Terra Computerata

Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής Εργασίας η 12η Ιουνίου και σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Unicef τουλάχιστον 215 εκατομμύρια παιδιά εργάζονται παγκοσμίως, ενώ 115 εκατομμύρια από αυτά απασχολούνται σε επικίνδυνες εργασίες.

Στις 10 Ιουνίου 1944 έλαβε χώρα η σφαγή του Διστόμου, μία από τις μεγαλύτερες σφαγές αμάχων κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με 228 νεκρούς, εκ των οποίων οι 53 ήταν παιδιά.

Ο Βανγκ Λέι Λιν σταματάει τη φάλαγγα των τεθωρακισμένων στην πλατεία  Τιεν Αν Μεν στις  6 Ιουνίου 1989.

Διαβάστε περισσότερα στο άρθρο της Τσαοχουα Ουανγκ Μνήμη της Τιεν Αν Μεν στην Αυγή

Στις 16 Απριλίου γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Φωνής, όπως γίνεται εδώ και μερικά χρόνια. Σκοπός της είναι η εξάπλωση της ενημέρωσης για τη φωνή, τα προβλήματά της και η ορθή αντιμετώπισή τους καθώς και η αναγνώριση της αξίας της φωνής, διότι παρά την καθημερινή χρήση της στην προφορική μας ομιλία, την αξία της την εκτιμούμε συνήθως όταν αυτή έχει πρόβλημα.

Η φωνή είναι ή γίνεται προβληματική όταν ο τόνος, η ένταση ή η ποιότητά της βρίσκονται εκτός των φυσιολογικών ορίων ή εμφανίζονται αλλοιώσεις των μόνιμων και σταθερών χαρακτηριστικών της. Τότε, δηλαδή, που η φωνή έλκει περισσότερο την προσοχή του ακροατή παρά τα λεγόμενα, ή ο ομιλητής αισθάνεται ότι η φωνή του επηρεάζει κατά συγκεκριμένο τρόπο αρνητικά τη ζωή του.

Ενας από τους στόχους της Παγκόσμιας Ημέρας Φωνής είναι να ενημερώσει για τα πρώιμα σημάδια του φωνητικού προβλήματος που απαιτούν τη βοήθεια του ειδικού, όπως π.χ. εάν η βραχνάδα ή η αλλαγή φωνής ή η δυσφορία που νιώθει κανείς διαρκεί περισσότερο από δύο εβδομάδες, τότε θα πρέπει να εξεταστεί από ωτορινολαρυγγολόγο, που θα κρίνει εάν το πρόβλημα απαιτεί φαρμακευτική ή χειρουργική αποκατάσταση, ή τη βοήθεια ειδικών της παθολογίας λόγου φωνής και ομιλίας.

 ΕΝΕΤ

Θεωρείται ο κορυφαίος εκπρόσωπος του ιαπωνικού κινηματογράφου στη Δύση. Έχει τιμηθεί με το Χρυσό Λέοντα του Φεστιβάλ της Βενετίας και το Χρυσό Φοίνικα στις Κάνες. Ο λόγος για τον Ακίρα Κουροσάβα. Σήμερα, συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γέννηση του σπουδαίου σκηνοθέτη.

Ο Κουροσάβα έβαλε την υπογραφή του σε περισσότερες από 30 ταινίες. Το 1951, τιμήθηκε με το Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ της Βενετίας για το “Ρασομόν”. Το 1980, του απονεμήθηκε ο Χρυσός Φοίνικας του Φεστιβάλ των Καννών για την ταινία “Καγκεμούσα”.

Γεννήθηκε στις 23 Μαρτίου του 1910 στην Ομόρι. Ήταν το όγδοο παιδί του Ισαμού και της Σίμα Κουροσάβα.

Μικρός, ήθελε να γίνει ζωγράφος. Δυστυχώς για τον ίδιο αλλά ευτυχώς για το παγκόσμιο κινηματογραφικό στερέωμα δεν έγινε δεκτός στην Ακαδημία Τεχνών.

