο Αιγαίο. Κάπου 87 είναι ακατοίκητα. Γιατί να μην τα πουλήσετε μαζί με την Ακρόπολη;” είναι ο υπότιτλος άρθρου της γερμανικής εφημερίδας Bild Zeitung, η οποία αναφέρεται στην οικονομική κρίση που διέρχεται η Ελλάδα και στα σκληρά μέτρα που έλαβε, χθες, η ελληνική κυβέρνηση. Κοστολογεί μάλιστα το σημαντικότερο μνημείο της ανθρωπότητας στα 100 δισ. ευρώ.
Από το 1851 ως την πρόσφατη φωτογραφική παραγωγή, η Ακρόπολη, θέμα μοναδικό προς αποτύπωση αλλά και «επικίνδυνο» εξαιτίας του συμβολισμού που φέρει, αγαπήθηκε από καλλιτέχνες και φωτογράφους, που έστρεψαν επάνω της το φωτογραφικό τους φακό. Στο εξαιρετικό και εξαντλητικό φωτογραφικό αρχείο του Μουσείου Μπενάκη η LIFO ανακάλυψε υπέροχες φωτογραφίες – μερικές είναι αδημοσίευτες!
Μισό αιώνα πριν, ο Πικιώνης αναλάμβανε να σχεδιάσει το πιο δύσκολο έργο της ζωής του. Ν’ αναμετρηθεί με την Ακρόπολη, τόσο απλά. Ένα έργο που μετά την Απελευθέρωση στοίχειωνε κάθε αρχιτέκτονα, τυφλωμένο από το φως του Παρθενώνα.
Δεν τον ήθελε τον Παρθενώνα παρά ως το απόμακρο, ασφαλές «σκηνικό βάθους». Και βασανίστηκε να βρει τα σημεία και τις οπτικές φυγές που θα του εξασφάλιζαν αυτές τις μακρινές θέες. Γιατί όλο το εκεί έργο του στηρίζεται κυρίως στην «άυλη» οργάνωση του βλέμματος. Με βάση τις θεωρητικές θέσεις που είχε προπολεμικά διατυπώσει ο φίλος του Κωνσταντίνος Δοξιάδης στη γερμανική διατριβή του, ο Πικιώνης μετασχημάτισε το κυματιστό τοπίο των δύο λόφων, της Ακρόπολης και το Φιλοπάππου, σ’ ένα πεδίο γεμάτο ιδεατές χαράξεις με οπτικές γωνίες στο έδαφος· αυτές «εξηγούν» και «οργανώνουν» το γεωγραφικό χώρο και τον μετατρέπουν σε πνευματικό τοπίο, υποταγμένο στη δύναμη του νου. Με βάση τέτοιες χαράξεις σ’ επιλεγμένα σημεία στάσης, έδινε μετά οδηγίες στα συνεργεία για το πώς θα τοποθετηθούν ψηφίδα ψηφίδα οι πέτρες κι οι πλάκες στο λιθόστρωτο ή τα κράσπεδα στα μονοπάτια. Οι ίδιοι ουράνιοι νόμοι καθόρισαν ακόμα και τις συνηχήσεις ανάμεσα στα λιγοστά χτίσματα και τις βοηθητικές κατασκευές.
Μπορεί σήμερα πολλά από τα αόρατα σημεία που διάλεξε ο Πικιώνης να έχουν χαθεί, πνιγμένα στην πυκνή βλάστηση που φούντωσε με τα χρόνια, ή να έχουν ξεχαστεί. Αλλά απομένουν αρκετά σημάδια τους ώστε να πείθουν για την ικανότητά τους να υπενθυμίζουν την άρρηκτη συγγένεια φύσης με «ανθρώπινο έργο». Έχοντας ως διαμεσολαβητή τ’ αυθεντικά και τα φτιαχτά spolia (σπαράγματα ερειπίων) που ο Πικιώνης έσπειρε παντού επινοώντας ένα μείγμα αρχαιολογικού χώρου και ιερού άλσους ως τη σύγχρονη εκδοχή μιας «επίσκεψης» στην ιστορία. Η οποία δεν μπορεί πια παρά να έχει τη μορφή αποσπασματικού σχόλιου, ενός υπέροχου θραύσματος.
