Σχόλια όπως «έπεσε το Facebook και ανέβηκε η παραγωγικότητα σε όλες τις εταιρίες» εμφανίστηκαν ως τιτιβίσματα και σκόρπισαν χαμόγελα σε όλο τον κόσμο. Για δεύτερη συνεχή μέρα το Facebook παρουσίασε προβλήματα στην λειτουργία του, αφήνοντας τα 500 εκατομμύρια fans αδικτύωτους. Πολλοί «αγανακτισμένοι πολίτες» χρησιμοποίησαν το Twitter για να εκφράσουν την δυσαρέσκειά τους, τόσο την Τετάρτη όσο και την Πέμπτη. Τα αίτια των 45+ λεπτων διακοπών της λειτουργίας του κοινωνικού δικτύου δεν είναι ακόμα γνωστά. Με μισό δισεκατομμύριο χρήστες όμως παγκοσμίως, κάποιες διακοπές κάπου κάπου ίσως είναι και θεμιτές. Εταιρίες web management αναφέρουν πως υπήρχαν αλλεπάλληλες πτώσεις της κοινωνικής εφαρμογής, με διαφορετική διάρκεια στις διάφορες περιοχές του πλανήτη.
Πώς αλλάζουν οι καιροί… ενώ κάποτε θα συζητούσαμε για την πτώση ρεύματος σε μία μικρή πόλη, με τους ίδιους όρους μιλάμε για την διακοπή μίας εφαρμογής που χρησιμοποιεί ένα παγκόσμιο χωριό…
Η περιπέτεια ενός μπλόγκερ, φίλου της όπερας, που βρέθηκε αντιμέτωπος με τη Βασιλική Οπερα του Λονδίνου, απασχόλησε τις βρετανικές διαδικτυακές κοινότητες. Ο διαχειριστής του intermezzo.typepad.com είχε αναρτήσει διαφημιστικές φωτογραφίες από παραστάσεις της Οπερας, όταν δέχτηκε email να τις αποσύρει αν δεν ήθελε να υποστεί αγωγή για καταπάτηση πνευματικών δικαιωμάτων. Εκείνος τις απέσυρε και οι υπεύθυνοι ζήτησαν συγνώμη για το χειρισμό και υποσχέθηκαν να είναι πιο ανοιχτοί στα social media.
Ας μην πάμε μακριά…Μήπως θυμάστε τι έπαθαν όσοι θέλησαν να προωθήσουν τους Ολυμπιακούς 2004 μέσα από τις ιστοσελίδες τους; Εχουμε πολύ δρόμο ακόμα να διανύσουμε πριν ανοιχτούμε στο καινούργιο.
Η Phyllis Greene, μιλά στο BBC για την απόφασή της να ξεκινήσει ένα blog στα ενενήντα της χρόνια και για τον τρόπο που η τεχνολογία έδωσε νέα διάσταση στη ζωή της.
Η υπηρεσία κοινωνικής δικτύωσης Twitter, που ισχυρίζεται ότι κάθε μέρα προστίθενται στο δυναμικό της 370.000 νέοι χρήστες από όλο τον κόσμο, ανακοίνωσε ότι αποφάσισε να προχωρήσει σε ευρύ ανασχεδιασμό της ιστοσελίδας της, προκειμένου να εμπλουτιστεί και να γίνει πιο φιλική στους άνω των 150 εκατ. χρήστες της διεθνώς.
Η ολοένα πιο δημοφιλής υπηρεσία microblogging, όπου οι χρήστες μπορούν να στείλουν μικρού μήκους μηνύματα μέχρι 140 χαρακτήρες, θέλει να παρέχει πλέον περισσότερες πληροφορίες στα μέλη της και, στο πλαίσιο αυτό, μεταξύ άλλων, θα προσφέρει ενσωματωμένα βίντεο του YouTube, εικόνες και άλλο περιεχόμενο, ώστε το Twitter να αποκτήσει πιο έντονο χαρακτήρα πηγής πληροφόρησης.
Το ηλικίας τεσσάρων ετών κοινωνικό δίκτυο, όπως εξήγησε σε σχετική συνέντευξη Τύπου, θα προωθήσει μια τελείως νέα «αρχιτεκτονική», που ανταποκρίνεται καλύτερα στις ανάγκες των χρηστών για περισσότερη ευελιξία και επικοινωνία. «Το Twitter μπορεί να γίνει επίσης μια θαυμάσια πηγή πληροφόρησης», δήλωσε ο Έβαν Ουίλιαμς, συνιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας πίσω από το δίκτυο, σύμφωνα με τα πρακτορεία Ρόιτερ και Γαλλικό.
Περισσότερα από 90 εκατομμύρια μηνύματα (“τιτιβίσματα» ή tweets) στέλνονται καθημερινά κατά μέσο όρο από τους χρήστες του Twitter, το οποίο όλο και περισσότερο ανταγωνίζεται με επιτυχία το Facebook, το Yahoo και το Google για τον online χρόνο των χρηστών. Ο νέος ανασχεδιασμός (με την χαρακτηριστική κωδική ονομασία «Φοίνιξ”) αποσκοπεί ακριβώς στο να «δέσει» τους υπάρχοντες χρήστες του για περισσότερη ώρα στην αναβαθμισμένη ιστοσελίδα του και παράλληλα να προσελκύσει νέους φίλους.
Το νέο Twiiter.com θα υλοποιηθεί σταδιακά σε παγκόσμια βάση τις επόμενες εβδομάδες. Το κοινωνικό δίκτυο εξάλλου προωθεί ένα νέο σύστημα διαφήμισης, σε μια προσπάθεια να αξιοποιήσει την τεράστια βάση δεδομένων των χρηστών του και να την μετατρέψει -διακριτικά- σε μια μόνιμη πηγή εσόδων.
Το Twitter έχει υποστηριχθεί χρηματοδοτικά για τη δημιουργία και λειτουργία του από τις αμερικανικές επενδυτικές εταιρίες Spark Capital, Benchmark Capital, T.Rowe Price, Venture Partners κ.α.
