Άρθρα με ετικέτα “ψηφιακό χάσμα”
 Ένα φιλόδοξο σχέδιο θα εφαρμόσει η Βρετανία με στόχο την ευκολότερη διαδικτυακή πρόσβαση για τους 6,4 εκατομμύρια Βρετανούς ηλικίας πάνω από 65 χρονών.
Ποσοστό 60% των κατοίκων της Βρετανίας ηλικίας πάνω από 65 δεν έχουν χρησιμοποιήσει ποτέ το Ίντερνετ, σύμφωνα με στοιχεία του 2010 από την εθνική στατιστική υπηρεσία της χώρας. Όπως είναι φυσικό, περισσότερα άτομα αυτής της ηλικιακής ομάδας συνδέονται στο Διαδίκτυο με την πάροδο του χρόνου, καθώς όλο και περισσότερες δημόσιες υπηρεσίες λειτουργούν πλέον και online. Ωστόσο, παραμένει ο φόβος ότι δεν υπάρχει επαρκής υποστήριξη για εκείνους που κινδυνεύουν περισσότερο να ξεπεραστούν από την τεχνολογική εξέλιξη.
Το Ίδρυμα Τεχνών και Δημιουργικής Τεχνολογίας (FACT) της Βρετανίας, πρόκειται να κυκλοφορήσει το λεγόμενο «ψηφιακό μανιφέστο» στο οποίο τίθεται ημερομηνία για το τέλος του «ψηφιακού αναλφαβητισμού», ενώ ζητά τη δημιουργία των κατάλληλων υποδομών για την εύκολη διαδικτυακή πρόσβαση των μεγαλύτερων σε ηλικία ατόμων.
Το μανιφέστο περιλαμβάνει ακόμη πέντε σημεία για τη διαδικτυακή και ευρυζωνική ανάπτυξη της χώρας:
1. Η κυβέρνηση θα πρέπει να θέσει στόχο για την εξάλειψη του ψηφιακού αναλφαβητισμού, που περιγράφεται ως «έλλειψη βασικών ψηφιακών δεξιοτήτων», ως το 2020. Μια γραμμή βοήθειας για ζητήματα πρόσβασης στο Ίντερνετ, εθνικής εμβέλειας θα πρέπει να καθιερωθεί, ενώ οι πιο νέοι σε ηλικία θα πρέπει με κάποιο τρόπο να συνδεθούν ψηφιακά με τους γηραιότερους, μεταδίδοντας γνώση πάνω σε τεχνολογικά θέματα.
2. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία θα πρέπει να έχουν ευκολότερη πρόσβαση στα απαραίτητα εργαλεία πρόσβασης στις διαδικτυακές κοινότητες.
3. Δωρεάν διαδικτυακή πρόσβαση. Η βρετανική κυβέρνηση και οι πάροχοι διαδικτυακών υπηρεσιών θα πρέπει να παρέχουν στα άτομα άνω των 65 ετών επιδοτούμενη πρόσβαση στο Ίντερνετ, και να ορίσουν προτεραιότητα τις ευρυζωνικές ταχύτητες.
4. Οι οίκοι ευγηρίας και οι άλλες εγκαταστάσεις στις οποίες συγκεντρώνονται κάτοικοι, όλων των ηλικιών, θα πρέπει να παρέχουν περισσότερες δυνατότητες πρόσβασης και εξοικείωσης με την τεχνολογία.
5. Οι υπηρεσίες κοινωνικής δικτύωσης θα πρέπει να προωθούν ενεργά την επαφή μεταξύ των μεγαλύτερων και νεότερων χρηστών.
Ο διευθυντής του FACT, Μάικ Στάμπς, δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξη του στη βρετανική εφημερίδα Guardian ότι «καθώς όλο και περισσότερη πληροφορία μεταφέρεται στο Διαδίκτυο, είναι πολύ σημαντικό να φροντίσουμε για την πρόσβαση των μεγαλύτερων σε ηλικία ατόμων, είτε αυτή αφορά την πληρωμή ενός λογαριασμού, τη συνομιλία τους με συγγενείς μέσω Skype, ή την απλή πλοήγηση στο Διαδίκτυο», και συνέχισε, «η πλειοψηφία των άνω των 65 ετών κατοίκων έχουν δεδομένο εισόδημα και τα έξοδα διαδικτυακών υπηρεσιών μπορεί να είναι αρκετά επιβαρυντικά. Θα θέλαμε να δούμε τους παρόχους να προσφέρουν ευέλικτα πακέτα για τους οικονομικά ασθενέστερους, ώστε οργανισμοί όπως ο δικός μας να έχουν την υποδομή να εργαστούν με τους μεγαλύτερους σε ηλικία και να προσφέρουν δημιουργικές εναλλακτικές για την αντιμετώπιση του ψηφιακού χάσματος».
