Και για μη λέμε μόνο τα κακά σας καλώ να διαβάσετε το άρθρο της Ιωάννας Φωτιάδη στην Καθημερινή: Δάσκαλοι και καθηγητές σε απομακρυσμένα νησιά του Αιγαίου ξεχωρίζουν για το έργο τουςΟ διορισμός στην παραμεθόριο ισοδυναμεί για πολλούς νέους εκπαιδευτικούς με θανατική καταδίκη – όχι όμως για όλους. Η «Κ» αναζήτησε και βρήκε δασκάλους και καθηγητές σε απομακρυσμένα νησιά του Αιγαίου, που όχι μόνο δεν οικτίρουν την τύχη τους, αλλά επιδεικνύουν μεγάλο ζήλο στην άσκηση του επαγγέλματός τους.
Δεν ξέρω αν στις συνισταμένες συμπεριλαμβάνεται ο φρέσκος αέρας, το γεγονός ότι συναντιούνται νέοι άνθρωποι με όρεξη για δουλειά αλλά οι εμπειρίες μου από νησιά των Κυκλάδων λένε ότι εκεί οι άνθρωποι προσφέρουν στο σχολείο και περνάνε καλά.
«Αγαπάμε την ιστιοπλοΐα… αλλά και τα δελφίνια», τα οποία προτιμούν να περάσουν το καλοκαίρι τους στα νερά των Κυκλάδων και της Εύβοιας. Το πρόγραμμα «Ο Δρόμος του Δελφινιού» είναι μια πρωτοβουλία του Πανελλήνιου Ομίλου Ιστιοπλοΐας Ανοικτής Θαλάσσης (ΠΟΙΑΘ), που καλεί τους ιστιοπλόους αλλά και όλους όσοι ταξιδεύουν με σκάφη στα νερά του Αιγαίου, να συμβάλουν στην προστασία των δελφινιών που ζουν στις ελληνικές θάλασσες.
Στο site www.spotadolphin.gr κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να βρει βασικές πληροφορίες για τα δελφίνια, καθώς και τη φόρμα καταγραφής των στοιχείων τους. Εχοντας ενημερωθεί, αρκεί κάποιος που θα δει δελφίνι να παρατηρήσει και να καταγράψει τα βασικά χαρακτηριστικά του και τη συμπεριφορά του ως προς το σκάφος.
Τα δελφίνια (το κοινό δελφίνι, το ρινοδέλφινο, το σταχτοδέλφινο και το το ζωνοδέλφινο) είναι τέσσερα από τα εφτά θηλαστικά (τα άλλα τρία είναι ο φυσητήρας, ο ζιφιός και η μεσογειακή φώκια) που διαβιούν μόνιμα στο Αιγαίο.
Σύμφωνα με το προγράμματα των ιστιοπλόων, η μεγαλύτερη παρουσία αυτών των συμπαθών κητωδών παρουσιάστηκε στις Κυκλάδες και την Εύβοια. Συνολικά μέσα στον Ιούλιο έγιναν 29 παρατηρήσεις κητωδών, οι περισσότερες από αυτές από τους περίπου 500 ιστιοπλόους του 46ου Ράλι Αιγαίου.
[google 6245044032219067313]Πρόκειται για μία ταινία -ντοκιμαντέρ που καταγράφει το Αιγαίο: την αισθητική υποβάθμιση, την καταστροφή του οικοσυστήματος, την άναρχη δόμηση, τη ρύπανση…
Η ταινία της Λυδίας Καρρά, ανιχνεύει τις ιστορικές και κοινωνικές ρίζες των σημερινών εξελίξεων. Με αρχειακό υλικό παρουσιάζεται η εμπειρία των πολέμων και της οδυνηρής μετανάστευσης, η άνοδος της ναυτιλίας. Καταγράφεται ο λόγος μελετητών και αναμειγνύεται με τον λόγο και αντίλογο των κατοίκων. Ξαναγυρνώντας σε ίδιους τόπους διαφορετικές εποχές του χρόνου, εντοπίζονται οι ακραίες αλλαγές στους ρυθμούς ζωής.
