Άρθρα με ετικέτα “ψηφιακή εποχή”

Ιούλ 16 2014

Τα 7 θανάσιμα ψηφιακά αμαρτήματα

Αναρτήθηκε από terracomputerata στο web 2.0, Διαδίκτυο, κοινωνία, με ετικέτες: ,

Υπάρχουν μέρες που σχεδόν νιώθεις την παραγωγικότητα να πέφτει στο πάτωμα. Κοιτάς γύρω και βλέπεις ανθρώπους κολλημένους σε οθόνες, ανθρώπους που βαριούνται και να προσποιηθούν πως ενδιαφέρονται. Νιώθεις πως όλη αυτή η ακτινοβολία, συντονισμένη να κοιτά τον ίδιο πνευματικό φωταγωγό, παράγει την ίδια ασημαντότητα, την ίδια βαρεμάρα, την ίδια νωθρότητα. Μπορεί όλοι την ίδια στιγμή να μιλάνε ψηφιακά για έναν μεγάλο σκοπό, για μια Μεγάλη Ιδέα, για μια σωτηρία, για μια επανάσταση. Αλλά φαίνεται από τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι κάνουν τα κλικ τους, τους εμπνευσμένους σκοπούς τους, το συμβατικό χιούμορ τους, τα οργισμένα γκρουπ τους, τις ανούσιες αναπαραγωγές του ίδιου πράγματος. Φαίνεται πως κανείς δεν θέλει τίποτα να αλλάξει· μόνο η ώρα να περάσει. Είναι η ώρα της οκνηρίας.

Υπάρχουν κάποιες άλλες μέρες που παρατηρείς, πίσω από συμπεριφορές, ανθρώπους φοβισμένους, ανθρώπους γεμάτους προφανή ψυχολογικά προβλήματα, να μιλούν με πάθος για το αγαπημένο τους χόμπι: τον εαυτό τους. Ανθρώπους να αυτοθαυμάζονται έχοντας τόσο προβλέψιμες συμπεριφορές που σχεδόν μυρίζεις τη μανιέρα μέσα από την οθόνη. Είναι ένα στημένο παιχνιδάκι υπερπροβολής, μια φωτογραφία από μια παραλία με ένα φαινομενικά ανέμελο – αλλά στην πραγματικότητα καλά μελετημένο – σχόλιο, ένας κοιλιακός, ένα κλεμμένο απόφθεγμα, ένα selfie, μια πόζα. Είναι η ώρα της αλαζονείας.

Υπάρχουν και κάποιοι άλλοι άξιοι παρατήρησης. Αυτοί που θα ήσουν σχεδόν σίγουρος πως θα μπορούσαν να γράψουν ό,τι πιο μύχιο υπάρχει, ό,τι πιο ευαίσθητο, ό,τι πιο ακατάλληλο υπάρχει μέσα τους, αναζητώντας λίγη ακόμη προσοχή. Πως θα μπορούσαν να ανεβάσουν φωτογραφία όχι μόνο από το παιδί τους, αλλά και από τον τρόπο που συνέλαβαν το παιδί τους αν αυτό θα τους έκανε να νιώσουν πιο αποδεκτοί. Είναι η λαιμαργία (της προσοχής) και η 
απληστία (των likes) σε έναν απάνθρωπο συνδυασμό.

Είναι και οι άλλοι, οι πιο σιωπηλοί. Αυτοί που ζουν τη ζωή τους μέσα από το πρίσμα των social media. Που δεν ενεργούν, απλώς παρακολουθούν. Που δεν αλληλεπιδρούν, μόνο σχολιάζουν την ίδια την έκθεση από μια ψηφιακή γαλαρία. Είναι αυτοί που εγκλωβισμένοι σε έναν παράλληλο κόσμο, ζηλεύουν την άνεση των άλλων να γράφουν τόσο ελεύθερα για τον εαυτό τους, φθονούν τους κοινωνικούς φίλους τους και δημιουργούν έξτρα ψυχολογικά προβλήματα στον εαυτό τους, φοβούμενοι πως χάνουν κάτι σημαντικό την ώρα που ζηλεύουν. Είναι η ώρα της ζηλοφθονίας.

