Η εισβολή στην καθημερινότητά μας διαφόρων προϊόντων της σύγχρονης τεχνολογίας είναι δεδομένη και λέγεται συχνά ότι η χρήση κινητών τηλεφώνων και υπολογιστών, το σερφάρισμα στο Ιnternet, τα βιντεογκέιμ, κτλ.,έχουν πάρει για πολλούς ανθρώπους τη μορφή εξάρτησης. Διεθνής ομάδα ειδικών πραγματοποίησε έρευνα σε πολλές χώρες που αποδεικνύει αυτή την εκτίμηση και με επιστημονικό τρόπο.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αν σε κάποιον άνθρωπο απαγορευτεί η χρήση του κινητού τηλεφώνου, του υπολογιστή, της τηλεόρασης, του ραδιοφώνου, καθώς και άλλων συσκευών και υπηρεσιών της σύγχρονης τεχνολογίας, θα αρχίσει να εμφανίζει συμπτώματα παρόμοια με εκείνα που εμφανίζουν όσοι προσπαθούν να σταματήσουν συνήθειες που προκαλούν εξάρτηση, όπως το κάπνισμα ή ακόμη και τα ναρκωτικά.
Η έρευνα έγινε σε χώρες όπως οι ΗΠΑ και η Μ. Βρετανία με τους ερευνητές να ζητούν από φοιτητές 12 πανεπιστημίων να μη χρησιμοποιήσουν για 24 ώρες τα κινητά τους τηλέφωνα, τους υπολογιστές τους και τα ipods, να μη στείλουν e-mails, να μη σερφάρουν στο Ιnternet, να μην παρακολουθήσουν τηλεόραση, να μην ακούσουν ραδιόφωνο και γενικά να μείνουν μακριά από ηλεκτρονικές συσκευές. Τους επιτράπηκε ωστόσο να χρησιμοποιούν «σταθερά» τηλέφωνα και να διαβάζουν βιβλία.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτές οι λίγες ώρες μακριά από τη χρήση των σύγχρονων τεχνολογικών υπηρεσιών ήταν αρκετές για να οδηγήσουν στην εμφάνιση στερητικών συμπτωμάτων παρόμοιων με εκείνων που παρουσιάζουν όσοι προσπαθούν να σταματήσουν τη χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών. Ορισμένοι ανέφεραν ότι έπειτα από λίγες ώρες μακριά από τα τηλέφω να και τους υπολογιστές τους είχαν αρχίσει να νιώθουν όπως οι χρήστες ναρκωτικών που αποφασίζουν να διακόψουν απότομα («μαχαίρι») τη συνήθειά τους. Αλλοι ανέφεραν ότι άρχισαν να νιώθουν όπως νιώθει κάποιος που ξεκινά μια δίαιτα. Οι ειδικοί μάλιστα έδωσαν ήδη όνομα σε αυτή την κατάσταση βαφτίζοντάς τη ως «διαταραχή στέρησης πληροφορίας».
Οι τεχνολογικές τους εμμονές είναι επιβλαβείς για τα παιδιά τους, που αισθάνονται ψυχικό πόνο.
Οι περισσότερες ανησυχίες σχετικά με τις αρνητικές επιπτώσεις των κινητών τηλεφώνων και των προγραμμάτων κοινωνικής δικτύωσης τύπου Twitter αφορούν τα παιδιά που χρησιμοποιούν τις τεχνολογικές αυτές καινοτομίες. Η χρήση τέτοιων μέσων από τους γονείς, όμως, και η επίπτωση της χρήσης αυτής στα παιδιά τους έχει αρχίσει και αυτή να απασχολεί τους ειδικούς.Η παιδοψυχολόγος Τζάνις Ιμ παρακολούθησε πρόσφατα σκηνή σε εμπορικό κέντρο: «Αγοράκι 2 ετών προσπαθούσε για ώρα να τραβήξει την προσοχή της μητέρας του που ασχολούνταν με το κινητό της. Αφού απέτυχε να τραβήξει την προσοχή της με τις εκκλήσεις του, το παιδάκι απελπίστηκε και της δάγκωσε το πόδι». Η Σέρι Ταρκλ, επικεφαλής ερευνητικού ινστιτούτου στο Πανεπιστήμιο ΜΙΤ της Μασαχουσέτης μελέτησε πώς η χρήση τεχνολογικών μέσων από τους γονείς επηρεάζει τα παιδιά και τους εφήβους. Υστερα από πέντε χρόνια και 300 συνεντεύξεις, η δρ Ταρκλ διαπίστωσε ότι συναισθήματα ψυχικού πόνου, ζήλιας και ανταγωνιστικότητας είναι ευρέως διαδεδομένα στα παιδιά αυτά.
«Ολα τα παιδιά στην έρευνά μου χρησιμοποίησαν τρία παραδείγματα στιγμών, κατά τις οποίες νιώθουν πόνο χωρίς να θέλουν να τον εκδηλώσουν όταν κάποιος γονιός τους ασχολείται με το ηλεκτρονικό του μηχάνημα και όχι με το παιδί του: κατά τη διάρκεια γευμάτων, όταν παραλαμβάνουν τα παιδιά από το σχολείο και κατά τη διάρκεια αθλητικών εκδηλώσεων» λέει η δρ Ταρκλ, που υπογραμμίζει ότι αντιλαμβάνεται την πίεση που υφίστανται οι γονείς από την εργασία τους για να είναι διαρκώς διαθέσιμοι, αν και υποστηρίζει ότι κάποια άλλη δύναμη είναι αυτή που τους υποχρεώνει να ελέγχουν συνέχεια την οθόνη της συσκευής τους.
«Η εμμονή των ανθρώπων με κάθε τι που συμβαίνει στην οθόνη της συσκευής τους είναι τέτοια, που συχνά ο έξω κόσμος σβήνει γι’ αυτούς. Εχω παραδείγματα παιδιών που ζητούν από τους γονείς τους να μη στέλνουν μηνύματα την ώρα που οδηγούν. Τα παιδιά αυτά συναντούν σθεναρή αντίσταση από τους γονείς, που τους λένε: Αγάπη μου, άσε με να στείλω ένα τελευταίο μήνυμα», λέει η δρ Ταρκλ.
