Terra Computerata

Όλα θα τα κάνουν, όλα. Όλα για τα παιδιά μας. Για να μην κολλήσουν γρίπη. Και τις απουσίες θα τις χαρίσουν, και τα σχολεία θα τα κλείσουν όσο χρειαστεί, σιγά τώρα, δεν χάθηκε ο κόσμος, η υγεία είναι το παν. Και τηλεοπτικά μαθήματα από το κανάλι της Βουλής, να ανέβει και η ακροαματικότητά του.

Κάνεις υπομονή και πας στο σπίτι σου, έτσι μαθαίνουν οι μαμάδες τα παιδιά τους. Τώρα θέλουμε κι απολυμαντικά. Για να ξέρουμε για ποιο πράγμα μιλάμε, εκλογές έχουμε, κάντε έναν κόπο στις 4 Οκτωβρίου που θα πάτε στα σχολεία να ψηφίσετε, ανοίξτε μια τουαλέτα έτσι από περιέργεια. Και επανερχόμαστε.

Αρθρο της Άννας Δαμιανίδη στα Νέα

Καθώς όλοι επιμένουν φιλανδικά, ας δούμε λίγο τι μας λέει μία σπουδάστρια – ερευνήτρια του ιδρύματος Fulbright, η οποία μελέτησε την ιαπωνική προσέγγιση στο θέμα σχολείο. Οταν πριν χρόνια είχα επισκεφθεί την Ιαπωνία είχα γίνει μάρτυρας μίας ανάλογης σκηνής καθαρισμού του σχολείου. Οι μαθητές μετά το τέλος του προγράμματος, προετοιμάζουν το σχολείο για την επόμενη ημέρα, με την επίβλεψη των καθηγητών τους. Αφού περνούσαν με ηλεκτρική τη μοκέτα ( ω ναι!) μετά με κολλητική ταινία αφαιρούσαν όποιο σκουπιδάκι ήταν λίγο πιο επίμονο. ‘Οσο τους παρατηρούσα, σκεφτόμουν, πως ποτέ δεν το έχω κάνει αυτό στο σπίτι μου. Επιστρέφοντας έπρεπε να υποβάλω αναφορά με προτάσεις βελτίωσης του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος. Το κεφάλαιο καθαριότητα αποφάσισα να το παραλείψω. Θα ξεσπούσε επανάσταση έτσι και βάζαμε τους μαθητές μας να σκουπίσουν ή να επιμεληθούν τις τουαλέτες. Ειδικά τα αγοράκια. Νες πα;