Έτσι, το 1936 αποφασίζει να γίνει βοηθός του σκηνοθέτη Γιαμαμότο Κατζίρο. Πιάνει δουλειά σε μια γιαπωνεζική εταιρεία πραγωγής ταινιών. Εκεί, γυρίζει το πρώτο του φιλμ με τίτλο “Σουγκάτα Σανσίρο” το 1943. Πρόκειται για μια ταινία σχετική με την ιστορία του τζούντο.

Η αναγνώριση ήρθε το 1948 με το αριστούργημα “Ο μεθυσμένος άγγελος”. Ουσιαστικά, το φιλμ υπήρξε ο προάγγελος της απογείωσης της καριέρας του, η οποία έγινε το 1950 με την βραβευμένη ταινία “Ρασομόν”.

Μεταξύ άλλων, γνωστές ταινίες του Κουροσάβα είναι “Επτά Σαμουράι”, “Όνειρα”, “Γιοτζίμπο”, “Ραψωδία τον Αύγουστο” και το τιμημένο με Χρυσό Φοίνικα φιλμ “Καγκεμούσα”.

Ελευθεροτυπία 

Σε έναν από τους πιο γνωστούς και εμπνευσμένους Έλληνες ποιητές του 20ού αιώνα, στον Νίκο Καββαδία, αφιερώνει φέτος το ΕΚΕΒΙ την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, τιμώντας τα εκατό χρόνια από τη γέννησή του.

Έτσι, η καθιερωμένη καμπάνια ποίησης που διοργανώνει κάθε χρόνο το ΕΚΕΒΙ θα περιλαμβάνει εικονογραφημένους στίχους του Καββαδία. Από τις 21 Μαρτίου, ημέρα που γιορτάζεται παγκοσμίως η ποίηση, θα ταξιδεύουν στην πόλη οι στίχοι του ποιητή που έπλασε το μυθικό του alter ego ως περιπλανώμενου ποιητή των θαλασσών εισάγοντας στο έργο του στοιχεία κοσμοπολιτισμού και εξωτισμού.

Πηγή: Εθνικό Κέντρο Βιβλίου

O Νίκος Καζαντζάκης ήταν ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς του αιώνα που πέρασε. Yπήρξε και ο πιο πολυμεταφρασμένος αφού η φήμη του πέρασε τα σύνορα της Ελλάδας. Γεννήθηκε το 1883 και πέθανε στις 26 Οκτωβρίου του 1957.

Μυθιστοριογράφος, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας, έμεινε στην ιστορία κυρίως για τα έργα του «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται», «Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά» και «Ο Τελευταίος Πειρασμός» (έγιναν και επιτυχημένες ταινίες).

Το 1914 ήρθε σε επαφή με το έργο του Δάντη, τον οποίο ο ίδιος χαρακτηρίζει στα ημερολόγια του ως έναν από τους δασκάλους του, μαζί με τον Όμηρο και τον Μπεργκσόν.

Το 1919 ο Ελευθέριος Βενιζέλος διόρισε τον Καζαντζάκη Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Περιθάλψεως, έχοντας ως αποστολή τον επαναπατρισμό Ελλήνων από την περιοχή του Καυκάσου. Oι εμπειρίες που αποκόμισε αξιοποιήθηκαν αργότερα στο μυθιστόρημα του «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται».

Επίσης εργάστηκε κατά διαστήματα ως ανταποκριτής σε εφημερίδες.

Προτάθηκε τρεις φορές για το Βραβείο Νόμπελ ενώ διορίστηκε στην UNESCO, αναλαμβάνοντας ως αποστολή, την προώθηση μεταφράσεων κλασικών λογοτεχνικών έργων, με απώτερο στόχο την γεφύρωση των διαφορετικών πολιτισμών. Το 1954 η Ιερά Σύνοδος με έγγραφό της ζητούσε από την κυβέρνηση την απαγόρευση των βιβλίων του. Τελικά, ο Καζαντζάκης δεν αφορίστηκε αλλά η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδας τον καταράστηκε.