Ένα φιλμάκι του Κώστα Γαβρά (συνολικής) διάρκειας δεκατριών μόλις λεπτών μια αστραπιαία ιστορική αναδρομή της Ακρόπολης ανά τους αιώνες. Ο αφηγητής επεξηγεί: «Οι νέες αντιλήψεις για την τέχνη που επικράτησαν κατά την παλαιοχριστιανική εποχή, οδήγησαν στην καταστροφή πολλών έργων τέχνης σε ολόκληρο τον ελληνικό κόσμο»- για μερικά δευτερόλεπτα, προβάλλεται μια σκηνή από βυζαντινούς ρασοφόρους να σφυροκοπούν κατακερματίζοντας μέρη του αετώματος του ναού… Αυτό το ελάχιστο, αλλά ιστορικά θεμελιωμένο από ιστορικούς και αρχαιολόγους – σαν πράξη γεγονός, ενόχλησε την Εκκλησία της Ελλάδος που ζήτησε από το Υπουργείο Πολιτισμού να αφαιρέσει τα επίμαχα σημεία (των ρασοφόρων που τεμαχίζουν τον ναό). Το Υπουργείο έπραξε το αδιανόητο κι επέβαλε λογοκρισία στη ταινία του Κώστα Γαβρά με την δικαιολογία ότι ένα ιστορικό μνημείο «πρέπει να ενώνει αντί να διχάζει». Δηλαδή ένα ιστορικό μνημείο διαγράφει την ιστορική του διαδρομή για το καλό μας, στο όνομα της ομοψυχίας του έθνους μας. Μένουμε ήσυχοι. Η Ιστορία επιτέλους σιώπησε…
Πάλι καλά που δεν προστέθηκε στην ταινία και αναπαράσταση του κρυφού σχολειού στην Ακρόπολη!
Ο διεθνούς φήμης Έλληνας σκηνοθέτης Κώστας Γαβράς εξετάζει το ενδεχόμενο να ζητήσει την αφαίρεση του ονόματός του από το λογοκριμένο βίντεο, αντιδρώντας έτσι με αυτόν τον τρόπο στην απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού να «κόψει» σκηνές από το φιλμάκι που προβάλλεται στο νέο Μουσείο της Ακρόπολης.
«Μπορεί τα δικαιώματα να ανήκουν στο ελληνικό Δημόσιο, που μου ανέθεσε την παραγωγή του φιλμ, αλλά μετά την περικοπή δεν είναι πια το δικό μου φιλμ.
Διαβάστε το άρθρο της Μαρίας Κατσουνάκη Blanco στην Ιστορία Καθημερινή 28/7/2009
Δείτε ολόκληρο το βίντεο χωρίς λογοκρισία ( πηγή: Zougla.gr)
«Γιατί τα σπάσαμε τα αγάλματα των,
γιατί τους διώξαμεν από τους ναούς των».
«Ιωνικόν» του Κ. Π. Καβάφη
H είδηση για την πρωτοφανή λογοκρισία που δέχτηκε ο Κώστας Γαβράς για το βίντεο που είχε ετοιμάσει με θέμα την Ακρόπολη, έχει κάνει το γύρο του κόσμου προκαλώντας στη διεθνή φήμη της χώρας μας ένα μεγάλο πλήγμα.
Το Γερμανικό έντυπο «Die Welt» είχε σαν τίτλο για το θέμα: «Πως κατέστρεψαν την Ακρόπολη ορθόδοξοι ιερείς». Το ιταλικό Radio Vatikan στην ιστοσελίδα του γράφει: «Η Εκκλησία ασκεί λογοκρισία», ενώ το Τουρκικό πρακτορείο VOΑ Νews είχε τον τίτλο: «Η Ελλάδα λογοκρίνει τον Κώστα Γαβρά».
Ακόμα αρνητικές αναφορές είχαν τα εξής διεθνή πρακτορεία τύπου: το «Der Spiegel» το Reuters, το Αssociated Ρress, το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, το ισπανικό Μilenio, η εφημερίδα «Ηamburger Αbendblatt», και η ολλανδική «De Standaard» που καυτηρίασαν την κριτική που δέχτηκε ο διεθνούς φήμης σκηνοθέτης.