Αλλοι παιδοψυχολόγοι διατείνονται, όμως, ότι η χρήση ηλεκτρονικών συσκευών από γονείς δεν είναι αναγκαία επιζήμια, επισημαίνοντας ότι η ποιότητα της σχέσης γονιού – παιδιού είναι το σημαντικότερο.
«Η γονεϊκή αδιαφορία είναι εξίσου οδυνηρή εάν οφείλεται σε φορητό υπολογιστή ή σε εφημερίδα» λέει ο Φρεντ Ζίμερμαν, καθηγητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Λος Αντζελες, που τονίζει ωστόσο ότι η λεκτική αλληλεπίδραση μεταξύ γονέα και παιδιού είναι ο θεμέλιος λίθος της προσχολικής μάθησης.
Συγγνώμη κύριε, αλλά βιάζομαι να επιστρέψω σπίτι, για να ποτίσω το ψηφιακό μου λουλούδι στο Ιντερνετ! Το αφοπλιστικό αυτό αίτημα ενός μικρού παιδιού εκφράστηκε κατά τη διάρκεια σεμιναρίου της μονάδας εφηβικής υγείας για τον κίνδυνο… εξάρτησης από το Διαδίκτυο. Μάλιστα, ο μικρός μαθητής δεν κατοικούσε σε κάποια πυκνοδομημένη γειτονιά της Αθήνας, αλλά σε μικρή πόλη της Πελοποννήσου, όπου η επαφή με τη Φύση -και τα αληθινά λουλούδια- είναι πολύ πιο άμεση.
Πρόκειται για έκφραση μιας καινούργιας τάσης: μικρά παιδιά επισκέπτονται τους εικονικούς κόσμους που έχουν δημιουργηθεί στο Διαδίκτυο, ειδικά γι’ αυτά. Τι σημαίνει όμως «εικονικός κόσμος;» Πρόκειται για μοντελοποιημένα περιβάλλοντα, μάς πληροφορεί η Safer Internet Ελλάς «οι οποίοι μπορεί να είναι φτιαγμένοι έτσι ώστε να θυμίζουν τον πραγματικό ή να είναι τελείως φανταστικοί. Μπορεί να κινούνται με κανόνες αντίστοιχων αυτών που ισχύουν στον πραγματικό κόσμο, όπως η βαρύτητα, η δράση σε πραγματικό χρόνο ή όχι» (βλέπε και saferinternet.gr). Σε αυτούς τους εικονικούς κόσμους οι χρήστες δρουν μέσω εικονικών χαρακτήρων, των λεγόμενων «avatars», δισδιάστατων ή τρισδιάστατων γραφικών απεικονίσεων. Πάνω από 70 τέτοιοι κόσμοι υπάρχουν για παιδιά έως 7 ετών, ενώ για παιδιά 8 έως 12 ετών πλησιάζουν τους 90. Καθημερινά εμφανίζονται νέοι, κυρίως στην αγγλική γλώσσα. Ο ιστοχώρος «Barbie Girls» της Mattel απέκτησε μέσα σε 60 ημέρες τρία εκατομμύρια χρήστες διεθνώς. «Μέχρι το 2011, οι χρήστες μπορούν να φτάσουν τα 20 εκατομμύρια παιδιά», λέει στην «Κ» η η δρ Βερόνικα Σαμαρά, από τη Safer Internet Ελλάς. Προφανώς, αυτές οι εφαρμογές, που μπορεί να απορροφούν μάλιστα την προσοχή των παιδιών, προσελκύουν μεγάλο επιχειρηματικό ενδιαφέρον, καθώς μπορεί να υποδεχθούν (και να βομβαρδίζουν τα μικρά παιδιά) μεγάλες ποσότητες έμμεσης ή άμεσης διαφήμισης.
Τα παιδιά μπορούν να περιπλανιούνται στους ηλεκτρονικούς κόσμους, να «ζουν» με ένα άλλο ψηφιακό πρόσωπο, ακόμα και να λαμβάνουν επιβραβεύσεις ως συνέπεια των ενεργειών τους. «Ακούμε σήμερα για κόσμους με εικονικά ζωάκια ή φυτά που πρέπει καθημερινά να φροντιστούν, ειδάλλως θα μαραζώσουν, κόσμους όπου τα παιδιά μπορούν να κερδίσουν εικονικά λεφτά για να αγοράσουν φαγητό για το ζωάκι τους ή για προϊόντα που θα χρησιμοποιήσουν μέσα στον εικονικό κόσμο, και πολλά άλλα», λέει η κ. Σαμαρά, από το Ελληνικό Κέντρο Ασφαλούς Διαδικτύου.
Σύγχυση ρόλων
Τα παιδιά έχουν την τάση να δημιουργούν με τη φαντασία τους δικούς τους κόσμους και καταστάσεις, γι’ αυτό έλκονται από τους εικονικούς κόσμους. Λόγω ηλικίας όμως εμφανίζουν συχνά πρόβλημα σύγχυσης ρόλων και κόσμων, ενώ είναι πιο ευάλωτα σε επιβλαβές υλικό (π.χ. πορνογραφία, ρατσισμός), σε ανεπιθύμητες επικοινωνίες (απατεώνες, παιδεραστές), στην κλοπή προσωπικών δεδομένων και στη διαφήμιση.
Για την αντιμετώπιση των κινδύνων είναι απαραίτητη η επίσκεψη σε έγκυρες ιστοσελίδες, με απαραίτητη τήρηση του ορίου ηλικίας που έχει ο συγκεκριμένος «κόσμος». Τίποτα όμως δεν μπορεί να αντικαταστήσει την προσοχή και τη βοήθεια του γονιού, μαζί με την εκπαίδευση του παιδιού στο να αποφεύγει τις κακοτοπιές. Εξάλλου, έχει φανεί ότι ακόμα και στις μεγαλύτερες ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης έχουν καταγραφεί σημαντικά κενά ασφαλείας.
Αλλά ίσως οι πιο μεγάλες απειλές είναι ο εθισμός από το Ιντερνετ και η σχηματοποίηση της φαντασίας του παιδιού. Γι’ αυτό το πιο βασικό είναι να εμφυσήσουμε στα παιδιά την αγάπη για τον κόσμο μας, να θέλουν να δημιουργήσουν αλλάζοντάς τον και να χρησιμοποιούν τις τεχνολογίες με μέτρο (και μέτρα).
