Πενθήμερο αφιέρωμα στον ποιητή Νίκο Καββαδία (φωτογραφία) παρουσιάζει το Β΄ Πρόγραμμα 103,7 σε συνεργασία με το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου καθημερινώς ως τις 4 Ιουνίου από τις 19.00 ως τις 22.00. Για τον «ιδανικό εραστή των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων» μιλούν άνθρωποι που τον γνώρισαν, μελετητές του έργου του και συνθέτες που μελοποίησαν ποιήματά του. Από τις συλλογές του «Μαραμπού», «Πούσι» και «Τραβέρσο» διαβάζει ποιήματα ο ηθοποιός ΓιώργοςΚιμούλης,ενώ γνωστοί ερμηνευτές μάς εισάγουν στην εξωτική ατμόσφαιρα των θαλάσσιων ταξιδιών που αναπτύσσονται οι ιστορίες του Καββαδία.
Χθες, πρώτη ημέρα του αφιερώματος, ακούστηκαν ο μελετητής Γ. Ζεβελάκης και ο ποιητής Α. Φωστιέρης, ενώ μελοποιημένα ποιήματά του ερμήνευσαν οι Γ.Ανδρέου, Χρ.Θηβαίος και Ελένη Τσαλιγοπούλου.
Για τις επόμενες ημέρες το πρόγραμμα έχει ως εξής:
Μπορεί το θέατρο στο ραδιόφωνο να μη διαθέτει πια την αίγλη του παρελθόντος, κάποιες εκπομπές όμως επιμένουν να ανεβαίνουν ακόμα στο ραδιοφωνικό σανίδι. Για τη φίλη μου την Κ. που συλλέγει ηχογραφήσεις από το θέατρο αλίευσα αυτό το blog: http://radio-theatre.blogspot.com/
Οταν η «νεαρή» ψηφιακή τεχνολογία συνάντησε το παραδοσιακό ραδιόφωνο, γεννήθηκε… το ιντερνετικό ραδιόφωνο.
Το οποίο είναι, φυσικά, ένα κανονικό ραδιόφωνο που, όμως, μεταδίδεται μέσω του Διαδικτύου. Μπορεί να έχει κανονικές εκπομπές, ραδιοφωνικούς παραγωγούς, μπορεί να συνδέεται με «επίγειους» ραδιοφωνικούς σταθμούς ή μπορεί να εκπέμπει αποκλειστικά στο Ιντερνετ. Το κύριο πλεονέκτημά του είναι ότι μπορεί κανείς να ακούσει κάθε είδους ραδιοφωνικό σταθμό, από τη Λατινική Αμερική μέχρι τον Καναδά και από την Αθήνα μέχρι το Βλαδιβοστόκ, φτάνει να διαθέτει υπολογιστή και μια γρήγορη σύνδεση στο Ιντερνετ.
Πριν κάποια χρόνια, ένα αρκετά δημοφιλές τραγούδι από τους The Buggles υποστήριζε ότι «video killed the radio star» (το βίντεο σκότωσε τον σταρ του ραδιοφώνου). Παρ’ όλ’ αυτά, φαίνεται ότι με την επέκταση του γρήγορου Διαδικτύου η κατάσταση αρχίζει να αλλάζει. Ολο και περισσότεροι επιλέγουν το ραδιόφωνο μέσω του υπολογιστή τους: από το 1990 εντείνεται η παρουσία του ψηφιακού ραδιοφώνου με καλωδιακή ή δορυφορική μετάδοση ενώ, προοδευτικά και, φυσικά, μετά το 1995, το ραδιόφωνο επεκτείνεται στο Διαδίκτυο.
Μάλιστα, η χρήση δωρεάν προγραμμάτων -όπως το δημοφιλές Real Player- δημιούργησε ένα «χαλαρό» και απολύτως ελεύθερο καθεστώς εκπομπής: χιλιάδες σταθμοί «ακούγονται» σ’ όλο τον κυβερνοχώρο, ενώ πλέον μπορεί ακόμα και ο πλέον αδαής χρήστης του Ιντερνετ να δημιουργήσει τον δικό του προσωπικό ραδιοφωνικό σταθμό.
Τι θα συνέβαινε άραγε εάν οι παθολόγοι, αντί για φάρμακα και κούρες, συνταγογραφούσαν δίσκους μουσικής; Ή εάν, στις πιο βαριές περιπτώσεις στρες, έδιναν παραπεμπτικό για εντατική μουσικοθεραπεία μέσω του ηλεκτρονικού υπολογιστή; Πώς μπορούν να συνδεθούν, όμως, η θεραπεία μέσω μουσικής και το Ιντερνετ; Στην περίπτωση του RadioArt μπορούν: το RadioArt (radioart.gr) είναι ένα ψηφιακό ραδιόφωνο -όπως τόσα άλλα. Αυτό, όμως, που το κάνει να ξεχωρίζει δεν είναι το ιδιαίτερο στιλ του -όχι διαφημίσεις, όχι play-lists, όχι «εύπεπτα» εμπορικά κομμάτια αλλά η πρωτοτυπία του: Την περασμένη Κυριακή, 1η Νοεμβρίου, μεταδόθηκε το πρώτο εξειδικευμένο πρόγραμμα κατάλληλα επιλεγμένης μουσικής για την αντιμετώπιση του στρες! «Το RadioArt παίζει μουσική με βασικά κριτήρια την ποιότητα, τον ποιητικό στίχο και την προσεγμένη ροή, με στόχο την προσπάθεια για τη δημιουργία ενός ατμοσφαιρικού ακουστικού περιβάλλοντος που θα ταξιδεύει τον ακροατή», λέει ο Λάμπρος Μητρόπουλος, βασικός υπεύθυνος για τη δημιουργία του Radio Art. «Προχωρήσαμε στη δημιουργία μιας αντι-στρές μουσικής ενότητας, πέρα απ’ τις υπάρχουσες δύο -τζαζ, world με επιλογές rock-soul και έντεχνη ελληνική μουσική με επιλογές κλασικής μουσικής- που μπορεί να επιλέξει ο ακροατής». Το αποτέλεσμα; Ενας ψηφιακός ραδιοφωνικός σταθμός, ίσως ο πρώτος στον κόσμο, που προσφέρει μουσική αντι-στρές, απευθυνόμενος στο ευρύ κοινό «και όχι στους γιατρούς και τους θαλάμους ανάνηψης στα νοσοκομεία».
Οι αυστηρές μουσικές προδιαγραφές για το πρόγραμμα «Μουσική κατά του στρες» τέθηκαν από τον καρδιολόγο και συνθέτη Θανάση Δρίτσα. «Η μουσική που συμβάλλει στην αντιμετώπιση του στρες είναι, κατ’ αρχήν, χαλαρωτική. Κινείται σε αργό τέμπο, στους ρυθμούς, ίσως, της καρδιάς ή ενός andante», λέει ο ίδιος. «Είναι μουσικές που σε ταξιδεύουν, που έχουν ονειρικό χρώμα και που καταλήγουν σ’ ένα χαλαρωτικό αποτέλεσμα. Στην ιατρική επιστήμη, αυτή η μουσική έχει την ικανότητα να μειώνει τους παλμούς του ανθρώπου και την αδρεναλίνη». Πειράματα και μελέτες κατέδειξαν ότι τέτοιου είδους ακούσματα μπορεί να διώξουν μακριά την επίδραση κάθε στρεσογόνου ερεθίσματος. «Οπως οι φακίρηδες, που έχουν μάθει να βγαίνουν έξω από το σώμα τους, έτσι κι αυτή η μουσική επιδιώκει να δώσει στην ψυχή και το πνεύμα του ανθρώπου μια διέξοδο από τη στρεσογόνο καθημερινότητα».
