Με αφορμή την πρόταση κατάργησης των Ελληνικών από την Ισπανική Εκπαίδευση.

Η γυναίκα που έμεινε γνωστή στην ιστορία η πρώτη προγραμματίστρια γεννήθηκε το 1815.  Hταν το μοναδικό παιδί που προέκυψε μετά από το σύντομο και θυελλώδη γάμο του εκκεντρικού ποιητή λόρδου Βύρωνα (Lord George Gordon Byron) με την Annabella Milbanke, η οποία λάτρευε τα μαθηματικά.

Φοβούμενη ότι η κόρη της θα κληρονομούσε την αλλοπρόσαλλη ιδιοσυγκρασία και τον κυκλοθυμικό χαρακτήρα του πατέρα της, η Annabella Milbanke μεγάλωσε την Ada με αυστηρή πειθαρχία και προσήλωση στις επιστήμες, τη λογική και φυσικά… τα μαθηματικά.
Από μικρό παιδί η Ada έδειξε να γοητεύεται από τις μηχανές. Σχεδίαζε ευφάνταστες βάρκες και ιπτάμενες μηχανές ατμού και μελετούσε προσεχτικά τα διαγράμματα των νέων εφευρέσεων της βιομηχανικής επανάστασης, που κατέκλυζαν τα επιστημονικά περιοδικά της εποχής.   Στην ηλικία των 19 ετών παντρεύτηκε έναν αριστοκράτη: τον William King. Όταν το 1838 εκείνος έγινε ο Κόμης του Lovelace, η σύζυγός του έγινε Κόμισσα: η Κόμισσα του Lovelace, τίτλος από τον οποίο προέκυψε και το όνομα με το οποίο έγινε γνωστή ευρέως.

Το ζευγάρι απέκτησε μαζί τρία παιδιά, όπως αναφέρεται στο βιβλίο με τίτλο «A Passion for Science: Stories of Discovery and Invention», αποσπάσματα του οποίου γύρω από τη βιογραφία της Lovelace δημοσιεύτηκαν στην ιστοσελίδα findingada.com.

Το 1833 η μέντορας της Ada, η επιστήμονας και πολυμαθής Mary Sommerville, τη σύστησε στον Charles Babbage, διάσημο καθηγητή μαθηματικών.   Οι δυο τους έγιναν στενοί φίλοι και η φιλία τους κράτησε πολλά χρόνια. Ο Babbage περιέγραφε την Ada ως «μια μάγισσα που έχει ρίξει το ξόρκι της στις αφηρημένες επιστήμες, τις οποίες έχει συλλάβει με τρόπο που λίγες αρσενικές διάνοιες θα μπορούσαν να έχουν πετύχει» ή πιο περιληπτικά ως «τη μάγισσα των αριθμών».

Η Lovelace έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα σχέδια του Babbage να κατασκευάσει μια εξαιρετικά πολύπλοκη συσκευή, την οποία αποκαλούσε «Αναλυτική Μηχανή», η οποία μπορεί να μην κατασκευάστηκε ποτέ, όμως η σχεδίασή της είχε όλα τα απαραίτητα στοιχεία ενός σύγχρονου υπολογιστή.

Το 1842 η Lovelace μετέφρασε ένα μικρό άρθρο του ιταλού μαθηματικού Luigi Menabrea, το οποίο περιέγραφε την Αναλυτική Μηχανή και το έστειλε στον Babbage, με τον οποίο είχε πυκνή αλληλογραφία. «Αυτός την ενθάρρυνε να γράψει παράλληλα με τη μετάφραση του άρθρου και τα δικά της σχόλια, πράγμα που και έκανε τριπλασιάζοντας την έκταση του άρθρου. Εκτός από τις προβλέψεις της ότι μια παρόμοια μηχανή στο εγγύς μέλλον θα μπορούσε όχι μόνο να επιλύει μαθηματικά προβλήματα, αλλά και να συνθέτει πολύπλοκη μουσική και να παράγει γραφικά, στο άρθρο περιέλαβε κι ένα “σχέδιο” σχετικά με το πώς η Αναλυτική Μηχανή θα μπορούσε να υπολογίζει αριθμούς Μπερνούλι (Bernoulli numbers). Αυτό ακριβώς το “σχέδιο” θεωρείται από τους ιστορικούς το πρώτο πρόγραμμα υπολογιστή. Το άρθρο δημοσιεύτηκε το 1843» .   Η εργασία της ήταν τόσο πλήρης και ολοκληρωμένη που η Lovelace θεωρείται ως η πρώτη προγραμματίστρια.

