Το ότι τα βρέφη που γεννιούνται πρόωρα αντιμετωπίζουν αυξημένες πιθανότητες μαθησιακών δυσκολιών, ήταν γνωστό. Ομως, έρευνα του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης διαπίστωσε ότι τα ποσοστά μαθησιακών δυσκολιών είναι ελαφρώς αυξημένα ακόμη και για παιδιά που γεννιούνται μόλις μία ή δύο εβδομάδες πρόωρα, εύρημα που σύμφωνα με τους ερευνητές πρέπει να λαμβάνεται υπόψη όταν ορίζεται η χρονική στιγμή των κατ’ επιλογήν καισαρικών τομών. Η έρευνα μεταξύ 400.000 παιδιών σχολικής ηλικίας διαπίστωσε ότι τα μωρά που γεννιούνται στην ώρα τους, στη 40ή εβδομάδα της κύησης, έχουν πιθανότητα 4% να παρουσιάσουν μαθησιακές δυσκολίες όπως η δυσλεξία, η δυσκολία συγκέντρωσης και σε ακραίες περιπτώσεις ο αυτισμός. Για τα μωρά που γεννιούνται ελαφρώς πρόωρα, στις 37 έως 39 εβδομάδες κύησης, το ποσοστό μαθησιακών δυσκολιών ανεβαίνει στο 5,1%.«Διαπιστώσαμε ότι όσο η διάρκεια κύησης μειωνόταν, τόσο ανέβαινε ο κίνδυνος να έχουν τα παιδιά ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες», είπε η Τζιλ Πελ, ειδικός σε θέματα δημόσιας υγείας και πολιτικής της υγείας στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης. «Ακόμη και μία εβδομάδα νωρίτερα αυξάνει τους κινδύνους», τόνισε.
Περίπου ένα στα τρία παιδιά γεννιούνται ανάμεσα στις 37 και στις 39 εβδομάδες, είτε με καισαρική τομή είτε με φυσιολογικό τοκετό. «Εχει πλέον καθιερωθεί να γίνονται οι κατ’ επιλογήν καισαρικές μία εβδομάδα πρόωρα», είπε. Η έρευνα δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Public Library of Science Medicine.
Καινούργια στοιχεία για τον αυτισμό
Εν τω μεταξύ, πρόοδος σημειώθηκε στον προσδιορισμό των γονιδιακών παραγόντων που προκαλούν κάποιες περιπτώσεις αυτισμού. Ερευνα με τη συνεργασία 60 εργαστηρίων σε όλο τον κόσμο, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Νature, αποκωδικοποίησε το DNA 1.000 παιδιών με αυτισμό και το συνέκρινε με το DNA των συγγενών τους αλλά και με το DNA 1.300 φυσιολογικών παιδιών. Διαπιστώθηκε ότι κάποια από τα σπάνια γενετικά σφάλματα που οδηγούν στην εμφάνιση αυτισμού κληρονομούνται από τους γονείς, ενώ άλλα εμφανίζονται για πρώτη φορά στα παιδιά.
Το multitasking («πολυπραγμοσύνη»), δηλαδή η ικανότητα του ατόμου να επεξεργάζεται πολλές πληροφορίες ταυτόχρονα, μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία του εγκεφάλου, προειδοποιούν αμερικανοί και γάλλοι επιστήμονες.
Πριν από μερικά χρόνια εθεωρείτο κριτήριο ικανότητας και εξυπνάδας να μπορεί ένας νέος να μιλάει στο chat την ίδια ώρα που τσεκάρει το προφίλ του στο Facebook και επισκέπτεται παράλληλα πολλές διαφορετικές σελίδες του Ιnternet. Πλέον όμως οι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι ο βομβαρδισμός του εγκεφάλου μας με χιλιάδες πληροφορίες που είναι αδύνατον να αρχειοθετηθούν σωστά στα «συρτάρια» της μνήμης μας κρύβει σοβαρούς κινδύνους.
«Το multitasking είναι ένας μύθος. Οταν κάνουμε πολλά πράγματαταυτόχρονα, απλώς περνάμεπολύ γρήγορα από τη μία διανοητική εργασία στην άλλη, σαν να ανοιγοκλείνουμε διακόπτες μέσαστον εγκέφαλό μας» επισημαίνει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν Ντέιβιντ Μάγερ. Σύμφωνα με τον αμερικανό επιστήμονα, ο κατακερματισμός του εγκεφάλου μας σε πολλές διαφορετικές ασχολίες, μας αναγκάζει να κάνουμε λάθη, με τον ίδιο τρόπο που ο υπολογιστής μας «κρασάρει», «κατεβάζοντας» ταυτόχρονα δύο νέες ταινίες έχοντας έξι «παράθυρα» ανοιχτά στην οθόνη.
«Η νέα τεχνολογία θέτει σε εγρήγορση το μυαλό, αλλά όχι πάντα με θετικό τρόπο» τονίζει η διευθύντρια του Εθνικού Ινστιτούτου των ΗΠΑ για τη Χρήση Ναρκωτικών Νόρα Βολκόφ.
Η περιλάλητη «ψηφιακή πολυπραγμοσύνη» είναι βασικό γνώρισμα της «Generation Μ» (εκ του Μultitasking), δηλαδή τους νέους ηλικίας 18-35 ετών που μεγάλωσαν ταυτόχρονα με την έκρηξη του Διαδικτύου. Είναι η «Γενιά Μ». Πολλά μέλη της έχουν «ξεχάσει» πώς είναι να γράφεις με στυλό πάνω σε χαρτί και είναι απείρως πιο εξοικειωμένα με το πληκτρολόγιο του υπολογιστή.
Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; «Η αναγκαστική προσαρμογή των εγκεφαλικών λειτουργιών στα νέα τεχνολογικά δεδομένα υπήρξε μια από τις σημαντικότερες αλλαγές που σημειώθηκαν ποτέ στην ανθρώπινηβιολογία. Εκθέτουμε τον εγκέφαλό μας σε έναν αριθμό πραγμάτων που δεν είμαστε προορισμένοι,βιολογικά, να τα επιτελέσουμε»εξηγεί ο νευροεπιστήμονας του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας Ανταμ Γκαζάλεϊ.
Η ανικανότητα του ανθρώπινου εγκεφάλου να επιτελέσει περισσότερες από δύο ασχολίες οφείλεται στο γεγονός ότι διαθέτει μόνο δύο ημισφαίρια, σύμφωνα με νέα έρευνα γάλλων νευροεπιστημόνων, που έρχεται τώρα να επιβεβαιώσει μια αντίστοιχη μελέτη του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ από το 2005.
Αμφότερες οι έρευνες διαπίστωσαν ότι όταν ο εγκέφαλος επιχειρεί να καταπιαστεί με πάνω από μια ασχολία, τότε κάθε ήμισυ του εγκεφάλου εστιάζεται σε μία μόνο «δουλειά», εκτελώντας επιτυχώς το «καθήκον» του. Ομως, κατά τον δρα Ετιέν Κεσλέν του ερευνητικού ινστιτούτου ΙΝSΕRΜ του Παρισιού, που διεξήγαγε τη μελέτη, η προσθήκη ενός τρίτου πράγματος δημιουργεί προβλήματα σε μια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου, τη λεγόμενη «Περιοχή Βrodmann 10».
Ο κ. Κεσλέν, με τη βοήθεια ενός μαγνητικού τομογράφου, παρακολούθησε τους εγκεφάλους 32 εθελοντών, ηλικίας 19-32 ετών. Ο εγκέφαλος των εθελοντών μπορούσε να ελέγχει ταυτόχρονα δύο παράλληλες δραστηριότητες, όμως μόλις προσετίθετο μια τρίτη, τότε ο εγκέφαλος αδυνατούσε να ανταποκριθεί.
Συνδέεται με μαθησιακές δυσκολίες ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ Η «πολυπραγμοσύνη» συνδέεται πλέον ευθέως με μαθησιακές δυσκολίες, εξασθένηση της πρόσφατηςμνήμης, αδυναμία συγκέντρωσης, ακόμηκαι ψυχιατρικές διαταραχές, όπως η ΔιαταραχήΕλλειμματικής Προσοχής, γνωστή ως ΑDΗD (Αttention Deficit Ηyperactivity Disorder). Σήμερα, υπολογίζεται πως περίπου το 5% των αμερικανών εφήβων πάσχουν από τη διαταραχήαυτή και λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή. Σχετική έρευνα του Πανεπιστημίου της Γιούτα, στις ΗΠΑ, έδειξε ότι τα παιδιά που διαβάζουν τα μαθήματά τους και ταυτόχρονα ακούν μουσικήκαι σερφάρουν στο Διαδίκτυο το πιθανότεροείναι την επόμενη ημέρα να μη… θυμούνταισχεδόν τίποτε!
Το δεξί αυτί αντιστοιχεί στη μητέρα και το αριστερό στον πατέρα. Τυχόν τραύματα της παιδικής ηλικίας μάς οδηγούν στο να αποκλείουμε ορισμένες συχνότητες ήχου, με αποτέλεσμα αδυναμία επικοινωνίας, μαθησιακές δυσκολίες, επιθετικότητα, κρίσεις πανικού, κατάθλιψη. Αυτά υποστηρίζει η μέθοδος Τοmatis και ισχυρίζεται ότι με την κατάλληλη «ηχοθεραπεία» μπορεί να αντιμετωπίσει τα παραπάνω προβλήματα και διάφορα άλλα σε παιδιά και ενήλικες.
Δυσλεξία, μαθησιακές δυσκολίες, εφηβική κρίση ταυτότητας, τραυλισμός, προβλήματα άρθρωσης, επιθετικότητα, συναισθηματική φόρτιση, κατάθλιψη, κρίσεις πανικού, διαταραχές ψυχισμού και συμπεριφοράς, φωνητικά προβλήματα σε επαγγελματίες, επαγγελματική βαρηκοΐα, ίλιγγοι λόγω ηχορύπανσης, δυσκολίες κατανόησης και εκμάθησης ξένων γλωσσών». Αυτά είναι τα προβλήματα στα οποία βρίσκει εφαρμογή η μέθοδος.
«Είμαστε αυτό που ακούμε»
Ο Δρ. Aλφρεντ Τοματίς έλεγε ότι αυτό που κάνει η θεραπεία του είναι να δίνει ενέργεια στους ανθρώπους. Το αυτί λειτουργεί για τον εγκέφαλο όπως ακριβώς το δυναμό στην μπαταρία του αυτοκινήτου. Η βασική ιδιότητά του δεν είναι η παθητική ακοή αλλά η επεξεργασία των ήχων και η ηλεκτροχημική ενεργοποίηση του εγκεφάλου, μια και το αυτί ενεργοποιεί τον εγκέφαλο κατά τα 2/3 σε σχέση με όλες τις άλλες αισθήσεις. Σύμφωνα με τον ίδιο, ένα καλό ακουόγραμμα δεν σημαίνει ότι αντιλαμβανόμαστε και αποκωδικοποιούμε σωστά τα «μηνύματα» που λαμβάνουμε από το περιβάλλον μας. Το αυτί πρέπει να μπορεί να επιλέξει, να επεξεργαστεί και να ιεραρχήσει τους ήχους ενεργοποιώντας θετικά τον εγκέφαλό μας.
Ακούμε από τη μήτρα
Η πρώτη αίσθηση που αναπτύσσει ο άνθρωπος είναι η ακοή. Ξεκινάμε να ακούμε λίγο πριν από τον πέμπτο μήνα της κύησης, οστέινα, μέσα από τη σπονδυλική στήλη της μητέρας μας. Ετσι, η πρώτη φωνή που αναγνωρίζουμε είναι η δική της και ενστικτωδώς νιώθουμε καλοδεχούμενοι ή ανεπιθύμητοι αφού ηχητικά βιώνουμε μαζί της την καλή ή κακή ψυχολογία της. Ιδανική ακουστικά, και κατ’ επέκταση νευρολογικά, θεωρείται η κύηση κατά την οποία το έμβρυο ακούει κυρίως υψηλές συχνότητες, που είναι οι ήχοι της χαράς και της θετικής ενέργειας. Σαράντα ημέρες μετά τη γέννηση, αρχίζει να αναπτύσσεται η αέρινη ακοή. Στο γονεϊκό περιβάλλον πια, το παιδί, εφοδιασμένο με ένα υπερευαίσθητο νευρικό σύστημα, ακούει και αναλύει συναισθηματικά τις φωνές των γονιών του, τις συγκρούσεις, τους καυγάδες, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο του απευθύνονται.
Ενας από τους βασικούς μηχανισμούς άμυνας και θωράκισης του ανθρώπου είναι το «κλείσιμο της κουρτίνας» ακρόασης και ανάλυσης ήχων. Αυτή η καθ’ όλα φυσιολογική αντίδραση συμβαίνει όταν ακούμε πράγματα επώδυνα, που θεωρούμε ότι μας απειλούν. Οι περισσότερες και πιο σημαντικές θωρακίσεις ακρόασης γίνονται από την εμβρυακή ηλικία και μέχρι τα 12. Πρόκειται για μια σημαντική νευρολογική δυσλειτουργία, αφού το αυτί εξακολουθεί να αποκλείει από τον εγκέφαλο όλες τις συχνότητες που έχει καταγράψει στο ασυνείδητο ως επικίνδυνες.
Κακή ακρόαση πρακτικά σημαίνει ελλιπής ενεργειακά τροφοδότηση του εγκεφάλου, άρα νευρολογική εξάντληση, λανθασμένη ή υποκειμενική ερμηνεία των ακουσμάτων, έλλειψη σαφήνειας στον λόγο και στη συμπεριφορά και κακή επικοινωνία. Συμπτώματα της κακής ακρόασης είναι η σύγχυση σε ομόηχες λέξεις, ο δυσανάγνωστος γραφικός χαρακτήρας, η δυσκολία στην κατανόηση γραπτών κειμένων και στην εστίαση προσοχής και η κινητική αδεξιότητα.
Η θεραπεία γίνεται με την παρέμβαση ενός ηλεκτρονικού αυτιού, ενός «προσομοιωτή ακρόασης», που λειτουργεί ως ιδανικό ανθρώπινο αυτί. Με ειδικά επεξεργασμένους ήχους μουσικής Μότσαρτ, γρηγοριανών ύμνων, της φωνής μας και της φωνής της μητέρας μας, εκγυμνάζεται το αυτί ώστε να αναστρέψει τις νευροαισθητηριακές άμυνες και να αποκαταστήσει την επιλεκτική ακρόαση. Οι συνθέσεις του Μότσαρτ θεωρούνται θεραπευτικές γιατί είναι μοναδικές στην αναπαραγωγή τόσο υψηλών συχνοτήτων. Το σύνηθες πρόγραμμα περιλαμβάνει τέσσερις κύκλους και διαρκεί έξι μήνες.
Ο Δρ. Αλφρέντ Τοματίς
Γεννήθηκε το 1920 στη Νίκαια της Γαλλίας. Σπούδασε ιατρική στο Παρίσι και ειδικεύτηκε στην ωτορινολαρυγγολογία και στη φωνιατρική. Υστερα από πολυετή έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το αυτί σε συνεργασία με το κεντρικό νευρικό σύστημα ελέγχει την παραγωγή της φωνής. Ανέπτυξε τη διαγνωστική και θεραπευτική μέθοδο ακουστικο-ψυχο-φωνολογίας, Tomatis «test d’ecoute», που βασίζεται στη σημαντική επίδραση που έχει στην ψυχική και σωματική υγεία η συνειδητή ακρόαση και κατανόηση των ήχων. Το 1953 παρουσίασε την έρευνά του στη Γαλλική Ακαδημία των Επιστημών, όπου και κατοχυρώθηκε ως «Effet Tomatis», «Φαινόμενο Tomatis».
Η δημιουργία ενός ειδικού «κράνους σκέψης» το οποίο βελτιώνει την ικανότητα μάθησης του εγκεφάλου ήλθε ένα βήμα πιο κοντά, μετά την ανακάλυψη ότι η εφαρμογή μαγνητικών παλμών μπορεί να δώσει ώθηση στην εγκεφαλική λειτουργία. Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας στο Βανκούβερ του Καναδά, με επικεφαλής τη δρα Λάρα Μπόιντ, ανακάλυψαν ότι η ικανότητα του εγκεφάλου να μαθαίνει ένα νέο καθήκον και να το θυμάται βελτιώνεται σημαντικά όταν εφαρμόζονται μαγνητικοί παλμοί στον προκινητικό φλοιό- εγκεφαλική περιοχή που βρίσκεται ακριβώς πίσω από το μέτωπο. Οι καναδοί επιστήμονες πιστεύουν ότι η τεχνική τους θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε άτομα με μαθησιακές δυσκολίες.
Η μέθοδος δοκιμάστηκε σε 30 εθελοντές από τους οποίους ζητήθηκε να στοχεύουν μια κόκκινη κουκκίδα στην οθόνη υπολογιστή με χρήση τζόιστικ. Κατά τη διάρκεια του πειράματος ο στόχος εκινείτο αρχικώς τυχαία, στη συνέχεια ακολουθούσε ένα προγραμματισμένο μοτίβο και τελικώς έκανε και πάλι τυχαίες κινήσεις. Οι συμμετέχοντες δεν γνώριζαν ότι υπήρχε προγραμματισμένη κίνηση και πίστευαν ότι ο στόχος εκινείτο μόνο τυχαία.
Σε ορισμένους από τους εθελοντές έγινε διέγερση του εγκεφάλου με μαγνήτες, ενώ σε άλλους όχι. Οπως προέκυψε, τα άτομα που υπεβλήθησαν σε εγκεφαλική διέγερση είχαν πολύ καλύτερες επιδόσεις από τα υπόλοιπα στο να στοχεύουν την κουκκίδα κατά τη διάρκεια της προγραμματισμένης κίνησής της. Δεν συνέβη το ίδιο όταν η κουκκίδα εκινείτο τυχαία.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Το ότι τα βρέφη που γεννιούνται πρόωρα αντιμετωπίζουν αυξημένες πιθανότητες μαθησιακών δυσκολιών, ήταν γνωστό. Ομως, έρευνα του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης διαπίστωσε ότι τα ποσοστά μαθησιακών δυσκολιών είναι ελαφρώς αυξημένα ακόμη και για παιδιά που γεννιούνται μόλις μία ή δύο εβδομάδες πρόωρα, εύρημα που σύμφωνα με τους ερευνητές πρέπει να λαμβάνεται υπόψη όταν ορίζεται η χρονική στιγμή των κατ’ επιλογήν καισαρικών τομών. Η έρευνα μεταξύ 400.000 παιδιών σχολικής ηλικίας διαπίστωσε ότι τα μωρά που γεννιούνται στην ώρα τους, στη 40ή εβδομάδα της κύησης, έχουν πιθανότητα 4% να παρουσιάσουν μαθησιακές δυσκολίες όπως η δυσλεξία, η δυσκολία συγκέντρωσης και σε ακραίες περιπτώσεις ο αυτισμός. Για τα μωρά που γεννιούνται ελαφρώς πρόωρα, στις 37 έως 39 εβδομάδες κύησης, το ποσοστό μαθησιακών δυσκολιών ανεβαίνει στο 5,1%.«Διαπιστώσαμε ότι όσο η διάρκεια κύησης μειωνόταν, τόσο ανέβαινε ο κίνδυνος να έχουν τα παιδιά ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες», είπε η Τζιλ Πελ, ειδικός σε θέματα δημόσιας υγείας και πολιτικής της υγείας στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης. «Ακόμη και μία εβδομάδα νωρίτερα αυξάνει τους κινδύνους», τόνισε.
Άρθρα (RSS)