«Σπαταλούσε πολύ χρόνο σε γνωστή ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης του Ιντερνετ, ακόμα κι όταν ήταν στον εργασιακό της χώρο. Μεταξύ των “φίλων” στη συγκεκριμένη σελίδα ήταν και ο εργοδότης της. Ο ίδιος την είχε προειδοποιήσει αρκετές φορές να μη σπαταλάει τόσο χρόνο από την εργασία της στο Διαδίκτυο. Αυτή δεν συμμορφώθηκε και τελικά απολύθηκε». Αυτό το πραγματικό περιστατικό φέρνει ως παράδειγμα μιλώντας στην «Κ» ο καθηγητής ποσοτικών μεθόδων στη Διοίκηση στο Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων στα ΤΕΙ Αθήνας κ. Χρήστος Φράγκος για να περιγράψει τις επιπτώσεις της κατάχρησης του Ιντερνετ στο εργασιακό περιβάλλον.
Το φαινόμενο είναι συχνό στη χώρα μας, καθώς, όπως κατέδειξε πρόσφατη έρευνα, περίπου ένας στους δέκα εργαζομένους παραδέχεται ότι σπαταλάει περισσότερο από μία ώρα του καθημερινού εργασιακού χρόνου σε ιστοσελίδες άσχετες με το αντικείμενο της εργασίας.
Η αρχική φάση της έρευνας, που διεξάγεται από το Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων της Σχολής Διοίκησης και Οικονομίας των ΤΕΙ Αθηνών, υπό την ευθύνη του κ. Χρήστου Φράγκου (συνεργάτες ερευνητές Γιάννης Σωτηρόπουλος, Κωνστ. Φράγκος, Χαρίκλεια Θεοδωρίδου και Γεωργία Κεχαγιά), ολοκληρώθηκε τον Οκτώβριο 2009, και περιελάμβανε δείγμα 524 εργαζομένων σε 13 δημόσιες και ιδιωτικές επιχειρήσεις. Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας, το 9,3% των εργαζομένων χρησιμοποιεί κατά τη διάρκεια της εργασίας περισσότερο από μία ώρα την ημέρα το Διαδίκτυο για να «κατεβάσει» πληροφορίες άσχετες με το αντικείμενό του. Μεταξύ των «κυβερνοαργόσχολων», οι πιο δημοφιλείς ασχολίες είναι όσες έχουν να κάνουν με την ενημέρωση (12% δηλώνει ότι επισκέπτεται τακτικά ιστοσελίδες με γενικές και πολιτικές ειδήσεις) αλλά και την επικοινωνία: το 5,2% των εργαζομένων δήλωσε ότι ασχολείται τουλάχιστον 2,5 ώρες του εργασιακού του ωραρίου με επικοινωνία μέσω chat rooms και ένα 5,8% παραδέχεται ότι παρακολουθεί τα «τεκταινόμενα» σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, όπως π. χ. Facebook, MySpace κ. ά., για τουλάχιστον μία ώρα στο πλαίσιο της εργασίας του. Ενα ποσοστό της τάξης του 3,6% των εργαζομένων δηλώνει ότι σπαταλάει περισσότερη από μία ώρα την ημέρα στο γραφείο σε ιστοσελίδες αγορών και το 2,9% επισκέπτεται ιστοσελίδες με παιχνίδια.
Σχέση εξάρτησης και στο σπίτι
Οπως επισημαίνει ο κ. Φράγκος, «από την έρευνα φάνηκε άμεση συσχέτιση μεταξύ της εξάρτησης από το Ιντερνετ και της «κυβερνοσχόλης» στο πλαίσιο της εργασίας. Οσοι σπαταλούν χρόνο της εργασίας τους «συνδεδεμένοι» στο Ιντερνετ για προσωπικά θέματα είναι στην πλειοψηφία τους άτομα που κάνουν χρήση του Διαδικτύου από το σπίτι τους περισσότερες από 35 ώρες την εβδομάδα». Σύμφωνα με τον ίδιο, εκτός από την εξάρτηση από το Ιντερνετ, στο φαινόμενο της «κυβερνοσχόλης» στο εργασιακό χώρο συμβάλλει η ανία, η μη ικανοποίηση από την εργασία και η έλλειψη συγκεκριμένης πολιτικής από τις εταιρείες στο θέμα της χρήσης του Ιντερνετ.
H εξάρτηση από το Διαδίκτυο αποτελεί την πιο σύγχρονη μορφή εξάρτησης. Εκδηλώνει την εξάντληση του πολιτισμού ενός παρηκμασμένου κόσμου, όπου η τεχνολογία από μέσον χειραφέτησης του ανθρώπου μετατρέπεται σε μέσον τυραννικού καταναγκασμού και ολοκληρωτικής απώλειας της ελευθερίας του.
Σ’ έναν πολιτισμό όπου κυριαρχεί η εικόνα και η απουσία διαλόγου και διαπροσωπικής επικοινωνίας διαμορφώνονται όλοι οι όροι που ωθούν τους νέους στη μανιώδη αναζήτηση μιας εικονικής πραγματικότητας ως υποκατάστατο της δικής τους μίζερης καθημερινότητας. Η ακατανίκητη τάση υποκατάστασης του κενού εμπειρίας, που χαρακτηρίζει τη μοναχική, ανιαρή και χωρίς ουσιαστικές σχέσεις, ευκαιρίες και νόημα προσωπική τους ζωή, τους ωθεί στην παρορμητική αναζήτηση μιας ψηφιακής “δεύτερης ζωής” γεμάτης με εκπληκτικές εμπειρίες, ευκαιρίες και σχέσεις που δεν μπορούν να πραγματώσουν στη ζωή τους.
Μέσα σ’ αυτήν τη βαθιά αλλοτριωτική διαδικασία, όλοι αυτοί οι νέοι βιώνουν τις τραγικές συνέπειες μιας βαθμιαίας και αναπόφευκτης συρρίκνωσης και τελικά καταστροφής της προσωπικής, οικογενειακής και επαγγελματικής τους ζωής.