Η Ada Lovelace πέθανε από καρκίνο στην ηλικία των 36 ετών, λίγα χρόνια μετά τη δημοσίευση της εργασίας της «Sketch of the Analytical Engine, with Notes from the Translator».   Η Αναλυτική Μηχανή παρέμενε ένα όραμα, μέχρι που οι σημειώσεις της ενέπνευσαν τον Alan Turing –ο οποίος θεωρείται ως ο «πατέρας της επιστήμης των υπολογιστών»- να εργαστεί επάνω στους πρώτους σύγχρονους υπολογιστές τη δεκαετία του 1940.

Θέλουμε να πιστεύουμε πως δεν υπάρχει στις μέρες μας Έλληνας, μήτε Ελληνόπουλο που να μην γνωρίζει την σημασία της Επανάστασης του ΄21. Αλλοίμονο! Παρόλα αυτά αν googl-άρετε τις λέξεις: «Καραϊσκάκη» και «21» μόνο στο πρώτο λήμμα έρχεται ο γνωστός ήρωας Γεώργιος Καραϊσκάκης. Ακολουθούν πληροφορίες για το γνωστό γήπεδο!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Στον δε αριθμό «21» οπαδοί γνωστής ποδοσφαιρικής ομάδας!!!!!!!!!!!!!!

Πώς να προστατευτείτε λοιπόν, εσείς οι νέες γενιές, τα μικρά παιδιά, που δεν έχετε ιστορικές μνήμες από την πρόσφατη Ιστορία της Ελλάδας; Πόσο μάλλον από την προγενέστερη…

Η αλήθεια είναι ότι δεν είχαμε σκοπό να μιλήσουμε εμείς οι υπεύθυνες καθηγήτριες αυτής της γιορτής. Συμμεριζόμαστε την  άποψη ότι οι σχολικές γιορτές πρέπει να γίνονται από τους μαθητές.  Όμως τις δύσκολες αυτές μέρες δεν θα ήταν έντιμο να μην συνδέσουμε την μεγάλη γιορτή της Ελευθερίας και του Ευαγγελισμού (της Καλής Είδησης) με τον μεγάλο αγώνα που δίνει σήμερα η Ελλάδα για να ξεπεράσει μια οικονομική κρίση, που φαίνεται να είναι παγκόσμια,  μα περισσότερο μια κρίση ήθους και αξιών.

Αυτό που μας στεναχωρεί όμως περισσότερο είναι ότι η δική μας η γενιά, η γενιά που κληρονόμησε έναν καλύτερο κόσμο από τους γονείς και τους δασκάλους της, παραδίνουμε σε σας μια κοινωνία της αφθονίας. Μια αφθονία όμως που στο βάθος της έκρυβε  μεγάλες πληγές. Και οι πληγές αυτές άρχισαν πια να αιμορραγούν και να κακοφορμίζουν. Κάπου κι εμείς παρασυρθήκαμε από την επιφανειακή ευμάρεια, την ξαφνική καλοπέραση  και δεν μεταφράσαμε καλά τα σημεία των καιρών. Ακολουθήσαμε τον σωρό. Τον όχλο. Το εύκολο. Δεν διορθώσαμε όσο έπρεπε τα κουσούρια της ελληνικής φυλής.

Δεν ήταν όμως αυτές οι προθέσεις μας. Κάθε άλλο! Ποιος γονιός, ποιος δάσκαλος θέλει τα παιδιά του να μη ζουν καλά; Να μη ζουν ελεύθερα;;;

Γιατί παιδιά, στις μέρες μας η «σκλαβιά και η φοβέρα» δεν υπάρχει μόνο σε εμπόλεμες καταστάσεις. Με καριοφίλια και γιαταγάνια, με όλμους και ρουκέτες. Υπάρχει ο οικονομικός πόλεμος, τα πολιτικά παιχνίδια που ραγίζουν τις οικονομίες των λαών και τους οδηγούν στην εξαθλίωση. Πώς;

Κοιτάξτε γύρο σας. Παρατηρείστε πώς τα ασήμαντα πράγματα παρουσιάζονται ως επιτεύγματα… Πώς απαξιώνεται ο ρόλος της οικογένειας, της φιλίας, της συνεργασίας. Πώς εκχυδαϊζεται ο έρωτας. Πώς η κάθε είδους βία έχει μπεί στη ζωή μας…  Πώς οι εκδηλώσεις χαράς και πόνου θυμίζουν …γηπεδικές κραυγές…

Πώς τα μέσα και πολλοί «καλοθελητές» κάνουν το ανούσιο, το άχρηστο ουσιαστικό και το σημαντικό ασήμαντο; Πώς κάνουν τον ανθρώπινο πόνο προϊόν τηλεθέασης, πως αγνοούν το πολιτισμό…

Πώς εργάζονται ευσυνείδητα όλα τα χρόνια για τη δημιουργία ενός ασήμαντου σχολείου. Πώς σας περνούν μηνύματα ότι η ζωή    είναι πολύ καλύτερη χωρίς σχολείο.  Πώς απαξιώνεται ο δάσκαλος στα μάτια των μαθητών και των οικογενειών τους…

Γιατί; Γιατί ο αμόρφωτος άνθρωπος γίνεται ένας καταπληκτικός δούλος. Αντί λοιπόν να διορθώσει η κοινωνία τα κακώς κείμενα, είναι πολύ πιο εύκολο να τα απαξιώσει και να οδηγήσει τους νέους στην πνευματική σκλαβιά. Για να  ακολουθήσει η κόλαση της οικονομικής δουλείας.

Χωρίς αρχές, η ζωή σας αύριο θα είναι µια κόλαση. Χωρίς όνειρα και στόχους, θα χρειαστείτε υποκατάστατα, θα καταφύγετε πιθανόν σ` επιλογές που θα σας ντροπιάσουν, θα γεµίσουν τη ζωή σας  πλήξη. Και η πλήξη είναι η αρχή πολλών κακών.

Σκεφτείτε το παράδειγµα του Μακρυγιάννη, που έφτασε αγράµµατος µέχρι τα πενήντα του σχεδόν, για να καταλάßει τότε, πως η µόρφωση, η καλλιέργεια, ήταν το όπλο που έλειπε απ’ την προσωπική του θήκη. Και κάθισε µε πολλή δυσκολία και χωρίς δάσκαλο κι έµαθε πέντε κολλυßογράµµατα, για να µας πει την ιστορία της ζωής του, την ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης.

Η αγάπη γα τον τόπο του, η λατρεία για την πατρίδα του, ήταν αυτό που χαρακτήριζε τη ζωή του Νικήτα Σταµατελόπουλου, του γνωστού Νικηταρά.

Αγωνίστηκε στη διάρκεια της επανάστασης, συνέßαλε στην απελευθέρωση της πατρίδας του κι έπειτα φυλακίστηκε, για να χαθεί σ` ένα στενοσόκακο του Πειραιά, σχεδόν τυφλωµένος, πάµπτωχος κι εγκαταλειµµένος απ` όλους.

Δε ζήτησε τίποτε από την ελεύθερη Ελλάδα. Κι όταν οι γύρω του τον παρακινούσαν ν` απαιτήσει από την κυßέρνηση µια πλούσια σύνταξη, απαντούσε πως η πατρίδα τον αµείßει πολύ καλά, λέγοντας ψέµατα, από αξιοπρέπεια.

Αλήθεια… Αναζητείστε αξιοπρεπείς ανθρώπους σήμερα…

Η ελληνική Μυθολογία μιλά για τον δρόμο της Αρετής και της Κακίας. Φυσικά και ο δρόμο της Αρετής είναι ο πιο δύσκολος… Και εμείς έχουμε μάθει να  προτιμάμε τα εύκολα… Το κακό είναι ότι έχουμε μάθει και σας. Και τώρα καλείστε να αντιμετωπίσετε τα δύσκολα, μάλλον.. άοπλοι.

Πιστεύω πως η γενιά μου σας οφείλει ένα τεράστιο συγνώμη.  Αλλά τώρα δεν έχει σημασία να αναζητήσουμε το «ποιος έφταιξε». Χάνουμε χρόνο. Σημασία έχει να κοιτάξουμε πού θέλουμε να πάμε.  Πώς θέλουμε να ζήσουμε. Αλλοιώς θα πάμε εκεί που κοιτάμε, και θα ζήσουμε όπως – όπως…

Ζωή χωρίς ήθος, αξίες και αξιοπρέπεια είναι ζωή μοναχική. Και μια ζωή στη μοναξιά, χωρίς φίλους, συντρόφους και παιδιά δεν αντέχεται.

Ανοίξτε λοιπόν τα μάτια της ψυχής σας. Μην αφήσετε τη ζωή σας να μαραζώσει χαμένη στα ηλεκτρονικά επιτεύγματα, να ξεψυχά από την τηλεοπτική ανία, να μουχλιάζει από το κυνήγι της ευκολίας. Απαλλαγείτε από τις κακοδαιμονίες της φυλής μας. Όσο ακόμα είναι καιρός.

Η κάθε εποχή είναι οι νέοι της. Αυτοί θα οδηγήσουν με επιτυχία τη γενιά τους και τον τόπο σε καλύτερες μέρες. Πιο φωτεινές.

Δεν είσαστε μόνοι, όμως.  Εμείς θα βάλουμε πλάτη, θα είμαστε δίπλα σας γιατί ξέρουμε ότι η νιότη και η ελπίδα είναι ο συνδιασμός που θα τα καταφέρει.

«

Επετειακόν

Ένα   animation για εκείνους  που με τον επαναστατικό νού τους, άλλαξαν τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε, κατανοούμε τα Μαθηματικά.   Τα Μαθηματικά δεν είναι μόνον στεγνοί υπολογισμοί μεταξύ αριθμών, αλλά ο τρόπος με τον οποίο κατανοούμε και ελέγχουμε την πραγματικότητα. Ο κόσμος γύρο μας!   Η Αρχαία Σκέψη ακόμη βοηθά τους μηχανικούς, τους επιστήμονες, τους οικονομολόγους, τους αρχιτέκτονες να κατακτήσουν ακόμη μια αλήθεια για τον κόσμο μας.

Η γοητεία που ασκούν τα μαθηματικά στον ανθρώπινο εγκέφαλο επιβεβαιώνεται μέσω μίας νέας βρετανικής επιστημονικής έρευνας σύμφωνα με την οποία όσοι θεωρούν πραγματικά όμορφες τις εξισώσεις, τις βλέπουν σαν αυθεντικά έργα τέχνης. Η νέα μελέτη ενισχύει τη θεωρία ότι υπάρχει μια ενιαία νευροβιολογική βάση για την ομορφιά και την αισθητική αντίληψη του ωραίου.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Σεμίρ Ζέκι του Εργαστηρίου Νευροβιολογίας Wellcome του University College του Λονδίνου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Frontiers in Human Neuroscience» (Σύνορα στην Ανθρώπινη Νευροεπιστήμη), σύμφωνα με το BBC, χρησιμοποίησαν την τεχνική της λειτουργικής μαγνητικής απεικόνισης (fMRI) για να μελετήσουν την εγκεφαλική δραστηριότητα 15 εθελοντών μαθηματικών, την ώρα που αυτοί καλούνταν να δουν 60 μαθηματικές εξισώσεις και να τις αξιολογήσουν ως όμορφες, άσχημες ή ουδέτερες.

Η μελέτη έδειξε ότι η εμπειρία του «μαθηματικά ωραίου» καταγράφεται στην ίδια συναισθηματική περιοχή του εγκεφάλου (στον μέσο κογχομετωπιαίο φλοιό), όπου αποτυπώνεται και γίνεται η επεξεργασία του «ωραίου» στην μουσική ή τη ζωγραφική.

«Σε πολλούς από εμάς οι μαθηματικές εξισώσεις φαίνονται ξερές και ακατανόητες, όμως για έναν μαθηματικό μια εξίσωση μπορεί να ενσωματώνει την πεμπτουσία της ομορφιάς. Η ομορφιά μιας εξίσωσης μπορεί να προέρχεται από την απλότητά της, τη συμμετρία της, την κομψότητά της ή την έκφραση μιας αναλλοίωτης αλήθειας. Για τον Πλάτωνα, η αφηρημένη ποιότητα των μαθηματικών εξέφραζε το αποκορύφωμα της ομορφιάς», δήλωσε ο Σεμίρ Ζέκι.