Ανάμεσα στα έργα του ξεχωρίζουν επίσης τα μυθιστορήματα: «Ο καπετάν Μιχάλης» (1953),  «Ο Φτωχούλης του Θεού» (1956), «Αναφορά στον Γκρέκο» (1961) , «Οι αδερφοφάδες. θέλει, λέει, να ‘ναι λεύτερος, σκοτώστε τον!» (1963) και «Συμπόσιον» (1971) όπως επίσης και οι μεταφράσεις του στα έργα «Ιλιάδα», «Ομήρου Οδύσσεια», «Θεία Κωμωδία», «Φάουστ» και «Αγιος Φραγκίσκος της Ασίζης» του Joergensen.

Στον τάφο του Καζαντζάκη, μετά από απαίτηση του ιδίου, χαράχθηκε η επιγραφή: «Δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβάμαι τίποτα, είμαι λέφτερος».

To BHMA

Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο την άνοιξη του 1798. Το όνομά του έγινε γνωστό όταν συνέγραψε το ποίημα «Ύμνος εις την Ελευθερίαν», το οποίο ολοκληρώθηκε τον Μάιο του 1823, ποίημα εμπνευσμένο από την ελληνική επανάσταση του 1821, οι πρώτες δυο στροφές του οποίου έγιναν ο Ελληνικός εθνικός ύμνος το 1865.

Με τον «Ύμνο εις την Ελευθερίαν» άρχισε μια σημαντική περίοδος για την μετέπειτα διαμόρφωση του ποιητή: είναι η εποχή στην οποία έχει κατακτήσει πλέον την γλώσσα και προσπαθεί να δοκιμαστεί σε συνθετότερες μορφές, να διευρύνει τον κύκλο των εμπνεύσεών του και να εγκαταλείψει την ευκολία του αυτοσχεδιασμού. Καρπός των αναζητήσεων αυτής της περιόδου ήταν η «Ωδή εις το θάνατο του Λόρδου Μπάιρον», «Η Καταστροφή των Ψαρών», ο «Διάλογος», η «Γυναίκα της Ζάκυνθος».

Εκτός από τον «Ύμνο εις την Ελευθερίαν», τα σπουδαιότερα έργα του είναι: Ο «Κρητικός», «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», «Ο Πόρφυρας», «Η Γυναίκα της Ζάκυνθος». Το βασικό χαρακτηριστικό της ποιητικής παραγωγής του είναι η αποσπασματική μορφή: κανένα από τα ποιήματα που έγραψε μετά τον «Ύμνο εις την Ελευθερίαν» δεν είναι ολοκληρωμένο και με ελάχιστες εξαιρέσεις, τίποτα δεν δημοσιεύτηκε από τον ίδιο.

Νωρίτερα, μελέτησε συστηματικά τα δημοτικά τραγούδια, το έργο των προσολωμικών ποιητών, δημώδη και κρητική λογοτεχνία, που ήταν τα καλύτερα ως τότε δείγματα της χρήσης της δημοτικής γλώσσας στην νεοελληνική λογοτεχνία. Τα ποιήματα που ξεχωρίζουν από τα έργα αυτής της περιόδου είναι η «Ξανθούλα», η «Αγνώριστη», «Τα δυο αδέρφια» και η «Τρελή μάνα».

Σημαντική για την στροφή του προς τη συγγραφή στα ελληνικά θεωρείται η συνάντησή του το 1822 με τον Σπ. Τρικούπη.

Γεννήθηκε με το όνομα Τσαρλς Λούτγουϊτζ Ντότζσον, έγινε όμως γνωστός με το ψευδώνυμο Λιούις Κάρολ. Γεννήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 1832 και πέθανε στις 14 Ιανουαρίου 1898 από πνευμονία. Στο μεταξύ διάστημα πρόλαβε να εξασκήσει τις κλίσεις του στις τέχνες της συγγραφής, των μαθηματικών και της φωτογραφίας. Στην ιστορία έμεινε ως ο συγγραφέας του παιδικού βιβλίου «Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων».

Γόνος μιας ιδιαίτερα συντηρητικής οικογένειας βορειοαγγλικής καταγωγής, ο Λιούις Κάρολ μεγάλωσε με δέκα αδέλφια στο Ντέρσμπουρυ. Στο σχολείο σημείωνε εξαιρετικές επιδόσεις αν και ο ίδιος αργότερα δήλωσε: «δεν μπορώ να πω, πως αναπολώ τη ζωή μου στο δημόσιο σχολείο με κάποια αίσθηση ευχαρίστησης».

