Terra Computerata

Η Καθημερινή-Gazarte: Βραδιά ποίησης, σκηνοθετεί ο Γιώργος Νανούρης, μαζί του οι ηθοποιοί: Αννίτα Καπουσίζη, Φανή Ροδίτη, Κόνυ Ζήκου

Η ποίηση και η στάση ζωής του Τάσου Λειβαδίτη δίνουν το έναυσμα για μία συνάντηση ποιητών, λογοτεχνών, καθηγητών φιλοσοφίας, μουσικών και δημοσιογράφων. «Η Ποίηση σήμερα» είναι ο τίτλος συνεδρίου αφιερωμένου στη μνήμη του ποιητή, με αφορμή τα 20 χρόνια από τον θάνατό του και το οργανώνουν το Μορφωτικό Ίδρυμα της ΕΣΗΕΑ και το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων με στόχο η σύγχρονη γενιά Ελλήνων ποιητών να δώσει το στίγμα της.

Οι εισηγητές του Συνεδρίου θα μιλήσουν για το μεταφρασμένο έργο του Λειβαδίτη, για το στίγμα που άφησαν οι στίχοι του στους νεώτερους, για τη σχέση της ποίησης με τη μουσική και τον κινηματογράφο. Ενώ η παρουσία των σημερινών ποιητών στον χώρο του Διαδικτύου και της μπλογκόσφαιρας θα συζητηθεί από δημιουργούς ηλεκτρονικών πολιτιστικών και ποιητικών εκδόσεων. Στη διάρκεια της εκδήλωσης θα προβληθεί η εκπομπή «Τάσος Λειβαδίτης» της Λίλας Κουρκουλάκου από τη σειρά της ΕΡΤ «Οι ποιητές μας».

Συνέδριο «Η Ποίηση σήμερα», την Παρασκευή και το Σάββατο, στην αίθουσα «Γεώργιος Καράντζας» της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20, τηλ.
210-3675.430)

Τα Νέα

Το «Αξιον εστί» (ET3) της περασμένης Παρασκευής ήταν αφιερωμένο στον ποιητή Τάσο Λειβαδίτη με αφορμή τα 20 χρόνια από το θάνατό του και την έκδοση δύο βιβλίων με (ή και με) κείμενά του. Η εκπομπή περιελάμβανε συνομιλίες του Bασίλη Βασιλικού με ανθρώπους των γραμμάτων, απαγγελίες ποιημάτων του Λειβαδίτη, πλάνα από τη «Συνοικία το όνειρο», φωτογραφίες του ποιητή και ένα απόσπασμα από μια εκπομπή στην τότε ασπρόμαυρη κρατική τηλεόραση όπου ο ίδιος απαγγέλλει ένα ποίημά του -μια σπάνια στιγμή καθώς εκείνος δεν έδινε ποτέ συνεντεύξεις.

«Αν ο Παπαδιαμάντης είναι ο άγιος της πεζογραφίας μας, ο Λειβαδίτης είναι ο άγιος της ποίησής μας», είπε ο Γιώργος Δουατζής, που τον γνώριζε προσωπικά.

Με πικρία ο Φώτης Κουβέλης παρατήρησε ότι «η ποίηση δεν έχει πια τη θέση που θα ?πρεπε να έχει στην κοινωνία αλλά και στον κόσμο της Αριστεράς». Κάποτε η αριστερά θα μπορούσε να ήταν περήφανη όχι για τους ποιητές «της» (εδώ δεν χωράει η κτητική αντωνυμία) αλλά για τη δύναμη των ιδανικών της που ενέπνευσαν ποιητές μείζονες και ελάσσονες. Σήμερα τα κόμματα, αριστερά και μη, συχνά δίνουν την εντύπωση ότι επιδιώκουν να εμπνεύσουν «σελέμπριτις» παρά ποιητές.

Η Μαριάννα Τζιαντζή στο Άξιον Εστί για έναν ποιητή -Καθημερινή