Από αυτήν την άποψη, η εξάρτηση από το Διαδίκτυο, η πιο σύγχρονη μορφή εξάρτησης, αποτελεί ταυτόχρονα και την πιο ακραία μορφή αλλοτρίωσης του ανθρώπου της εποχής μας.
Άρθρο της ψυχιάτρου Κατερίνας Μάτσα στην Καθημερινή
Τι λέγεται εξάρτηση;Εξάρτηση από το διαδίκτυο λέγεται η κατάσταση στη οποία ο χρήστης εμφανίζει τα εξής χαρακτηριστικά: :
Χαμηλή αυτοπεποίθηση, ψυχαναγκαστική διάθεση, ψυχολογική αναστολή, σιωπή, απόσυρση στον εαυτό του, σύγκρουση με το περιβάλλον του λόγω της χρήσης (καθηγητές, γονείς, φίλοι), χαμηλή επίδοση στις σπουδές του και υποτροπή. Η εξάρτηση από το διαδίκτυο διαπιστώνεται ,όταν ο χρήστης απαντήσει θετικά στις πέντε από τις οκτώ διαγνωστικές ερωτήσεις της YOUNG
Τα διαγνωστικά κριτήρια της Young για την εξάρτηση από το Διαδίκτυο.
1. Αισθάνεσαι απορροφημένος στο INTERNET (σκέψου μια προηγουμένη ή μια μελλοντική περίοδο σύνδεσης στο INTERNET);
2. Αισθάνεσαι την ανάγκη να χρησιμοποιείς το INTERNET για, διαρκώς αυξανόμενα, χρονικά διαστήματα για να επιτύχεις την ικανοποίησή σου;
3. Έκανες, επανειλημμένα, προσπάθειες, που δεν ήταν επιτυχημένες, για να ελέγξεις ή να περιορίσεις ή να σταματήσεις ολοκληρωτικά τη χρήση του INTERNET;
4. Αισθάνεσαι ανήσυχος, βαρύθυμος, μελαγχολικός και ευέξαπτος όταν προσπαθείς να περιορίσεις ή να σταματήσεις ολοκληρωτικά το INTERNET;
5. Όταν είσαι συνδεδεμένος με το INTERNET, παραμένεις συνδεδεμένος για περισσότερο χρόνο από όσο σκόπευες αρχικά;
6. Έχεις χάσει ή κινδύνευσες να χάσες μια σημαντική σχέση, μια σημαντική εργασία, μια εκπαιδευτική ευκαιρία ή μια ευκαιρία καριέρας, επειδή είσαι χρήστης του INTERNET;
7. Είπες ποτέ ψέματα σε μέλη της οικογενείας σου, στο γιατρό σου ή στον ψυχολόγο σου, για να κρύψεις την έκταση της χρήσης, από σένα, των εφαρμογών του INTERNET;
8. Χρησιμοποιείς το INTERNET,σαν ένα τρόπο απόδρασης από τα προβλήματα ή ανακούφησηςτης πολύ κακής σου διάθεσης:;(π.χ αισθήματα έλλειψης βοήθειας,ενοχής,ανυπομονησίας,μελαγχολίας) ;
Προφίλ του εξαρτημένου χρήστη;
Άτομο με χαμηλή αυτοπεποίθηση,συνήθως χωρίς σχέσεις με το άλλο φύλο,χωρίς πολλές κοινωνικές σχέσεις, που επιδιώκει τον εντυπωσιασμό από τη χρήση του INTERNET, θιασώτη της θεωρίας ότι η ζωή είναι πεδίο για διαρκή απόλαυση, εύκολα ψευδόμενο για να αποκρύψει τη χρήση ου INTERNET, απογοητευμένο από τη ζωή, με παράπλευρες εξαρτήσεις,όπως ο αλκοολισμός, το κάπνισμα και οι ναρκωτικές ουσίες.
ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ INTERNET
Οι παθολογικές καταστάσεις στις οποίες μπορεί να εμπλακεί ένας χρήστης του INTERNET είναι¨
1. CYBERBULLYING(ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ ΚΑΠΟΙΟΥ ΧΡΗΣΤΗ ΑΠΟ ΑΛΛΟΝ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΙΝTERNET
2. CYBERSEX (ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΠΡΑΞΕΙΣ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ ΕΡΩΤΑ ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ Η ΑΛΛΟ ΦΥΛΟ ΜΕΣΩ ΤΟΥ INTERNET
3. CYBERPORN (ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΠΟΡΝΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΦΙΛΜΚΑΙ VIDEO ΜΕΣΩ INTERNET
4. CYBER SUICIDE(ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΚΩΝ ΤΑΣΕΩΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΑΡΟΡΜΗΣΗ ΑΛΛΩΝ ΧΡΗΣΤΩΝ ΜΕΣΩ ΤΟΥ INTERNET.ΣΕ ΑΚΡΑΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΩΝ ΣΑΝ(ΔΩΡΟ)ΣΤΗ ΑΟΡΑΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΥ INTERNET
5. CYBERTERROR(ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΜΕΣΩ INTERNET ΣΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΜΗ ΝΟΜΙΜΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ)
6. ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ INTERNET ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥς ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΧΩΡΟ.
(GRIFFITHS,M.” TECHNOLOGICAL ADDICTIONS : CLINICAL PSYCHOLOGY FORUM 76,1995.14-19.
Το 13% των ελλήνων φοιτητών είναι εξαρτημένοι από το Ιντερνετ, δηλαδή το χρησιμοποιούν 24 ώρες την εβδομάδα, όπως προκύπτει από έρευνα του ΤΕΙ Αθήνας που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα. Η έρευνα είναι η πρώτη που έχει γίνει στην Ελλάδα και αφορά την εξάρτηση από το Ιnternet των φοιτητών Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων και διεξήχθη από τον Ιούλιο του 2008 μέχρι τον Δεκέμβριο του 2008.
Όπως σημειώνουν οι ερευνητές, η έρευνα διεξήχθη από τον Ιούλιο του 2008 μέχρι τον Δεκέμβριο του 2008. Το δείγμα ήταν τυχαίο και το μέγεθός του ήταν 1207 φοιτητές των 5 Σχολών του ΤΕΙ Αθήνας,του Οικονομικού Πανεπιστημίου, του Γεωπονικού Πανεπιστημίου και του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η ηλικία των φοιτητών ήταν 18-28 χρονών. Οι 585 εξ’ αυτών ήταν άντρες και οι 622 ήταν γυναίκες. Η μέση ηλικία των φοιτητών είναι 21 χρονών με τυπική απόκλιση 0,2 χρόνια.