Το δημιούργημα ενός καλλιτέχνη το δέχεσαι ως μορφή τελειωμένη με τα μηνύματα που εκπέμπει ή το απορρίπτεις στο σύνολο, δεν είναι δυνατόν να του αποσπάς τμήματα κάθε φορά που με αυτά προσβάλλονται υποτίθεται τα αισθήματα ή τα χρηστά ήθη ορισμένων συμπολιτών σου. Είναι σαν να κόβεις κομμάτι από τον καμβά ενός ζωγραφικού πίνακα ή να αφαιρείς μέρος ενός γλυπτού ή στην καλύτερη περίπτωση να το καλύπτεις με φύλλο συκής.
Η εικαστική παρέμβαση της Αθηνάς Τσαγκάρη (της ομάδας του Δημήτρη Παπαϊωάννου) από την τελετή εγκαινίων του νέου Μουσείου της Ακρόπολης.
Χρησιμοποιήθηκαν κινούμενοι θεατρικοί προβολείς, λέιζερ και οπτικές ίνες, ενώ η μουσική ήταν πρωτότυπη και ακούστηκε σε ζωντανή εκτέλεση με ένα εξελιγμένο σύστημα ήχου, δημιουργώντας «ένα τέλειο ηχητικό περιβάλλον» παράλληλα με τη χρήση νέων τεχνολογιών.
Βίντεο που προβάλλονταν στους τοίχους πέριξ του Μουσείου έδιναν «ζωή» στις Καρυάτιδες, που φαίνονταν να κουνούν με χάρη τα ωραία κεφάλια τους, ενώ πουλιά, ελάφια και άλογα, σαν να το ΄χαν σκάσει από τα αγγεία, έδωσαν μια σύντομη παράσταση πάνω στους τοίχους για χάρη των σύγχρονων θεατών.
Από το ίδιο αφιέρωμα στο νέο μουσείο διαβάστε το πως θα πλοηγηθεί ο επισκέπτης μέσα στο Νέο Μουσείο, αφού ξεπεράσει την πρώτη έκπληξη του μεγάλου επιβλητικού κελύφους του κτιρίου. Οι υπεύθυνοι του μουσείου μας καθοδηγούν βήμα βήμα.
Γενικά καλά τα πήγαμε στα εγκαίνια. Βέβαια οι άσχετοι δημοσιογράφοι βάφτισαν τον κάνθαρο, αμφορέα αλλά θα μου πείτε μικρό το κακό. Ο υπουργός Πολιτισμού κράτησε αυτό το θεσπέσιο θραύσμα με τη μορφή της Ίριδος για λίγο στα χέρια του κι έκλεψε την παράσταση. Ευτυχώς οι χαιρετισμοί ήταν σύντομοι.
Απόσπασμα από τον χαιρετισμός του Προέδρου της Δημοκρατίας: “Σήμερα ο κόσμος όλος μπορεί να δει συγκεντρωμένα τα σημαντικότερα γλυπτά του Παρθενώνα. Κάποια λείπουν. Είναι ώρα να επουλωθούν οι πληγές του μνημείου με την επιστροφή των μαρμάρων που του ανήκουν”, με αυτή τη φράση ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας ολοκλήρωσε τον χαιρετισμό του στα εγκαίνια του νέου Μουσείου της Ακρόπολης, στέλνοντας παράλληλα το μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση για την ανάγκη επιστροφής των μαρμάρων που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο, στον “φυσικό” τους χώρο. Φανερά συγκινημένος, ο κ. Παπούλιας τόνισε ότι η Ελλάδα με το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης: “Αποδεικνύει το σεβασμό της προς την ιστορία. Και προσπαθεί να αποδώσει, με ένα σπουδαίο έργο, το δέος και τη συγκίνηση που γεννιούνται στη ψυχή κάθε ανθρώπου, όταν υψώνει το βλέμμα και αντικρίζει τον Παρθενώνα”.
Η ανακοίνωση έλεγε ότι η σελίδα θα λειτουργήσει στις 15 Ιουνίου προκειμένου να γίνουν οι κρατήσεις μέσω του συστήματος e-ticketing.
Για ώρες οι υποψήφιοι πρώτοι επισκέπτες δοκίμαζαν να «μπουν» στην ιστοσελίδα, χωρίς να έχουν ενημέρωση για το τι μέλλει γενέσθαι.
Το απόγευμα βγήκε η ανακοίνωση ότι η αγορά εισιτηρίων θα ξεκινήσει στις 18.00. Στις 18.00 βγαίνει ανακοίνωση για τις 19.30.