Ας μιλήσουν οι ίδιοι: “Μια ανοιχτή κοινότητα πολιτών της Αθήνας που αγαπάνε την πόλη τους και πιστεύουν ότι ο συμβιβασμός με τις πιο προβληματικές της πλευρές διαιωνίζει έναν φαύλο κύκλο ανορθολογισμού, στασιμότητας, δυσφήμησης, υπανάπτυξης και τελικά αυτοϋπονόμευσης των προοπτικών της. Για μας η Αθήνα όχι μόνο δεν είναι μια «τελειωμένη ιστορία» αλλά ένα αχανές πεδίο ευρηματικών και αποτελεσματικών δράσεων που θα μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε τις τεράστιες δυνατότητές της ως μητροπολιτικό κέντρο της Ανατολικής Μεσογείου. Αντλούμε δύναμη και ενέργεια από την κοινωνία των πολιτών, τους χιλιάδες ανυπεράσπιστους Αθηναίους που θέλουν να κάνουν κάτι για την πόλη τους και μέχρι σήμερα δεν έβρισκαν ένα κανάλι δημιουργικής συμμετοχής στις ανοιχτές υποθέσεις της Αθήνας. Δεν είμαστε κομματικός οργανισμός, ούτε δημοτική παράταξη, αλλά μια ζωντανή κοινότητα που θέλει να μοιραστεί την πίστη της για μια πολύ καλύτερη Αθήνα πιστεύοντας στη αναζωογονητική δύναμη της δράσης. Κουραστήκαμε να γκρινιάζουμε, να μας φταίνε πάντα οι άλλοι ή το «κράτος». Είμαστε εδώ μόνο για να κάνουμε. Επτά ημέρες την εβδομάδα, 365 ημέρες το χρόνο”.
Η αλήθεια είναι πως τα περισσότερα μέλη των υπηρεσιών κοινωνικής δικτύωσης κατατάσσονται ακόμη και σήμερα στις μικρότερες ηλικιακές κατηγορίες. Ωστόσο, ολοένα και περισσότεροι μεσήλικοι φαίνεται πως εγγράφονται σε υπηρεσίες σαν το Facebook ή το Twitter. Αυτό τουλάχιστον δείχνει πρόσφατη έρευνα του ινστιτούτου Pew Internet, που πραγματοποιήθηκε για το χρονικό διάστημα από τον Απρίλιο 2009 μέχρι τον Μάιο 2010, η οποία έδειξε πως ο αριθμός των μελών με ηλικίες 55 – 64 χρόνων αυξήθηκε κατά 88%, τη στιγμή που διπλασιάστηκαν οι χρήστες με ηλικία μεγαλύτερη των 65 ετών. Παρ’ όλο που σε απόλυτους αριθμούς οι μεσήλικες συνεχίζουν να αποτελούν μικρή μειοψηφία στους κοινωνικούς ιστότοπους, σύμφωνα με το ινστιτούτο, τα παραπάνω νούμερα υποδεικνύουν πως ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι λιγότερο εξοικειωμένοι με το Internet ανακαλύπτουν σταδιακά τα πλεονεκτήματα του social networking.
Τσάμπα ανησυχούσα που ανέβαζα τον μέσο όρο ηλικίας…
Είναι κοινό μυστικό ότι αν έχεις χρόνο για χάσιμο, το facebook είναι η καλύτερη τράπεζα κατάθεσης πλεονάζοντος χρόνου. Αν δούμε τη μελέτη Nielsen για το Μ.Ο. του χρόνου που περνούν οι επισκέπτες στα κοινωνικά δίκτυα το Facebook ξεπερνάει κατά πολύ το Google ητο Yahoo.
Σύμφωνα με τη comScore, το Facebook έρχεται πρώτο και στο συνολικό χρόνο που διαθέτουν οι επισκέπτες σε ένα δικτυακό τόπο. Τον Αύγουστο οι αμερικανοί πέρασαν 41.1 εκατομμύρια λεπτά στο Facebook, το οποίο αποτελεί το 9.9% του συνολικού τους χρόνου online για εκείνο το μήνα. Την ίδια περίοδο διέθεσαν 39.8 εκατομμύρια λεπτά σε όλα τα παρακλάδια της Google, συμπεριλαμβανομένου και του Youtube.
Αν το facebook συνεχίσει να εξαπλώνεται με αυτούς τους εκθετικούς ρυθμούς σε ένα χρόνο θα έχει υποσκελίσει το google. Υπάρχουν περιθώρια ανάπτυξης του Facebook; Ο Mark Zuckerberg προβλέπει ότι η βάση των χρηστών του σύντομα θα αγγίξει το δισεκατομμύριο. Και δεν είναι υπερβολικός αν σκεφτούμαι ότι στο παιχνίδι δεν έχει μπει ακόμα η Κίνα και η Ρωσία.
Τον ορισμό της φιλίας έχει επαναπροσδιορίσει το Facebook, από τη στιγμή που έγινε δημοφιλές και πέτυχε ευρύτατη διείσδυση σε όλες τις ηλικίες που χρησιμοποιούν υπολογιστή ή κινητό τηλέφωνο νέας γενιάς. Φίλοι ή «φίλοι», όμως; Πόσο πραγματική είναι η φιλία με κάποιον που πατάει ένα κλικ κάνοντας «Like» σε ένα σου σχόλιο, που σε βομβαρδίζει με μηνύματα, παροτρύνοντάς σε να δηλώσεις την προτίμησή σου στις επαγγελματικές του ασχολίες, τα μουσικά και κινηματογραφικά του γούστα ή τη συναίνεσή σου σε ομάδες του τύπου «Να μαζευτούμε ένα εκατομμύριο άτομα που μας αρέσει ο Μιχάλης Χατζηγιάννης»;
Πόσο πραγματικά φίλος είναι εκείνος που δεν έχεις το τηλέφωνό του, που δεν κάνετε παρέα, που είναι φίλος ενός φίλου κάποιου φίλου σου, σε γνωρίζει από την επαγγελματική σου ιδιότητα ή απλώς έχει δει τη φωτογραφία σου και του άρεσες; Αυτή η νέα έννοια της φιλίας, εντός ή εκτός εισαγωγικών, είναι το βασικό θέμα γύρω από το Facebook, τη διασημότερη και πολυπληθέστερη σελίδα κοινωνικής δικτύωσης.
Η φιλία είναι και το βασικό θέμα γύρω από την ταινία «The social network», που αφηγείται την ιστορία της δημιουργίας του Facebook, μέσα από μια φιλία που διαλύθηκε με πολύ θόρυβο. Το «The social network», που σκηνοθετεί ο Ντέιβιντ Φίντσερ, έχει προγραμματιστεί να βγει στις αίθουσες στις αρχές Νοεμβρίου και αναμένεται να είναι ίσως η πιο ενδιαφέρουσα ταινία του πρώτου μισού της φετινής κινηματογραφικής σεζόν. Κυρίως επειδή πρόκειται για ένα θέμα μέσα στην επικαιρότητά του, πολύ φρέσκο, με τους κεντρικούς χαρακτήρες ακόμη ενεργούς. Το Facebook ιδρύθηκε μόλις το 2004 και μέσα σ’ αυτά τα έξι τελευταία χρόνια έχει ξεπεράσει τα 500 εκατομμύρια χρήστες. Ομως, όπως λέει και το διαφημιστικό σλόγκαν στην αφίσα της ταινίας, «δεν μπορείς να κάνεις 500 εκατομμύρια φίλους χωρίς να κάνεις και μερικούς εχθρούς».