Η δειγματοληψία ήταν τυχαία διαστρωματική με συμπλήρωση ερωτηματολογίων από 72 ερωτήσεις το καθένα. Το δείγμα ήταν απότις 5 σχολές του ΤΕΙ Αθήνας (Σχολή Διοίκησης Οικονομίας, Σχολή Τεχνολογικών Εφαρμογών,Σχολή Γραφικών Τεχνών και Καλλιτεχνικών Σπουδών, Σχολή Τεχνολογίας Τροφίμων, Σχολή Επιστημών Υγείας,),Γεωπονικό Πανεπιστήμιο, Οικονομικό Πανεπιστήμιο και Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Τα συμπεράσματα της έρευνας όπως παρουσιάσθηκαν σήμερα, είναι τα εξής:
13% είναι εξαρτημένοι στο Internet, σύμφωνα με τα κριτήρια της Young (ικανοποιούν 5 τουλάχιστον κριτήρια Young)
21% είναι οι προεξαρτημένοι (ικανοποιούν 3-4 κριτήρια τηςYoung)
Μεταξύ των εξαρτημένων στο Internet, οι άντρες είναι περισσότεροι από τις γυναίκες (63% άνδρες – 37% γυναίκες).
Οι εξαρτημένοι στο Internet χρησιμοποιούν το Internet 24 ώρες την εβδομάδα κατά μέσο όρο. Δηλαδή μια ολόκληρη ημέρα. Οι φοιτητές που σπουδάζουν γνωστικά αντικείμεναπου προϋποθέτουν μεγαλύτερη ενασχόληση με τον Ηλεκτρονικό Υπολογιστή,όπως οι φοιτητές Πληροφορικής παρουσιάζουν διπλάσιο ποσοστό, εξάρτησης από το INTERNET (16%), από φοιτητές πού δεν είναι εξοικειωμένοι, λόγω γνωστικού αντικειμένου,με τον Ηλεκτρονικό Υπολογιστή,όπως οι φοιτητές της Σχολής Διοίκησης Επιχειρήσεων(8%)
Το 50% των εξαρτημένων στο Internet βρίσκεται μεταξύ 18-20 ετών. Αυτό εξηγείται διότι οι εξαρτημένοι από το Διαδίκτυο χρήστες νιώθουν εγκαταλειμμένοι απ’ όλους, απογοήτευση και μοναξιά περισσότερο απ’ ότι οι μη εξαρτημένοι. Δεν νιώθουν κοινωνική υποστήριξη. Φαίνεται πιθανό ότι η χρήση του Διαδικτύου γίνεται προβληματική σε μια περίοδο που ο φοιτητής είναι ακάλυπτος από κοινωνική υποστήριξη, τόσο αναπτυξιακά όσο και μαθησιακά, και στρέφεται στο Διαδίκτυο για κοινωνική υποστήριξη. Η ερμηνεία αυτή υποστηρίζεται από το γεγονός ότι το ποσοστό των εξαρτημένων από το Διαδίκτυο είναι μεγαλύτερο στην ηλικία 18-20, η οποία είναι ηλικία στην οποία έχει γίνει η είσοδος στο Πανεπιστήμιο. Στην ηλικία 18-20 βρίσκονται περισσότεροι εξαρτημένοι απ’ ότι μη-εξαρτημένοι από το Διαδίκτυο.
Οι εξαρτημένοι στο Internet χρησιμοποιούν πολύ περισσότερο από τους μη εξαρτημένους το CHAT και τα παιχνίδια στο Internet.
To 27% των εξαρτημένων στο Internet χρησιμοποιούν το CHAT για πάνω από 5 ώρες καθημερινά.
Το 53% των εξαρτημένων στο Internet έχει χαμηλή ακαδημαϊκή επίδοση (μέχρι 6,5 ,σε κλίμακα από 1 μέχρι 10).
Tο 47% των εξαρτημένων στο Internet νιώθουν μονοικαι απροστάτευτοι σε σύγκριση με το 10,5% των μη εξαρτημένων.
Παρατηρούμε ότι το 29 %των εξαρτημένων στο Internet παίρνει ναρκωτικές ουσίες τουλάχιστον μια φορά την ημέρα.
To 20% των εξαρτημένων στο Internet καταναλώνει πάνω από 5 κανονικά ποτήρια οινοπνευματωδών ποτών την ημέρα.
Ο επικεφαλής της πιο δημοφιλούς στον κόσμο μηχανής αναζήτησης συμβούλευσε τους φοιτητές να μην «κολλάνε» στον ψηφιακό κόσμο, να κλείσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές τους και να κάνουν πραγματικές ανθρώπινες διασυνδέσεις και όχι μέσω Ίντερνετ.
Η μάλλον απρόσμενη προτροπή έγινε από τον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο Έρικ Σμιτ, σε ομιλία του σε χιλιάδες πτυχιούχους του πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, σύμφωνα με τα ξένα πρακτορεία. Όπως είπε στους φοιτητές, αν θέλουν να καταλάβουν τι πραγματικά είναι σημαντικό γι’ αυτούς, πρέπει να…γίνουν «αναλογικοί», αντί για «ψηφιακοί».
«Κλείστε τον κομπιούτερ σας και το κινητό τηλέφωνό σας, αν πρόκειται πραγματικά να ανακαλύψετε τι είναι αληθινά ανθρώπινο γύρω μας. Τίποτε δεν είναι καλύτερο από το να κρατάτε το χέρι του εγγονού σας, καθώς κάνει τα πρώτα του βήματα», είπε χαρακτηριστικά ο Σμιτ, που έχει διδακτορικό από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας-Μπέρκλεϊ.
Μεταξύ άλλων, αναφερόμενος στο μέλλον, κάλεσε τους φοιτητές να είναι ευέλικτοι στη ζωή τους και να μη διστάζουν να κάνουν λάθη και να μαθαίνουν από αυτά. Συγκρίνοντας τη δική του γενιά με τη νέα «γενιά του Google και του Facebook», είπε ότι στο παρελθόν οι άνθρωποι περνούσαν τον χρόνο τους προσπαθώντας να κρύψουν τις πιο ενοχλητικές τους στιγμές, ενώ σήμερα οι νέοι καταγράφουν και δημοσιοποιούν τα πάντα στο διαδίκτυο (στο YouTube, σε blogs κλπ).
Απογοητευμένος από τη ζωή προτού καλά καλά τη γνωρίσει, μοναχικός και προσκολλημένος σε ηλεκτρονικά παιχνίδια βίας εμφανίζεται ένας στους δύο νέους που συχνάζουν στα Internet καφέ και παρουσιάζουν συμπτώματα εθισμού στο Διαδίκτυο, όπως δείχνει αποκαλυπτική έρευνα του ΤΕΙ Αθήνας. Τα ανησυχητικά ευρήματα προκαλούν ακόμα πιο έντονο προβληματισμό μετά το αιματηρό περιστατικό της περασμένης εβδομάδας στη σχολή του ΟΑΕΔ, καθώς συμπίπτουν σε μεγάλο βαθμό με όσα περιγράφει ο Δημήτρης Πατμανίδης στο τελευταίο του σημείωμα.
Το 26,5% όσων περνούν το κατώφλι των Internetκαφέ αποδεικνύεται εξαρτημένο από το νέο μέσο, καθώς ξοδεύει κατά μέσο όρο 6-7 ώρες την ημέρα «καρφωμένο» μπροστά στον υπολογιστή και συγκεντρώνει τα διεθνή κριτήρια αναγνώρισης του εθισμού στο Διαδίκτυο. Το 40% περνά τον online χρόνο του παίζοντας ως επί το πλείστον παιχνίδια βίας, ενώ κοντά στο 30% κυμαίνεται το ποσοστό των χρηστών που συζητoύν σε ιστοσελίδες συνομιλιών (chatrooms). Λιγότερος χρόνος δαπανάται για βίντεο, ενώ δεν λείπουν οι επισκέψεις σε ιστοσελίδες πορνογραφικού και εξτρεμιστικού περιεχομένου.
Για τους ανθρώπους αυτούς, το Ιντερνετ συνιστά αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας: είναι χαρακτηριστικό ότι το 28% αναφέρει πως νιώθει μελαγχολία όταν προσπαθεί να περιορίσει τη χρήση του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει πως η περιήγηση στο δικτυακό λαβύρινθο καλύπτει βασικά συναισθηματικά κενά που προκαλούνται από προβλήματα και αδιέξοδα στις διαπροσωπικές σχέσεις. Ετσι, 48,6% δηλώνει πως αισθάνεται μόνο, ανάλογο ποσοστό πάσχει από χαμηλή αυτοεκτίμηση και δεν έχει στόχους, ενώ 57,3% δεν επιθυμεί να εργαστεί.
«Για τους εξαρτημένους χρήστες του, το Ιντερνετ λειτουργεί ως χώρος εκτόνωσης και ανώνυμης έκφρασης της πικρίας που νιώθουν απέναντι στην κοινωνία – πικρίας συσσωρευμένης λόγω παραγόντων όπως η απόρριψη από τον κοινωνικό περίγυρο, η αδιαφορία της οικογένειας, η ανασφάλεια για το εργασιακό μέλλον, η φτώχεια», παρατηρεί ο καθηγητής Ποσοτικών Μεθόδων στο Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων του ΤΕΙ Αθήνας κ. Χρήστος Φράγκος, ο οποίος επιμελήθηκε την έρευνα. Και προσθέτει: «Τα δεδομένα αυτά κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την επανάληψη φαινομένων όπως αυτό του Ρέντη».
Η έρευνα ξεκίνησε στις 10 Φεβρουαρίου και η συλλογή των αποτελεσμάτων ολοκληρώθηκε μόλις πριν από λίγες ημέρες. Στο ερωτηματολόγιο απάντησαν 438 χρήστες του Διαδικτύου, ηλικίας 12 έως 30 ετών, οι οποίοι συχνάζουν συνολικά σε 12 Internet καφέ από όλα τα προάστια της Αθήνας. Καθηλωμένα μπροστά στις οθόνες των Internet καφέ εντοπίστηκαν και τέσσερα παιδιά ηλικίας 8 χρόνων. «Διαπιστώσαμε ότι στις περιοχές με χαμηλότερο μέσο βιοτικό επίπεδο, η εξάρτηση από τον κυβερνοχώρο είναι μεγαλύτερη», επισημαίνει ο κ. Φράγκος. Το φαινόμενο αυτό θα αναλυθεί διεξοδικότερα το προσεχές διάστημα, ενώ ήδη έχει συγκροτηθεί ομάδα που θα συνεχίσει την έρευνα σε όλη την Ελλάδα.
Αριθμοί
51,4% των εθισμένων στο Διαδίκτυο δηλώνει απογοητευμένο από τη ζωή
48,6% παραδέχεται ότι αισθάνεται μοναξιά
42 ώρες την εβδομάδα (δηλαδή, κατά μέσο όρο 6 ώρες την ημέρα) ξοδεύει online το 27% των εξαρτημένων
1/3 των εθισμένων φοιτητών και σπουδαστών έχει μέσο όρο βαθμολογίας κάτω του 5
26,5% όσων συχνάζουν σε Internet καφέ παρουσιάζει συμπτώματα εθισμού στο Διαδίκτυο
Γράφει η δρ ΙΛΙΑ Ν. ΘΕΟΤΟΚΑ, κλινική ψυχολόγος, ψυχοθεραπεύτρια, Ψυχιατρική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών, Αιγινήτειο ΝοσοκομείοΓιατί μας προσελκύει το Ιντερνετ; Είναι πολλοί οι λόγοι: μας συνδέει με τον κόσμο, μας φέρνει τον κόσμο σπίτι. Αυτό είναι και καλό και κακό. Ο καθένας χρησιμοποιεί το Ιντερνετ για διαφορετικούς λόγους.
Οι μεγάλοι για έρευνα στο Διαδίκτυο και για να στέλνουν και να δέχονται e-mail, οι νέοι για παιχνίδια, μουσική, έρευνα, e-mail, chat και επικοινωνία, και για υπηρεσίες ερωτικού περιεχομένου. Παράλληλα, αποτελεί εργαλείο γνώσης και συντελεί στην απόκτηση γνώσης της τεχνολογίας και μάλιστα γρήγορα.
Τι σημαίνει όμως εξάρτηση;
Τα χαρακτηριστικά της εξάρτησης είναι τα εξής:
* Ανάγκη για ολοένα μεγαλύτερη ενασχόληση με το αντικείμενο της εξάρτησης,
* αίσθημα στέρησης,
* ενασχόληση περισσότερη απ’ αυτήν που είχε προγραμματιστεί,
* ανεπιτυχείς προσπάθειες ελέγχου,
* μείωση άλλων δραστηριοτήτων.
Η ενασχόληση συνεχίζεται παρά τη γνώση των αρνητικών συνεπειών.
Τα βασικά συμπτώματα εξάρτησης από το Internet είναι τα εξής:
*Πολλές συνεχόμενες ώρες on line,
*αδιαφορία για ύπνο και φαγητό,
*αδιαφορία για άλλες δραστηριότητες (σχολείο, σχέσεις, επαγγελματική ενασχόληση),
*ευερεθιστότητα όταν δεν παίζει το άτομο,
*ανικανότητα εγκατάλειψης παιχνιδιού.
Τα προδιαθεσικά χαρακτηριστικά που συχνά οδηγούν στην εξάρτηση αυτή είναι η αίσθηση έλλειψης κοινωνικού status και προσοχής, η κοινωνική φοβία, η τάση για φαντασία, η ντροπαλότητα και η έντονη συστολή. Μερικές από τις ψυχολογικές ανάγκες που καλύπτει η εξάρτηση είναι η ανάγκη για μια ιδανική κατάσταση εαυτού (ευκαιρία εξερεύνησης πραγματικών και απειλητικών πλευρών του εαυτού, αλλά σε περιβάλλον χωρίς συνέπειες). Επίσης, δημιουργεί την ευκαιρία υιοθέτησης μιας νέας ταυτότητας και δημιουργεί μια μορφή κοινωνικότητας σε μια εικονική πραγματικότητα.
Εχει επίσης ευκολία, λόγω ανωνυμίας, και σχετίζεται με μια έλξη προς τον φανταστικό κόσμο. Παράλληλα, υπάρχουν ατελείωτα επίπεδα και στόχοι προς επίτευξη· η τεχνολογία άλλωστε είναι κάτι οικείο. Επίσης, υπάρχει αποφυγή της απόρριψης λόγω εμφάνισης και ικανοποιεί την περιέργεια για τον έρωτα και το σεξ.
Αλλοι ψυχολογικοί λόγοι είναι η κάλυψη του αισθήματος ντροπής (δείχνω μόνο ό,τι θέλω, επικοινωνώ μόνο όταν θέλω, κανείς δεν ξέρει ποιος/α είμαι).
Οι ανάγκες αυτές κρίνονται ιδιαίτερα κρίσιμες σε μια περίοδο όπου η ανάπτυξη μιας συνεκτικής αίσθησης του εαυτού είναι βασικό έργο ωρίμανσης.
Ποιες οδηγίες θα μπορούσαμε να δώσουμε στους γονείς;
Οι γονείς δεν μιλούν λόγω έλλειψης γνώσης αλλά και άρνησης (δεν θέλουν να παραδεχθούν ότι δεν γνωρίζουν).
Νιώθουν άβολα να μιλήσουν ή είναι υπερβολικοί ή ασυνεπείς σε κανόνες. Χρειάζεται να εμπλακούν στις δραστηριότητες των εφήβων (να τους διδάξουν πράγματα), να ενθαρρύνουν τη χρήση σε συγκεκριμένες δραστηριότητες.
Θα πρέπει ο υπολογιστής να είναι σε κοινό γραφείο, όχι στο δωμάτιο, να γίνεται χρήση φίλτρων (πρόσβαση σε sites, περιορισμός χρόνου). Θα πρέπει να τονίσουμε ότι δεν είναι ασφαλές να δίνουμε προσωπικές πληροφορίες, να ενθαρρύνουμε την επικοινωνία (κάποιος σ’ έκανε να νιώσεις άβολα ή ν’ ανησυχήσεις;), να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά και να τα ενημερώσουμε σε θέματα ασφαλείας, ώστε να μπορούν να αμυνθούν.
Τα παιδιά πρέπει να μάθουν ότι είναι ευάλωτα σε ακατάλληλα άτομα, ακόμα και αν νιώθουν ανίκητα.
Είναι απαραίτητο να εκπαιδευτούν, προκειμένου να αναγνωρίζουν και να αποκρούουν πράξεις ακατάλληλων ατόμων και να μάθουν τι να κάνουν και σε ποιον να μιλήσουν όταν τους πλησιάσει κάποιος online.
Δεν είναι ποτέ καλή ιδέα να γνωρίσουν ένα άτομο που συνομιλούν.
Ως παιδιά, πρέπει να χρησιμοποιούν το Internet σε ασφαλή μέρη και με ασφαλείς κανόνες. Ως έφηβοι, πρέπει να διδαχθούν γνώση, δεξιότητες και αξίες για να κάνουν αυτόνομα επιλογές.
Μία ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη δημοσκόπηση διενήργησε η Harris Interactive για λογαριασμό της Intel.
Συγκεκριμένα, η Intel θέλησε να διερευνήσει πόσο σημαντικά ρόλο διαδραματίζουν το Internet και η πληροφορική γενικότερα, στις ζωές των Αμερικανών πολιτών.
Στην έρευνα με τίτλο “H εξάρτηση του Internet στη σημερινή Oικονομία”, έλαβαν μέρος 2.119 ενήλικες και σύμφωνα με αυτή, ποσοστό 46% των γυναικών και 30% των ανδρών που ερωτήθηκαν σχετικά, δήλωσαν ότι θα προτιμούσαν να απέχουν από το sex για δύο εβδομάδες παρά να εγκαταλείψουν την πρόσβαση στο Internet για το ίδιο χρονικό διάστημα.