Το πείραμα έδειξε ότι οι εξισώσεις που συστηματικά γεννούν την πιο έντονη αισθητική απόλαυση, είναι η ταυτότητα του Όιλερ, το Πυθαγόρειο θεώρημα και οι εξισώσεις Κοσί-Ρίμαν.

Πηγή

Το Ευπαλίνειο όρυγμα είναι μια σήραγγα  μήκους 1036 μέτρων κοντά στο Πυθαγόρειο της Σάμου, η οποία κατασκευάστηκε κατά τον 6ο αι. π.Χ, για να χρησιμεύσει σαν υδραγωγείο. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του ήταν ότι ανοίχθηκε ταυτόχρονα και από τις δυο πλευρές του βουνού: το όρυγμα αυτό ήταν αμφίστομον όπως το χαρακτήρισε ο Ηρόδοτος (η μοναδική πηγή που έχουμε για το Ευπαλίνιο όρυγμα), χάρις στον οποίον έγινε γνωστό. Οι δυο σήραγγες συναντήθηκαν περίπου στο μέσον με αξιοθαύμαστη ακρίβεια, κάτι που ήταν σημαντικό επίτευγμα για τα τεχνολογικά δεδομένα της εποχής. Ένα μέρος του ορύγματος είναι σήμερα επισκέψιμο.

Το άνοιγμα της σήραγγας είναι περίπου 1.80×1.80 μ. και το μήκος της 1036 μέτρα. Μερικά μέτρα κάτω από την κύρια σήραγγα έχει σκαφτεί μια μικρότερη, από την οποία περνούσε το νερό.

Εκτιμάται ότι ο σκοπός του ορύγματος ήταν όχι μόνο να μεταφερθεί νερό από την πηγή πίσω από το βουνό προς στην πρωτεύουσα της Σάμου (το σημερινό Πυθαγόρειο), αλλά αυτό να γίνει με τρόπο που δεν ήταν ανιχνεύσιμος από επιδρομείς, οι οποίοι θα μπορούσαν εύκολα, αν έβλεπαν τον επιφανειακό αγωγό, να τον καταστρέψουν και να στερήσουν την πόλη από τον βασικότερο πόρο της. Από το όρυγμα λοιπόν το νερό οδηγούνταν μέσα από το τείχος της πόλης.

Ο λόγος για τον οποίο υπάρχουν δυο παράλληλες σήραγγες, είναι ότι κατά το χρόνο σχεδιασμού και υλοποίησης του έργου η πηγή βρισκόταν σε ορισμένο ύψος (υψηλότερο από το επίπεδο της στοάς), αλλά μετά την κατασκευή της κύριας στοάς, η πηγή άρχισε να αναβλύζει χαμηλότερα, συνεπώς δε μπορούσε πλέον με φυσική ροή να οδηγηθεί στη στοά αυτή. Για το λόγο αυτό έγινε αναγκαία η διάνοιξη μιας βοηθητικής, μικρότερης σήραγγας, σε χαμηλότερο επίπεδο. Η μικρότερη σήραγγα διανοίχτηκε μέσα από την κύρια στοά, με τη βοήθεια κάθετων ορυγμάτων.

Το Ευπαλίνειο όρυγμα είναι μια σήραγγα  μήκους 1036 μέτρων κοντά στο Πυθαγόρειο της Σάμου, η οποία κατασκευάστηκε κατά τον 6ο αι. π.Χ, για να χρησιμεύσει σαν υδραγωγείο. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του ήταν ότι ανοίχθηκε ταυτόχρονα και από τις δυο πλευρές του βουνού: το όρυγμα αυτό ήταν αμφίστομον όπως το χαρακτήρισε ο Ηρόδοτος (η μοναδική πηγή που έχουμε για το Ευπαλίνιο όρυγμα), χάρις στον οποίον έγινε γνωστό. Οι δυο σήραγγες συναντήθηκαν περίπου στο μέσον με αξιοθαύμαστη ακρίβεια, κάτι που ήταν σημαντικό επίτευγμα για τα τεχνολογικά δεδομένα της εποχής. Ένα μέρος του ορύγματος είναι σήμερα επισκέψιμο.

