Αρχείο για την κατηγορία “Λογοτεχνία”

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Στο πρώτο επεισόδιο της σειράς ου ΣΚΑΙ Έλληνες του πνεύματος και της τέχνης ο Γιώργος Σεφέρης με παρουσιαστή τον Γιώργο Κιμούλη. Μιλούν οι: Άννα Λόντου, κόρη της συζύγου του Σεφέρη Μαρώς, ο πανεπιστημιακός, συγγραφέας και βιογράφος του Σεφέρη Ρόντρικ Μπίτον, ο Έντμουντ Κήλυ, πανεπιστημιακός, συγγραφέας και μεταφραστής του Σεφέρη, ο ποιητής Νάνος Βαλαωρίτης και ο συγγραφέας Σάββας Παύλου.

Είναι ένα πρόσωπο από αυτά που φαίνεται σαν η δύναμη της βαρύτητας να ασκείται πάνω τους πιο έντονα απ’ ό,τι στα άλλα πλάσματα γύρω τους. Βλοσυρός συνήθως στις φωτογραφίες, ο σοβαρός κύριος της ελληνικής ποίησης, ο πρέσβης Γιώργος Σεφέρης, εμπνέει δέος και σεβασμό, ενέπνεε πάντα, και ενώ ήταν νεότατος, ακόμα και στους ομότεχνούς του. Συνέχεια »

Comments 0 σχόλια »

Τα τελευταία έξι χρόνια, μια μικρή ομάδα καλλιτεχνών από τη Σύρο ταξιδεύει ανά την υφήλιο με μόνη αποστολή της να μυήσει τους αμύητους στο έργο του Κωνσταντίνου Καβάφη, αλλά και να προσφέρει στους ήδη «μυημένους» την ευκαιρία να ακούσουν 32 ποιήματά του όπως δεν τα έχουν ακούσει ποτέ ξανά. Ανταμοιβή των συντελεστών της ομάδας «Καβάφης» δεν είναι τα χρήματα ούτε καν η επαγγελματική καταξίωση, αλλά οι ένθερμες αντιδράσεις των θεατών, ανεξαρτήτως ηλικίας, μορφωτικού επιπέδου και χώρας προέλευσης. Για τον Μπάμπη Κουλούρα, ιθύνοντα νου και ψυχή του εγχειρήματος, η σχέση με τον Αλεξανδρινό ποιητή είναι σχέση λατρείας και η επικοινωνία με το κοινό αποτελεί έκφραση της ανάγκης του να μεταδώσει αυτό το πάθος σε όσο περισσότερους ανθρώπους γίνεται. Οι απαγγελίες του δεν είναι θεατρικές, αλλά γίνονται από μνήμης και χαρακτηρίζονται από την αμεσότητα του προφορικού λόγου. «Εμείς δεν κάνουμε βαθυστόχαστες αναλύσεις, δεν παρουσιάζουμε τον Καβάφη ως αναλυτές και κριτικοί. Εμείς τον λατρεύουμε… “απ’ έξω και τραγουδιστά”», υπογραμμίζει ο ίδιος.

Ολα ξεκίνησαν πριν από σχεδόν δύο δεκαετίες, όταν ο κ. Κουλούρας, πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Ανω Σύρου και επί 17 χρόνια διευθυντής του δημοτικού καναλιού του νησιού, ανακάλυψε ότι τα ποιήματα, που διάβαζε ξανά και ξανά από τα νεανικά του χρόνια, είχαν χαραχτεί ανεξίτηλα στη μνήμη του. Αν και στην παράσταση «Απ’ έξω και τραγουδιστά» απαγγέλλει από μνήμης μόλις 20 ποιήματα του Καβάφη -δέκα από τα πιο προβεβλημένα, όπως «Η πόλις», η «Ιθάκη», οι «Θερμοπύλες» και «Οι Βάρβαροι», καθώς και δέκα λιγότερο γνωστά στο ευρύ κοινό, τα οποία είναι διαφορετικά σε κάθε παράσταση- στην πραγματικότητα γνωρίζει απ’ έξω περισσότερα από 100. Εκτός από απαγγελία, το πρόγραμμα της παράστασης περιλαμβάνει 12 μελοποιημένα ποιήματα σε μουσική των Χατζιδάκι, Μικρούτσικου, Ρεμπούτσικα, Μάλαμα, Μούτση, Παπαδημητρίου, Νικολόπουλου, καθώς και του ίδιου του Μπάμπη Κουλούρα.

Το αφιέρωμα πρωτοπαρουσιάστηκε την αυγουστιάτικη πανσέληνο του 2006 στο χωριό Κίνι της Σύρου και έκτοτε έχει μεταφερθεί, μεταξύ άλλων, στο σπίτι του ποιητή στην Αλεξάνδρεια, στη Ρωμαϊκή Αγορά Αθηνών, στον Αρχαιολογικό Χώρο της Δήλου, στη Μεγάλη του Γένους Σχολή στην Κωνσταντινούπολη παρουσία του Πατριάρχη, στο Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι, καθώς και στη Νέα Υόρκη και τη Βοστώνη κατόπιν πρόσκλησης των σωματείων των ομογενών. Στα ταξίδια της, η ομάδα «Καβάφης» δεν προβάλλει μόνο το έργο του μεγάλου ποιητή, αλλά και μια εικόνα της Ελλάδας αρκετά διαφορετική από αυτήν που κυριαρχεί στα διεθνή ΜΜΕ, τουλάχιστον το τελευταίο διάστημα. «Δείχνουμε ότι η Ελλάδα είναι και ο λαός του μόχθου και του πολιτισμού, άνθρωποι που παλεύουν και ονειρεύονται. Μια πατρίδα όμορφη, με αξιοπρέπεια και νοικοκυροσύνη», αναφέρει ο κ. Κουλούρας. «Οι ποιητές μας είναι το καϊμάκι, η αφρόκρεμα του πολιτισμού μας», προσθέτει.

Επόμενοι σταθμοί είναι το Λονδίνο, το Παρίσι, η Βιέννη, η Γενεύη, τα Γιάννενα και η Ιθάκη. Ωστόσο, όνειρο της ομάδας είναι να εμφανιστεί στο Ηρώδειο το καλοκαίρι του 2013, στο πλαίσιο και των εκδηλώσεων για το Ετος Καβάφη. Εφόσον γίνει δεκτό το αίτημά τους για την παραχώρηση του Αρχαίου Ωδείου, μαζί με τα μόνιμα μέλη στη συγκεκριμένη παράσταση θα εμφανιστούν γνωστά ονόματα της εγχώριας μουσικής σκηνής, όπως η Καλλιόπη Βέτα, ο Δημήτρης Μπάσης, η Υρώ Μανέ, αλλά και η Παιδική Χορωδία Τυπάλδου και η Μεικτή Χορωδία της Σύρου, ενώ τα έσοδα θα διατεθούν για τους σκοπούς των Γιατρών του Κόσμου. «Ο πολιτισμός, για να έχει κάποια ουσία, πρέπει να είναι δεμένος με την ανθρωπιά» υποστηρίζει ο κ. Κουλούρας, που, όπως και οι υπόλοιποι συντελεστές του εγχειρήματος, εργάζεται αφιλοκερδώς.

Τα τραγούδια της παράστασης «Απ’ έξω και τραγουδιστά» ερμηνεύει η Χρυσούλα Κεχαγιόγλου, συνοδευόμενη από μία ομάδα μουσικών από τη Σύρο – πρόκειται για τους Νίκο Ρούσσο, Ζαννή Μαραγκό, Δημήτρη Οικονομάκη, Αντώνη Κονσολάκη, Νίκο Απέργη, Αποστόλη Μάρη και Κατερίνα Βαρδούση. Ενδιαμέσως, η σύζυγος του Μπάμπη Κουλούρα, Νικολέττα Ρούσσου, αφηγείται στιγμές από τη ζωή του Καβάφη.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_18/11/2012_501901 Της Χριστίνας Σανούδου