Ένα μικρό στησιματάκι. Πώς κάνετε έτσι;
Τελικά κάποια στιγμή πριν τις 19.30 στις 19.25 αρχίζει να λειτουργεί η εφαρμογή.
Εύγε! η φόρμα δεν δέχεται μεγάλο e-mail. Αν λέγεσαι Κωνσταντινόπουλος απλά την έχεις πατήσει. Γίνεται ανακατεύθυνση σε σελίδα της τράπεζας Πειραιώς και όταν ολοκληρωθεί η συναλλαγή επιστρέφουμε πίσω στη σελίδα του Μουσείου.
Μόνο που ποτέ δεν κατάλαβα αν ολοκληρώθηκε η συναλλαγή μου. Δεν έλαβα ποτέ κωδικό εισιτηρίων. Ισως σε κάποια τέρμινα. Η επιστροφή στη σελίδα του Μουσείου με πήγαινε πάλι στην αγορά.
Οταν προσπάθησα να επαναλάβω τη διαδικασία το μήνυμα που έπαιρνα ήταν η συναλλαγή δεν ολοκληρώθηκε. Εν τω μεταξύ τα εισιτήρια εξαντλήθηκαν στη ζώνη 11.00-18.00.
Πόσα είπαμε ότι στοίχισε αυτή η σελίδα; Ρωτάω γιατί το περιεχόμενο της είναι περιορισμένο, με στοιχειώδεις μόνο πληροφορίες για τα εκθέματα, ενώ προβάλλει ιδιαίτερα το πωλητήριο και το εστιατόριο!
Και όταν λέμε ξεκινά η λειτουργία του δικτυακού τόπου στις 15 Ιουνίου, εννοούμε κάποια στιγμή που μας βολεύει το απόγευμα; Ο προγραμματιστής είχε βγει το βράδυ και πήγε ξενύχτης στη δουλειά;
Να υποθέσω ότι ο κώδικας γραφόταν την ημέρα της πρώτης λειτουργίας της σελίδας; Σοβαρολογούμε; Κατανοούμε άραγε ότι αυτή η σελίδα δεν απευθύνεται στους κατοίκους αυτής της χώρας -που όσο και να πεις έχουμε συνηθίσει τέτοιες συμπεριφορές- αλλά σε κοινό από όλον τον κόσμο;
Στην τελική ευθεία βρίσκονται τα έργα αναστήλωσης και συντήρησης των μνημείων της Ακρόπολης, τα οποία θα έχουν ολοκληρωθεί σε λίγους μήνες, έτσι ώστε ο Ιερός Βράχος και το Νέο Μουσείο Ακροπόλεως στα πόδια του να αναδειχθούν σε μια δυναμική και αδιάσπαστη ενότητα της κληρονομιάς που παρέδωσε η ελληνική κλασική αρχαιότητα στον κόσμο. Πολλά προγράμματα εργασιών στα μνημεία έχουν ήδη τελειώσει (Πρόναος και Οπισθόναος Παρθενώνα, δυτική αίθουσα Προπυλαίων κτλ.), ενώ τα υπόλοιπα βρίσκονται στην τελική φάση τους.
Το μεγαλύτερο αναστηλωτικό έργο που έγινε ποτέ στην Ακρόπολη, αναγνωρισμένο διεθνώς ως πρότυπο για την υψηλή ποιότητα, τη μεθοδολογία, τη στενή σχέση του με την έρευνα και τις τεχνολογικώς προηγμένες εφαρμογές του, έχοντας συμπληρώσει αισίως 30 χρόνια, πρόκειται να αποδοθεί σύντομα στο κοινό.
