Terra Computerata

Το Τόκιο μετατρέπει τα σκουπίδια σε παραδεισένιο τεχνητό νησί. Υποψήφια πόλη για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016, η ιαπωνική πρωτεύουσα μεταμορφώνει μια τεράστια χωματερή σε πυκνόφυτο τεχνητό δάσος στη μέση του κόλπου του Τόκιο.

Από τη δεκαετία του 1970 η πόλη έχει χρησιμοποιήσει εκατομμύρια τόνους απορριμμάτων ως μπάζα για τη δημιουργία του νησιού. Ο διάσημος ιάπωνας αρχιτέκτονας Ταντάο Αντο είχε από παλιά το όραμα ενός «Ούμι-νοΜόρι», ή «Θαλάσσιου Δάσους», στην άκρη της πόλης. Τώρα η ομάδα του σχεδιάζει τον χώρο.

«Η Γη θα έρθει αντιμέτωπη με το πρόβλημα των απορριμμάτων. Αυτός είναι ο λόγος που ήθελα να δείξω ότι τα σκουπίδια μπορούν να μετατραπούν σε δάσος. Αυτό το δάσος δεν ανήκει μόνο στο Τόκιο, αλλά σε όλο τον κόσμο» λέει. Το νησί του Θαλάσσιου Δάσους έχει έκταση 880 στρεμμάτων και απέχει 10 χλμ. από το Αυτοκρατορικό Παλάτι του Τόκιο. Θα συνδέεται με την πόλη μέσω υποθαλάσσιας σήραγγας. Αν το Τόκιο αναδειχθεί νικητής για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών του 2016, το τεχνητό δάσος θα φιλοξενήσει τους αγώνες ποδηλασίας, ενώ το κανάλι θαλασσινού νερού που διατρέχει το νησί θα χρησιμοποιηθεί για τους αγώνες κωπηλασίας και κανόεκαγιάκ.

Τυχαίο γεγονός ή όχι, η πρώτη στην Ιστορία σύγκρουση δορυφόρων σε χαμηλή τροχιά σημειώθηκε 780 χιλιόμετρα πάνω από τη Σιβηρία. Ενας αμερικανικός τηλεπικοινωνιακός δορυφόρος της εταιρίας Iridium συγκρούστηκε με έναν παροπλισμένο ρωσικό Cosmos-2251, προκαλώντας ένα σύννεφο από θραύσματα, η πορεία των οποίων θα παρακολουθείται στενά από τα διαστημικά κέντρα.

Από το 1957, όταν εκτοξεύθηκε ο Sputnik, περίπου 6.000 δορυφόροι έχουν σταλεί σε τροχιά και σύμφωνα με τη NASA οι μισοί από αυτούς βρίσκονται σήμερα σε λειτουργία. Οι υπόλοιποι περιφέρονται μαζί με χιλιάδες διαστημικά σκουπίδια γύρω από τη Γη, δημιουργώντας μια απέραντη χωματερή που θέτει σε κίνδυνο τις μελλοντικές διαστημικές αποστολές, τις αεροπορικές πτήσεις και, σε ακραίες περιπτώσεις, τη σωματική μας ακεραιότητα.

Η ΝASA έχει καταγράψει περίπου 17.000 αντικείμενα, εκ των οποίων τα 9.000 είναι μεγαλύτερα από μια μπάλα του τένις και ζυγίζουν 5.500 τόνους. Η διαστημική χωματερή περιλαμβάνει από εξαρτήματα πυραύλων και δορυφόρων μέχρι βίδες και προσωπικά αντικείμενα αστροναυτών.

Για τα διαστημικά σκάφη ο κίνδυνος από τα ιπτάμενα αντικείμενα είναι θεωρητικά μεγαλύτερος από τον κίνδυνο να πάει κάτι στραβά κατά τη διάρκεια της απογείωσης ή της επιστροφής στη Γη.

Περίπου 70.000 αντικείμενα βρίσκονται σε απόσταση μεταξύ 850 και 1.000 χιλιομέτρων από τη Γη.

Τα θραύσματα σπάνε σε μικρότερα κομμάτια. Εχει καταγραφεί στο παρελθόν θραύση αντικειμένου 120 φορές.

Τα διαστημικά σκουπίδια μετακινούνται με ταχύτητα κατά μέσο όρο 36.000 χιλιομέτρων.

Η σύγκρουση με ένα μεταλλικό θραύσμα μεγέθους 1 χιλιοστού προκαλεί την ίδια ζημιά με μια σφαίρα 22 χιλιοστών.

Ενα θραύσμα σε μέγεθος μπάλας του τένις μπορεί να προκαλέσει σε ένα σκάφος την ίδια ζημιά που θα προκαλούσαν 25 δυναμίτες.

Υπάρχουν ζώνες ελεύθερες από διαστημικά σκουπίδια, οι οποίες χρησιμοποιούνται για να χαραχθεί η πορεία των σκαφών. Πολλές φορές όμως η ΝASΑ έχει αναγκαστεί να τροποποιήσει τις πορείες για να αποφύγει θραύσματα.

Μεταξύ των προτάσεων που έχουν κατατεθεί για την αντιμετώπιση του προβλήματος είναι η χρήση λέιζερ για να τεθούν τα αντικείμενα εκτός τροχιάς και να πέσουν στη Γη.

Πηγή: Ελεύθερος Τύπος

 Αν τώρα παρ’ελπίδα ναυαγούσατε σε ένα ελληνικό νησί, θα είχατε αρκετό υλικό, για να σας θυμίζει τον καταναλωτικό μας κόσμο, αφού οι παραλίες μας βρίθουν από λογιώ-λογιώ σκουπίδια.

Το φυλλάδιο της Helmepa μας θυμίζει πόσα χρόνια, θα μας κάνουν παρέα αυτά τα σκουπίδια. Ρητορικό ερώτημα: αυτοί οι έρμοι οι μπλε κάδοι γιατί τοποθετήθηκαν;

Κλικ στην εικόνα και θα διαπιστώσετε ότι όταν όλοι εμείς θα έχουμε γίνει μεσοαστρική ύλη, τα σκουπίδια μας θα παραμένουν. Λυπάμαι τους αρχαιολόγους του μέλλοντος…