Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση

Άρθρα με ετικέτα “Σπούτνικ Αγαπημένη”

img_4013_medium.jpgΣπούτνικ σημαίνει συνοδοιπόρος, μαθαίνω από το βιβλίο του Μουρακάμι. “Έκλεισα τα μάτια και αφουγκράστηκα προσεκτικά τους επιγόνους του Σπούτνικ, που ακόμη και τώρα έκαναν το γύρο της Γης, έχοντας τη βαρύτητα μοναδικό δεσμό τους με τον πλανήτη. Μοναχικές μεταλλικές ψυχές στο αδιατάρακτο σκοτάδι του διαστήματος, συναντιούνται, προσπερνούν η μία την άλλη και χωρίζουν για να μην ξανασυναντηθούν ποτέ πια. Δεν ανταλλάσουν μεταξύ τους λόγια. Δεν δεσμεύονται με υποσχέσεις». Οι ήρωες στο Σπούτνικ Αγαπημένη  φέρουν αμετάκλητα τις ιδιότητες ενός μεταλλικού, κενού περιεχομένου δορυφόρου. Ο αφηγητής Κ, η Σουμίρε και η Μίου είναι σώματα που απέχουν από την πραγματική ζωή, καταδικασμένα σε αέναες περιστροφές γύρω από πρόσωπα και καταστάσεις που επιθυμούν (με πόνο και βογγητό), αλλά με τα οποία ποτέ δεν θα έρθουν σε επαφή.

 Ένα μεγάλο μέρος του “Σπούτνικ αγαπημένη” εκτυλίσσεται σʼ ένα ελληνικό νησί, έξω από τη Ρόδο. Και η ονειρική ατμόσφαιρα του νησιού αποδίδεται με πολύ λεπτές πινελιές. Το τέλος με απογοήτευσε λιγάκι καθώς προηγείται μία κορύφωση με την αποκάλυψη του μυστικού της Μίου και περίμενα να δω τι λύση θα έδινε, πλην όμως… ας μη σας το χαλάσω. Οι ανθρώπινες σχέσεις στον Μουρακάμι είναι σαν γρίφος  του Ζεν: Ερωτήματα, καμιά απάντηση: Πρέπει να διαλογιστείς στο γρίφο, για να βρεις το νόημα. Σʼ αναγκάζει να σκύψεις  βαθιά μέσα σου, για νʼ ανακαλύψεις πράματα που ούτε καν υποψιαζόσουν ότι υπήρχαν.

Ένδον σκάπτε!

Η ιστοσελίδα του συγγραφέα!

Comments 0 σχόλια »

harukimurakami.pngΣτο βιβλίο του Χαρούκι Μουρακάμι “Σπούτνικ αγαπημένη” ένας ήρωας περιγράφει πως έγινε δάσκαλος. “Δεν ήταν κάτι που είχα σχεδιάσει, αλλά, όταν έγινε τελικά, ανακάλυψα ένα βαθύ σεβασμό και μία ανυπόκριτη αγάπη για το επάγγελμα, που ποτέ δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι είχα. Και για να μη μασάω τα λόγια μου, η πραγματικότητα ήταν ότι εντελώς τυχαία ανακάλυψα τον εαυτό μου.
Στεκόμουν μπροστά στην τάξη, διδάσκοντας τους πιτσιρικάδες βασικά πράγματα σχετικά με τη γλώσσα, τη ζωή, τον κόσμο, κι ανακάλυπτα ότι ταυτόχρονα δίδασκα και τον ίδιο μου τον εαυτό από την αρχή όλα αυτά τα πράγματα -φιλτραρισμένα μέσα από τα μάτια και τα μυαλά αυτών των παιδιών. Όταν κάνεις σωστά αυτή τη δουλειά, αυτή η εμπειρία είναι αναζωογονητική. Βαθιά, θα έλεγα”. σ.85-86 Εκδόσεις Ωκεανίδα.

Μάλλον κάτι τέτοια διαβάζει και η ηγεσία του Υπουργείου και δε συζητά το θέμα της αύξησης των μισθών μας. Εμ μας αναζωογονούν και δε χρειάζεται να τρέχουμε στα σπα, θέλουμε και τα ρέστα.

Η ιστοσελίδα του συγγραφέα!

Comments 0 σχόλια »

Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων