Σήμερα είπα να ξεπλύνω τις μαύρες σκέψεις μου και πήγα έναν κυριακάτικο περίπατο στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Σε ένδειξη διαμαρτυρίας χρησιμοποίησα το ελευθέρας μου, γιατί όπως θυμάστε, είχα ξεροσταλιάσει στο ηλεκτρονικό εκδοτήριο του μουσείου αλλά εισιτήριο δε στάθηκε δυνατό να εξασφαλίσω.
Ευτυχώς πήγα πριν το μεγάλο κύμα των ωρών 10-12 γιατί το μουσείο είχε τεράστιες ουρές όταν έφευγα. Θα ανεβάσω σιγά σιγά τα σετ φωτογραφιών που τράβηξα από αυτά που μου έκαναν εντύπωση.
Για αρχή θα ξεκινήσω από τις γκρίνιες, μια που το γνωρίζετε ότι έχω διδακτορικό στον τομέα. Το μουσείο προκαλεί ταχυπαλμίες τους υψοφοβικούς. Αυτή η διαφάνεια των τριών ορόφων προκαλεί σε πολλούς κρίσεις άγχους.
Δεν υπάρχει χαραγμένη μία βέλτιστη διαδρομή. Αποτέλεσμα ήταν ότι καθώς ολοκλήρωνα τη βόλτα μου να διαπιστώσω ότι είχα παραλείψει τα μυκηναϊκά. Τα τόξα με τις επιγραφές δεν είναι πολύ διαφωτιστικά. Δεν υπάρχει ένας χάρτης “είστε εδώ”.
Η αίθουσα της ζωφόρου είναι εντυπωσιακή -πράγματι τα μάρμαρα ζητούν τα μάρμαρα-αλλά απογοητεύτηκα από τη φθορά της μόλυνσης που έχει σβήσει τα χαρακτηριστικά των μορφών. Μάλλον αργήσαμε να τα προστατεύσουμε.
Στο πωλητήριο δεν εντόπισα κάποιον τίτλο πολυμέσων. Η μόνη επαφή με την τεχνολογία είναι τα χαλάκια ποντικιών -όχι πολύ καλής ποιότητας. Γενικά το πωλητήριο χρειάζεται εμπλουτισμό. Νομίζω ότι κλείνει δεκαετία η σχετική μου εισήγηση σχετικά με το πολιτιστικό μας κεφάλαιο και την αδυναμία αξιοποίησής του. Δε βρήκα ηλεκτρονική ξενάγηση με ακουστικά που είχα ακούσει ότι θα υπάρχει. Ίσως προσεχώς.
Γενικά η τεχνολογία απουσιάζει ή μάλλον περιορίζεται στην προβολή βίντεο. Λίγο πασέ τεχνολογία.
Στο καφέ είχαν μία πολύ καλή ιδέα να τοποθετήσουν πάνω στα τραπεζάκια μικρά γλαστράκια με μυρωδικά. Φαίνεται όμως ότι κανένας δε βρέθηκε να τα ποτίζει και δεν βλέπω να βγάζουν την εβδομάδα. Σήμερα τα γλαστράκια τσουρουφλίζονταν διψασμένα στον ήλιο.
Λυπήθηκα αυτούς που θα πλένουν τα τζάμια του μουσείου γιατί ήταν ήδη γεμάτα δαχτυλιές. Είδα και μία ασεβή τσίχλα κολλημένη.
Δύσκολο μουσείο πάντως για επιτήρηση. Με το δεδομένο ότι έχει πολύ κόσμο, δε ζηλεύω τους φύλακες.
Αλλά θα επανέλθω…
Άρθρα (RSS)