Ο Θανάσης Δρίτσας, πρωτοπόρος στον τομέα των εφαρμογών της μουσικής στην Ιατρική, έχει υποστηρίξει τη θεραπευτική δράση της ποιοτικής μουσικής στον ανθρώπινο οργανισμό. «Οι μουσικές που έχουν επιλεγεί για τον σταθμό προετοιμάζονταν επί πέντε μήνες, ωστόσο εγώ ο ίδιος ασχολούμαι χρόνια. Το ζήτημα είναι το πρόγραμμα αυτό να έχει ποικιλία, για να μην κουράζεται το μυαλό, να αφορά μουσική οικεία και “αναγνώσιμη”, να υπάρχουν ηχοχρώματα συγκεκριμένων οργάνων, όπως άρπα ή φλάουτο. Φυσικά έχουμε παίξει και κομμάτια του Χατζιδάκι!»
Ποιος είναι ο πιο εύκολος τρόπος να βρείτε έναν ραδιοφωνικό σταθμό που εκπέμπει on-line? Μα φυσικά το Antenna. Βασισμένο στο Adobe AIR runtime, το Antenna χρησιμοποιεί έναν τεράστιο κατάλογο σταθμών και σε συνδυασμό με έναν χάρτη, μπορείτε να βρείτε και να ακούσετε όποιον σταθμό θέλετε, επιλέγοντας από χιλιάδες. Μπορείτε να κάνετε αναζήτηση με χώρα, είδος μουσικής ή απλά κάνοντας κλικ σε μια τοποθεσία πάνω στον χάρτη.
Μπορείτε να κατεβάσετε το Adobe AIR από εδώ και το Antenna installer file από εδώ.
Συνδυασμός «έξυπνου» διαδικτυακού juke box και social networking υπηρεσίας, ο ιντερνετικός ραδιοφωνικός σταθμός Jango (www.jango.com) προσφέρει μουσική μετά κοινωνικής δικτυώσεως. Εκεί, λοιπόν, που ο ιστοχώρος Pandora συναντά το MySpace και ο Last.fm το Facebook, στέκεται η δωρεάν υπηρεσία Jango, εφοδιασμένη με μια καλά ενημερωμένη δεξαμενή τραγουδιών, ένα καθαρό interface και ποικίλες networking ανέσεις.
Ο κάθε χρήστης καλείται, αφού πρώτα εγγραφεί δωρεάν στην υπηρεσία, να προχωρήσει στη σύσταση ενός δικού του σταθμού («station»), δηλαδή ενός streaming ραδιοφωνικού προγράμματος αποτελούμενου από απεριόριστες αριθμητικά συνθέσεις καλλιτεχνών που ο ίδιος επιλέγει. Πώς γίνεται αυτό; Απλά, ο χρήστης πληκτρολογεί το όνομα ενός μουσικού της αρεσκείας του. Από εκεί και πέρα αναλαμβάνει δουλειά ο Jango, ο οποίος ανταποκρινόμενος αυτόματα στο εκάστοτε αίτημα ξεκινά «παίζοντας» κάποια γνωστή επιτυχία του εν λόγω καλλιτέχνη για να συνεχίσει το πρόγραμμα με μια σειρά από μουσικές συνθέσεις παρόμοιου ύφους.
Ενόσω ακούει, ο ακροατής είναι σε θέση να εξατομικεύει το «πρόγραμμα» βαθμολογώντας κάθε τραγούδι (μεταξύ τριών επιλογών: «δεν μου αρέσει», «μου αρέσει», «το λατρεύω»). Ο ακροατής δύναται να δημιουργεί όσους νέους σταθμούς επιθυμεί (μέσω της επιλογής «create new station»), να διαμορφώνει («edit station») τα playlists των ήδη υπαρχόντων προγραμμάτων (προσθέτοντας και αφαιρώντας καλλιτέχνες, προκρίνοντας συγκεκριμένα τραγούδια έναντι άλλων), καθώς και να τα βαφτίζει με δικής του έμπνευσης ονόματα.