Εξι διαφορετικές επεμβάσεις εκτελούνται από το 2000 ταυτόχρονα στον Ιερό Βράχο: Στον Παρθενώνα ολοκληρώνεται η αποκατάσταση της βόρειας κιονοστοιχίας του. Στα Προπύλαια γίνεται αποκατάσταση των οροφών του κεντρικού κτιρίου (ολοκληρώθηκε ήδη η δυτική αίθουσα και εντός ολίγου τελειώνει και η ανατολική στοά). Ο Ναός Αθηνάς Νίκης, αφού πρώτα καθαιρέθηκε, εν συνεχεία αποκαταστάθηκε ενώ για την ολοκλήρωσή του αναμένεται η τοποθέτηση αντιγράφων της ιωνικής ζωφόρου από τεχνητό λίθο και η αναστήλωση μέρους του ανατολικού αετώματος, των γείσων και της σίμης του ναού με εκτεταμένες συμπληρώσεις από νέο μάρμαρο. Σε εξέλιξη βρίσκονται επίσης το έργο περισυλλογής, αναγνώρισης και ταξινόμησης των διάσπαρτων μελών τα οποία παλαιότερα βρίσκονταν σε όλο τον βράχο και, τέλος, η συστηματική τεκμηρίωση της κατάστασης στην οποία βρίσκονται τα περιμετρικά τείχη της Ακρόπολης.
Εικονική πραγματικότητα
Εγκαίνια… και με εικονική πραγματικότητα στο Νέο Μουσείο Ακροπόλεως. Η κινηματογραφική αίθουσα 40 θέσεων (Virtual Τheatre), την οποία είχε αναλάβει να οργανώσει η Υπηρεσία Συντήρησης Μνημείων Ακροπόλεως, είναι έτοιμη, όπως έτοιμες προς προβολή είναι και οι τρεις πρώτες ταινίες: «Η Ακρόπολη στην Αρχαιότητα», «Χτίζοντας έναν αρχαίο ναό» και «Η αναστήλωση του Ερεχθείου». Οι ταινίες θα προβάλλονται στερεοσκοπικά και οι θεατές θα μπορούν να βλέπουν μέσα από τρισδιάστατα γραφικά τα μνημεία της Ακρόπολης και τις αναστηλώσεις.
«Το γεγονός ότι ορισμένα μέρη της ζωφόρου του Παρθενώνα βρίσκονται σήμερα στη Βρετανία είναι ένα δείγμααλαζονείας ξεκάθαρο, όπως το μάρμαρο» γράφει η βραβευμένη με Νομπέλ Λογοτεχνίας νοτιοαφρικανή συγγραφέας Ναντίν Γκόρντιμερ στον πρόλογο του βιβλίου τού ΚρίστοφερΧίτσενς «Τhe Ρarthenon Μarbles: Τhe case for reunification» (ο τίτλος της ελληνικής έκδοσης: «Τα Ελγίνεια Μάρμαρα: Πρέπει να επιστραφούν στην Ελλάδα;») το οποίο, από το 1987 που πρωτοκυκλοφόρησε, υποστηρίζει με θέρμη την αναγκαιότητα επιστροφής στην Ελλάδα των Γλυπτών που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο.
Επ΄ ευκαιρία των επικείμενων εγκαινίων του Μουσείου της Ακρόπολης, η εφημερίδα «Corriere della Sera» προδημοσιεύει τον εν λόγω πρόλογο.
«Καθώς δεν της αρκούσε η κυριαρχίατης σε άλλες χώρες,η ΒρετανικήΑυτοκρατορία οικειοποιήθηκετην Τέχνη, η οποία περιλαμβάνειτο ήθος, την ιστορία, τη λατρευτικήμυθολογία και τις ρίζες ενός λαού» γράφει στη συνέχεια η Γκόρντιμερ και συνεχίζει: «Η αμφίβοληηθική της επιλογής από πλευράςενός εθνικού βρετανικού μουσείου,στην αυγή του 19ου αιώνα, να αποκτήσει την κληρονομιά μιας άλλης χώρας χωρίς να ρωτήσει με ποιον τρόπο και από ποιο χέρι κατέληξεστο εμπόριο, ήταν ξεκάθαραδικαιολογημένη, παρά τον αμφιλεγόμενοχαρακτήρα της, στο όνομα της ίδιας αυτοκρατορικής αλαζονείας. Αυτό όμως έγινε στο παρελθόν. Η επιστροφή τους σήμεραβασίζεται σε δεδομένα που υπερβαίνουν τα αυστηρώς νομικά: στην αποκατάσταση μιας αποικιοκρατικήςαδικίας, κεκαλυμμένης από μια απλή εμπορική συναλλαγή (σ.σ.: τα Γλυπτά αγοράστηκαν από τη βρετανική κυβέρνηση το 1816 και στη συνέχεια εκτέθηκαν στο Βρετανικό Μουσείο)».