www.kathimerini.gr με πληροφορίες Guardian
0 σχόλια »
 Εκτός από τη διαφορά στα επιτόκια των ομολόγων υπάρχει και ένα άλλο spread που μακροπρόθεσμα ίσως αποδειχθεί πιο σημαντικό για την ευημερία των πολιτών στο ανταγωνιστικό περιβάλλον του 21ου αιώνα. Είναι το «ψηφιακό spread», η απόσταση που χωρίζει την Ελλάδα από την υπόλοιπη Ευρώπη στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του δικτυωμένου πλανήτη. Και στο ψηφιακό spread η κατάσταση φαίνεται να είναι χειρότερη απ΄ ό,τι στα ομόλογα…
Τα στοιχεία αποκαλύπτουν ότι είμαστε πρακτικώς αναλφάβητοι. Ναι, αναλφάβητοι! Γιατί την ίδια σημασία που είχε τον προηγούμενο αιώνα η γνώση γραφής και ανάγνωσης, έχει σήμερα η ικανότητα επικοινωνίας και χρήσης των καινούργιων μέσων του γραπτού λόγου.
Σύμφωνα με τις μελέτες του Παρατηρητηρίου για την Κοινωνία της Πληροφορίας, η χώρα μας συνεχίζει να βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης όσον αφορά τις δεξιότητες στη χρήση του Διαδικτύου. Μόνο το 18% των ελλήνων πολιτών μπορεί να αξιοποιεί σε ικανοποιητικό βαθμό τα σύγχρονα ψηφιακά εργαλεία και τις δυνατότητες που προσφέρει η νέα κοινωνία της γνώσης.
Συγκριτικά ο μέσος όρος στην Ευρώπη ξεπερνά το 30%, ενώ το επίπεδο στις πιο ανεπτυγμένες χώρες είναι τρεις φορές καλύτερο από της Ελλάδας.
Το χειρότερο όμως είναι ότι δεν φαίνεται να έχουμε αίσθηση αυτών των διαφορών. Αυτοϊκανοποιούμαστε για την ανάπτυξη του γρήγορου Ιnternet στην Ελλάδα και πανηγυρίζουμε μεταξύ μας για την αύξηση του αριθμού των επισκεπτών στους δικτυακούς τόπους της ελληνικής ψηφιακής επικράτειας. Δυστυχώς το πανηγύρι τελειώνει απότομα μόλις εμφανιστεί και η παραμικρή σύγκριση με την πορεία και τους ρυθμούς ανάπτυξης των άλλων χωρών της Ευρώπης.
Πώς θα καταφέρουμε να μειώσουμε γρήγορα το ψηφιακό μας spread; Πώς μπορούν να επιμορφωθούν ταχύτατα τα πιο καθυστερημένα- ψηφιακάτμήματα της ελληνικής κοινωνίας; Πώς μπορεί κάθε σπίτι να αποκτήσει τον δικό του άνθρωπο στην κυβερνοχώρα; Ενας τρόπος υπάρχει: φέρνοντας στο προσκήνιο το πιο δυναμικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, τους νέους. Τους εικοσάρηδες, δεκαοκτάρηδες, δεκαεξάρηδες, αλλά και τους μικρότερους, τους μαθητές Γυμνασίου, αυτούς που ήδη εξερευνούν τον θαυμαστό καινούργιο κόσμο. Και όχι μόνο χρησιμοποιούν συστηματικά το Ιnternet, αλλά πολλές φορές παίζουν και τον ρόλο του δασκάλου περί τα «ψηφιακά» για τους γονείς και τους μεγαλύτερους σε ηλικία συγγενείς τους.
Είναι εδώ. Και θέλουν και μπορούν, αρκεί να τους δοθεί η δυνατότητα.
Άρθρο του Γ.Γιανναράκη στο Βήμα.