Οι συμμετέχοντες στην έρευνα ανέφεραν ότι η πρόσβαση στο Internet κατέχει την πλέον σημαίνουσα θέση ανάμεσα στα αντικείμενα, χωρίς τα οποία δεν θα μπορούσαν να ζήσουν. Στη σχετική λίστα, με φθίνουσα σημασία, ακολουθούν η καλωδιακή τηλεόραση, το δείπνο σε εστιατόρια, η αγορά ρουχισμού και η συνδρομή στο γυμναστήριο.
Στο ίδιο μήκος κύματος, το 61% των γυναικών που συμμετείχαν στην έρευνα, ανέφεραν ότι θα προτιμούσαν να ζήσουν χωρίς τηλεόραση για δύο εβδομάδες, παρά να στερηθούν τη σύνδεσή τους στο Internet για μία εβδομάδα.
Μεγάλη έρευνα του ΤΕΙ Αθήνας αποκαλύπτει πως σε ποσοστό 8% οι νέοι είναι εξαρτημένοι από το Ιντερνετ, καθώς περνούν κατά μέσο όρο 22 ώρες, δηλαδή σχεδόν μία ολόκληρη μέρα, την εβδομάδα μπροστά στον υπολογιστή!
Ωστόσο, δεν είναι μόνο ο χρόνος που τους χαρακτηρίζει εξαρτημένους από το Διαδίκτυο αλλά η απομόνωση από το κοινωνικό περιβάλλον, η ψυχαναγκαστική προσήλωση στον υπολογιστή και η εσωστρέφεια, χαρακτηριστικά που εντόπισαν οι ερευνητές στους εθισμένους νέους.
Οι διαδικτυακές συζητήσεις (chat) και τα βίντεοπαιχνίδια είναι οι συχνότερες ιντερνετικές τους δραστηριότητες που μπορεί να διαρκούν ως και πάνω από 5 ώρες την ημέρα. (Πάντα εποικοδομητικές οι αναζητήσεις μας!!!)
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε 646 άνδρες και γυναίκες από 18 μέχρι 27 χρόνων και είναι η πρώτη μελέτη τέτοιας κλίμακας στη χώρα μας, βασισμένη σε διεθνή κριτήρια αναγνώρισης του εθισμού. «Ο εξαρτημένος χρήστης του Διαδικτύου είναι με βάση τη δική μας έρευνα μεταξύ 18 και 20 χρόνων, συχνότερα άνδρας. Συνήθως έχει χαμηλή αυτοπεποίθηση, είναι ντροπαλός, χωρίς πολλές κοινωνικές σχέσεις και με έντονο το αίσθημα απογοήτευσης από τη ζωή. Χρησιμοποιεί το Διαδίκτυο ως ένα μέσο κοινωνικοποίησης.
Λοιπόν κορίτσια αν αναρωτιέστε ακόμη μα που πήγαν όλοι οι άνδρες; κρύβονται στο διαδίκτυο
Υπάρχει ένα σαφές χάσμα ανάμεσα στα παιδιά, τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς οι οποίοι δεν παρακολουθούν τις εξελίξεις στο Διαδίκτυο, με αποτέλεσμα τα παιδιά να είναι μόνα τους επί της ουσίας σε αυτό. Η ελληνική κοινωνία δεν έχει αναπτυγμένη τεχνολογική κουλτούρα για να αντιμετωπίσει τα θέματα των τεχνολογιών, είτε πρόκειται για την ασφάλεια είτε για τη συνετή χρήση τους. Επιπλέον οι τεχνολογίες αυτές σχετίζονται με την ελεύθερη και δημιουργική αναζήτηση, η οποία δεν είναι ιδιαίτερα αγαπητή στο ελληνικό σχολείο. Στο λύκειο όλα αυτά εκτοπίζονται μπροστά στην ανάγκη να πετύχει κανείς στο πανεπιστήμιο. Σε κάποιες χώρες της Ευρώπης, όπως στη Μεγάλη Βρετανία, δίπλα στο μάθημα της πληροφορικής έχει μπει ισότιμα πλέον και το μάθημα της επικοινωνίας και των media. Εδώ φαίνεται να αφορά όχι μόνο το εκπαιδευτικό μας σύστημα αλλά ολόκληρη την κοινωνία μας, η οποία δεν μπορεί να κάνει ορθή χρήση ούτε του υπολογιστή ούτε της τηλεόρασης.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Η εισβολή στην καθημερινότητά μας διαφόρων προϊόντων της σύγχρονης τεχνολογίας είναι δεδομένη και λέγεται συχνά ότι η χρήση κινητών τηλεφώνων και υπολογιστών, το σερφάρισμα στο Ιnternet, τα βιντεογκέιμ, κτλ.,έχουν πάρει για πολλούς ανθρώπους τη μορφή εξάρτησης. Διεθνής ομάδα ειδικών πραγματοποίησε έρευνα σε πολλές χώρες που αποδεικνύει αυτή την εκτίμηση και με επιστημονικό τρόπο.
Υπάρχει ένα σαφές χάσμα ανάμεσα στα παιδιά, τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς οι οποίοι δεν παρακολουθούν τις εξελίξεις στο Διαδίκτυο, με αποτέλεσμα τα παιδιά να είναι μόνα τους επί της ουσίας σε αυτό. Η ελληνική κοινωνία δεν έχει αναπτυγμένη τεχνολογική κουλτούρα για να αντιμετωπίσει τα θέματα των τεχνολογιών, είτε πρόκειται για την ασφάλεια είτε για τη συνετή χρήση τους. Επιπλέον οι τεχνολογίες αυτές σχετίζονται με την ελεύθερη και δημιουργική αναζήτηση, η οποία δεν είναι ιδιαίτερα αγαπητή στο ελληνικό σχολείο. Στο λύκειο όλα αυτά εκτοπίζονται μπροστά στην ανάγκη να πετύχει κανείς στο πανεπιστήμιο. Σε κάποιες χώρες της Ευρώπης, όπως στη Μεγάλη Βρετανία, δίπλα στο μάθημα της πληροφορικής έχει μπει ισότιμα πλέον και το μάθημα της επικοινωνίας και των media. Εδώ φαίνεται να αφορά όχι μόνο το εκπαιδευτικό μας σύστημα αλλά ολόκληρη την κοινωνία μας, η οποία δεν μπορεί να κάνει ορθή χρήση ούτε του υπολογιστή ούτε της τηλεόρασης.
Άρθρα (RSS)