Άρθρα με ετικέτα “ταραχές”
 Τρεις άνθρωποι έπεσαν να κοιμηθούν. Άλλος με θυμό, άλλος με τσαντίλα, άλλη με χαμόγελο. Αρκεί που είχε μωρό στην κοιλιά! Τρεις άνθρωποι… Άλλον τον πήρε ο ύπνος νωρίς, άλλον αργά με την τηλεόραση ανοιχτή. Η άλλη ξαγρύπνησε… Χάιδευε την κοιλιά της και σκεφτόταν το μωρό… Ονειρεύτηκαν; Να’ταν καλό ή κακό το όνειρο; Ποιος να ξέρει! Τρεις άνθρωποι…
Ξύπνησαν. Πλύθηκαν, ξυρίστηκαν, σιχτίρισαν, έβηξαν, έδεσαν τη γραβάτα, άφησαν σημείωμα στο ψυγείο, προβληματίστηκαν να φορέσουν ή όχι ζακέτα, έκλεισαν τη πόρτα… Πτού σου κάτι ξέχασαν; Δε βαριέσαι… Κι αύριο μέρα θα’ναι. Έγραψαν μήνυμα στο κινητό, ξαναχαμογέλασαν, κάπνισαν ,παρήγγειλαν βιαστικά καφέ, ξαναχάιδεψε την κοιλιά της. Τρεις άνθρωποι… Και μετά…
Διαβάστε το άρθρο της Ρέας Βιτάλη στο Protagon
“Και επιτέλους σκασμός οι ρήτορες πολύ μιλήσαμε”
Photo
0 σχόλια »
The New York Times
Πλήθος 10.000 νέων Μολδαβών εμφανίσθηκε από το πουθενά την Τρίτη, για να επιτεθεί εναντίον κυβερνητικών κτιρίων και να συγκρουσθεί με την αστυνομία, διαμαρτυρόμενο για το αποτέλεσμα των εκλογών που ανέδειξε το Κομμουνιστικό Κόμμα του προέδρου Βορονίν, στην πρώτη θέση με 50% των ψήφων.
Η λαοθάλασσα των νέων διαδηλωτών αντικατοπτρίζει το χάσμα των γενεών, που εμφανίζει η κοινωνία της χώρας, ενώ οι διαδηλωτές αξιοποίησαν τα εργαλεία της γενιάς τους, όπως τα μηνύματα SMS, το Facebook και το Twitter, καλώντας τους συνομήλικούς τους να βγουν στον δρόμο και επιτρέποντας στους χρήστες του Ιντερνετ από όλο τον κόσμο να παρακολουθήσουν σε πραγματικό χρόνο την εξέλιξη της διαμαρτυρίας τους. Ανάλογες ηλεκτρονικές μεθόδους είχαν χρησιμοποιήσει και οι διαδηλωτές στην Ουκρανία το 2004 και τη Λευκορωσία το 2006.
Την επιτυχία των διαδηλώσεων αποδίδουν πολλοί στη χρήση καινοτόμων τεχνολογιών, όπως οι ιστοσελίδες Twitter και Facebook. «Κανείς δεν περίμενε τέτοια συμμετοχή. Καμία πολιτική οργάνωση στη Μολδαβία δεν θα μπορούσε να οργανώσει κάτι τέτοιο. Πρόκειται για επιτυχία του Ιντερνετ», λέει ο ειδικός των νέων τεχνολογιών και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, Γιεβγκένι Μοροζόφ.