Ο έγκριτος αρθρογράφος ξεχειλίζει από αισιοδοξία. Μάλλον δεν έχει δοκιμάσει τις χάρες της διδασκαλίας από ένα 16χρονο. Ο οποίος μπορεί να παίζει στα δάχτυλα τις διαδρομές στα έγκατα του PC αλλά από μεταδοτικότητα και υπομονή δε σκίζει. Αφήστε τα ανταλλάγματα που θα ζητήσει. Πιο φτηνά θα μας έρθει πανεπιστημιακός παρά μαθητής.
0 σχόλια »
 Η νέα μελέτη του Παρατηρητηρίου για την Κοινωνία της Πληροφορίας (ΚτΠ) διαπιστώνει ότι:
– Το χάσμα ψηφιακών δεξιοτήτων διευρύνεται για τους ηλικιωμένους και για τα άτομα με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο.
– Το χάσμα παραμένει σχετικά σταθερό για τους οικονομικά ανενεργούς, τις γυναίκες και τους μεσήλικες.
– Το χάσμα μειώνεται για τους διαμένοντες σε αγροτικές περιοχές και για τους άνεργους πολίτες.
Κατά το Παρατηρητήριο, η μείωση του χάσματος διαδικτυακού αλφαβητισμού για τους ανέργους εν μέρει μπορεί να οφείλεται στο ότι η ανεργία στην Ελλάδα πλήττει κυρίως τους νέους, που όμως είναι οι πλέον ψηφιακά εγγράμματοι πολίτες. Μπορεί επίσης να οφείλεται στην αποτελεσματικότητα των προγραμμάτων κατάρτισης ανέργων του ΟΑΕΔ και άλλων φορέων τα τελευταία χρόνια.
Η μείωση του χάσματος για τους διαμένοντες σε αγροτικές περιοχές πιθανόν να οφείλεται στην πρόσφατη έντονη ανάπτυξη της ευρυζωνικότητας ειδικά στις αγροτικές περιοχές και κυρίως μέσω του έργου “Ανάπτυξη ευρυζωνικών υποδομών στην Ελληνική Περιφέρεια”, ύψους 210 εκατ. ευρώ, με παράλληλη ενίσχυση της ζήτησης ευρυζωνικών υπηρεσιών.
Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο για την ΚτΠ, η αδυναμία πρόσβασης και χρήσης των Τεχνολογιών Πληροφορικής & Επικοινωνιών (ΤΠΕ) αποτελεί ολοένα και περισσότερο σημαντική μορφή κοινωνικού και οικονομικού αποκλεισμού. Το ψηφιακό χάσμα, ειδικά σε σχέση με τις κοινωνικά ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, επηρεάζει τη συνοχή και την ευημερία στην Ευρώπη και την Ελλάδα. Για το λόγο αυτό, η ηλεκτρονική ενσωμάτωση εξακολουθεί να αποτελεί κεντρική παράμετρο των πολιτικών επιλογών των επόμενων πέντε έως δέκα χρόνων στην Ευρώπη και παγκοσμίως.
Το Παρατηρητήριο τονίζει ότι η ηλεκτρονική ενσωμάτωση των πολιτών είναι αναγκαία για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης, διότι εξασφαλίζει την ισότητα στην κοινωνία της γνώσης. Επισημαίνει ότι όσο περισσότερο εξαπλώνονται οι χρήσεις των ΤΠΕ και των υπηρεσιών ΤΠΕ, τόσο λιγότερο καταφέρνουν ορισμένα άτομα να ακολουθήσουν τις σχετικές εξελίξεις, κυρίως όσοι δεν αποτελούν μέρος του παραγωγικού δυναμικού ή έχουν χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, οι γυναίκες, οι διαμένοντες σε αγροτικές περιοχές, οι μεσήλικες και οι ηλικιωμένοι.
Η βελτίωση του διαδικτυακού αλφαβητισμού των πολιτών είναι κατά την άποψη του Παρατηρητηρίου για την ΚτΠ η πλέον επιτακτική και απαραίτητη προϋπόθεση για την περιφερειακή ανάπτυξη και την αξιοποίηση των υπό υλοποίηση ή υπό σχεδιασμό ευρυζωνικών υποδομών (π.χ. οπτικών ινών/FTTH ή VDSL) τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη.
