Terra Computerata

Για να γλυκάνει η πρώτη μέρα στο σχολείο των μικρών Γερμανών μαθητών συνηθίζεται να τους χαρίζουν ένα χάρτινο χωνάκι γεμάτο με γλυκά και εντυπωσιακά στυλό ή μολύβια. Ωστόσο οι μικροί μαθητές της Έσσης όταν άνοιξαν τα χωνάκια τους βρήκαν στυλό με ερωτικές σκηνές…

Οι μαθητές της πρώτης τάξης του δημοτικού του σχολείου Adolf Reichwein στην Έσση της βορειοδυτικής Γερμανίας παρέλαβαν τα χωνάκια τους από μέλη του Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος.

Εξαγριωμένοι οι γονείς όταν ανακάλυψαν τα στυλό στα χέρια των εξάχρονων με τις ερωτικές φωτογραφίες γυναικών ενημέρωσαν τον διευθυντή του σχολείου.

Σε ανακοίνωση τύπου το Γερμανικό Κομμουνιστικό Κόμμα αναφέρει ότι αγόρασε τα στυλό από ένα κατάστημα προσφορών, το οποίο διαφήμιζε ότι τα στυλό φωτίζουν μόλις πατηθεί το κουμπί γραφής.

«Το Γερμανικό Κομμουνιστικό Κόμμα λυπάται βαθύτατα για αυτό που συνέβη και αισθάνεται αγανάκτηση, καθώς βρίσκεται στα όρια της πορνογραφίας και μπορεί οποιοσδήποτε να τα αγοράσει από κανονικά καταστήματα» αναφέρεται στην ανακοίνωση Τύπου, στην οποία προστίθεται ότι οι δικηγόροι του κόμματος εξετάζουν το ενδεχόμενο να κατατεθεί μήνυση σε βάρος των προμηθευτών.

Το κόμμα προσφέρθηκε να ανταλλάξει τα στυλό με κάτι περισσότερο κατάλληλο για τους μικρούς μαθητές…

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ/Reuters

Μα σύντροφοι είναι πράγματα αυτά; να υποκύψετε στις καπιταλιστικές σειρήνες των προσφορών;

Η γνώµη…
… ενός αναγνώστη δεν είναι λίγες οι φορές που µπορεί να αξίζει όσο οι γνώµες δεκάδων εµβριθών αναλυτών. Αυτό ακριβώς συνέβη µε έναν αναγνώστη που έγραψε στους «Τάιµς της Νέας Υόρκης» για τις τύχες των εργαζοµένων στην Ευρώπη.

«Ζω…
… και εργάζοµαι στη Γερµανία» άρχιζε το σχόλιο του αναγνώστη. «Πριν από δέκα χρόνια, η γερµανική κυβέρνηση εγκατέλειψε το σταθερό µάρκο της και υιοθέτησε το ευρώ χωρίς να επιτρέψει κανέναν δηµόσιο διάλογο. Οι σκεπτικιστές, µερικοί από τους οποίους ήταν εξέχοντες οικονοµολόγοι, στιγµατίστηκαν και έγιναν στόχος χλεύης και εµπαιγµών, καθώς κανείς δεν ήθελε να ακούσει τις νόµιµες ανησυχίες τους.

Ετσι, η µακραίωνη προσπάθεια για την ανασύσταση της Αγίας Ρωµαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερµανικού Εθνους επιτεύχθηκε χωρίς την παραµικρή συµβολή της κοινής γνώµης. Σε όσες χώρες ο κυρίαρχος λαός εξέφραζε την αντίθεσή του (όπως στην Ιρλανδία), η ψήφος του ακυρωνόταν. Αυτή η απώλεια της λαϊκής κυριαρχίας ήταν η ίδια παντού. Η γερµανική κυβέρνηση είπε στους γερµανούς πολίτες πως έπρεπε να πιστέψουν στο ευρώ και πως όλα θα πήγαιναν το ίδιο καλά όπως και πρώτα. Θα ήταν, τους έλεγε, όπως και το µάρκο, µε µόνη διαφορά πως θα το χρησιµοποιούσαν όλοι. Μετά την εισαγωγή του ευρώ, τα ηµεροµίσθια των γερµανών εργαζοµένων έπεσαν, οι τιµές των προϊόντων ανέβηκαν, οι φόροι αυξήθηκαν, οι γερµανικές πόλεις περιέπεσαν σε παρακµή και οι άνθρωποι εξαναγκάστηκαν να εργάζονται µέχρι τα εξήντα επτά τους χρόνια για να πάρουν µια σύνταξη. Τα επιχειρηµατικά κέρδη εκτινάχτηκαν στα ύψη, επειδή µε το κοινό νόµισµα διευκολύνθηκαν οι διεθνείς συναλλαγές και η αναζήτηση φθηνών εργατικών χεριών. Οι γερµανοί ηγέτες είπαν στους πολίτες τους πως έπρεπε να αποδεχτούν αυτές τις αλλαγές, επειδή ήταν αναγκαίες για να παραµείνει η γερµανική οικονοµία ανταγωνιστική µέσα στο νέο διεθνές περιβάλλον».