Το άνοιγμα της σήραγγας είναι περίπου 1.80×1.80 μ. και το μήκος της 1036 μέτρα. Μερικά μέτρα κάτω από την κύρια σήραγγα έχει σκαφτεί μια μικρότερη, από την οποία περνούσε το νερό.

Εκτιμάται ότι ο σκοπός του ορύγματος ήταν όχι μόνο να μεταφερθεί νερό από την πηγή πίσω από το βουνό προς στην πρωτεύουσα της Σάμου (το σημερινό Πυθαγόρειο), αλλά αυτό να γίνει με τρόπο που δεν ήταν ανιχνεύσιμος από επιδρομείς, οι οποίοι θα μπορούσαν εύκολα, αν έβλεπαν τον επιφανειακό αγωγό, να τον καταστρέψουν και να στερήσουν την πόλη από τον βασικότερο πόρο της. Από το όρυγμα λοιπόν το νερό οδηγούνταν μέσα από το τείχος της πόλης.

Ο λόγος για τον οποίο υπάρχουν δυο παράλληλες σήραγγες, είναι ότι κατά το χρόνο σχεδιασμού και υλοποίησης του έργου η πηγή βρισκόταν σε ορισμένο ύψος (υψηλότερο από το επίπεδο της στοάς), αλλά μετά την κατασκευή της κύριας στοάς, η πηγή άρχισε να αναβλύζει χαμηλότερα, συνεπώς δε μπορούσε πλέον με φυσική ροή να οδηγηθεί στη στοά αυτή. Για το λόγο αυτό έγινε αναγκαία η διάνοιξη μιας βοηθητικής, μικρότερης σήραγγας, σε χαμηλότερο επίπεδο. Η μικρότερη σήραγγα διανοίχτηκε μέσα από την κύρια στοά, με τη βοήθεια κάθετων ορυγμάτων.

Μια επίσκεψη από την Ελλάδα στο Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι ή στο Γκούγκενχαϊμ της Νέας Υόρκης απαιτεί, εκτός από το πολύωρο ταξίδι, αρκετές ώρες περπάτημα, ορθοστασία, αναμονή σε ουρές για να δεις μια έκθεση, και δυσκολία, λόγω του πλήθους, να σταθείς αρκετή ώρα μπροστά από έναν πίνακα ζωγραφικής. Σε λίγο καιρό θα μπορούμε να … παρακάμπτουμε όλη αυτή την ταλαιπωρία και να απολαμβάνουμε από το σπίτι μας σπουδαία έργα τέχνης που βρίσκονται στα σημαντικότερα μουσεία του κόσμου.

«Φανταστείτε ότι θα μπορείτε να επισκεφθείτε το Μουσείο του Λούβρου και το Γκούγκενχαϊμ την ίδια μέρα», λένε, στην ανακοίνωσή τους, οι υπεύθυνοι της ψηφιακής βιβλιοθήκης για τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, Europeana. Η νέα εφαρμογή, η οποία βρίσκεται στο στάδιο της ολοκλήρωσης, θα επιτρέπει μέσα από την ιστοσελίδα της Europeana, με τη χρήση ειδικού εξοπλισμού και την ψηφιακή αναπαράσταση ενός χώρου, την περιήγηση στα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου. Οι χρήστες θα έχουν, επίσης, τη δυνατότητα να δημιουργούν στο σπίτι τους το προσωπικό τους μουσείο, συγκεντρώνοντας σε δικό τους ψηφιακό χώρο τα αγαπημένα τους έργα τέχνης, τα οποία θα μπορούν να μοιράζονται με όσους θέλουν.

Με ποιο τρόπο θα είναι εφικτή η περιήγηση στα μουσεία; Με τη χρήση μιας ειδικής συσκευής (οθόνες-γυαλιά) που θα τοποθετούν οι θεατές μπροστά από τα μάτια τους. Οι «εικονικές» επισκέψεις θα είναι απαλλαγμένες από φυσικούς περιορισμούς, όπως τον χρόνο, την απόσταση και τη βαρύτητα του πραγματικού κόσμου. Τέλος, τα ειδικά γυαλιά της εφαρμογής, θα είναι εξοπλισμένα με αισθητήρες, ώστε το ψηφιακό περιβάλλον να συγχρονίζεται με τις κινήσεις του κεφαλιού του χρήστη.

Πηγή: Europeana