Στα επόμενα χρόνια, πήρε αρκετές υποτροφίες, έγινε λέκτορας σε κολέγιο, δημοσίευσε βιβλία μαθηματικών και χρίστηκε διάκονος της Εκκλησίας της Αγγλίας χωρίς να ανελιχθεί περαιτέρω. Από νεαρή ηλικία, έγραφε ποιήματα και διηγήματα, στην αρχή της καριέρας του με ιδιαίτερα σατιρικό ύφος. Ο εκδότης του περιοδικού «TheTrain» υπήρξε ουσιαστικά ο νόνός του αφού εκείνος επέλεξε το ψευδώνυμο «Λιούις Κάρολ» ανάμεσα σε τέσσερα που του πρότεινε ο συγγραφέας (τα υπόλοιπα ήταν: Edgar Cuthwellis, Edgar U. C. Westhill και Louis Carroll).

Με τη φωτογραφία ασχολήθηκε όταν για πρώτη φορά ήρθε σε επαφή με την τέχνη το 1851 σε λονδρέζικη έκθεση. Το 1856, απέκτησε την πρώτη του φωτογραφική μηχανή και το1863 ενοικίασε ένα φωτογραφικό στούντιο, όπου συγκέντρωσε το σύνολο του φωτογραφικού εξοπλισμού του.

Τον Νοέμβριο του 1864 ο Λιούις Κάρολ παρουσίασε ένα χειρόγραφο με τον τίτλο «Οι περιπέτειες της Αλίκης κάτω από τη γη» και το εξέδωσε το 1865 ως «Οι περιπέτειες της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων» με εικονογράφηση του Σερ Τζον Τένιελ και είχε σημαντική εμπορική απήχηση, προσδίδοντας μεγάλη φήμη στον Λιούις Κάρολ.

Το Βήμα

Ο Κωστής Παλαμάς γεννήθηκε το 1859 στην Πάτρα από γονείς που κατάγονταν από το Μεσολόγγι και έφυγε από τη ζωή στις 27 Φεβρουαρίου του 1943 από γρίππη. Ηταν ποιητής, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας, ιστορικός και κριτικός της λογοτεχνίας. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, με σημαντική συνεισφορά στην εξέλιξη και ανανέωση της νεοελληνικής ποίησης. Αποτέλεσε κεντρική μορφή της λογοτεχνικής γενιάς του 1880.

Το 1886 δημοσιεύτηκε η πρώτη του ποιητική συλλογή «Τραγούδια της Πατρίδος μου» στη δημοτική γλώσσα, το 1889 δημοσιεύτηκε ο «Υμνος εις την Αθηνάν» και το 1896 του ανατέθηκε η σύνθεση του Υμνου των Ολυμπιακών Αγώνων. Δημοσίευσε συνολικά σαράντα ποιητικές συλλογές καθώς και θεατρικά έργα, κριτικά και ιστορικά δοκίμια, συγκριτολογικές μελέτες και βιβλιοκριτικές.

Η κηδεία του έμεινε ιστορική καθώς, μπροστά σε έκπληκτους Γερμανούς κατακτητές, χιλιάδες κόσμος τον συνόδευσε στην τελευταία του κατοικία, στο Α΄ νεκροταφείο Αθηνών, ψάλλοντας τον εθνικό ύμνο.

Το Βήμα

Ημέρα αφιερωμένη στη μνήμη του κατόχου βραβείου Νόμπελ και έναν από τους μεγαλύτερους υπέρμαχους των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζ., για τα 81 χρόνια από τη γέννησή του.

Κατά τη διάρκεια της ζωής του -και περισσότερο- καθοδήγησε το αμερικανικό έθνος προς μία νέα νοοτροπία. Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ δολοφονήθηκε στις 4 Απριλίου του 1968 στο Μέμφις της Πολιτείας Τεννεσί. 

Η ομιλία του με τον τίτλο “I have a dream” στις 28 Αυγούστου του 1963 πέρασε στην ιστορία. 