Σ’ ένα άλλο επίπεδο, η ταινία πραγματεύεται τη σημασία της φύσης στη ζωή του ανθρώπου, την αξία της ομορφιάς του φυσικού και δομημένου χώρου. Ο φακός εγκλωβίζει αυτή την ομορφιά, όπου υπάρχει ακόμα αλώβητη. Τα λόγια του Ελύτη, σταθερή αναφορά στον κόσμο των ονείρων. Νέες, δημιουργικές ιδέες προβάλλουν … Όπως λέει κι ένας νησιώτης: «… το Αιγαίο είναι ένα καράβι που ταξιδεύει αιώνες. Το θέμα είναι εμείς τι θα αφήσουμε πίσω μας…»
Πιο πειστική φαίνεται η ετυμολογία της λέξης αιγαίον από το αιξ (κατσίκα), παράγωγο του ομηρικού ρήματος αΐσσω (πηδώ). Από τα αρχαιότερα εξημερωμένα ζώα η αίγα είναι αυτό που κατ’ εξοχήν αναρριχάται, σκαρφαλώνει στους βράχους πηδώντας. Οι αρχαίοι Ελληνες συνεκδοχικά συνήθιζαν να αποκαλούν «αίγες» και τα κύματα, προφανώς επειδή κι αυτά? πηδούν όταν η θάλασσα είναι αγριεμένη. Ο παραδοξογράφος Αρτεμίδωρος ο Δαλδιανός από την Εφεσο (2ος αι. μ.Χ.) είναι σαφής, όταν γράφει: «?τα μεγάλα κύματα αίγας εν τη συνηθεία λέγομεν? και το φοβερώτατον πέλαγος Αιγαίον λέγεται» («Ονειροκριτικόν» II, 12). Με παρόμοια συνεκδοχή σημερινοί νησιώτες του Αιγαίου αποκαλούν «πρόβατα» τα μεγάλα κύματα, ακριβώς όπως οι Γάλλοι («moutons»), ενώ οι Αγγλοι τα αποκαλούν «άσπρα άλογα» (white horses). Τι πιο ταιριαστό όνομα θα μπορούσε, λοιπόν, να δοθεί σε μια θάλασσα σχεδόν μονίμως φουρτουνιασμένη, γεμάτη «αίγες», παρά αυτό που την περιγράφει; Προφανώς για τον ίδιο λόγο η ακτή, όπου καταλήγουν πηδώντας «οι αίγες της αλός» (τα θαλάσσια κύματα), ονομάστηκε αιγιαλός (σημ. γιαλός).
Επίθετα με κατάληξη -αιος δηλώνουν σχέση με αυτό που σημαίνει η αντίστοιχη ρίζα. Παραδείγματος χάριν αγελαίος είναι ο ανήκων σε αγέλη, αγοραίος ο της αγοράς, αρχαίος ο έχων απόσταση από την αρχή, βουλαίος ο σχετιζόμενος με τη βουλή, δίκαιος ο σεβόμενος και εφαρμόζων την δικαιοσύνη, εδραίος ο έχων έδρα, ο σταθερός, Ηραίος ο έχων σχέση με την Ηρα, θυραίος ο εκτός της θύρας, πηγαίος ο της πηγής, ωραίος ο της ώρας κ.ο.κ. Ετσι, και η πλήρης «αιγών» θάλασσα αποκλήθηκε Αιγαίον Πέλαγος.
Το σενάριο έχει ως εξής: ενώ είστε πνιγμένος στη δουλειά ο συνάδελφός σας που είναι αδειούχος (πάντα εξασφαλίζει την καλύτερη περίοδο) σας τηλεφωνεί ενώ βρίσκεται εν πλω για να σας ρωτήσει να βρείτε το όνομα της βραχονησίδας δεξιά ή του φορτηγού με το οποίο διασταυρώνεται οσονούπω. Θα ήταν υποχρεωμένος αν τον ενημερώνατε επακριβώς για το τι ώρα «δένει» το καράβι του.
Κι εσείς που είστε ανώτερος άνθρωπος με ένα κλικ στο http://syros-observer.aegean.gr/ais μπορείτε να δείτε την κίνηση των πλοίων στις ελληνικές θάλασσες και να λύσετε τις απορίες του. Συνέχεια »
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή