Αρχείο για 25 Μαρτίου, 2013Μαρ
25
2013
 
Ομότιμο κίνημαΑναρτήθηκε από terracomputerata στο καινοτομία, κοινωνία, κοινωνικά δίκτυα, με ετικέτες: Ομότιμο κίνημα
Ταυτόχρονα σε παγκόσμια και τοπική κλίμακα, εκατοντάδες εγχειρήματα «ομότιμης δημιουργίας» λαμβάνουν χώρα, αναδεικνύοντας νέους τρόπους παραγωγής, ιδιοκτησίας και διακυβέρνησης. Είτε πρόκειται για έργα ελεύθερου λογισμικού και λογισμικού ανοιχτού κώδικα (Linux, Mozilla κ.λπ.) και τη συνεργατική εγκυκλοπαίδεια Wikipedia, είτε για κοινότητες ανοιχτού σχεδιασμού και κολεκτίβες των «hackerspace». Ολα αυτά συνθέτουν ένα «ομότιμο κίνημα» που «δημιουργεί τον κόσμο που θέλει, μέσα στον κόσμο που θέλει να ξεπεράσει». «Είναι πολύ πιθανότερο κάποιος να (συν)δημιουργήσει το μέλλον, παρά να το προβλέψει», επισημαίνει ο 27χρονος Βασίλης Κωστάκης, πολιτικός οικονομολόγος, ιδρυτής του Ρ2Ρ Lab στα Ιωάννινα και συγγραφέας του «Ομότιμου Μανιφέστου». Οπως εξηγεί ο ίδιος, «τρία πράγματα διακρίνουν το ομότιμο κίνημα: είναι συνεργατικό, είναι ανοιχτό, και ό,τι παράγεται είναι ελεύθερο. Είναι εμπνευσμένο από τα ομότιμα (peer-to-peer) δίκτυα, όπως είναι το ίδιο το Διαδίκτυο, όπου δεν υπάρχει ένας κεντρικός κόμβος, αλλά όλοι διασυνδέονται με όλους. Πρόκειται για μια μορφή σχέσης όπου ο καθένας συνεισφέρει ανάλογα με τις δυνατότητές του και λαμβάνει ανάλογα με τις ανάγκες του»… Συνέχεια » Μαρ
25
2013
Hive AthensΑναρτήθηκε από terracomputerata στο Διαδίκτυο, εκπαιδευτικοί, Ελλάδα, επιμόρφωση, καινοτομία, κοινωνία, κοινωνικά δίκτυα, μαθητές, με ετικέτες: Hive Athens
Φορείς ελπίδας Γιατί όμως το Hive, έπειτα από τόσες εντυπωσιακές μεγαλουπόλεις, να έρθει τώρα στην Αθήνα, σε μια εποχή δύσκολη για τους μεγάλους, αλλά κυρίως για τους μικρότερους σε ηλικία πολίτες της; Σύμφωνα με τους διοργανωτές του Hive, Θεμιστοκλή Γκιών και Ελένια Σαλούτση, τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να αγκαλιάσουμε την έμπνευση για μάθηση και να βοηθήσουμε τους νέους να αναπτύξουν τις ικανότητές τους. Το ερώτημα είναι αν η άτυπη βιωματική μάθηση, πέρα από δημιουργική και συναρπαστική, αποτελεί απάντηση στις πραγματικές ανάγκες των νέων. Ο Θ. Γκιώνης απαντά πως «η κατεύθυνση στην οποία ωθούμε εδώ και χρόνια τους νέους με τα εξαντλητικά αναλυτικά προγράμματα στην τυπική εκπαίδευση δεν ικανοποιεί πλέον ούτε την παλαιότερη υπόσχεση για “εγγυημένη” κάλυψη των βιοποριστικών αναγκών τους. Το συνηθισμένο μοτίβο είναι φροντιστήρια, διάβασμα, αποστήθιση, εξετάσεις και πάλι από την αρχή και όταν οι νέοι πηγαίνουν στην πρώτη συνέντευξη για δουλειά, μαθαίνουν με έκπληξη ότι χρειάζεται να συνεργάζονται, να επικοινωνούν αποτελεσματικά, να ηγούνται, να παίρνουν πρωτοβουλίες, να διαχειρίζονται την αβεβαιότητα, το χρόνο τους ή ένα έργο»… «Επιπλέον», επισημαίνει, «οι τεχνολογικές εξελίξεις είναι τόσο γρήγορες, που τα δύο τρίτα των επαγγελμάτων που θα κληθούν να εξασκήσουν οι σημερινοί νέοι δεν έχουν ακόμη εφευρεθεί. Αυτό που χρειάζεται είναι -μέσα από τις σπουδές- να μάθουν πώς να… μαθαίνουν, να χτίζουν την προσωπική τους “εργαλειοθήκη” δεξιοτήτων. Αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Να βοηθήσουμε γονείς και νέους να δουν με λίγο πιο κριτική σκέψη τις προτεραιότητες της εκπαίδευσής τους». Μαρ
25
2013
Τίτος Πατρίκιος «Σε βρίσκει η ποίηση»Αναρτήθηκε από terracomputerata στο Λογοτεχνία, με ετικέτες: Τίτος Πατρίκιος Η ποιητική σύνθεση με τον τίτλο “Σε βρίσκει η ποίηση” εντάσσεται στην κατηγορία των ποιημάτων ποιητικής. Στις εννέα ενότητες που απαρτίζουν το έργο ο ποιητής επικεντρώνεται στα σημεία εκείνα όπου διασταυρώνονται η ζωή και η ποίηση: η ποίηση συναντά τον ποιητή, έστω και φευγαλέα, είτε εν θερμώ, όταν έρχεται αντιμέτωπος με τα μικρά ή τα μεγάλα, τα ιδιωτικά ή τα δημόσια γεγονότα του πολυκύμαντου βίου του, είτε στη φάση του αναστοχασμού που επέρχεται με το πέρασμα του χρόνου. Έτσι, στον απολογισμό ζωής που επιχειρεί, ο Τίτος Πατρίκιος επιστρέφει επίμονα στο παρελθόν και μιλάει για όσα τον σημάδεψαν, αλλού σε τόνο εξομολογητικό, αλλού με ελεγχόμενη συγκίνηση και αλλού με κριτική ματιά για πράξεις και παραλείψεις οδυνηρές.Στην τελευταία ενότητα η υπόρρητη προσδοκία του ποιητή για την οριστική κατάκτηση της ποίησης διαψεύδεται, καθώς εκείνη παραμένει απατηλή μέσα στις συνεχείς μεταμφιέσεις της, άπιστη στις υποσχέσεις της, παραπλανητική, αινιγματική:
σε πείθει σαν άπιστη ερωμένη πως είναι δική σου μόνο (…)
σου φουσκώνει τις ουτοπίες όσο να σκάσουν σαν μπαλόνι (…)
σου ψιθυρίζει μυστικά που πρέπει εσύ να εξιχνιάσεις (…)
Και όταν στο τέλος η ποίηση αποφασίζει να ανταμείψει τον ποιητή για την αφοσίωσή του, τότε, κατά σχήμα οξύμωρο, “[τ]ου αποκαλύπτει την αλήθεια, [τ]ου λέει καθαρά πως ανήκει σε όλους”. Η κατακλείδα της ποιητικής σύνθεσης “Εκεί απάνω η ποίηση βρίσκει τον καθένα μας” φωτίζει αναδρομικά το έργο και μας αποκαλύπτει ότι η ποίηση δεν αποτελεί προνόμιο του ποιητή· η ποίηση συναντά τον καθένα μας, βρίσκεται παντού, αρκεί να μπορείς να την αναγνωρίσεις. Η αιρετική αυτή θέση συνιστά την πρωτοτυπία του “Σε βρίσκει η ποίηση” ως ποιήματος ποιητικής, ή με άλλα λόγια: αυτό ακριβώς είναι το σημείο που ο αυτοβιογραφούμενος ποιητής συναντά τη βιογραφία του καθενός, το σημείο όπου συναντώνται η ποιητική και η πολιτική ηθική.
Τίτος Πατρίκιος (1928)
Ο Τίτος Πατρίκιος γεννήθηκε στην Αθήνα, γιος των ηθοποιών Σπύρου και Λέλας Πατρικίου. Το 1946 ολοκλήρωσε τα γυμνασιακά του μαθήματα στο Βαρβάκειο και γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε για κάποια χρόνια ως δικηγόρος. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, στρατευμένος αρχικά στην ΕΠΟΝ και στη συνέχεια στον ΕΛΑΣ. Το 1944 καταδικάστηκε σε θάνατο από συνεργάτες των Γερμανών και η εκτέλεσή του ματαιώθηκε την τελευταία στιγμή. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας εξορίστηκε στη Μακρόνησο (1951-1952) και κατά τη διετία 1952-1953 στον Άη Στράτη, από όπου επέστρεψε στην Αθήνα με άδεια εξορίστου. Από το 1959 ως το 1964 σπούδασε κοινωνιολογία στην Ecole Pratique des Hautes Etudes του Παρισιού και πήρε μέρος σε έρευνες του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας.
Επέστρεψε στην Ελλάδα, μετά την επιβολή της δικτατορίας του Παπαδόπουλου όμως, κατέφυγε ξανά στο Παρίσι, όπου πήρε μέρος σε εκδηλώσεις ενάντια στο παράνομο καθεστώς, και εργάστηκε στην έδρα της Unesco στο Παρίσι και στη Fao στη Ρώμη. Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1975 και εργάστηκε ως δικηγόρος, κοινωνιολόγος και λογοτεχνικός μεταφραστής. Το 1982 επέστρεψε στη θέση που κατείχε στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών πριν το 1967. Στην Αθήνα εργάστηκε επίσης στο Κέντρο Μαρξιστικών Μελετών. Η πρώτη του εμφάνιση στο χώρο των γραμμάτων πραγματοποιήθηκε το 1943 με τη δημοσίευση ενός ποιήματός του στο περιοδικό “Ξεκίνημα της Νιότης”, ενώ το 1954 εκδόθηκε η πρώτη ποιητική συλλογή του με τίτλο “Χωματόδρομος”.
Ιδρυτικό μέλος του περιοδικού “Επιθεώρηση Τέχνης” από το 1954 δημοσίευσε πολλά άρθρα και κριτικές στις στήλες του, ενώ πολλά δοκίμιά του συμπεριλήφθηκαν σε συγκεντρωτικές εκδόσεις. Ασχολήθηκε επίσης με τη μετάφραση (κείμενα των Σταντάλ, Αραγκόν, Μαγιακόφσκι, Νερούντα, Γκόγκολ, Γκαροντί, Λούκατς και άλλων) και την πεζογραφία, ενώ τα περισσότερα κοινωνιολογικά έργα του είναι γραμμένα στα γαλλικά. Έργα του μεταφράστηκαν στα γαλλικά, τα φλαμανδικά, τα γερμανικά και τα ολλανδικά.
Το 1994 τιμήθηκε με ειδικό κρατικό βραβείο για το σύνολο του έργου του. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Τίτου Πατρίκιου βλ. Αλέξανδρος Αργυρίου, “Τίτος Πατρίκιος”, στο “Η ελληνική ποίηση · η πρώτη μεταπολεμική γενιά”, Αθήνα: Σοκόλης, 1982, Αλέξανδρος Αργυρίου, “Πατρίκιος Τίτος”, στο “Παγκόσμιο βιογραφικό λεξικό”, τ. 8, Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1988 και Δώρα Μέντη, “Πατρίκιος Τίτος”, στο “Λεξικό νεοελληνικής λογοτεχνίας”, Αθήνα, Πατάκης, 2007.
Βασίλης Κ. Καλαμαράς
Μαρ
25
2013
Βία και προπηλακισμοί στο σχολείο της κρίσηςΑναρτήθηκε από terracomputerata στο ασφάλεια, γονείς, εκπαιδευτικοί, Ελλάδα, κοινωνία
Πέρα από τις πολλές εννοιολογικές προσεγγίσεις, θα μπορούσαμε να επισημάνουμε ορισμένα βασικά σημεία, τα οποία μας δίνουν μια σαφή εικόνα τού τι εννοούμε όταν αναφερόμαστε στο φαινόμενο της ενδοσχολικής βίας και του εκφοβισμού. Πρόκειται για καταστάσεις οι οποίες εκδηλώνονται μεταξύ των μαθητών σε λεκτικό, σωματικό, ψυχολογικό και κοινωνικό επίπεδο. Οι πιο συνηθισμένες είναι οι φραστικές επιθέσεις, οι απειλές και οι προσβολές, οι χειρονομίες, οι εκβιασμοί, οι ξυλοδαρμοί, οι κλοπές και οι καταστροφές προσωπικών αντικειμένων, ο αποκλεισμός και η απομόνωση από τον κοινωνικό περίγυρο και τις παρέες, πράξεις «θυματοποίησης» των μαθητών, που μπορούν να φτάσουν μέχρι και τη σεξουαλική παρενόχληση ή την κακοποίηση, αλλά και τον εκφοβισμό ή την παρενόχληση μέσω Διαδικτύου. Πρόσφατες έρευνες στην Ελλάδα δείχνουν ότι 1 στους 4 μαθητές έχει υποστεί κάποια μορφή εκφοβισμού εντός του σχολικού περιβάλλοντος με συχνότητα δύο ώς τρεις φορές το μήνα ή και περισσότερο (ΕΨΥΠΕ, ΑΠΘ). Τα αγόρια κατά κανόνα εμπλέκονται σε μεγαλύτερο ποσοστό σε περιστατικά σωματικής βίας, ενώ τα κορίτσια σε μεγαλύτερα ποσοστά λεκτικής βίας. Αξιοσημείωτο είναι ότι τα μεγαλύτερα ποσοστά κρουσμάτων εμφανίζονται στο Δημοτικό και το Γυμνάσιο, ενώ κυριαρχεί ένα γενικό κλίμα αποσιώπησης και ανοχής στο φαινόμενο, αφού μόνο οι περίπου μισοί μαθητές αναφέρουν τα συμβάντα βίας σε φίλους, εκπαιδευτικούς ή συγγενείς. Σε άλλη ευρωπαϊκή έρευνα σε έξι χώρες, με συντονιστή το «Χαμόγελο του Παιδιού»: 31,98% των ερωτηθέντων μαθητών στην Ελλάδα απάντησαν ότι έχουν πέσει θύμα σχολικού εκφοβισμού, 46% των μαθητών έχουν χτυπήσει άλλα παιδιά, 30% των μαθητών έχουν εκφοβίσει άλλα παιδιά, ενώ 36,78 % των μαθητών έχουν ζητήσει βοήθεια από φίλους για να αντιμετωπίσουν παρόμοια περιστατικά. Επιχειρώντας μια σύντομη ερμηνευτική προσέγγιση, τα φαινόμενα βίας και εκφοβισμού στο ελληνικό σχολείο εντείνονται σταδιακά λόγω των κοινωνικών και πολιτισμικών μεταβολών που έχουν συντελεστεί στην ελληνική κοινωνία τις τελευταίες δεκαετίες. Φαινόμενα όπως η αύξηση του βαθμού της πολυπολιτισμικότητας στις σχολικές τάξεις, οι αλλαγές στη μορφή, τη σύνθεση, τη δομή και τον τρόπο ζωής της ελληνικής οικογένειας, η διεύρυνση των κοινωνικών συγκρούσεων και των οικονομικών ανισοτήτων, η ένταση των φαινομένων φτώχειας, ανεργίας και κοινωνικού αποκλεισμού, συγκροτούν ένα ιδιαίτερα δυσμενές περιβάλλον, το οποίο συμβάλλει στην κοινωνική αλλοτρίωση, ευνοώντας την ευδοκίμηση φαινομένων βίας και διαφόρων μορφών εκφοβισμού. |
|
Hosted by Blogs.sch.gr
Mandigo theme by tom
Άρθρα (RSS)
και Σχόλια (RSS).