Τα τελευταία χρόνια διεξάγεται στο Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών μια ιστορική έρευνα (με επιστημονικό υπεύθυνο τον διευθυντή ερευνών Λεωνίδα Καλλιβρετάκη) υπό τον τίτλο «Τεκμηριώνοντας τα γεγονότα του Νοεμβρίου 1973».

Στο πλαίσιο αυτής της έρευνας επιχειρείται η συγκέντρωση και επεξεργασία με επιστημονικές μεθόδους τεκμηρίων που αφορούν σε πολλές παραμέτρους των γεγονότων εκείνων των ημερών, όπως το χρονικό της εξέγερσης, το επιχειρησιακό σχέδιο για την καταστολή της, η εξέλιξη των γεγονότων έξω από το Πολυτεχνείο. Ενα από τα ζητούμενα είναι, φυσικά, ο αριθμός και η ταυτότητα των θυμάτων.

Κάθε στοιχείο που είδε το φως της δημοσιότητας όλα αυτά τα χρόνια, οι επίσημες ανακοινώσεις του καθεστώτος, οι πληροφορίες που δημοσιεύτηκαν στον παράνομο Τύπο της εποχής, οι αγγελίες κηδειών στις εφημερίδες, οι κάθε προέλευσης λίστες που έκαναν την εμφάνισή τους μετά τη μεταπολίτευση, οι προανακριτικές και ανακριτικές έρευνες, συνεντεύξεις συγγενών, οι καταθέσεις μαρτύρων στη δίκη του 1975, συγκεντρώνονται, αποδελτιώνονται, συσχετίζονται κριτικά, εντοπίζονται οι αλληλοεπικαλύψεις, οι παρανοήσεις, τα λάθη στην αντιγραφή και οι μεταξύ τους παρεκκλίσεις.

Η έρευνα έχει προχωρήσει έτσι στη συγκρότηση ενός τεκμηριωμένου καταλόγου, ο οποίος παραμένει προσωρινός, καθώς εξακολουθεί συνεχώς να εμπλουτίζεται και να διορθώνεται.

Μέχρι τη στιγμή αυτή, έχουν καταγραφεί είκοσι τέσσερις (24) πλήρως τεκμηριωμένες περιπτώσεις. Για καθεμιά από αυτές συγκροτείται ένας ιδιαίτερος φάκελος, με βιογραφικά στοιχεία, τις συνθήκες θανάτου και αναλυτική παράθεση όλων των πηγών που εντοπίστηκαν.

Ενδεικτικά αποσπάσματα από τον φάκελο τεκμηρίωσης μιας τέτοιας περίπτωσης, όχι ιδιαίτερα γνωστής, παρουσιάζονται σήμερα. Ο Μάρκος Καραμανής έπεσε νεκρός το πρωί της 17ης Νοεμβρίου 1973. Πράγματι -κάτι που δεν είναι ευρύτερα γνωστό- οι περισσότεροι φόνοι έλαβαν χώρα κατά το 48ωρο που επακολούθησε την εισβολή του τανκ και την εκκένωση του Πολυτεχνείου, στο πλαίσιο της επιχείρησης καταστολής που εξαπολύθηκε σε όλο το Λεκανοπέδιο, όταν οι κρατούντες διαπίστωσαν ότι υπήρξε μια αναζωπύρωση των κινητοποιήσεων. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία υπήρξαν θύματα πυρών προερχομένων από στρατιωτικές μονάδες που είχαν ακροβολιστεί σε διάφορα σημεία της πόλης ή διέτρεχαν τους δρόμους της Αθήνας με τεθωρακισμένα οχήματα.

Καθημερινή

Σαν σήμερα, πριν από 91 χρόνια, στις 11 Νοεμβρίου του 1918, κηρύχθηκε επίσημα η λήξη του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου και για το λόγο αυτό εκδηλώσεις μνήμης πραγματοποιούνται σε όλο τον κόσμο.

Στις 11 Νοεμβρίου του 1918 η Γερμανία υπέγραψε εκεχειρία με τη Γαλλία, θέτοντας τέλος στον πόλεμο που είχε ξεκινήσει το 1914 και κόστισε τη ζωή σε 15 εκατομμύρια ανθρώπους.

www.guardian.co.uk