Αρκετούς έκανε ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ, ένας από τους ιδρυτές του Facebook και κεντρικός χαρακτήρας της ταινίας. Ο Ζούκερμπεργκ, που γεννήθηκε το 1984, είναι ο άνθρωπος που είχε την ιδέα να δώσει στην έννοια της κοινωνικής δικτύωσης τη μορφή μιας ιστοσελίδας. Πολλοί ακολούθησαν, με πιο εξειδικευμένες ιδέες, κυρίως στην κατεύθυνση της διευκόλυνσης γνωριμιών. Το Facebook, ωστόσο, παραμένει η πιο ανοιχτή σε κάθε λειτουργία σελίδα, γι’ αυτό και η πιο επιτυχημένη. Ο Ζούκερμπεργκ ίδρυσε το Facebook μαζί με τους συμφοιτητές του Ντάστιν Μόσκοβιτς, Εντουάρντο Σάβεριν και Κρις Χιουζ, ενώ όλοι τους βρίσκονταν για σπουδές στο Χάρβαρντ. Και σήμερα παραμένει ο νεότερος δισεκατομμυριούχος στον κόσμο. Χάρις στο 24% του Facebook που του ανήκει, η περιουσία του φτάνει τα τέσσερα δισεκατομμύρια δολάρια.
Από το 2004 έως σήμερα, ο Ζούκερμπεργκ έχει περάσει από μια σειρά δικαστικών δοκιμασιών, οι περισσότερες από τις οποίες έχουν να κάνουν με τη μοιρασιά των δικαιωμάτων του Facebook. Η σελίδα άρχισε να λειτουργεί στις 4 Φεβρουαρίου του 2004, σαν μια σελίδα κοινωνικής δικτύωσης των φοιτητών του Χάρβαρντ. Ομως, ο Ζούκερμπεργκ σύντομα αποφάσισε να επεκτείνει τις δραστηριότητές του και σε άλλες σχολές, αρχίζοντας από το Στάνφορντ και συνεχίζοντας στο Ντάρτμουθ, το Κολούμπια, το NYU, το Κορνέλ, το Μπράουν και το Γέιλ. Επειτα από την επιτυχία της σελίδας, η κεντρική ομάδα του Facebook μετακόμισε στην Καλιφόρνια και έμεινε εκεί, παρά τα σχέδιά τους να επιστρέψουν στο Χάρβαρντ. Μια ομάδα άλλων φοιτητών του Χάρβαρντ μήνυσε τον Ζούκερμπεργκ, με την κατηγορία ότι τους έκανε να πιστέψουν πως θα τους βοηθούσε να στήσουν μια άλλη σελίδα δικτύωσης μέσα στο Χάρβαρντ. Η μήνυση πέρασε από πολλά στάδια, αποσύρθηκε για τεχνικούς λόγους, κατατέθηκε ξανά σε ομοσπονδιακό δικαστήριο και τελικά οι δύο πλευρές κατέληξαν σε συμβιβασμό. Η αντίπαλη πλευρά θα έπαιρνε 1,2 εκατ. μετοχές του Facebook και είκοσι εκατομμύρια δολάρια. Ομως, αργότερα, ο Ζούκερμπεργκ κατηγορήθηκε και πάλι ότι έκανε τους αντιδίκους να πιστέψουν πως οι μετοχές θα είχαν μεγαλύτερη αξία από εκείνη που είχαν πραγματικά και ότι το ποσό του συμβιβασμού έπεφτε στο 50% της αρχικής συμφωνίας.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου του Π. Παναγόπουλου στην Καθημερινή
Το project του youtube καρποφόρησε. Ρίξτε μια ματιά στα βίντεο από όλο τον κόσμο. Στα βίντεο της δημοσίευσής μας δύο από τις ελληνικές συμμετοχές. Ενδιαφέρουσα και η παρουσίαση των επιλογών από τη σελίδα του youtube:
Το YouTube ένωσε τις δυνάμεις του με τους διάσημους παραγωγούς ταινιών Ridley Scott και Kevin Macdonald, προσκαλώντας ανθρώπους από ολόκληρο τον πλανήτη να συμβάλλουν στη δημιουργία του πρώτου ντοκιμαντέρ μεγάλης διάρκειας, βασισμένο πλήρως σε user generated περιεχόμενο που καταγράφηκε αποκλειστικά μέσα σε μια μόνο ημέρα, στις 24 Ιουλίου 2010. Το ιστορικό κινηματογραφικό έργο με τίτλο Life in a day, αποτελεί μια πειραματική ιδέα που υλοποιήθηκε σε παγκόσμια κλίμακα, ζητώντας από ανθρώπους σε κάθε γωνιά της γης να αποτελέσουν κομμάτι της ιστορίας, αποθανατίζοντας στιγμιότυπα της ζωής τους το Σάββατο 24 Ιουλίου και να «ανεβάσουν» το περιεχόμενο στο δικτυακό τόπο.
Το YouTube παρουσίασε ένα νέο τομέα, ο οποίος αυτή την στιγμή περιέχει 400 ολόκληρες ταινίες!
Μέσω της διεύθυνσης www.youtube.com/movies μπορείτε να δείτε όλες τις ταινίες που υπάρχουν στην παρούσα φάση, χωρισμένες ανά κατηγορία (κωμωδίες, τρόμου, ντοκιμαντέρ, δράσης, δραματικές και άλλες).
Η κίνηση αυτή της Google έρχεται ως αποτέλεσμα της συμφωνίας με την Sony Pictures και τη Βρετανική υπηρεσία Blinkbox που χρεώνει £1.99 για ενοικίαση ταινιών και τηλεοπτικών προγραμμάτων, ενώ προβλέπεται η δωρεάν διάθεση ακόμα 165 ταινιών.
Ο επικεφαλής του YouTube στον τομέα συνεργασιών, Donagh O’Malley, δήλωσε τα εξής:
“Πρόκειται για μία από τις πολλές προσπάθειες που κάνουμε ώστε οι επισκέπτες μας να βρίσκουν video κάθε είδους, από ερασιτεχνικά video μέχρι ολόκληρες ταινίες και τηλεοπτικά προγράμματα. Ελπίζουμε ότι η αρχική μας δωρεάν λίστα ταινιών θα αρέσει στον κόσμο“.
Αξίζει να σημειωθεί πως παρά το γεγονός ότι υπάρχουν πολλοί γνωστοί τίτλοι στην ταινιοθήκη, δεν θα βρείτε τα τελευταία blockbusters καθώς οι περισσότερες ταινίες ανήκουν στις κατηγορίες “Cult” ή “Classic”.
