Στα πλαίσια των εκδηλώσεων κατά της σχολικής βίας και του εκφοβισμού μπορεί να προβληθεί η ταινία του 2ου Γυμνασίου Ελληνικού με τίτλο “Σχολική βία”. Η ιδέα για την ταινία ήταν της υπεύθυνης του ΓΡΑΣΕΠ του 2ου Γυμνασίου Ελληνικού κ. Ντιάνας Σωτηροπούλου, έπειτα από παρότρυνση της διευθύντριας κ. Μαριάνθης Σταρρά, να βρεθεί τρόπος για να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο της σχολικής βίας. Συνεργάστηκαν οι καθηγητές Αναγνωστάκη Έφη και Σκλαβούνος Αντώνης και μαθητές της Γ΄ Γυμνασίου.
Οι μαθητές αναπαριστούν μορφές σχολικής βίας και οι καθηγητές δίνουν συμβουλές για την αντιμετώπιση της. Τέλος, οι μαθητές απευθύνονται στο παιδί-θύμα και το συμβουλεύουν.
Το βίντεο αποτελεί μέρος της εργασίας, η οποία παρουσιάστηκε στο φεστιβάλ μαθητικών ταινιών Camera Zizanio 2011.
Η σύνθεση Closed Roads, έργο για βιόλα και ορχήστρα εγχόρδων δισκογραφείται για πρώτη φορά.
Η ηχογράφηση ανοίγει και κλείνει με το βαθιά στοχαστικό σαξόφωνο του Garbarek, που συνοδεύεται από το πιάνο της Καραΐνδρου και από ορχήστρα εγχόρδων, που παίζουν το Requiem for Willie Loman από τον Θάνατο του Εμποράκου. Για πρώτη φορά ηχογραφούνται και οι συνθέσεις: Μετά τη Μνήμη, για βιόλα, όμποε και σαξόφωνο καθώς και το Αdagio για σαξόφωνο και ορχήστρα εγχόρδων.
Συντελεστές: Kim Kashkashian: βιόλα, Jan Garbarek : τενόρο σαξόφωνο, Βαγγέλης Χριστόπουλος: όμποε, Ελένη Καραΐνδρου: πιάνο, Sergiu Nastasa: βιολί, Renato Ripo: βιολοντσέλο; Στέλλα Γαδέδη: φλάουτο, Marie – Cécile Boulard: κλαρινέτο, Sonia Pisk: φαγκότο, Βαγγέλης Σκούρας: γαλλικό κόρνο, Σωκράτης Άνθης: τρομπέτα, Maria Bildea: άρπα, Ντίνος Χατζηϊορδάνου: ακορντεόν, Άρης Δημητριάδης: μαντολίνο, Καμεράτα, Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής, υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Αλέξανδρου Μυράτ
Ο βασιλιάς Ληρ, ο τραγικός ήρωας του Σαίξπηρ μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη σε αυτή την Σοβιετική παραγωγή που έχει τη σφραγίδα του Grigori Kozintsev. Με την υποβλητική, πρωτότυπη μουσική του σπουδαίου συνθέτη Dmitri Shostakovich και τον Boris Pasternak στη μετάφραση του κλασικού αριστουργήματος, αυτή τη ταινία του 1971 συνενώνει ορισμένους από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες της Ρωσίας.
Σκηνοθεσία: Grigori Kozintsev
Συν-σκηνοθέτης: Iosef Shapiro
Σενάριο: Grigori Kozintsev, Boris Pasternak ρώσικη μετάφραση του έργου,
William Shakespeare,
Πρωταγωνιστές: Jüri Järvet, Elza Radzina, Galina Volchek, Valentina Shendrikova
Μουσική: Ντμίτρι Σοστακόβιτς
Κουστούμια: Solomon Virsaladze
Μακιγιάζ: Vasili Goryunov, L. Yeliseyeva
Ήχος: Eduard Vanunts
Παραγωγή: Iosef Shapiro για το Lenfil Studio
Σχεδιασμός παραγωγής: Yevgeni Yenej
Στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας θα προβάλλεται από την Πέμπτη 7 Μαρτίου 2013 και για μία εβδομάδα καθημερινά η ταινία «Black Box» του Γεράσιμου Ρήγα.
‘Ωρες Προβολών
18:00
19:30
21:00
22:30
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΑΙΝΙΑΣ
Τίτλος: Black Box
Σκηνοθεσία, Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γεράσιμος Ρήγας
Μοντάζ: Χρόνης Θεοχάρης
Βοηθός Σκηνοθέτη : Ελένη Πανουλή
Artwork : Βλαδίμηρος Λεβίδης
Παραγωγή: ΕΡΤ, Γεράσιμος Ρήγας.
Έτος παραγωγής: 2013
Χώρα παραγωγής: Ελλάδα
Γλώσσα: Ελληνικά
Διάρκεια: 70 Λεπτά
Περίληψη Ταινίας
Το Black Box είναι η πειραματική σκηνή της Κρατικής Σχολής Χορού. Στην σκηνή αυτή οι χορευτές εκτός από το να χορεύουν, μιλάνε, τραγουδούν, ερωτεύονται, λυπούνται. Κινηματογραφημένη με αμεσότητα η ταινία αποφέυγει την αφήγηση και αφήνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο σώμα και στις σκέψεις των χορευτών.
Μια από τις αρετές του σουρεαλισμού είναι το ότι εξήρε την «εξαίσια καθημερινότητα», μας παρακίνησε σε μια επανάσταση του βλέμματος για να δούμε το περιβάλλον μας με καινούριο μάτι. Η ποίηση δεν κρύβεται στα ουράνια, μήτε σε ένα υποθετικό μέλλον, είναι προσιτή στους πάντες αμέσως. […]Αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο σαν τυφλοί, δεν ξέρουμε πια να διακρίνουμε τα κρυμμένα πλούτη του. Πρέπει να ανασύρουμε στην επιφάνεια την εκθαμβωτική ομορφιά που βρίσκεται κάτω από το κοινότοπο. Η πραγματικότητα δεν είναι ποτέ πληκτική, πληκτικό είναι το μάτι μου, και πρέπει να το ξεπλύνω, να το απαλλάξω από τις βρωμιές του.
I am the Pablo Bird,
bird of a single feather,
a flier in the clear shadow
and obscure clarity,
my wings are unseen,
my ears resound
when I walk among the trees
or beneath the tombstones
like an unlucky umbrella
or a naked sword,
stretched like a bow
or round like a grape,
I fly on and on not knowing,
wounded in the dark night,
who is waiting for me,
who does not want my song,
who desires my death,
who will not know I’m arriving
and will not come to subdue me,
to bleed me, to twist me,
or to kiss my clothes,
torn by the shrieking wind.
That’s why I come and go,
fly and don’t fly but sing:
I am the furious bird
of the calm storm.
Το συνέδριο προσπάθησε να προσεγγίσει το θέμα της σύνδεσης εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας. Αρκετοί ομιλητές εστίασαν στις δεξιότητες που απαιτούνται για να εισέλθει κάποιος στην αγορά εργασίας και να μην μείνει κολλημένος στην ουρά των ανέργων.
Βρήκα ιδιαίτερα προκλητική την παρουσίαση του Adrian Blight, Managing Director του Imagine Education. Ατυχώς η παρουσίαση του How appropriately skilled and qualified are Europe’s youth to meet these challenges? δεν έχει ανέβει ακόμα στη σελίδα του συνεδρίου για να σας παραπέμψω, έτσι θα περιοριστούμε σε φωτογραφίες διαφανειών. Ενώ οι πολιτικοί περιορίζονται να εισάγουν την τεχνολογία στις τάξεις και να μας καταπλήξουν με τους ρυθμούς απορρόφησης κονδυλίων και τους αριθμούς ο ομιλητής αναρωτήθηκε όπως και κάθε εκπαιδευτικός τι κάνουμε με την τεχνολογία. Μας έδειξε λοιπόν δύο μαγνητικές; τομογραφίες εγκεφάλων. Η μία απεικόνιση προερχόταν από έναν αρχάριο περιηγητή του διαδικτύου, όπου παρατηρούμε μία περιορισμένη περιοχή του εγκεφάλου να απασχολείται. Η δεύτερη τομογραφία είναι ενός έμπειρου χρήστη, ο οποίος προφανώς αναζητά διασυνδέσεις και προσπαθεί να εντάξει την πληροφορία και να την κατηγοριοποιήσει σύμφωνα με προηγούμενες αναζητήσεις του. Στην τομογραφία παρατηρούμε ότι έχουν” ανάψει” διαφορετικά σημεία του εγκεφάλου. Θα το έχετε νιώσει πόσο απαιτητική για τον εγκέφαλο είναι η ερευνητική εργασία και η αναζήτηση συνδέσεων και σχέσεων.
Το θέμα είναι λοιπόν πως σχεδιάζουμε τέτοιες εφαρμογές που προκαλούν τους μαθητές μας να εντάξουν τις γνώσεις τους, που τους προκαλούν να συνεργαστούν και να καινοτομήσουν σε αυτόν τον brave new world. Στην επόμενη φωτογραφία σας έχω ένα διάγραμμα εξαιρετικά βοηθητικό για την αξιολόγηση της ποιότητας των δραστηριοτήτων που σχεδιάζουμε.
Η ειδεχθής λεπτομέρεια: O Adrian Blight κατέχει πτυχίο λογοτεχνίας και πιστεύει ότι οι ανθρωπιστικές σπουδές μπορούν να δώσουν απαντήσεις στα ερωτήματα των καιρών μας.
ΥΓ. Στα συνέδρια που περιλαμβάνουν την λέξη “καινοτομία” μαζεύονται διαφόρων ειδών άνθρωποι. Άνθρωποι της αγοράς που αδημονούν να εισάγουν την καινοτομία για να αποκομίσουν κέρδη, άνθρωποι της εκπαίδευσης που αδημονούν να προκαλέσουν τους μαθητές τους με την τελευταία λέξη της εκπαιδευτικής τεχνολογίας. Διάφοροι άσχετοι που θέλουν να δείξουν τα φτερά τους σαν παγώνια κάνοντας άσχετες ερωτήσεις – περισσότερο τοποθετήσεις- στους ομιλητές.
Μπροστά μου κάθονταν δύο εκπαιδευτικοί με λαπτοπ. Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου, πρέπει να μέτρησα 10 εφαρμογές που χρησιμοποίησαν. Εφτιαχναν παρουσιάσεις, μπλογκάριζαν, έστελναν tweets, ενημέρωναν excel. Φανταζόμουν τον εγκέφαλό τους να ανάβει σαν πολυέλαιος όσο το συνέδριο προχωρούσε. Ατυχώς προδόθηκαν από τις μπαταρίες τους, κι έκλεισαν τα λαπτοπ με μεγάλη απογοήτευση. Κατευθείαν μεταφέρθηκαν στα smartphones τους και συνέχισαν από κει.
Καμένοι; κι όμως τέτοιους χρειαζόμαστε για να μας βγάζουν από την αδράνεια…
Από την άλλη κάποιοι ομιλητές χρειάζονταν βοήθεια για να ανοίξουν την παρουσίασή τους. Σε συνέδριο για την καινοτομία…
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Άρθρα (RSS)