To Βήμα
0 σχόλια »
 Άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη στην Καθημερινή
Είναι δεδομένο ότι το Διαδίκτυο έφερε μια πιο ισότιμη πρόσβαση στη γνώση. Ζούμε ένα κύμα εκδημοκρατισμού της γνώσης· γεωγραφικό και ταξικό. Παλιότερα, για να δει κανείς τη βιβλιοθήκη του Κέμπριτζ, έπρεπε να ταξιδέψει χιλιάδες χιλιόμετρα. Σήμερα, μπορεί να βρει τα βιβλία της από το γραφείο του. Παλιότερα, έπρεπε να έχει κάποιος λεφτά για να παρακολουθήσει μαθήματα του ΜΙΤ. Σήμερα, έρχονται διαδικτυακά σπίτι του.
Σ’ αυτόν τον υπαρκτό εκδημοκρατισμό της γνώσης ορθώνονται τρεις γκρίνιες. Η μία είναι η άρνηση της τεχνολογίας, εξαιτίας των πιθανών κινδύνων που έχει η ανάπτυξή της. Ο Πολ Βιρίλιο, για παράδειγμα, έγραψε την «Πληροφοριακή Βόμβα». Είναι σίγουρος ότι η κοινωνία της γνώσης ενέχει κινδύνους, αλλά άγνωστους. Δεν τους ξέρει, αλλά… υπάρχουν. Μεταμοντέρνος λόγος λέγεται αυτό.
Η δεύτερη γκρίνια έχει να κάνει με «τα παιδάκια της Αφρικής». Το ακούμε για κάθε νέα τεχνολογία: «Τι να το κάνω εγώ το εμβόλιο για το Αλτσχάιμερ, όταν τα παιδιά της Αφρικής δεν έχουν ούτε ασπιρίνη για τον πυρετό;». Το επιχείρημα έχει εν μέρει λογική. Πραγματικά «τι να το κάνεις το εμβόλιο για το Αλτσχάιμερ, αν δεν έχεις Αλτσχάιμερ;». Αν όμως αποκτήσεις, το πρώτο που ξεχνάς είναι τα «παιδάκια της Αφρικής».
Η τρίτη γκρίνια έχει να κάνει με το διαβόητο «ψηφιακό χάσμα». Βέβαια, καμιά τεχνολογία, καμιά επιστημονική επανάσταση δεν διαχέεται αμέσως σε όλη την υφήλιο. Ο Γουτεμβέργιος τύπωσε την πρώτη Βίβλο το 1455, στην Ελλάδα η τυπογραφία ήρθε στις αρχές του 19ου αιώνα. Οσο για το τυπωμένο βιβλίο, ακόμη πασχίζουμε να γίνει κτήμα του ελληνικού λαού. Το σημαντικό, όμως, είναι ότι η επανάσταση έγινε και ακόμη προχωρεί. Εξάλλου, αυτοί που μιλούν για ψηφιακό χάσμα στην Αφρική πρέπει να αναλογιστούν ποιο είναι το τυπογραφικό χάσμα του δυτικού κόσμου με την Αφρική.
Πολύ περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να μετέχουν ισότιμα στην κοινωνία της γνώσης και πλέον όχι μόνον ως αναγνώστες, αλλά και ως συγγραφείς. Στον κυβερνοχώρο, οικονομικά και τεχνολογικά όλοι βρίσκονται στο ίδιο σημείο εκκίνησης. Στο Διαδίκτυο, το άρθρο ενός δημοσιογράφου είναι εξίσου προσβάσιμο με το άρθρο ενός πιτσιρίκου. Και στην περίπτωση του γνωστού «πιτσιρίκου» έχει και μεγαλύτερη αναγνωσιμότητα απ’ ό, τι τα άρθρα πολλών καθιερωμένων δημοσιογράφων. Δηλαδή, τα δίκτυα επικοινωνιών ισοπεδώνουν παλιές ιεραρχίες της βιομηχανικής κοινωνίας και απομένει να δούμε αν θα συνθέσουν νέες. Και δεν μιλάμε μόνο για το Ιnternet. Παρατηρήθηκε στις επιχειρήσεις ότι τα εσωτερικά δίκτυα επικοινωνιών έκαναν παρωχημένες πολλές θέσεις εργασίας εργοδηγών και άλλων εργαζομένων που χαρακτηρίζονται από τον όρο «middle management». Τα μεσαία στελέχη μιας επιχείρησης χρειάζονται για να μεταφέρουν τις εντολές της διοίκησης από τα πάνω προς τα κάτω. Οι γραφειοκράτες οποιουδήποτε μηχανισμού αυτόν τον ρόλο επιτελούν. Πολλοί έχασαν τη δουλειά τους επειδή τα ηλεκτρονικά δίκτυα έκαναν τον ρόλο τους παρωχημένο.
Τα δίκτυα υπολογιστών, λοιπόν, ισοπεδώνουν ιεραρχίες. Στον κυβερνοχώρο λειτουργεί καθένας σύμφωνα με τις ανάγκες του και τις δυνατότητές του. Αυτό όμως δημιουργεί έναν κατακερματισμό της εμπειρίας που τρομάζει πολλούς. Είναι διαφορετικά και πολύ πιο εύκολα τα πράγματα αν έχεις τρεις εφημερίδες να ορίζουν την πολιτική ατζέντα, δύο κανάλια που σου επισημαίνουν τι είναι σημαντικό να δεις και (γιατί όχι;) να σκεφτείς και αν έχεις δέκα βιβλία τον χρόνο για να διαμορφώσεις φιλοσοφία ζωής, αντί να έχεις εκατομμύρια από δαύτα και να ψάχνεις να βρεις άκρη. Σίγουρα, οι παρέες, οι κοινότητες δένονται πάρα πολύ όταν όλοι έχουν δει τον «Αγνωστο Πόλεμο» κι έχουν ένα κοινό θέμα συζήτησης, αντί να πας την επόμενη μέρα στο γραφείο και ο ένας να έχει δει Αντέννα, ο άλλος MTV, ο τρίτος CNN, ο τέταρτος ένα βίντεο στο YouTube κ. λπ. Η κοινότητα χρειάζεται την κοινή εμπειρία για να είναι κοινότητα. Από την άλλη, όλη αυτή η πληθώρα διαθέσιμων πληροφοριών μετατρέπεται σε άγχος. «Πληροφοριακό άγχος» το ονομάζουν κάποιοι ψυχολόγοι: να προλάβω να δω το ένα, να διαβάσω το άλλο, να μη χάσω το τρίτο κ. λπ. ώστε να μην είμαι εκτός θέματος και εκτός της κοινότητας όπου ζω και λειτουργώ. Αυτό το άγχος είναι λογικό να υπάρχει και να μεγεθύνεται, όσο μεγαλώνει το ποσό των πληροφοριών που όλοι έχουμε διαθέσιμες.
Ολα αυτά είναι πραγματικά, αλλά το ίδιο θα έλεγε κι ένας μοναχός του Μεσαίωνα βλέποντας την πλημμύρα των αιρετικών κειμένων που άρχισαν να βγαίνουν από τις τυπογραφικές μηχανές. Δεύτερον, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η πληροφορική επανάσταση είναι σε μετάβαση και κάθε επανάσταση σε μετάβαση διασπείρει σύγχυση. Το παλιό δεν έχει πεθάνει και το καινούργιο δεν έχει γεννηθεί. Είναι η περίοδος που στη μελέτη των επιστημονικών επαναστάσεων ο Τόμας Κουν ονομάζει «περίοδο της ιδιόρρυθμης επιστήμης». Τότε, γράφει, όλοι οι επιστήμονες νιώθουν ότι έχουν χάσει το έδαφος κάτω από τα πόδια τους και υπήρχαν πολλά ιστορικά παραδείγματα επιστημόνων που εγκατέλειψαν τη θεραπεία της επιστήμης επειδή ακριβώς δεν είχαν πού να σταθούν. Τρίτον, ακόμη και στον παλιό κόσμο της τυπογραφίας, τα ΜΜΕ είχαν υπονομεύσει με πολλή επιτυχία «την αίσθησή μας για το τι είναι αληθές και τι όχι, τι είναι πραγματικό και τι φανταστικό».