Καθημερινή
0 σχόλια »
 Εξαιρετική όσο και ογκώδης σύνοψη του Ματθαίου Τσιμιτάκη για το φαινόμενο #griots:
Η ανάδυση ενός άτακτου δημόσιου λόγου
Του Ματθαίου Τσιμιτάκη*
Ο τίτλος δεν θα μπορούσε παρά να είναι καταχρηστικός. Στην πραγματικότητα θα παραμείνει ερώτημα για πολιτικούς και μελετητές, αν η εξέγερση του Δεκέμβρη εξέφρασε “λόγο”, προτάγματα, διακυβεύματα και διεκδικήσεις και -αν ναι- ποια ακριβώς ήταν αυτά. Δυο μήνες μετά η εικόνα από τους δρόμους της Αθήνας και των άλλων μεγάλων πόλεων κατά το μήνα Δεκέμβριο, παραμένει συγκεχυμένη. Ποιο ακριβώς ήταν το υποκείμενο που εξεγέρθηκε και για ποιο λόγο; Οι μαρτυρίες δεν σκιαγραφούν μια κοινωνική ομάδα αλλά πολλές.
…Την ίδια στιγμή μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι ποτέ άλλοτε δεν παρήχθη τόσο μεγάλος όγκος πληροφοριών (ΜΜΕ, Διαδίκτυο) σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, όσο αυτόν τον ταραγμένο μήνα. Εντούτοις τα ελληνικά ΜΜΕ εγκλωβισμένα στην κατεστημένη οπτική και εξαρτημένα από τις συστημικές πηγές ενημέρωσης (αστυνομία, κρατικές υπηρεσίες) μάλλον απέτυχαν να σκιαγραφήσουν ικανοποιητικά τα γεγονότα – πολλώ δε μάλλον να τα διερμηνεύσουν. Η ανάλωση τους σε έναν ατέρμονο σχολιασμό, ελλείψει στοιχείων και κατανόησης της πραγματικότητας στο δρόμο καθώς και η αδυναμία τους να διεξάγουν ουσιαστική δημοσιογραφική έρευνα, οδήγησαν σε μια αποτυχία η οποία ίσως αποδειχθεί ιστορικής σημασίας.
Διαβάστε ολόκληρο το δημοσίευμα
0 σχόλια »
 Το ηλεκτρονικό περιοδικό για την ποίηση e-poema παίρνει την πρωτοβουλία να συσπειρώσει εγνωσμένους Ελληνες ποιητές -της παλαιότερης και της νεότερης γενιάς- με στόχο μια διαφορετική αντιμετώπιση και τοποθέτηση έναντι της περιρρέουσας πραγματικότητας των τελευταίων ημερών. Με μόνο όπλο τους στίχους.
Τα ποιήματα είναι είτε γραμμένα εν θερμώ ή, σε περιπτώσεις, ήδη υπάρχοντα τα οποία προφητικά ταιριάζουν στην περίσταση.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΝΤΟΣ
Η γενική απεργία
Ενα παιδί τρέχει μέσα στις φωτιές.
Η άσφαλτος είναι θάλασσα.
Η φωνή μνήμη και η μνήμη μαχαίρι
που σχίζει τη χάρτινη ησυχία σας.
Ενα παιδί τρέχει μέσα στις φωτιές
να σπάσει την τζαμαρία της Ιστορίας.
Εδώ είναι, εκεί είναι. Ανοιξη είναι,
θέρος είναι, αέρας είναι και μας παίρνει μαζί του.
Ποιήματα εμπνευσμένα ακριβώς τη στιγμή των γεγονότων. Είκοσι πέντε ποιητές απευθύνουν τη δική τους διαμαρτυρία, την τοποθέτησή τους, μια ελάχιστη αντίδραση με τη «φωνή» τους, στην πραγματικότητα που ζει η Ελλάδα τις τελευταίες ημέρες. Προσδοκούν να συνεισφέρουν, με μοναδικό γνώμονα κάποιες αξίες και δικαιώματα? ως πολίτες, συμμέτοχοι, δημιουργοί και συνένοχοι. Τα ποιήματα δεν είναι παρά αιχμές διατυπωμένες σε στίχους αντί για διακηρύξεις, πολιτικολογία ή, το χειρότερο, απαθή σιωπή. Με αυτόν τον ελάχιστο τρόπο, οι παρόντες ποιητές εξανίστανται και στέκονται απέναντι στη βία και τις καταστροφές όσο και την υποτίμηση, την αναξιοπρέπεια, την όποια δύναμη επιβολής.
www.e-poema.eu
0 σχόλια »
 Στην αναμπουμπούλα των ημερών αρκετοί επιδόθηκαν στο αγαπημένο σπορ, το πλιάτσικο.
Πρώτα από όλα τα κόμματα: για το βουρ πατσαβούρ κι ό,τι αρπάξουμε. Ακόμα και στον μικρόκοσμο του σχολείου αρκετοί θέλησαν να δείξουν την αγωνιστικότητά τους , τη συμπαράσταση στα αιτήματα των νέων, σκοράροντας στο ταμπλό του μαθητοπατερισμού. Κι αυτά τα ψηφίσματα συλλόγων με τη ξύλινη γλώσσα… Αλλά μέσα στη σύγχυση, όλοι από κάτι παίρνουν, όλοι κάποιο κόκαλο γλείφουν, και φεύγουν ευχαριστημένοι.
Για το τηλεοπτικό πλιάτσικο: για τις κάμερες-όρνια σκαρφαλωμένες πάνω σε τάφους, για τα ελικόπτερα που φτεροκοπούσαν πανοραμικά ζουμάροντας στην οδύνη των συγγενών, για τη δημοσίευση χρήσιμων στην κοινή γνώμη λεπτομερειών όπως «παιδί χωρισμένων γονιών» και «πλουσιόπαιδο του Ψυχικού». Φυσικά για τις δηλώσεις επιφανών δικηγόρων.
Για το επικοινωνιακό πλιάτσικο: τι ωραίες φωτιές, τι μαζική διαδήλωση, τι κακοί κουκουλοφόροι, τι απελπισμένα παιδιά, επιτέλους, πού είναι η αστυνομία; Ολα αυτά, τα εντελώς αντίθετα, χωρίς το παραμικρό συμπέρασμα που θα μπορούσε να φωτίσει τα γεγονότα στις πραγματικές τους διαστάσεις – αυτό, προς Θεού, δεν θα συνέφερε κανέναν. Αρκετά ζουμ σε εφήβους που αλληλοπαρηγοριούνται. Αν τουλάχιστον βρήκαν την ευκαιρία για λίγη συναισθηματική επαφή…
Για το ρατσιστικό πλιάτσικο: τι ωραίοι τίτλοι: “Έλληνες έσπαγαν, αλλοδαποί έκλεβαν”. Καταμερισμός εργασιών. Ας μην πάμε μακριά. Στη φωτογραφία βλέπουμε πως περιγράφεται η ίδια πράξη μετά τον τυφώνα Κατρίνα για τον έγχρωμο “που έχει λεηλατήσει” και για τους λευκούς “που απλά επιβιώνουν βρίσκοντας τροφή”. Καθώς έβλεπα ένα ρεπορταζ δεν πίστευα στα μάτια μου. Μία κοπέλα έγδυνε μία κούκλα βιτρίνας και διάλεγε τι της έκανε. Τα υπόλοιπα τα πέταγε μέσα. Ο ρεπόρτερ: “Οι περαστικοί διαφύλαξαν τα εμπορεύματα από τις λεηλεσίες”. Τέτοια αλληλεγγύη!
Για το θρησκευτικό πλιάτσικο: Μετά τις ταραχές, θεομηνίες σε όλη την Ελλάδα, έγινε και σεισμός. Μήπως ετοιμάζεται η συντέλεια; Ας τρέξουμε στις εκκλησίες.
Σημείωση: “Τι ωραίο πλιάτσικο” ήταν η ελληνική απόδοση του τίτλου του ανατριχιαστικά προφητικού μυθιστορήματος του Τζόναθαν Κόου, «What a carve-up»
1 σχόλιο »
|
Άρθρα (RSS)