Οι γερµανοί…
…εργαζόµενοι ήταν λοιπόν οι πρώτοι που κλήθηκαν να πληρώσουν το κόστος αυτών των αλλαγών. Γι’ αυτό σήµερα αντιδρούν αρνητικά στα σχέδια διάσωσης των περιφερειακών χωρών της ευρωζώνης. Και γι’ αυτό καταψήφισαν την καγκελάριο Μέρκελ. Ξέρουν πως αν κάτι πάει στραβά, πάλι αυτοί θα πληρώσουν το κόστος. Και πως αν όλα πάνε καλά, πάλι τα κέρδη από τα δάνεια και τους τόκους θα πάνε σε τσέπες που δεν είναι δικές τους. Μια αυτοκτονία…
… δεν είναι πάντα δίχως νόηµα. Το ίδιο ισχύει και για την πολιτική αυτοκτονία. Η εκλογική συντριβή της Μέρκελ ήταν αποτέλεσµα της θυσίας της για την ανασύσταση µιας οικονοµικής Αγίας Ρωµαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερµανικού Εθνους. Τα θεµέλιά της τέθηκαν πριν από µία δεκαετία, όταν η Γερµανία δέχτηκε να εγκαταλείψει το ισχυρό µάρκο της προκειµένου να καθυποτάξει τις περιφερειακές χώρες της ευρωζώνης σε µια ενιαία γερµανική αγορά. Και αν στον βωµό αυτού του συστήµατος θυσιάστηκαν πρώτοι οι γερµανοί εργαζόµενοι, εύκολα µπορούµε να καταλάβουµε γιατί στο πλαίσιο αυτού του συστήµατος οι εργαζόµενοι των περιφερειακών ευρωπαϊκών χωρών δεν έχουν καµία ελπίδα.

Το σκίτσο είναι του Στάθη από την Ελευθεροτυπία

Δρόμοι στα Νέα

Για πρώτη φορά…
… από τότε που ο Χίτλερ έβαλε φωτιά στην Ευρώπη, ο γερμανικός στρατός ξαναβγαίνει από τους στρατώνες του για μεγάλες επιχειρήσεις- αυτήν τη φορά στο Αφγανιστάν. Χρησιμοποιεί μάλιστα (στην εξελιγμένη του μορφή) το πυροβόλο Μέρσερ-18, ένα από τα βασικά όπλα που είχε χρησιμοποιήσει η χιτλερική Βέρμαχτ σε όλα τα μέτωπα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Τα Νέα

Από την ημέρα που θεσμοθετήθηκε το σχολείο καλούνται οι δάσκαλοι να αξιολογούν τους μαθητές ανάλογα με τις επιδόσεις τους και την διαγωγή τους. Εδώ και μερικά χρόνια στη Γερμανία είναι εφικτό και το αντίστροφο.
Στην διαδικτυακή πλατφόρμα spickmich.de οι μαθητές έχουν τη δυνατότητα να αξιολογήσουν τους καθηγητές τους βάσει συγκεκριμένων κριτηρίων και να τους βαθμολογήσουν. Σε πολλούς από αυτούς δεν άρεσε καθόλου η εξέλιξη αυτή και προσέφυγαν στην δικαιοσύνη, η οποία όμως δεν τους δικαίωσε.

«Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών από τους μαθητές τους δεν συνιστά προσβολή της προσωπικότητάς των πρώτων, ακόμη και όταν αυτή η αξιολόγηση είναι ανώνυμη». Αρκεί τα σχόλια των μαθητών να μην είναι υβριστικά. Στην απόφαση αυτή κατέληξε το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της Γερμανίας, στο οποίο είχε προσφύγει μία εκπαιδευτικός, με την αιτιολογία ότι η αξιολόγηση της από τους μαθητές στο διαδυκτιακό φόρουμ spickmich.de συνιστά παραβίαση του δικαιώματος της προσωπικότητάς της.

Διευθυντής σχολείου απείλησε με αποβολή μαθητές

Περίπου ένα εκατομμύριο μαθητές είναι στη Γερμανία χρήστες της πλατφόρμας spickmich.de. Η αξιολόγηση και βαθμολόγηση των ικανοτήτων των καθηγητών τους συνιστά έκφανση του δικαιώματος της ελευθερίας της έκφρασης, εκτιμά το Ανώτατο Δικαστήριο στην αιτιολόγησή της απόφασης. Εάν το δικαίωμα αυτό ασκείται με υπευθυνότητα και χωρίς ακρότητες, τότε η ελευθερία της επικοινωνίας έχει μεγαλύτερο ειδικό βάρος από το αφηρημένο δικαίωμα της προσωπικότητας, αναφέρεται στο κείμενο της απόφασης. Ακόμη και το γεγονός ότι οι μαθητές εκφράζουν ανώνυμα κριτικές παρατηρήσεις και σχόλια για τους δασκάλους τους δεν θεωρείται επιλήψιμο. Το γιατί είναι προφανές και το εξέφρασε ένας από τους διαχειριστές του φόρουμ, ο Μάνουελ Βάισμπροντ: «Έχουμε το παράδειγμα από την Βάδη Βυρτεμβέργη, όπου ο διευθυντής ενός σχολείου έψαξε και βρήκε ποιοι μαθητές έχουν εγγραφεί στο spickmich.de και τους κάλεσε στο γραφείο. Εκεί τους απείλησε ότι εάν δεν ξεγραφτούν από το φόρουμ θα τους διώξει από το σχολείο».

Κριτήριο αξιολόγησης και το χιούμορ

Είναι πολλοί οι εκπαιδευτικοί που αισθάνονται εκτεθειμένοι από τις δημόσιες αξιολογήσεις των ικανοτήτων τους. Τα σημαντικότερα κριτήρια βάσει των οποίων βαθμολογούνται οι δάσκαλοι είναι η γνωστική δεινότητα αναφορικά με το αντικείμενο που διδάσκουν, η καλή προετοιμασία, το χιούμορ αλλά και η δημοτικότητα τους στους μαθητές.

Bernd Wolf/Σταμάτης Ασημένιος

Υπεύθ. Σύνταξης: Γιώργος Παππάς

Διαβάστε όλο το άρθρο στη DW-World.de