Είναι και αυτοί που είναι έτοιμοι να τσαντιστούν, να πλακωθούν, να βγάλουν πύρινους λόγους με το παραμικρό. Με την ιστορία του κροκόδειλου, με ειδήσεις αλιευμένες συνήθως σε sites της συμφοράς, με τη Βουλή, με το παρελθόν, με τον Κατσουράνη και εκείνον τον διαιτητή, με τον βουλευτή, τον υποκριτή και τον τσαμπατζή. Είναι αυτοί που χάνουν το δίκιο της αγανάκτησης, όντας διαρκώς αγανακτισμένοι. Είναι έτοιμοι να πιστέψουν το πιο παρανοϊκό ψέμα μόνο και μόνο γιατί κουμπώνει με την αγανακτισμένη τους διάθεση. Είναι ο φόβος και ο τρόμος των διαφημιστών και των εταιρειών, όλοι αυτοί που αν συντονιστούν στον ίδιο σκοπό, έστω και κατά τύχη, μπορούν να κάνουν μια εταιρεία να βουλιάξει, μια προσωπικότητα να εξαφανιστεί, έναν σκοπό να ακυρωθεί. Είναι οι άνθρωποι της (δίκαιης ή άδικης, αυθεντικής ή αταβιστικής) οργής.

Μετά είναι και τα ζευγάρια. Ολοι αυτοί που είναι μαζί κοιτώντας παράλληλες εικόνες στα κινητά τους. Μπορεί να συμβεί στον καθένα. Μπορεί, όμως, όπως διηγείται μια νεαρή γυναίκα σε ένα εξαιρετικό αφιέρωμα του «Guardian», που την προηγούμενη εβδομάδα εικονογράφησε τα «7 θανάσιμα ψηφιακά αμαρτήματα», το ένα μέλος της σχέσης (αυτή εν προκειμένω) να απορροφηθεί τόσο πολύ από την ψηφιακή του ύπαρξη, από τους καβγάδες, την αποδοχή, τη ζήλια, τον θυμό, την ευκολία των σχέσεων της οθόνης, που να ξεχάσει εντελώς τη λαγνεία. Ή μάλλον να τη
μετατρέψει σε άκαπνη ψηφιακή λαγνεία. Το έβδομο αμάρτημα.

Το world wide web είναι 25 ετών. Πάνω από δύο δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν μέσα του. Υπάρχουν οι γενιές που έχουν ζήσει και χωρίς αυτό (έστω και αν απορούμε πώς ζούσαμε), υπάρχουν και οι νεότεροι που δεν έχουν καν τη δυνατότητα να σκεφτούν μια ζωή χωρίς όλη τη γνώση του κόσμου στην παλάμη τους.

Δεν χρειάζεται να είμαστε τεχνοφοβικοί, ούτε φοβισμένοι ούτε καταγγελτικοί: αυτός είναι ο τρόπος που ζούμε, που αλληλεπιδρούμε, που βλέπουμε Μουντιάλ, που σχολιάζουμε, που δουλεύουμε, που φλερτάρουμε. Αρκεί να μάθουμε το πώς μας επηρεάζει ηθικά, πνευματικά, πολιτικά και κοινωνικά. Αρκεί να μαθαίνουμε να αλληλεπιδρούμε σε έναν νέο κόσμο που πριν ανακαλυφθεί έχει ήδη παλιώσει. Δεν είναι εύκολο. Αλλά δεν έχουμε και άλλη επιλογή.

Το Βήμα άρθρο του Δ. Θεοδωρόπουλου

Comments 0 σχόλια »

Ιαν 13 2010

Οι αναλφάβητοι

Αναρτήθηκε από terracomputerata στο Διαδίκτυο, Τ.Π.Ε., με ετικέτες: ,

pi-schools.jpgΠοιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της σύγχρονης Ελλάδας; Δυστυχώς, ο αναλφαβητισμός. Οχι όμως ο παλαιός «κλασικός» αναλφαβητισμός που σχετίζεται με την ικανότητα γραφής και ανάγνωσης, αλλά ο νέος ψηφιακός αναλφαβητισμός που συνδέεται με τη δυνατότητα χρήσης των ηλεκτρονικών μέσων επικοινωνίας και πληροφόρησης.

Αυτή είναι η νέα μάστιγα του 21ου αιώνα που απειλεί τους λαούς που θα χάσουν το τρένο της ψηφιακής εποχής.

Γιατί σήμερα, περισσότερο απ΄ οποιαδήποτε άλλη περίοδο στην ανθρώπινη ιστορία, ισχύει ότι «γνώση σημαίνει δύναμη». Δύναμη οικονομική, πολιτική, αλλά και ισχύς γεωπολιτική. Οσοι δεν το κατανοούν απλά θα παραμείνουν στα μέτρα του περασμένου αιώνα.