Καιρό είχαμε να βρεθούμε. Τι πάθαμε και βουβαθήκαμε; Οι λόγοι πολλοί & γνωστοί. Ζούμε σε μία νέα Ελλάδα πια. Πολλά έχουν αλλάξει από την τελευταία μας εκπομπή. Οι Sineterrae μάζεψαν τα κομμάτια τους κι είπαν να σχολιάσουν τη σκληρή ελληνική πραγματικότητα ενόψει της νέας σχολικής χρονιάς που ενσκήπτει.
Είναι νέοι, ωραίοι, αστείοι και… απρόσμενα πλούσιοι, χάρη στην τεράστια δημοτικότητα του ιστοτόπου ΥouΤube- αφού όπως προκύπτει στην εποχή μας αρκεί το «ανέβασμα» ενός απλού, προσωπικού βίντεο σε κοινή θέα στο Διαδίκτυο για να σε κάνει πλούσιο από τις διαφημίσεις και μάλιστα σε ηλικία αρκετά κάτω των 30 ετών.
Ο λόγος για τα «αστέρια» του ΥouΤube, της γνωστής ιστοσελίδας δωρεάν ανταλλαγής βίντεο: σύμφωνα με έρευνα που έκανε η αμερικανική εταιρεία διαδικτυακών μελετών και αναλύσεων ΤubeΜogul, 10 νεαροί και ανεξάρτητοι χρήστες του ΥouΤube, που πλέον έχουν μεταβληθεί σε ιντερνετικές διασημότητες μεγάλου βεληνεκούς, έβγαλαν μέσα στο 2009 περισσότερα από 100.000 δολάρια (σχεδόν 78.000 ευρώ) έκαστος. Πώς; Ανεβάζοντας απλώς ένα προσωπικό βίντεο στο Ιnternet και περιμένοντας κατόπιν να δουν τι ανταπόκριση θα έχει αυτό στα εκατομμύρια των υπόλοιπων χρηστών. Το ΤubeΜogul, προκειμένου να εκτιμήσει το ετήσιο εισόδημα αυτών των δέκα «εταίρων του ΥouΤube», όπως αποκαλούνται τα συγκεκριμένα «celebrities» του Διαδικτύου, μέτρησε αρχικά πόσους σταθερούς εγγεγραμμένους «συνδρομητές» (subscribers) διέθετε η καθεμιά από αυτές τις «διασημότητες». Κατόπιν η εταιρεία υπολόγισε το εισόδημά τους που προέρχεται από διαφημιστικές καταχωρίσεις (banners) που τοποθετήθηκαν δίπλα στα επιτυχημένα βίντεό τους.
Διασημότητα του ΥouΤube με τα περισσότερα κέρδη για το 2009 αναδείχθηκε ο 22χρονος Σέιν Ντόσον, ο αυτοαποκαλούμενος και «βρωμόστομος με το αγγελικό πρόσωπο», ο οποίος έβγαλε πέρυσι 247.000 ευρώ και θεωρείται η προσωπικότητα του ΥouΤube με τον μεγαλύτερο ρυθμό αύξησης τακτικών «συνδρομητών».
Το «Αnnoying Οrange», μια διαδικτυακή σειρά που δημιούργησε ο Ντέιν Μποντινχάιμερ με… ομιλούντα φρούτα, εισέπραξε 226.000 ευρώ, ενώ ο Φίλιπ Ντεφράνκο, ο «πιο σέξι σπασίκλας του ΥouΤube», όπως τον αποκαλούν, γέμισε τον τραπεζικό του λογαριασμό με 142.000 ευρώ για το «online» σόου του με νέα και αναλύσεις για την ποπ κουλτούρα και την πολιτική.
Ο Ράιαν Χίγκα, με 2,6 εκατομμύρια συνδρομητές σε δημοφιλή και ξεκαρδιστικά βίντεο όπως το «Πώς να γίνετε Νίντζα», έχει καταφέρει να κερδίσει από το ΥouΤube 118.000 ευρώ. Ο μόλις 16χρονος Λούκας Κρούκσανκ κέρδισε 115.000 ευρώ την περασμένη χρονιά υποδυόμενος «έναν νευρικό εξάχρονο που λέγεται Φρεντ».
Δέκα περιπτώσεις ανθρώπων που αποδεικνύουν πως με μια απλή βιντεοκάμερα, φαντασία, περίσσιο κέφι και ασφαλώς μια δόση γνήσιου σατιρικού ταλέντου μπορείς στη σημερινή εποχή του ευρυζωνικού Ιnternet να γίνεις πλούσιος κυριολεκτικά από το δωμάτιο του σπιτιού σου…
Εκατομμύρια μέλη του Facebook σε όλο τον κόσμο μοιράζονται τα χόμπι τους, φωτογραφίες και βίντεο από περισσότερο ή λιγότερο προσωπικές στιγμές, κοινωνούν ακόμη και τις καθημερινές εμπειρίες τους από τη δουλειά ή την ιδιωτική τους ζωή. Εδώ και λίγες ημέρες, μπορούν να γνωστοποιούν ανά πάσα στιγμή και το «πού βρίσκονται μέσα στην πόλη» με μόνη προϋπόθεση να «μπαίνουν» στο Facebook από ένα «έξυπνο» κινητό τηλέφωνο που διαθέτει GPS και έχει πρόσβαση στο Ιντερνετ.
Αυτός είναι ο σκοπός του Places, της εφαρμογής γεωγραφικού εντοπισμού που ενσωματώθηκε πρόσφατα στη συγκεκριμένη πλατφόρμα social networking. Το Places επιτρέπει σε κάθε χρήστη μέσα από το smartphone του να ενημερώνει τους «φίλους» του για τη θέση του -να πραγματοποιεί δηλαδή «check-in» σε κάποιο από τα πλησιέστερα καταστήματα- αλλά και, αντίστροφα, να πληροφορείται για το ποιοι άλλοι «φίλοι» του βρίσκονται κοντά. Πληροφορία μάλιστα που μπορεί να αναρτήσει στην προσωπική του σελίδα, ως είδηση, μέσα από την επιλογή «tag».
Μόνο για iPhone
Αν και προς το παρόν η εφαρμογή είναι διαθέσιμη αποκλειστικά στις ΗΠΑ και μόνο για κινητά iPhone, η εταιρεία δεσμεύτηκε πως πολύ σύντομα θα μπορούν να τη χρησιμοποιήσουν και τα 500 εκατομμύρια μέλη, σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη. Αλλωστε, ο διακηρυγμένος στόχος του Places είναι να δώσει «υλική βάση» στις εικονικές σχέσεις που αναπτύσσονται στα κοινωνικά δίκτυα – ώστε, για παράδειγμα, να μπορούν να βρεθούν από κοντά δύο άνθρωποι που ενδεχομένως δεν είχαν συναντηθεί ποτέ πριν. Αυτό για την ίδια την εταιρεία μπορεί παράλληλα να σημαίνει και μια νέα σημαντική πηγή εσόδων, καθώς θα της δώσει την ευκαιρία να χρησιμοποιήσει την εφαρμογή αυτή ως «όχημα» για γεωγραφικά στοχευμένες διαφημίσεις, προσαρμοσμένες στο εκάστοτε κατάστημα που ο χρήστης κάνει «check-in». «Φανταστείτε μια εποχή όπου, την ώρα που μπαίνετε σε κάποια μαγαζί, στο κινητό σας εμφανίζονται οι προσφορές που κάνει μια γειτονική ανταγωνιστική αλυσίδα στα αντίστοιχα προϊόντα», λέει χαρακτηριστικά ο Kit Eaton από το περιοδικό «Fast Company». Δυνατότητα την οποία, όπως υποστηρίζει, θα μπορούν να αξιοποιήσουν ακόμη και μικρά καταστήματα, επιδιώκοντας να διαφημιστούν μέσα στο Places.
Ετσι κι αλλιώς, το σημαντικότερο περιουσιακό στοιχείο που διέθετε μέχρι σήμερα το Facebook ήταν η τεράστια βάση δεδομένων του από στοιχεία σχετικά με την ηλικία, το φύλο, το μορφωτικό επίπεδο και τα ενδιαφέροντα κάθε χρήστη. Μια βάση δεδομένων που, μέσω του Places, θα μπορεί να συνδυαστεί και με άλλες πληροφορίες καταναλωτικής συμπεριφοράς (δηλαδή πού ψωνίζει κανείς και πότε) για να δημιουργήσει ακόμη καλύτερα μοντέλα για τις αγοραστικές του προτιμήσεις. Με αυτό τον τρόπο, η εξατομίκευση των διαφημίσεων φαίνεται ότι θα φτάσει στο απόγειό της, αφού η online προώθηση προϊόντων στα κινητά τηλέφωνα θα μπορεί πλέον να προσαρμοστεί πιο αποτελεσματικά στις ατομικές ανάγκες ενός χρήστη.
Συνεργασίες
Βέβαια, το μεγάλο ερώτημα είναι αν το Places γίνει όντως δημοφιλές στα μέλη της ιστοσελίδας. Ωστόσο, σημειώνουν πολλοί ειδικοί, η εταιρεία έχει αρκετούς λόγους για να αισιοδοξεί για κάτι τέτοιο: έτσι κι αλλιώς, υπολογίζεται πως 150 εκατομμύρια χρήστες «μπαίνουν» στο Facebook μέσω του κινητού τους τηλεφώνου. Επίσης, παρόμοιες υπηρεσίες με δυνατότητα γεωγραφικού εντοπισμού (όπως το Foursquare, το Gowalla ή το Brightkite) γνωρίζουν τεράστια επιτυχία τουλάχιστον στο εξωτερικό, με το Foursquare να αριθμεί για παράδειγμα δύο εκατομμύρια χρήστες.
Αλλωστε, αυτές οι εφαρμογές είχαν περισσότερο τον χαρακτήρα κοινωνικών παιχνιδιών, απονέμοντας διάφορα… αξιώματα στους χρήστες με τα περισσότερα «check-in» σε κάποιο κατάστημα. Γι’ αυτό και το Facebook ανακοίνωσε πως θα συνεργαστεί μαζί τους, προσφέροντάς τους τη δυνατότητα να «τρέχουν» μέσα από δική του πλατφόρμα. Κάτι που δείχνει πως, πέρα από την εξέλιξη της κοινωνικής δικτύωσης, το Places ουσιαστικά ανοίγει τον δρόμο για μια μεγάλη σειρά από γεωγραφικά εντοπισμένες υπηρεσίες.
Διασταύρωση μεταξύ φωτογραφικού άλμπουμ (Flickr, Picasa) και ελεύθερης, συμμετοχικής εγκυκλοπαίδειας (Wikipedia), η Fotopedia (www.fotopedia.com) έρχεται, όπως άλλωστε προδίδει και το όνομά της, να οπτικοποιήσει τα περιεχόμενα της Βικιπαίδειας, της δημοφιλέστερης εγκυκλοπαίδειας στον Παγκόσμιο Ιστό, από τη μια, καθώς και να «απαθανατίσει» τον κόσμο στο σύνολό του από την άλλη.
Φανταστείτε, λοιπόν, μια ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια, περισσότερο καλαίσθητη και «πλούσια» από άποψη interface σε σχέση με τη Wikipedia, της οποίας τα λήμματα δεν είναι κείμενα αλλά φωτογραφίες (συνοδευόμενες από κείμενα) και ιδού… στην οθόνη σας προβάλλει η Fotopedia.
Αποστολή της υπηρεσίας (η οποία συστάθηκε το 2006 από έναν πρώην υπάλληλο της Apple, αρχικά με την επωνυμία Fotonauts) είναι να αποτελέσει «την απόλυτη δεξαμενή φωτογραφιών», ένα δίκτυο διακίνησης οπτικού υλικού μέσω του οποίου επαγγελματίες και ερασιτέχνες φωτογράφοι θα είναι σε θέση να προωθούν τη δουλειά τους αλλά και ένα εύχρηστο εργαλείο (εύχρηστο όσο ένα desktop application) που θα επιτρέπει στον καθένα να στήνει ιστοσελίδες αφιερωμένες σε θέματα που τον ενδιαφέρουν όποια κι αν είναι αυτά, «από τις πεταλούδες έως το Ταζ Μαχάλ».
Θεματικές ενότητες Επί του παρόντος, η Fotopedia αριθμεί περισσότερα από 38.000 άρθρα και πάνω από μισό εκατομμύριο φωτογραφίες κατηγοριοποιημένες σε θεματικές ενότητες. Σημειώνεται πως κάθε (ή σχεδόν κάθε) εικόνα συνοδεύεται από το αντίστοιχο (εάν φυσικά υπάρχει) λήμμα της Wikipedia, καθώς και από χάρτες (Google Maps) πάνω στους οποίους εντοπίζεται γεωγραφικά.
Επιπλέον, κάθε φωτογραφία μπορεί να ενσωματώνεται – είτε μόνη είτε ως μέρος ενός slideshow- σε άλλα ιστολόγια και ιστοσελίδες (μέσω της επιλογής Widgets), να διακινείται μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, καθώς και να διαμοιράζεται με όχημα ιστότοπους όπως οι: Twitter, Facebook, Delicious και StumbleUpon.
Οπως η Βικιπαίδεια, έτσι και η Fotopedia, καθότι wiki από άποψη λειτουργίας, επιτρέπει σε οιονδήποτε το επιθυμεί να επεξεργάζεται, καθώς και να εμπλουτίζει τα περιεχόμενά της.
Αρθρο της Μαριάννας Τζιαντζή στην Καθημερινή
Κάποια μέρα «κάθε νέος που φτάνει στην ενηλικίωση», δηλαδή θα μπαίνει στην αγορά εργασίας, «θα έχει αυτόματα το δικαίωμα να αλλάζει το όνομά του ώστε να απαλλάσσεται από τις τρέλες του που έχουν αποθηκευτεί στα sites κοινωνικής δικτύωσης των φίλων του».
«Τρομερή» χαρακτήρισε αυτή την πρόβλεψη ο Κωστής Παπαϊωάννου, πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, όταν ρωτήθηκε σχετικά στη χθεσινή «Πρωινή ενημέρωση» (ΝΕΤ). Οχι επειδή αποκαλύπτει κάτι καινούργιο, αλλά επειδή αυτός που τη λέει είναι ο Ερικ Σμιτ, ένας από τους συνιδρυτές της Google. Είπε και άλλα, γνωστά αλλά πάντα συνταρακτικά μες στην αλήθεια τους, ο κ. Σμιτ στην πολυσυζητημένη πρόσφατη συνέντευξή του στη «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ», όπως ότι ζούμε σε μια εποχή κατά την οποία όλα τα προσωπικά μας δεδομένα καταγράφονται, αποθηκεύονται και μπορούν να ανακληθούν από κάθε ενδιαφερόμενο.
Καθώς οι φωτογραφίες και οι εκμυστηρεύσεις για ξενύχτια, ξεσαλώματα και ερωτικές περιπέτειες, που αναρτώνται στo Facebook, είναι στοιχεία που «δεν» διαγράφονται, διαγράφει κανείς το ονοματεπώνυμό του, επανιδρύει τον εαυτό του, ώστε να τον εμπιστεύονται οι μελλοντικοί εργοδότες του. «Μέσα στους δρόμους να κυλιόμαστε, με γεια μας με χαρά σας, να ’χουμε κάτι να θυμόμαστε και στα γεράματά μας» τραγουδούσαν οι παππούδες μας, όμως σήμερα αυτό το κάτι μπορούν να το θυμούνται και άλλοι πολλοί.
Η προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στην εκπαίδευση, πρόσθεσε ο κ. Παπαϊωάννου – και, προφανώς, δεν εννοούσε αποκλειστικά την τεχνολογική.
Μεγάλης διάρκειας συζήτηση, για τις υπηρεσίες κοινωνικής δικτύωσης σε σχέση με τη φιλία και την κοινωνικότητα έγινε χθες στο «Πρωινό Mega». Πόσο φίλοι είναι οι φίλοι που αποκτάμε μέσω Facebook; Πώς κάνεις «ντιλίτ» σε έναν άνθρωπο, έναν φίλο, μια σχέση; Πόσο πλασματική είναι η οικειότητα που αναπτύσσεται μεταξύ των ψηφιακών φίλων; Είναι το Facebook υποκατάστατο της επικοινωνίας ή ανοίγει πλούσιες δυνατότητες διαλόγου και αλληλεπίδρασης; Μπορεί μια εικονική φιλία να εξελιχθεί σε πραγματική; Τι μετράει πιο πολύ: η ανταλλαγή και η δημοκρατική σύγκρουση των απόψεων ή η περιγραφή (κατάθεση/ανάρτηση) των εμπειριών μας;
Τα παραπάνω είναι μερικά από τα ερωτήματα που τέθηκαν και, φυσικά, οι γνώμες που διατυπώθηκαν δεν μπορούν να συνοψιστούν σε λίγες γραμμές. Δεν πρόκειται για έναν προβληματισμό «πολυτελείας»: ιδίως σε συνθήκες κρίσης, όπως επισημάνθηκε, πολλοί δεν βγαίνουν έξω, δεν ξοδεύουν χρήματα για βόλτες και παρέες και, επομένως, συχνά κατασκευάζουν έναν άλλο εαυτό στο Διαδίκτυο…
Και να που τώρα ένας νέος 20 χρόνων θα νομιμοποιείται να αποκηρύξει όχι ό, τι πίστεψε, αλλά ό, τι έζησε, να αφήσει πίσω του το μαύρο ψηφιακό του παρελθόν και να ζήσει με νέα ταυτότητα, χωρίς προδοτικά διαδικτυακά αποτυπώματα.
Ο Νικόλας Χρηστάκης, καθηγητής ιατρικής και ιατρικής κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Χάρβαντ μιλάει στην εκπομπή “Η ζωή είναι αλλού” για την εκπληκτική δύναμη των κοινωνικών δικτύων και πως αυτά διαμορφώνουν τη ζωή μας. Με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του τελευταίου του βιβλίου του «Συνδεδεμένοι» υποστηρίζει ότι «η διασύνδεση μας δεν είναι μόνο ένα φυσικό και αναγκαίο κομμάτι της ζωή μας, αλλά και μία αγαθή δύναμη!»
Αξίζει να σημειωθεί ότι το 2009, το περιοδικό « TIME» συμπεριέλαβε τον Νικόλα Χρηστάκη στον κατάλογο των 100 προσωπικοτήτων, με τη μεγαλύτερη επιρροή στον πλανήτη.
Δεν μπορούσε να το φανταστεί ούτε ο ίδιος. Οταν ξεκίνησε το μπλογκ με τίτλο «1000awesomethings» (1.000 φοβερά πράγματα), δεν του περνούσε από το μυαλό ότι καθημερινές απολαύσεις όπως η ζεστή μυρωδιά του αρτοπωλείου, η κρέμα στον καφέ και τα βρεγμένα από τη βροχή μαλλιά θα συγκινούσαν δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
Πριν από δύο χρόνια, ο Νιλ Πασρίτσα, ένας 30χρονος που τότε ζούσε στη Βοστόνη των ΗΠΑ, διένυε μια από τις πιο δύσκολες φάσεις της ζωής του. Ο καλύτερός του φίλος είχε αυτοκτονήσει και ο γάμος του όδευε προς ένα άδοξο τέλος. Ενα βράδυ, την άνοιξη του 2008, βουτηγμένος στη θλίψη και νιώθοντας πολύ μόνος, έκατσε μπροστά στον υπολογιστή του αναζητώντας διέξοδο από την δυσάρεστη πραγματικότητα.
Η ανταπόκριση Ετσι ξεκίνησε το μπλογκ του, σχολιάζοντας χιουμοριστικά κάτι τόσο συνηθισμένο όσο το… μπρόκολο και συνέχισε γράφοντας κάθε μέρα για κάτι «φοβερό», κάτι μικρό που μας κάνει να χαμογελάμε και να αισθανθούμε καλύτερα: το περπάτημα στο γρασίδι χωρίς παπούτσια, το χιόνι, το παλιό τζιν που μπορούμε ακόμη να φορέσουμε, η στιγμή στις διακοπές που ξεχνάμε τι μέρα είναι…
Η ανταπόκριση υπήρξε εντυπωσιακή. Το μπλογκ έχει πλέον πάνω από 17,8 εκατομμύρια επισκέψεις, έχει βραβευθεί, έχει γίνει βιβλίο και τραγούδι, ενώ ο ιδρυτής του αποδεικνύεται περιζήτητος ομιλητής και φιλοξενούμενος πολλών γνωστών μέσων, από το «CNN», το «BBC» και το «CBS» μέχρι τους «Times» και την «Guardian».
Οπως λέει και ο ίδιος στο «Εθνος της Κυριακής», η επιτυχία του μπλογκ τον εξέπληξε: «Δεν το περίμενα σε καμία περίπτωση. Δεν πλήρωσα για υπηρεσίες μάρκετινγκ, αλλά όσο περνούσε ο καιρός, φίλοι έστελναν την ιστοσελίδα σε άλλους φίλους και τώρα λαμβάνω κάθε μέρα περίπου 40 ή 50 emails και γράμματα από όλο τον κόσμο. Εφηβοι με τάσεις αυτοκτονίας μου λένε ότι το μπλογκ τούς κάνει να χαμογελούν, ασθενείς από νοσοκομεία μου λένε ότι τους θυμίζει αυτά που είναι σημαντικά και κυρίως υπάρχουν εκείνοι που απλώς επικοινωνούν για να μου πουν τι θεωρούν οι ίδιοι φοβερό (awesome)».
Το μπλογκ «1000awesomethings» αποτέλεσε αφορμή για να εκδοθεί αυτή την άνοιξη το βιβλίο με τον τίτλο «The book of awesome», που κυκλοφορεί σε ΗΠΑ, Καναδά, Αυστραλία, Κορέα, Νέα Ζηλανδία, Βρετανία, Γερμανία και Ολλανδία. Το δεύτερο βιβλίο βασισμένο στο μπλογκ αναμένεται να κυκλοφορήσει την άνοιξη του 2011.
«Καταγράφω τα θετικά της ζωής» Ο ιδρυτής του 1000awesome?things εξηγεί στο «Εθνος της Κυριακής»την παγκόσμια απήχηση του μπλογκ: «Είμαστε περιτριγυρισμένοι από φοβερά πράγματα. Πρόκειται για απλές, μικρές, εμπειρίες που προσφέρονται εύκολα, δωρεάν και που όλοι λατρεύουμε. Υποθέτω ότι αυτές οι μικρές στιγμές κάνουν τη μεγάλη διαφορά στις ζορισμένες και παραγεμισμένες ζωές μας. Εγώ απλώς τις καταγράφω», μας λέει ο Νιλ Πασρίτσα. Ενα μεγάλο κομμάτι της επιτυχίας βέβαια οφείλεται στον ζωντανό τρόπο γραφής αλλά και στις έξυπνες φωτογραφίες τις οποίες επιλέγει για να «ντύσει» τα κείμενά του. Κάποια από αυτά θα μπορούσαν να λειτουργήσουν λυτρωτικά για? ομοιοπαθούντες.
«Ολοι μας θα φάμε χαστούκια. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον, αλλά ξέρουμε ένα πράγμα: δεν πρόκειται να πάνε όλα όπως τα σχεδιάσαμε», γράφει σε ένα σημείο ο Νιλ και αλλού συμβουλεύει: «Οταν τα άσχημα νέα σού πιέζουν τους πνεύμονες και το βάρος του κόσμου σε σπρώχνει προς τον βυθό, να προσπαθείς πάντα να αναπνέεις επικεντρώνοντας στα θετικά… Η ζωή είναι πολύ μικρή για να κολυμπάς συνέχεια στα βαθιά και έτσι, όταν πληγώνεσαι, να θυμάσαι να κοιτάς στο τέλος του τούνελ και να αφήνεις τα φώτα να σε οδηγούν παρακάτω».
Ο ΝΙΛ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΙΛ «Μ’ αρέσει η κρύα πλευρά του μαξιλαριού»
«Ζω στο Τορόντο του Καναδά. Είμαι ένας βαρετός τύπος 30 ετών που δουλεύει σε ένα γραφείο στα προάστια, τρώει παγωμένο σουβλάκι για βραδινό και χρειάζεται να πηγαίνει πιο συχνά στο γυμναστήριο. Είμαι ένας συνηθισμένος τύπος που του αρέσει η μυρωδιά της βενζίνης, η κρύα πλευρά του μαξιλαριού και το να ξυπνώ και να συνειδητοποιώ ότι είναι Κυριακή».
Ο Νιλ άρχισε να καταγράφει τα φοβερά πράγματα της καθημερινότητας, ξεκινώντας από το νούμερο 1.000 και μετρώντας αντίστροφα. Σήμερα βρίσκεται στο νούμερο 448. Μερικά από τα «φοβερά πράγματα» που έχουν φιγουράρει στο μπλογκ του www.1000awesomethings.com είναι τα παρακάτω:
όταν ένας συνάδελφος εξελίσσεται σε πραγματικό φίλο
όταν ανοίγεις ένα βιβλίο ακριβώς στην σελίδα που έψαχνες
όταν οι ηθοποιοί σε μια ταινία επισκέπτονται κάποιο μέρος που ξέρεις
το να μην κάνεις τίποτα όλη μέρα
το να τραγουδάς στο αυτοκίνητο, επιστρέφοντας από μια συναυλία
το να διαλέγεις τη σειρά που κινείται πιο γρήγορα στο σουπερμάρκετ
το να βλέπεις κάποιον να γελά στον ύπνο του
οι συγνώμες δίχως λόγια
Είμαι ένας βαρετός τύπος, 30 ετών, που δουλεύει σε ένα γραφείο στα προάστια και τρώει παγωμένο σουβλάκι
Το «The Book of Awesome», κυκλοφορεί σε ΗΠΑ, Καναδά, Αυστραλία, Κορέα, Νέα Ζηλανδία, Βρετανία, Γερμανία και Ολλανδία. Την άνοιξη του 2011 ο Νιλ Παστρίτσα αναμένεται να κυκλοφορήσει και δεύτερο βιβλίο βασισμένο στο μπλογκ.
Από τη μια πλευρά είναι οι κατασκευαστικέςεταιρείες που δρουν σαν συμμορίες. Από την άλλη χιλιάδες πολίτες, θύματατων αναγκαστικών εξώσεων, που χάνουν τα σπίτια τους με τη βία. Η έκρηξη της οικιστικής ανάπτυξης στην Κίνα έχει τα χαρακτηριστικά ενός πολέμου. Με τους αδύνατους να έχουν στο πλευρό τους σχεδόν μόνο έναν μπλόγκερ.
Στις αρχές της περασμένης εβδομάδας εκατοντάδες άνθρωποι, αγρότες στην πλειονότητά τους, βγήκαν στους δρόμους της πόλης Σουζχού ζητώντας αποζημιώσεις για τα σπίτια και τη γη που τους είχαν δοθεί πολλά χρόνια πριν και τώρα υποχρεώνονταν να τα επιστρέψουν στο όνομα της ανάπτυξης. Στο αίτημά τους οι δυνάμεις της τάξης απάντησαν με βία: «Είμαστε απλοί άνθρωποι που διεκδικούν τα δικαιώματά τους. Αλλά η κυβέρνηση μας συλλαμβάνει και μας χτυπάει», έλεγε ένας κάτοικος. Οι διαδηλώσεις σταμάτησαν όταν το κινεζικό καθεστώς έστειλε δυνάμεις στην περιοχή, έδρα πολλών ξένων εργοστασίων, για να ενισχύσουν την τοπική Αστυνομία. Η διαμαρτυρία, πάντως, έφερε αποτέλεσμα: οι κατεδαφίσεις σταμάτησαν και δυο τοπικοί αξιωματούχοι παύθηκαν από τα καθήκοντά τους με την υποψία της διαφθοράς.
Αυτού του είδους οι μάχες είναι όλο και πιο συχνές το τελευταίο διάστημα στην Κίνα, καθώς ολόκληρες συνοικίες με παλιά σπίτια κατεδαφίζονται για να δώσουν τη θέση τους σε εργοστάσια, συγκροτήματα γραφείων, γήπεδα γκολφ και ό,τι άλλο απαιτεί η σύγχρονη οικιστική ανάπτυξη. Σε κάποιες περιπτώσεις, οι άνθρωποι που χάνουν από τη μια στιγμή στην άλλη τα σπίτια τους δεν αρκούνται σε διαδηλώσεις. Πριν από μερικούς μήνες ένας βιοτέχνης ανέβηκε στην ταράτσα του σπιτιού του, άναψε ένα σπίρτο και τυλίχθηκε στις φλόγες, με τους αστυνομικούς να κοιτάζουν από κάτω. Στο ίδιο απονενοημένο διάβημα προχώρησε κι ένας αγρότης την ώρα που οι μπουλντόζες γκρέμιζαν το σπίτι του.
Τα θύματα αυτής της ταχύτατης ανάπτυξης δεν έχουν παρά να υπολογίζουν σε έναν άνθρωπο που κάνει ό,τι μπορεί για να τους υπερασπιστεί. Ο Τανγκ Τζισούν, ένας 35χρονος διοπτροφόρος που εργάζεται σε ινστιτούτο Βιολογίας στα περίχωρα του Πεκίνου, δημιούργησε στο Διαδίκτυο ένα μπλογκ στο οποίο δημοσιεύει περιστατικά αναγκαστικών εξώσεων και παρέχει συμβουλές στις οικογένειες που ζητούν αποζημιώσεις. Ο Τζισούν αυτοπροσδιορίζεται στην επαγγελματική του κάρτα ως «η οργή του απλού ανθρώπου» και περιγράφει τον εαυτό του ως τον «διαχειριστή ενός ειδικού μπλογκ» και ως «ηγέτη μιας ομάδας που συζητά για ζητήματα τα οποία απασχολούν τους πιο απλούς ανθρώπους». Μιλώντας στους «Τimes» δηλώνει ότι το φόρουμ συζητήσεων που διατηρούσε στο Διαδίκτυο έκλεισε από τις κινεζικές αρχές. «Με αφήνουν ακόμη να έχω το μπλογκ μου», προσθέτει.
Με δεδομένο ότι το κομμουνιστικό καθεστώς απαγορεύει τη δημιουργία οποιασδήποτε οργάνωσης που θα αμφισβητούσε την εξουσία του, το μπλογκ του 35χρονου βιολόγου μοιάζει να είναι μια εντελώς ασυνήθιστη περίπτωση. Γιος αγρότη, ο Τζισούν αποδίδει την επιβίωσή του στη σύνεση. Αρχισε να γράφει για τις αναγκαστικές εξώσεις το 2007, όταν οι κατασκευαστικές εταιρείες επιχείρησαν να κατεδαφίσουν ολόκληρο το χωριό του, το οποίο στέκεται εμπόδιο στην επέκταση της πρωτεύουσας της Κίνας. Από τις 800 οικογένειες έμειναν στην περιοχή μόλις 32. Ο ίδιος και οι εναπομείναντες κάτοικοι δήλωσαν ότι δεν πρόκειται να μετακινηθούν χωρίς να αποζημιωθούν. Πριν από δύο χρόνια του προσφέρθηκε μια αποζημίωση ύψους 11.000 γιουάν (1.250 ευρώ) ανά τετραγωνικό μέτρο. Οι κατασκευαστές δεν ξανακούστηκαν από τότε. Εμφανίστηκαν μόνο τον περασμένο Μάρτιο, με ένα φυλλάδιο που έλεγε ότι τα σπίτια στο χωριό ήταν αυθαίρετα και ότι οι ένοικοί τους έπρεπε να φύγουν.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Σχόλια όπως «έπεσε το Facebook και ανέβηκε η παραγωγικότητα σε όλες τις εταιρίες» εμφανίστηκαν ως τιτιβίσματα και σκόρπισαν χαμόγελα σε όλο τον κόσμο. Για δεύτερη συνεχή μέρα το Facebook παρουσίασε προβλήματα στην λειτουργία του, αφήνοντας τα 500 εκατομμύρια fans αδικτύωτους. Πολλοί «αγανακτισμένοι πολίτες» χρησιμοποίησαν το Twitter για να εκφράσουν την δυσαρέσκειά τους, τόσο την Τετάρτη όσο και την Πέμπτη. Τα αίτια των 45+ λεπτων διακοπών της λειτουργίας του κοινωνικού δικτύου δεν είναι ακόμα γνωστά. Με μισό δισεκατομμύριο χρήστες όμως παγκοσμίως, κάποιες διακοπές κάπου κάπου ίσως είναι και θεμιτές. Εταιρίες web management αναφέρουν πως υπήρχαν αλλεπάλληλες πτώσεις της κοινωνικής εφαρμογής, με διαφορετική διάρκεια στις διάφορες περιοχές του πλανήτη.
Άρθρα (RSS)