Comments 0 σχόλια »

Το Αρχείο του Αλεξανδρινού ποιητή, στα χέρια της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση, σε νέα εποχή

Της Γιουλης Επτακοιλη

Ηταν η καλή είδηση των τελευταίων ημερών: Το Αρχείο Καβάφη μπαίνει σε νέα εποχή. Με μια κίνηση υψηλού συμβολισμού, το κοινωφελές Ιδρυμα Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης προχώρησε στην απόκτηση του Αρχείου, εξασφαλίζοντας την παραμονή του σε ελληνικά εδάφη. Ενδιαφέρον είχε εκδηλωθεί από σοβαρούς διεκδικητές, διάσημα ακαδημαϊκά ιδρύματα και πέραν του Ατλαντικού. Το Αρχείο Καβάφη αποτελεί μοναδική περίπτωση στα ελληνικά γράμματα, όσο μοναδικός ποιητής και άνθρωπος ήταν και ο Κωνσταντίνος Καβάφης, ο οποίος τακτοποίησε και οργάνωσε τα κατάλοιπά του, λογοτεχνικά και προσωπικά, για να καθοδηγήσει τη μελλοντική έρευνα του έργου του και να διασφαλίσει την υστεροφημία του.

Το υλικό του αρχείου, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει ποιήματα (πρωτότυπα, μεταφράσεις σχόλια, σε ποιήματα), πεζά λογοτεχνικά και φιλολογικά, αλληλογραφία, ημερολόγια, το αρχείο της «Αλεξανδρινής Τέχνης» (του περιοδικού που εξέδιδε ο Καβάφης), καθώς και προσωπικά αντικείμενα του ποιητή. Ως προς τις ακραίες χρονολογίες συγκρότησης του Αρχείου, το παλαιότερο τεκμήριο είναι του 1850 (επιστολή του θείου του ποιητή, Γεωργίου Καβάφη, με την οποία ο πατέρας του Κωνσταντίνου αποστέλλεται στην Αλεξάνδρεια για να διευθύνει τον αλεξανδρινό κλάδο της οικογενειακής επιχείρησης). Τελευταία τεκμήρια, του 1933, είναι τα σημειώματα με τα οποία επικοινωνούσε ο ποιητής με τους οικείους του κατά τις τελευταίες ημέρες της ζωής του στο Ελληνικό Νοσοκομείο της Αλεξάνδρειας και το χειρόγραφο του τελευταίου του ποιήματος «Εις τα περίχωρα της Αντιοχείας». Συνέχεια »

Comments 0 σχόλια »

Σήμερα, η Google αφιερώνει το λογότυπό της στον Οδυσσέα Ελύτη με ένα doodle στο οποίο απεικονίζεται ο ίδιος στη θέση του γράμματος “L” ενώ την θέση των δύο “ο” καταλαμβάνουν ένα καράβι, ένα τσαμπί σταφύλι και μια ελιά, παραπέμποντας στη ρήση του ποιητή: «Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει, με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις».

Τα Google Doodles είναι οι παραλλαγές του λογοτύπου της Google που εμφανίζονται στην πρώτη σελίδα για να τιμήσουν μια σημαντική προσωπικότητα ή να υπενθυμίσουν ένα σημαντικό γεγονός στην ιστορία της τεχνολογίας, του πολιτισμού και όχι μόνο.

Comments 0 σχόλια »

Το νέο ποιητικό βιβλίο του Μιχάλη Γκανά, Άψινθος, συνομιλεί με την «Αποκάλυψη του Ιωάννου» απ’ όπου αντλεί και τον τίτλο του.
«Άψινθος» λέγεται ο αστέρας που έπεσε στη γη και δηλητηρίασε «το τρίτον» των πόσιμων υδάτων «και πολλοί των ανθρώπων απέθανον εκ των υδάτων ότι επικράνθησαν».
Από την «Αποκάλυψη» ο ποιητής έλκει και μια σειρά από στίχους, βιβλικά κλειδιά που ανοίγουν την εσχατολογική προοπτική ενός σκοτεινού κόσμου, του δικού μας σύγχρονου κόσμου.
Πρόκειται για μια ποιητική σύνθεση με δύο ενότητες.
Στην πρώτη ενότητα το χθες με το σήμερα εναλλάσσονται, μέσα σε μια ατμόσφαιρα ενός επικείμενου ή συντελεσθέντος κατακλυσμού, με άτιτλα ποιήματα δεξιά και φράσεις από την «Αποκάλυψη» αριστερά.
Στη δεύτερη ενότητα κυριαρχεί η ανάκληση αγαπημένων προσώπων –τεθνεώτων και ζώντων – σε έναν προσωπικό, εξομολογητικό τόνο.
Εδώ, λοιπόν, κοντά στο τέλος των ημερών «Αν είναι να μιλήσει κάποιος ας πει για την αγάπη» και την ιαματική σιωπή της.


Αυτοί παιδί μου δεν

δεν σου χαρίζουν ούτε τη νύστα τους

όλο δεν και δεν και δέν-

τρο δεν φύτεψαν τα χέρια τους

δεν χάιδεψαν σκυλί γατί πουλάκι πληγωμένο

γυναίκα άσχημη και στερημένη

αυτοί παιδί μου δεν

δεν δίνουν τ’ Αγγέλου τους νερό

δεν άκουσαν ποτέ

ανάκουστο κιλαϊδισμό και λιποθυμισμένο

δεν έπιασαν με τα ρουθούνια τους

το άοσμο άνθος του θανάτου

δεν είδαν-κατάργησαν τα μάτια τους-

μια πιπεριά να γίνεται λιμπελούλα

αυτοί παιδί μου δεν

δεν ξέρουν δεν αγαπούν

ξέρουνε μόνο ν’ απαιτούν

περισσότεραπερισσότεραπερισσότερα περί…

που έτσι γράφεται το μέλλον μας.

Comments 0 σχόλια »

Προδημοσίευση από το καινούργιο μυθιστόρημα της Σοφίας Νικολαΐδου Χορεύουν οι ελέφαντες (Μεταίχμιο).

Οι άλλοι κρίνουν

Η παιδαγωγική συνεδρίαση άρχιζε στις έξι ακριβώς. Οι κα­θηγητές καθόντουσαν σε ομάδες, φλυαρούσαν ανέμελα, κάποιοι γελούσαν σκύβοντας στον διπλανό συνωμότη, ορι­σμένοι έπλητταν επιδεικτικά. Ο διευθυντής ήταν ακόμη στο γραφείο του κι ανακάτευε τα χαρτιά του. Η υποδιευθύντρια –ένα κεφτεδάκι με λεπτά πόδια και κοριτσίστικη κοτσίδα, που τραγουδούσε αντάρτικα στα μεγάλα κέφια και χαμογε­λούσε σε όλους προκειμένου να κάνει τη δουλειά της– είχε λάβει τη θέση της. Κοίταξε τις φατρίες απέναντί της.

Οι μαθητοπατέρες, οι συνδικαλίζοντες, οι αποσπασμέ­νοι που προσπαθούσαν να γλιτώσουν τα σκάγια, οι αυστη­ροί με τους άλλους μα ποτέ με τον εαυτό τους, οι πάντα σιωπηλοί και υπομένοντες, οι αναιτίως ξινισμένοι, οι ενο­χλητικά ομιλητικοί και αλαζόνες, οι πολιτικώς πράττο­ντες, οι ουδετερόφιλοι. Όλοι εναντίον όλων και όλοι μαζί με όλους, όταν επρόκειτο για τα καλά και συμφέροντα. Στην άκρη αριστερά, με την πλάτη της καρέκλας κολλημέ­νη στον τοίχο, ο Σουκιούρογλου. Βιβλίο στα γόνατα, ν’ απασχολεί το βλέμμα και τα χέρια του. Το κρατούσε σκοπίμως ανοιχτό, γυρνούσε τις σελίδες με ρυθμό, Κύριος οίδε αν το διάβαζε.