Αρχικά, υποστηρίζει η Γκόρντιμερ, «οφείλουμε να σταματήσουμε να μιλάμε περί Ελγινείων Μαρμάρων.Τα Γλυπτά δεν ανήκουν και δεν ανήκαν ποτέ στον λόρδο Ελγιν. Δεν είναι αυτές οι ρίζες τους.Οπως καταδεικνύει ο Χίτσενς με σπουδή και πάθος,υπάρχουν τμήματα των Γλυπτών του Παρθενώνα τα οποία ο λόρδος Ελγιν, βρετανός πρέσβης στην Ελλάδα στη διάρκεια της ύστερηςοθωμανικής κυριαρχίας,αφαίρεσεαπευθείας από τη ζωφόρο του Παρθενώνα στην Ακρόπολη της Αθήνας. Δεδομένης της προέλευσήςτους, λοιπόν, μπορεί να υποστηριχθείμε βεβαιότητα ότι τα Γλυπτάανήκουν στην Ελλάδα. Ωστόσο,σεσχέση με ό,τι αντιπροσωπεύει η αρχαιοελληνική κουλτούρα, τα ιδανικά του ανθρωπισμού και της ομορφιάς της Τέχνης, μπορεί να υποστηριχθεί ότι η ζωφόρος του Παρθενώνα ανήκει στην πολιτιστικήκληρονομιά ολόκληρου του κόσμου,σεόλους εμάς που,έστω υποσυνείδητα,ανακαλούμε από εκεί κάτι από τη δική μας δημοκρατική αισθητική. Από μια τέτοια επιχειρηματολογίαπροκύπτει μια άλλη: πού πρέπει να εκτίθενται παρόμοιεςμορφές τέχνης οι οποίες ανήκουν σε ολόκληρη την ανθρωπότητα; Πού μπορεί η πλειονότητα εξ ημών να απολαύσει μια ματιά τόσο διαφωτιστική;».
Σε ρόλο ξεναγού οι μαθητές της πρώτης τάξης του 5ου Γυμνασίου Ηλιούπολης. Ξενάγησαν στην Ακρόπολη, χθες το πρωί, μαθητές του Ειδικού Γυμνασίου – Λυκείου Αθηνών. Και τα κατάφεραν και με το παραπάνω τα «πρωτάκια» του 5ου Γυμνασίου, μια και το είχαν πάρει πολύ ζεστά το θέμα, αφού για να ανταποκριθούν στα καθήκοντά τους είχαν προηγηθεί ώρες σκληρής μελέτης για πολλές μέρες!
«Τα παιδιά εργάστηκαν με μεράκι, δούλεψαν και εκτός διδακτικών ωρών. Είχαμε έρθει και εδώ στην Ακρόπολη για να κάνουν πρόβα», είπε στην «Ε» η φιλόλογος του 5ου Γυμνασίου Ιωάννα Καλαμαρά, τονίζοντας ότι «όταν τους το πρότεινα, δεν υπήρχε ούτε ένας μαθητής και από τα δύο τμήματα της πρώτης γυμνασίου που να μην ενθουσιάστηκε με την ιδέα, ούτε ένας που να μην ήθελε να συμμετάσχει, αν και ήξεραν ότι η συμμετοχή τους δεν επηρεάζει τη βαθμολογία τους στα μαθήματα».
Τα «πρωτάκια» του 5ου Γυμνασίου χρειάστηκε να διαβάσουν όλες τις πληροφορίες που διατίθενται για την Ακρόπολη στην ιστοσελίδα του υπουργείου Παιδείας, (μάλλον εννοεί του Υπουργείου Πολιτισμού) από όπου άντλησαν τα στοιχεία για την τετρασέλιδη παρουσίασή τους, η υπογραφή της οποίας ανήκει σε όλους τους μαθητές, αφού πρόκειται για ομαδική εργασία. Με οδηγό τους την παρουσίασή τους ξεναγούσαν τα παιδιά σε ό,τι σημαντικότερο έχει να επιδείξει η χώρα μας πολιτισμικά.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Μία ξεχωριστή έκθεση με τρισδιάστατες φωτογραφίες της Κίκας Παρδάκη παρουσιάζει ο Πολιτισμικός Οργανισμός του Δήμου Αθηναίων από 21 έως 30 Ιουνίου 2010 στην αίθουσα «Ιακωβίδη» του Πνευματικού Κέντρου.
Άρθρα (RSS)