Ηδη, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, περίπου το μισό της αύξησης της παραγωγικότητας στην Ευρωπαϊκή Ενωση την τελευταία πενταετία οφείλεται στη χρήση των τεχνολογιών της πληροφορικής και των επικοινωνιών. Αντιστοίχως και στην Κίνα η αναπτυξιακή έκρηξη της τελευταίας εικοσαετίας δεν οφείλεται μόνο στο χαμηλό κόστος της εργασίας αλλά και στην ικανότητα της κινεζικής κοινωνίας να αφομοιώνει ταχύτατα τα νέα δεδομένα της γνώσης και να τα ενσωματώνει στη μεγάλη παραγωγή.

Ωστόσο στην Ελλάδα του 2009 η πραγματικότητα είναι απογοητευτική: όχι μόνο βαθμολογείται «κάτω από τη βάση» στην ικανότητα παραγωγής και αφομοίωσης της γνώσης αλλά, καθώς δείχνουν οι τελευταίες έρευνες, η πλειονότητα του πληθυσμού δεν έχει τον στοιχειώδη «αλφαβητισμό» για να καταλάβει και να χρησιμοποιήσει τα σύγχρονα τεχνολογικά εργαλεία του γραπτού λόγου. Στην Ελλάδα του 2009 τα δύο τρίτα του πληθυσμού συνεχίζουν να θεωρούνται «ψηφιακά αναλφάβητοι»- ποσοστό σχεδόν διπλάσιο από τον μέσον όρο της Ευρώπης.

Από την άλλη, αυτό το μεγάλο πρόβλημα ίσως να μπορεί να σημάνει και μια από τις μεγαλύτερες ευκαιρίες της Ελλάδας του 2010: Η ταχεία ανατροπή του δείκτη ψηφιακού αναλφαβητισμού στη χώρα μπορεί να σημάνει πρωτόγνωρη αύξηση της παραγωγικότητας και στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα. Τα οφέλη από μια τέτοια αλλαγή μπορούν να είναι της τάξεως των δεκάδων δισεκατομμυρίων, σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές εκτιμήσεις. Κάθε ποσοστιαία μονάδα του πληθυσμού που θα απελευθερώνεται από το σκοτάδι του αναλφαβητισμού μπορεί να δρα πολλαπλασιαστικά στην αύξηση του εθνικού προϊόντος, στη μείωση των ελλειμμάτων και του χρέους, στη βελτίωση της ζωής όλων μας.

Και αυτή είναι μια πολύ μεγάλη ευκαιρία για να την αφήσουμε να πάει χαμένη. 

Αρθρο του Γιάννη Γιανναράκη στο Βήμα

Comments 0 σχόλια »

Ιούν 02 2009

Μεταβατικές εποχές

Αναρτήθηκε από terracomputerata στο Διαδίκτυο, Τ.Π.Ε., με ετικέτες:

homo-digit.jpgΝιώθω μια οικειότητα με ένα κομμάτι αυτού του πληθυσμού, με αυτούς που ονομάζω «μεταβατική φυλή». Οσοι βιώσαμε τη μετάβαση από τον αναλογικό στον ψηφιακό-θεαματικό κόσμο, μεταναστεύσαμε από τη μια εποχή στην άλλη. Αυτοί που έχουμε μνήμες από τον ψυχρό πόλεμο -που μας καλούσε να διαλέξουμε-, αναμνήσεις από τη σταθερή τηλεφωνία -που μας καρφίτσωνε στο χώρο-, από την πολυήμερη αναμονή τής αλληλογραφίας με γράμματα από χαρτί και μελάνι, την κρατική ραδιοτηλεόραση, τα αναλογικά μέσα -κασέτες ήχου, βινίλια, φωτογραφίες, αρνητικά των φιλμ, περιοδικά και βιβλία που με ευλάβεια συλλέξαμε για χρόνια- βρεθήκαμε να βιώνουμε έναν κόσμο μονοπολικό, την τηλεοπτική μετάδοση πολέμων, την ελεύθερη πολιορκημένη ραδιοφωνία-τηλεόραση, την κινητή τηλεφωνία «του παντού και του πουθενά», την ηλεκτρονική αλληλογραφία, την άυλη κειμενική επικοινωνία των sms και των e-mail (text me), τα ψηφιακά μέσα: mp3, pdf και φωτογραφίες. Αυτό το ταξίδι μοιάζει με μετανάστευση από τη μια εποχή στην άλλη. Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις, αυτή η μετάβαση έγινε εξαναγκαστικά και μοιάζει με οδυνηρή «προσφυγιά». Πολιτισμικοί πρόσφυγες που αιτούμαστε άσυλο σε μια νέα «γενναία εποχή». Το πιο οδυνηρό, όμως, απ’ όλα είναι η επίγνωση ότι αυτή η ξενιτιά δεν έχει επιστροφή: είπαμε μια για πάντα αντίο σε αυτό που άλλοτε ήμαστε και αφήσαμε το βλέμμα και τη σκέψη μας να χαθούν σε όσα ο χρόνος μάς υπόσχεται. Αντίο…

Ελευθεροτυπία

Comments 0 σχόλια »

Φεβ 28 2009

Διαφέρουν οι μαθητές μας;

Αναρτήθηκε από terracomputerata στο Διαδίκτυο, εκπαίδευση, Τ.Π.Ε., με ετικέτες: , ,

λόγω της επίδρασης των  νέων ψηφιακών μέσων

http://digitallearning.macfound.org

Comments 0 σχόλια »

Ιούλ 02 2008

Το όνειρο του Μπιλ (και δικό μας)

Αναρτήθηκε από terracomputerata στο web 2.0, Διαδίκτυο, καινοτομία, με ετικέτες: , ,

gatesΟ Μπιλ μπορεί να συνταξιοδοτείται πρόωρα αλλά έχει ένα όνειρο: «Μέσα στο σπίτι επανεξετάζουμε και ορίζουμε από την αρχή την προσωπική ψυχαγωγία. Οι συσκευές συνδέονται μεταξύ τους και όλες οι εφαρμογές επικοινωνούν μέσω του Ίντερνετ χρησιμοποιώντας το καλύτερο λογισμικό», είπε ο Μπιλ Γκέιτς δίνοντας παραδείγματα. «Θα βγάζουμε φωτογραφίες με την ψηφιακή μας κάμερα και αυτές θα αποστέλλονται αυτόματα μέσω του Ίντερνετ. Το τηλεοπτικό ένθετο με το πρόγραμμα της τηλεόρασης θα είναι ψηφιακό και θα γνωρίζει αυτόματα ποιες σειρές και εκπομπές μάς αρέσουν. Αυτόματα θα ανοίγει την τηλεόραση στα προγράμματα που θέλουμε. Θα διαμορφώνει για παράδειγμα ένα προσωπικό δελτίο ειδήσεων, δίνοντας έμφαση στα πρόσωπα και τα θέματα που μας ενδιαφέρουν. Στα κινητά τηλέφωνα, θα βλέπουμε τρισδιάστατους χάρτες με όλες τις πληροφορίες που θέλουμε. Όλες αυτές οι πληροφορίες θα μεταδίδονται από συσκευή σε συσκευή χωρίς περιορισμούς. Αυτό το ολοκληρωμένο ψηφιακό σύστημα επικοινωνίας και ενημέρωσης του μέλλοντος θα μοιάζει πολύ με τα σημερινά online δίκτυα ηλεκτρονικών παιχνιδιών που χρησιμοποιούν εκατομμύρια χρήστες σε όλον τον κόσμο».

Comments 0 σχόλια »

Ιούλ 01 2008

Τι ‘ν’ το καλό, τι ‘ν’ το κακό και τι το ανάμεσό τους

Αναρτήθηκε από terracomputerata στο Διαδίκτυο, εκπαίδευση, παιδαγωγικά, παιδεία, με ετικέτες: ,

evil-googleΠώς μπορεί, όμως, να ξεχωρίσει κανείς το «καλό» από το «κακό» στο χάος του Διαδικτύου.
Θέμα παιδείας, η οποία αλλάζει ριζικά στην ψηφιακή εποχή. Η μάθηση και η απομνημόνευση είναι περιττές- όλες τις γνώσεις τις βρίσκεις ακόμα και μέσα από το κινητό σου τηλέφωνο. Τώρα πρώτο θέμα είναι η κριτική ικανότητα, η δυνατότητα να αξιολογείς και να ελέγχεις. Ο δάσκαλος δεν είναι πια αυτός που μοιράζει γνώση, αλλά αυτός που ασκεί την κρίση.

Νίκος Δήμου σε συνέντευξη στο Στ. Θεοδωράκη

Comments 0 σχόλια »

Μάι 16 2008

Η επανάσταση/εξέλιξη της πληροφορίας

Αναρτήθηκε από terracomputerata στο Διαδίκτυο, καινοτομία, Τ.Π.Ε., με ετικέτες: , , ,

Comments 0 σχόλια »

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Accessibility by WAH
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων