Terra Computerata

Στο τέλος του καλοκαιριού το 1922 η ζωή στη Σμύρνη κυλούσε όπως και άλλοτε. Το εμπόριο είχε αρχίσει να ορθοποδεί και το λιμάνι παρουσίαζε και πάλι κίνηση. Στην πρώτη του ανακοίνωση, το Γενικό Επιτελείο δήλωνε ότι οι ελληνικές δυνάμεις βρίσκονταν σε τακτική υποχώρηση. Στη δεύτερη, υποστήριζε ότι ο ελληνικός στρατός είχε επιτύχει σπουδαία νίκη. Στην πραγματικότητα, ο στρατός είχε καταρρεύσει στα βάθη της Ανατολίας και υποχωρούσε άτακτα προς τα μικρασιατικά παράλια, με τις δυνάμεις του Κεμάλ να τον ακολουθούν ακάθεκτες. Οταν οι πρώτοι κουρελιασμένοι Ελληνες στρατιώτες με τους πρώτους πρόσφυγες από την ενδοχώρα έφτασαν στη Σμύρνη στις αρχές Σεπτεμβρίου, οι κάτοικοι έδειξαν τα πρώτα σημάδια πανικού. Συμβάδιζε όμως με ένα διάχυτο αίσθημα ότι η πόλη δεν κινδύνευε. Κάποιοι πίστευαν ότι ο ελληνικός στρατός θα δημιουργούσε μια ασφαλή ζώνη περιμετρικά της Σμύρνης, ώστε να διευκολύνει τον χριστιανικό πληθυσμό να καταφύγει στα ελληνικά νησιά. Αλλοι ένιωθαν βέβαιοι ότι τα 21 ξένα θωρηκτά στο λιμάνι θα απέτρεπαν είσοδο του Κεμάλ. Ομως το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού στρατού με την ελληνική διοίκηση εγκατέλειψαν την πόλη για την Ελλάδα και τα πληρώματα στα ευρωπαϊκά και αμερικανικά πλοία είχαν διαταγές να τηρήσουν ουδετερότητα και να διαφυλάξουν τη ζωή και την περιουσία μόνο των δικών τους πολιτών. Οταν οι κάτοικοι της Σμύρνης αντίκρισαν έντρομοι τον τουρκικό στρατό να μπαίνει στην πόλη, οι ελληνικές εφημερίδες συνέχιζαν να δημοσιεύουν αισιόδοξα άρθρα για την πειθαρχημένη υποχώρηση του ελληνικού στρατού. Επέμεναν μάλιστα ότι οι στρατιώτες σχεδίαζαν να υπερασπιστούν τη Σμύρνη από την τουρκική προέλαση. Ομως ενώ οι δυνάμεις του Κεμάλ αποκτούσαν τον έλεγχο στους δρόμους, τα τελευταία υπολείμματα του ελληνικού στρατού έμπαιναν παραπαίοντας στην πόλη, με κάποιους βασιλόφρονες να πυροβολούν βενιζελικούς στρατιώτες. Οταν η πειθαρχία με την οποία εισήλθε ο τουρκικός στρατός άρχισε να καταρρέει και τις πρώτες δύο μέρες η βία περιοριζόταν στην αρμενική συνοικία, πολλά από τα κέντρα ψυχαγωγίας στην προκυμαία παρέμεναν ανοιχτά. Ομως η βία εξαπλώθηκε και στην υπόλοιπη Σμύρνη και όταν και οι τελευταίοι οπτιμιστές συνειδητοποίησαν τη μοίρα τους, ήταν πλέον αργά.

Αφιέρωμα στην Καθημερινή – Επιμέλεια: Στέφανος Xελιδόνης

Kορύφωση του μικρασιατικού δράματος

Τη φωτιά έβαλαν Tούρκοι στρατιώτες με προμελετημένο σχεδιασμό

Όπως ανέφεραν οι ειδήσεις, η ΕΕ εξέδωσε ένα ψήφισμα για όλες τις μεσογειακές χώρες που επλήγησαν από φωτιές, να δεσμευτούν ότι τα δάση που κάηκαν θα ξαναγίνουν δάση, διότι αυτό αφορά ΟΛΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ.
Το ψήφισμα υπεγράφη από τις αντιπροσωπείες όλων των Μεσογειακών χωρών ( Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, Πορτογαλία) και όλων των παρατάξεων… εκτός μίας.
Guess who?… Ο κ. Ρουσόπουλος είπε ως δικαιολογία ότι αυτό είναι παρέμβαση στο Σύνταγμα της Χώρας βλέπε Άρθρο 24, περί ‘δασικών εκτάσεων και δασών’ !!…

Εκτός, αυτού, προχτές οι ειδήσεις ακόμα και των κρατικών καναλιών ανέφεραν ότι 2.000 και πλέον στρέμματα στη Ζαχάρω ‘παραχωρήθηκαν για ήπια τουριστική ανάπτυξη’ σε μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα.

Οφείλουμε να δείξουμε σε όλα τα κόμματα ότι δεν είμαστε σύμφωνοι και ότι δεν αδιαφορούμε: υπογράψτε το petition για την προστασία των δασών.
Οι τωρινές 191.400 υπογραφές είναι πάρα πολύ λίγες – οφείλουμε να τις κάνουμε 2.000.000, αφού η αίτηση αυτή θα σταλεί στη Βουλή, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αλλά και στον ΟΗΕ.

www.petitiononline.com/forestgr/

Ένα εικαστικό video για μία νέα διαδικτυακή εκστρατεία

www.noneofusarefree.org/

Μια παράξενη «ασθένεια» εξαφανίζει τις μέλισσες στις ΗΠΑ και σε άλλες χώρες, πλήττοντας σοβαρά τις αγροτικές οικονομίες και απειλώντας το 80% των φυτών του πλανήτη που εξαρτώνται από αυτές για να γονιμοποιηθούν. Ισχυρά φυτοφάρμακα, μεταλλαγμένα φυτά, κινητά, παράξενοι ιοί ή λίγο απ’ όλα είναι πιθανόν οι αιτίες που αναζητούν οι επιστήμονες. Ακόμη κι αν η φράση του Αϊνστάιν πως «όταν εξαφανιστούν οι μέλισσες η ανθρωπότητα θα έχει ακόμα 4 χρόνια ζωής» δεν μπορεί να εκληφθεί κατά γράμμα, οι μέλισσες αποτελούν σημαντικότατο δείκτη περιβαλλοντικής ισορροπίας και η εξαφάνισή τους είναι -άλλο ένα- καμπανάκι κινδύνου.

Οι βιολόγοι συνηθίζουν να λένε ότι μία στις τρεις μπουκιές που βάζουμε στο στόμα μας οφείλεται στην επικονίαση των φυτών από τις μέλισσες. Επόμενο είναι, λοιπόν, η ανησυχία να έχει κατακλύσει μελισσοκόμους και Αρχές για τη μικρή, πλην σαφή, απώλεια μελισσών που καταγράφεται τους τελευταίους μήνες και στη χώρα μας.

Το πρόβλημα στην Ελλάδα δεν είναι τόσο έντονο όσο στο εξωτερικό. Στις ΗΠΑ το φαινόμενο της μαζικής «εξαφάνισης» των μελισσών έχει λάβει δραματικές διαστάσεις, με ορισμένες πολιτείες να καταγράφουν απώλειες της τάξης του 90%.

Λέτε να προκύψουν νέα επαγγέλματα όπως επικονιαστής; Ο πλανήτης μας χτυπάει το καμπανάκι κινδύνου εδώ και αρκετό καιρό πλην όμως εμείς κωφεύουμε. Φαίνεται οτι είχαν δίκιο οι Μάγια που τελείωναν το ημερολόγιό τους στο 2012…

Αγαπητοί φίλοι. Όλοι μαζί και ο καθένας προσωπικά θρηνούμε για την καταστροφή στην Πάρνηθα. Όλοι μαζί και ο καθένας προσωπικά θέλουμε εδώ και τώρα να κάνουμε κάτι για να ξαναδούμε τον Εθνικό Δρυμό υγιή και ζωντανό. Όλοι μαζί και ο καθένας προσωπικά πρέπει με ψυχραιμία να κάνουμε ό,τι καλύτερο για να βοηθήσουμε. Αυτή τη στιγμή, το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι:
– Να μην ανέβουμε στην Πάρνηθα. Το οικοσύστημα είναι εξαιρετικά ευαίσθητο και η αυξημένη ανθρώπινη παρουσία στα καμένα θα το επιβαρύνει ακόμα περισσότερο, ενώ στις περιοχές που δεν έχουν καεί η ανθρώπινη παρουσία μπορεί να ενοχλήσει τα ζώα που έχουν συγκεντρωθεί εκεί. Συνέχεια »