– Σ’ αυτή τη συνεδρίαση, κατ’ εξαίρεση, θα παραστούν εκπρόσωποι των μαθητών, δήλωσε ο διευθυντής μόλις μπήκε. Συνέχεια »

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

ποίηση : Κ.Π.Καβάφης | μουσική : Μάνος Χατζιδάκις | ανάγνωση : Έλλη Λαμπέτη | επιμέλεια : Τάσος Σταυρόπουλος

ακούγονται αποσπάσματα με τη φωνή της Έλλης Λαμπέτη από το δίσκο “Η Έλλη Λαμπέτη διαβάζει Καβάφη” (LYRA)
σε αδισκογράφητο μουσικό θέμα του Μάνου Χατζιδάκι από την ταινία “Ο Λέων της Σπάρτης ( Τhe lion of Sparta )”.

Comments 0 σχόλια »

Αν ανήκετε στη Δ΄Δ/νση Αθηνών αναμένουμε τη συμβολή σας. Η εκδήλωση θα πλαισιωθεί από μουσικά δρώμενα και αναγνώσεις ποιημάτων από σύγχρονους ποιητές. Το πρόγραμμα θα ανακοινωθεί στα τέλη Νοεμβρίου. Θα είναι μία ευκαιρία να διαπιστώσουμε αν και τι είδους ποίηση διαβάζουν οι μαθητές μας.

03 10 12 Politistika Ela Me Poihma

Comments 0 σχόλια »

Ποίηση Άρης Δικταίος
Μουσική Μιχάλης Καλογεράκης
Πιάνο Έλενα Ταμιωλάκη
Απαγγελία Μάνος Πετράκης
Φωνή Παντελής και Μιχαλης Καλογερακης

Συναυλία στο Κηποθέατρο Μάνος Χατζιδακις

Comments 0 σχόλια »

μελοποίηση Μιχάλης Καλογεράκης
Φωνή Μιχάλης Καλογεράκης
ποίηση Μιχάλης Γκανάς

Μια μάνα γύρευα να βρω
μ’ εννιά μαχαίρια στο πλευρό
και με τη μια της κόρη.

Τη βρίσκω στα βασιλικά
σε πέντε όνειρα κακά
και μες στα καρυοφύλλια.

Να ‘πιανε μια νεροποντή
να ξύπναγε τον Κωνσταντή
να πάει βρεγμένος σπίτι.

Να του φορέσει τα στεγνά
να τον μαλώνει σιγανά . . .

Comments 0 σχόλια »

Ποίηση : Pablo Neruda
Μουσική (music) : Τέρψη Κονταργύρη
Φωνή(vocals) : Παντελής Καλογεράκης, Τέρψη Κονταργύρη
Κιθάρα(guitar) :  Αντωνης Κουφουδάκης,Μιχάλης Καλογεράκης,Τέρψη Κονταργύρη

La Reina

Yo te he nombrado reina.
Hay más altas que tú, más altas.
Hay más puras que tú, más puras.
Hay más bellas que tú, hay más bellas.
Pero tú eres la reina.

Cuando vas por las calles
nadie te reconoce.
Nadie ve tu corona de cristal, nadie mira
la alfombra de oro rojo
que pisas donde pasas,
la alfombra que no existe.

Y cuando asomas
suenan todos los ríos
en mi cuerpo, sacuden
el cielo las campanas,
y un himno llena el mundo.

Sólo tú y yo,
sólo tú y yo, amor mío,

lo escuchamos.