Ενάντια στην τεχνολογική πρόοδο
Τις τελευταίες δεκαετίες έχει αναπτυχθεί ένας «προοδευτικός συντηρητισμός» για κάθε νέα τεχνολογία. Ο πιο εμφανής εκφράζεται από πολλούς εκπροσώπους των οικολογικών κινημάτων. Η άρνηση της τεχνολογικής προόδου γίνεται λίγο της μόδας. Τη δεκαετία του 1970, το τρομερό παιδί του «Μάη του ’68», ο σκιτσογράφος Reiser, είχε φτιάξει ένα κόμικ για να διακωμωδήσει αυτή την άρνηση του εκδημοκρατισμού που φέρνει η τεχνολογία. «Οταν (παλιά) οι πλούσιοι είχαν αυτοκίνητο, ήταν σημαντικό γεγονός. Τώρα που οι φτωχοί έχουν αυτοκίνητο, είναι καταστροφή». «Οταν οι πλούσιοι πήγαιναν για μπάνιο στη θάλασσα, ήταν κάτι αξιοπερίεργο. Οταν οι φτωχοί πάνε για μπάνιο στη θάλασσα, είναι επιδρομή». «Οταν οι πλούσιοι πήγαιναν σε εξωτικά μέρη, γίνονταν βιβλία και συζητήσεις. Τώρα που πηγαίνει και η μεσαία τάξη, καταστρέφεται ο πλανήτης». Θα μπορούσαμε να το συμπληρώσουμε, λέγοντας «όταν έγραφαν μόνο… λίγοι, είχαμε πρόοδο. Τώρα που γράφουν πολλοί, έχουμε καταστροφή της κουλτούρας».
0 σχόλια »
H πρωτεύουσα της χώρας αποτελεί μια νησίδα όπου τα ασύρματα δίκτυα και η γρήγορη πρόσβαση στο Διαδίκτυο βρίσκουν την αποθέωσή τους, σε σύγκριση βέβαια με όσα συμβαίνουν στις μικρότερες πόλεις. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ) στην Αθήνα λειτουργούν σήμερα περισσότερα από 160 σημεία ασύρματης πρόσβασης στο Διαδίκτυο, όταν η Θεσσαλονίκη έχει να επιδείξει 21 και η Πάτρα μόλις 3. Ακόμα και αν δεχθούμε πως οι αριθμοί αυτοί δεν είναι απολύτως ακριβείς, καταδεικνύουν πως το ψηφιακό χάσμα δεν γεφυρώνεται με τίποτα.Κάτι ανάλογο συμβαίνει με την ευρυζωνικότητα. Το λεκανοπέδιο Αττικής είναι ο βασιλιάς του γρήγορου Ιντερνετ στην Ελλάδα, ενώ ακόμα και λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά οι γραμμές, οι υπολογιστές και οι χρήστες… αναστενάζουν. Ακόμα και στην ανατολική Αττική υπάρχουν «θύλακοι» όπου οι ταχύτητες είναι κατά πολύ χαμηλότερες σε σύγκριση με αυτές που έχει στη διάθεσή ο κάτοικος της Αθήνας ή του Πειραιά. Τα αίτια είναι πολλά και, λίγο πολύ, τεχνικά. Η πραγματική ταχύτητα πρόσβασης στο Διαδίκτυο εξαρτάται από την απόσταση που χωρίζει τον συνδρομητή από το τηλεπικοινωνιακό κέντρο του ΟΤΕ. Η ποιότητα του καλωδίου παίζει επίσης ρόλο, καθώς και η ποιότητα της εγκατάστασης στο εσωτερικό του κτιρίου του συνδρομητή. Ετσι, αν είστε κοντά στο τηλεπικοινωνιακό κέντρο του ΟΤΕ, μπορεί σχετικά εύκολα να έχετε ταχύτητες της τάξης των 8, 16 ή 24 Mbps με την προϋπόθεση ότι στη γραμμή σας δεν έχουν αναπτυχθεί… ζιζάνια. Εφόσον τα λεγόμενα επίπεδα «θορύβου» της γραμμής είναι σε χαμηλά επίπεδα, αρκετά άνετα μπορείτε να «παίξετε» και με τις νέες υπηρεσίες διαδικτυακής τηλεόρασης (IPTV). Αν η απόσταση είναι μεγάλη και η καλωδίωση… έχει τα χρόνια της, ξεχάστε το IPTV, περιοριστείτε στα απλά και παρηγορηθείτε με τη σκέψη πως σε σύγκριση με το 2003-2004 έχετε (στη χειρότερη περίπτωση) 8 φορές μεγαλύτερη ταχύτητα, κάτι είναι και αυτό. Βέβαια, αυτό πολλές φορές σημαίνει πως ο συνδρομητής πληρώνει για κάτι που δεν μπορεί να απολαύσει. Δυστυχώς οι τεχνολογίες τύπου ADSL δεν παρέχουν εγγυημένη ταχύτητα, γι’ αυτό και στις καταχωρίσεις των εταιρειών θα δείτε φράσεις όπως «ταχύτητες ώς και 24 Mbps». Σπανίως αυτό το «ώς» έχει τόση αξία…
enet
0 σχόλια »
|
Άρθρα (RSS)