Ο κάθε χρήστης στον Jango διατηρεί το δικό του προφίλ το οποίο έχει τη δυνατότητα να διανθίζει με πληροφορίες προσωπικού χαρακτήρα καθώς και φωτογραφίες. Σε αντίθεση με άλλες υπηρεσίες ωστόσο, η δικτύωση εδώ γίνεται με κριτήρια καθαρά μουσικά. Πιο συγκεκριμένα, ανάλογα με το τραγούδι που ακούγεται κάθε στιγμή, εναλλάσσονται στην οθόνη ως εικονίδια τα άλλα μέλη της Jango κοινότητας (οι επονομαζόμενοι «like-minds») στα γούστα των οποίων ταιριάζει αυτό περισσότερο, ενώ κάτω από τα εν λόγω εικονίδια φιγουράρουν τα τραγούδια που ακούνε οι συγκεκριμένοι χρήστες εκείνη τη δεδομένη στιγμή. Κλικάροντας πάνω στα εν λόγω πρόσωπα, ο ακροατής αποκτά πρόσβαση στα προφίλ τους και συντονίζεται στους δικούς τους σταθμούς. Ο Jango επιτρέπει στους εγγεγραμμένους ακροατές του να αλληλεπιδρούν αναρτώντας σχόλια ο ένας στο προφίλ του άλλου και ανταλλάσσοντας e-mails, ευχαριστίες («thank you’s»), καθώς και λακωνικούς χαιρετισμούς με την ονομασία «shouts» (πρόκειται για κάτι ανάλογο των Facebook-ικών «pokes»).
Aυτό που ενσάρκωσε η Mαρία Pεζάν είναι η φράση του Γκαίτε που της έμαθε ο πατέρας της: «Kαι να θυμάσαι πάντα πως δεν υπάρχει τίποτε ωραιότερο στον κόσμο αυτόν από μια νύχτα που τη φωτίζουν τα αστέρια και το συναίσθημα ότι έκανες το καθήκον σου…»
Η Ελληνική Ραδιοφωνία γιορτάζει τα 70 της χρόνια και διοργανώνει στο Ζάππειο Μέγαρο: αναπαραστάσεις δράσεων και χώρων (από τις πρώτες εκπομπές και σήματα μέχρι το πρώτο στούντιο), vintage αντικείμενα που μιλάνε όσο χιλιάδες λέξεις (μικρόφωνα, συσκευές, ραδιοπρογράμματα κτλ.), ντοκουμέντα εσωτερικής λειτουργίας και επικοινωνίας με το κοινό (υπηρεσιακές επιστολές, διαφημιστικές καταχωρίσεις) που μαρτυρούν τη γέννηση και το σχηματισμό της ελληνικής ραδιοφωνικής κουλτούρας. Η έκθεση χωρίζεται σε ενότητες (ενημέρωση, λογοτεχνία, θέατρο, αθλητισμός, μεγάλες ηχογραφήσεις, ψηφιακό ραδιόφωνο κ.ά.) που συνοδεύονται από αντίστοιχο οπτικοακουστικό υλικό, αλλά ταυτόχρονα στηρίζονται και στη συμμετοχή του κοινού. Που βιώνει μέσω συσκευών αναπαραγωγής ΜΡ3 αρχείων και μια παράλληλη «έκθεση ήχου» καθώς περπατά στους διαδρόμους, πριν καταλήξει σε ένα στούντιο να δοκιμάζει τις δικές του δυνατότητες στην παραγωγή. Όλη αυτή η δραστηριότητα συμπυκνώνεται σε ένα συλλεκτικό λεύκωμα 300 σελίδων, που καταγράφει, αξιοποιώντας το σπάνιο αρχειακό υλικό, τις ελληνικές radio days… www.ellinikiradiofonia.gr
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότερα
Άρθρα (RSS)