Comments 0 σχόλια »

Ποιητικές αναγνώσεις υπό τους ήχους των αδελφών Καλογεράκη φιλοξένησε στις 29 Σεπτεμβρίου, ο Εθνικός Κήπος, στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας«100 χιλιάδες ποιητές για την αλλαγή», κατά την οποία δημιουργοί και πολίτεςσυμμετέχουν σε περισσότερες από 800 εκδηλώσεις, που πραγματοποιούνται ταυτόχρονα την ίδια ημέρα, σε 115 χώρες, εκφράζοντας μέσω της ποίησης την ανάγκη τους για συλλογικότητατομές και αλλαγές παντού.

Το κίνημα «100 χιλιάδες ποιητές για την αλλαγή», είναι μια  παγκόσμια επίκληση των δυνάμεων της ποίησης, που διεκδικεί αλλαγές στην κοινωνία, το περιβάλλον, την πολιτική.

Στην Αθήνα τη διοργάνωση ανέλαβε  η Πρωτοβουλία 21 Μαρτίου, που  διοργάνωσε -και την ποιητική διαμαρτυρία ενάντια στην κρίση στην Αθήνα, την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης (21 Μαρτίου 2012) -ο Κύκλος Ποιητών, τα ποιητικά περιοδικά Poetix  και Ποιητικά, ο  εκδοτικός  οίκος  Μικρή Άρκτος και η αλυσίδα πολιτισμού ΙΑΝΟS, σε συνεργασία με τον Οργανισμό Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ).

Στον Εθνικό Κήπο βρέθηκαν οι ποιητές: Δημήτρης Αγγελής, Δημήτρης Αθηνάκης, Γιώτα Αργυροπούλου, Αναστάσης Βιστωνίτης, Ηλίας Γκρης, Γιάννης Δάλλας, Γιάννης Ευσταθιάδης, Δημήτρης Καλοκύρης, Έλσα Κορνέτη, Μιχάλης Μήτρας, Γιώργος Μπλάνας, Παυλίνα Παμπούδη, Χρίστος Παπαγεωργίου, Βασίλης Ρούβαλης, Χρίστος Ρουμελιωτάκης, Αγγελική Σιδηρά, Κωστής Τριανταφύλλου και Γιώργος Χουλιάρας.

Οι ποιητικές αναγνώσεις έγιναν χωρίς μικρόφωνα. Ποιητικά κείμενα, αφέθηκαν σε παγκάκια και άλλα σημεία στον Εθνικό Κήπο, δημιουργώντας  μια ιδιαίτερη περιπατητική ποιητική  διαδρομή. Αλλά η αποκάλυψη ήρθε από την παρέα των φοιτητών. Οι αδελφοί Καλογεράκη μας ταξίδεψαν και μας συγκίνησαν με τις αισθαντικές φωνές και τις εξαίρετες μελοποιήσεις τους.

Το ποίημα είναι του Νίκου Μοσχοβάκου.
Η μουσική του Μιχάλη Καλογεράκη.
Το τραγουδούν ο Μιχάλης και ο Παντελής Καλογεράκης.

”Η τρελή εξακολουθεί να ουρλιάζει να κραυγάζει η τρελή
Αποτολμώντας μια ακόμη προσπάθεια να συγκρατήσει τις λέξεις που χάνονται
Παραδίπλα ο τουρίστας
φωτογραφίζει ένα άγαλμα
απέναντι μια γρια
κοιμάται στο παγκάκι
Κι η τρελή εξακολουθεί να ουρλιάζει να κραυγάζει η τρελή.
Η τρελή της πόλης”

Comments 0 σχόλια »

Βραβευμένο ντοκιμαντέρ της Εύας Στεφανή που επιμένει σε μια καθημερινή εκτεταμένη συζήτηση με τον Επαμεινώνδα Γονατά.
Ο Επαμεινώνδας Χ. Γονατάς (Αθήνα, 1924 — Αθήνα, 24 Μαρτίου 2006) ήταν έλληνας ποιητής και διηγηματογράφος της Μεταπολεμικής γενιάς, ο οποίος διακρίθηκε κυρίως ως «λογοτέχνης του παράδοξου». Η Εύα Στεφανή στο 39λεπτο ντοκιμαντέρ της επιστρέφει στον Ε. Χ. Γονατά (μετά το τηλεοπτικό «Παρασκήνιο» που γύρισε το 1998) λίγο καιρό πριν από το τέλος του. Στην ταινία ο λογοτέχνης παρακολουθεί στο βίντεο αποσπάσματα από την εκπομπή του «Παρασκηνίου», τα σχολιάζει και ταυτόχρονα ο φακός τον παρατηρεί, στο ταπεινό σπίτι του με κήπο στην Κάτω Κηφισιά, χωρίς να παρεμβαίνει σε μια σχολαστική, αλλά εντελώς απελευθερωμένη από χρόνους και υποχρεώσεις, καθημερινότητα. Γάτες παντού, που ο Ε. Χ. Γονατάς δεν περιποιείται απλώς αλλά αφουγκράζεται, βιβλία παντού, οι άνθρωποι με τους οποίους συμπορεύτηκε: ο Κάφκα, ο Φλωμπέρ, ο Μπουνιουέλ… Διαβάζει αποσπάσματα από έργα τους και λέει στην Εύα Στεφανή: «Ολοι αυτοί είναι φίλοι μου, πουλάκι μου, και είναι απόντες».

Ο Γονατάς ήταν γόνος οικογένειας πολιτικών με καταγωγή από το Αϊβαλί της Μικράς Ασίας, αλλά δεν ταυτίστηκε ποτέ με κανένα πολιτικό στρατόπεδο. Στο σχολείο ήταν συμμαθητής με τον ποιητή Μίλτο Σαχτούρη, με τον οποίο τον συνέδεσε βαθειά φιλία. Ήταν επίσης φίλος με τον ποιητή Δημήτρη Π. Παπαδίτσα, τον διηγηματογράφο Ηλία Χ. Παπαδημητρακόπουλο και τον πεζογράφο Νίκο Καχτίτση — τον τελευταίο τον γνώρισε μόνον διά αλληλογραφίας.

Ο Γονατάς, βγήκε από την αφάνεια το 1976, όταν τον ξεχώρισε σε συνέντευξη ο «δάσκαλός» του Νίκος Εγγονόπουλος. Αργότερα το βιβλίο του “Ο φιλόξενος καρδινάλιος” έμελε να τον καθιερώσει ως συγγραφέα «καλτ». Στα έργα του ήταν λακωνικός και υπαινικτικός, καθώς «ξεκινούσε από βιωμένες καταστάσεις αλλά υπερέβαινε το ατομικό, για να συνδυάσει τον στοχασμό με το όνειρο, το καθημερινό με το ανοίκειο, το λογικό με το παράλογο, την πρόζα με την ποίηση». Ολιγογράφος, είχε επιλέξει την αφάνεια, «επειδή δεν τον ενδιέφερε η δημοσιότητα, αλλά η επικοινωνία». Ο ίδιος πάντως δεν συμφωνούσε με τον χαρακτηρισμό του ως συγγραφέα του φανταστικού και του παραδόξου.

Βιογραφικό & εργογραφία Γονατά

Comments 0 σχόλια »

«Το μόνο πράγμα που παίρνει μαζί του ο άνθρωπος πεθαίνοντας είναι το μικρό εκείνο μέρος της περιουσίας του που ίσα ίσα δεν ενδιαφέρει κανέναν άλλο. Κάτι λίγες αισθήσεις ή στιγμές, δυο τρεις νότες κυμάτων την ώρα που το μαλλί το παίρνει ο αέρας με τα γλυκά ψιθυρίσματα μες στο σκοτάδι. Ολίγες μέντες από δυο κοντά κοντά βαλμένες ανάσες. Ένα τραγούδι βάρυθμο σαν βράχος μαύρος. Και το δάκρυ, το δάκρυ της μιας φοράς, το για πάντοτε. Όλα όσα με αλλά λόγια κάνουν την αληθινή του φωτογραφία, την καταδικασμένη να χαθεί και να μην επαναληφθεί ποτέ.» Ελύτης

Comments 0 σχόλια »

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων