Terra Computerata

Ο Παντελής Μπουκαλάς καταφεύγει στην ποίηση:

Λοιπόν, αν ήταν να δοθεί ποιητική χροιά στην πολιτική αντιπαράθεση, και με το δεδομένο μάλιστα ότι καμαρώνουμε ότι και έθνος ποιητών είμαστε και κοιτίς του πολιτικού τυγχάνουμε, είχαμε πολλά ποιήματα στη διάθεσή μας για να πλουτίσουμε τη φαρέτρα μας. Αν επιμέναμε στον Καβάφη, εκτός βέβαια από τους πολυχρησιμοποιημένους στίχους του «Βλάπτουν και οι τρεις τους τη Συρία το ίδιο», ως πολίτες μιας οικογενειοκρατούμενης χώρας, θα μπορούσαμε να απευθύνουμε στους γαλάζιους και πράσινους Ατρείδες τους εξής λιγότερο γνωστούς, καθότι ατελείς, στίχους του Αλεξανδρινού: «Αλλά το Αργος ημπορεί χωρίς Ατρείδας να /
κάμει. Τα σπίτια δεν είναι παντοτινά. /
Πολλοί βεβαίως θα μιλήσουνε πολλά . /
Ημείς ν’ ακούμε. Ομως δεν θα μας γελά /
το Απαραίτητος, το Μόνος, το Μεγάλος. /
Και απαραίτητος, και μόνος, και μεγάλος /
αμέσως πάντα βρίσκεται κανένας άλλος».
Και το αναρχοκαγχαστικό μας, αν μας έπιανε, είχαμε να διαλέξουμε. Τον Παλαμά ας πούμε:
«Κομματάρχηδες και κοτζαμπασήδες, /
και της γραμματικής οι μανταρίνοι, /
και της πολιτικής οι φασουλήδες, /
ταρτούφοι, ραμπαγάδες, ταρταρίνοι. /
Ρωμαίικο, νά. Με γεια σου, με χαρά σου».
΄Η πάλι τον Ελύτη: «Κρίμας κρίμας κόσμε / σ’ εξουσιάζουν μέλλοντες νεκροί».

Καθημερινή

Η Σώτη Τριανταφύλλου μας βοηθά στην επιλογή των πολιτικών που ζητούν για άλλη μία φορά την ψήφο μας: (έχω την εντύπωση ότι είναι μες το μυαλό μου)

Εφόσον η αποχή και το λευκό ψηφοδέλτιο δεν αποτελούν λύση (τι σημαίνει άραγε «λύση» στη σημερινή Ελλάδα;) στις εκλογές του Οκτωβρίου θα ψηφίσω το σχηματισμό που θα εξασφαλίσει την ικανοποίηση των ακόλουθων αιτημάτων, τα οποία παραθέτω εδώ χωρίς σειρά προτεραιότητας. Ίσως να μην ενδιαφέρεται κανείς για την ψήφο μου· έχω όμως λόγους να πιστεύω ότι μεγάλος αριθμός πολιτών σκέφτονται σαν εμένα, ή περίπου σαν εμένα. Άρα πρόκειται για κάμποσες ψήφους… Άρα…

• Προστασία και ενθάρρυνση των ελληνικών προϊόντων· τόνωση της παραγωγής (γεωργικής και βιοτεχνικής/βιομηχανικής). Δραστική μείωση των εισαγωγών. Είμαστε η τρελή και νωθρή χώρα στην άκρη της Ευρώπης που δεν κατασκευάζει τίποτα και που μόνο συσκευάζει. (Και διορίζεται στο δημόσιο).

• Περικοπές στις αμυντικές δαπάνες, τρίμηνη (το πολύ) στρατιωτική θητεία, κατάργηση των προνομίων των στρατιωτικών που χρονολογούνται από την εποχή της χούντας (και παλιότερα). Η «σταδιοδρομία» στις ένοπλες δυνάμεις πρέπει να είναι απολύτως προαιρετική και, προς το παρόν, το τελευταίο καταφύγιο των απελπισμένων. Το ευκτέο θα ήταν η κατάργηση του στρατού και η τοποθέτηση της Ελλάδας σε ζώνη ουδετερότητας. Επιμένω στο χιμαιρικό αίτημα: η Ελλάδα οφείλει να αποχωρήσει από το ΝΑΤΟ με κομψότητα και στιλ.

• Αφοπλισμός της αστυνομίας και εκπαίδευση αόπλων οργάνων της τάξεως. (Η δημόσια τάξη είναι απαραίτητη: μόνον οι αναρχοφασίστες επιθυμούν, δήθεν, την κατάργηση της αστυνομίας· αλλά οι αναρχοφασίστες είναι διαλεκτικά συνδεμένοι με την ύπαρξη  ανίκανης και διεφθαρμένης αστυνομίας).

• Διοχέτευση του 15% του κρατικού προϋπολογισμού στην παιδεία με παράλληλη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Δωρεάν και υποχρεωτική δωδεκαετής παιδεία.

• Εφαρμογή της νομοθεσίας περί παιδικής εργασίας. (Η εργασία ατόμων κάτω των 16 ετών πρέπει να είναι παράνομη· ο εργοδότης να διώκεται).

• Σταδιακή δήμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας. Έρευνα για διαφθορά στο χώρο της εκκλησίας (δεν χρειάζεται καν έρευνα…) Χωρισμός της εκκλησίας από το κράτος (με ένα αιώνα καθυστέρηση). Αλλαγή της ονομασίας «Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων» σε «Υπουργείο Δημόσιας Παιδείας».

• Ελεγχος της μετανάστευσης με ανθρωπιστικά κριτήρια. (Το ότι καταντήσαμε χώρα υποδοχής-στρατόπεδο συγκέντρωσης ξεπέρασε τους αγριότερους εφιάλτες μας).

• Προτεραιότητα στην αποκατάσταση της καταστροφής του περιβάλλοντος. Πολεοδομικές επεμβάσεις σε βάθος και εύρος: οι ιδέες υπάρχουν, τα χρήματα μπορούν να βρεθούν… Αποθάρρυνση της χρήσης ιδιωτικών αυτοκινήτων, αναδάσωση ευρείας κλίμακας, νέες μορφές ενέργειας φιλικές προς το περιβάλλον. Πρόγραμμα διάσωσης της Αθήνας και των άλλων αστικών κέντρων από την αυθαιρεσία και την ασχήμια.

• Αναθεώρηση της εξωτερικής πολιτικής με αξιοπρεπή διπλωματία. Είμαστε γλείφτες και οσφυοκάμπτες… Εκτός αυτού, οι περισσότεροι Έλληνες διπλωμάτες σκοτώνουν τους χρόνους των ρημάτων στα γαλλικά… Στην περίπτωση αυτή πρέπει να περιοριστούν στα ελληνικά, τα οποία, ωστόσο, προϋποτίθεται ότι ξέρουν. (Δεν είναι σίγουρο).

• Φοροαπαλλαγή στους πολίτες με εισόδημα κάτω των 40.000 ευρώ ετησίως. Οι Έλληνες θα αποκτήσουν φορολογική συνείδηση όταν αυτό που ονομάζουν «κράτος» αρχίσει να τους προσφέρει κάτι ουσιαστικότερο από τα ρουσφέτια.

• Περικοπές στο δημόσιο τομέα. Αντί για προσλήψεις, επιμόρφωση των δημοσίων υπαλλήλων και εκσυγχρονισμός του μηχανισμού. Κατάργηση οποιασδήποτε μονιμότητας.

• Ενίσχυση της λεγόμενης «τοπικής αυτοδιοίκησης». Στην πραγματικότητα, ξαναμοίρασμα της εξουσίας: φιλόδοξο αυτό… το ξέρω…
  Έρευνα για τη διαφθορά στο χώρο της δικαιοσύνης, όπως και σε οποιονδήποτε άλλο χώρο. Οδεύουμε προς το ιταλικό πρότυπο, προς την εδραίωση μιας εγχώριας, πλην πολυφυλετικής, μαφίας.

• Εκσυγχρονισμός και εξανθρωπισμός των φυλακών με σταδιακή εκκένωσή τους: στα σωφρονιστικά ιδρύματα πρέπει να κρατούνται μόνον οι επικίνδυνοι για τη δημόσια ζωή και τάξη: π.χ. οι κατά συρροήν δολοφόνοι. Κανείς άλλος.

• Αποποινικοποίηση της χρήσης ναρκωτικών.

• Εκσυγχρονισμός των νοσοκομείων, περιορισμός των ιδιωτικών νοσηλευτικών ιδρυμάτων. Ούτε ένας κάτοικος αυτής της χώρας δεν πρέπει να είναι ανασφάλιστος.

• Εφαρμογή της νομοθεσίας σε ό,τι αφορά τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα. Το μεγαλύτερο μέρος της ραδιοτηλεοπτικής χυδαιότητας είναι, τυπικά, παράνομο.

• Μετακίνηση του ορίου συνταξιοδότησης σύμφωνα με την προσδοκούμενη διάρκεια ζωής. Μόνο στην Ελλάδα περιφέρονται σαραντάχρονοι συνταξιούχοι· πουθενά αλλού. Παραλλήλως, αυξήσεις στις συντάξεις των πολιτών πάνω από εβδομήντα ετών.

• Αποθάρρυνση της υπερ-γεννητικότητας: όποιος φέρνει στον κόσμο π.χ. εφτά παιδιά πρέπει να θεωρείται ανεύθυνος, όχι να χρηματοδοτείται.

• Ποινικοποίηση των κοινωνικών διακρίσεων κατά των γυναικών, των ομοφυλοφίλων, των αλλοδαπών (δηλαδή της πλειοψηφίας του πληθυσμού…)

• Συστηματική και οργανωμένη εγκατάλειψη χωριών και οικισμών με πληθυσμό κάτω από 500 κατοίκους και συσσωμάτωση σε κωμοπόλεις για τη διευκόλυνση της γεωργικής παραγωγής, του εμπορίου και των υπηρεσιών.

• Ολοκλήρωση του εκσυγχρονισμού του οικογενειακού δικαίου: το εγχείρημα έμεινε ημιτελές.

Αυτό είναι το πρώτο πακέτο αιτημάτων. Έχω κι άλλα.

AthensVoice

Χτες το πρωί εντελώς τυχαία έπεσα σε ένα ντοκιμαντέρ για τον τρόπο ψηφοφορίας των ΗΠΑ. Εν ολίγοις έδειχναν τους τρόπους αλλοίωσης των αποτελεσμάτων. Η Μπεβ Χάρις άρχισε να ψάχνει το ζήτημα των ηλεκτρονικών μηχανών καταμέτρησης ψήφων και μετά από μία σειρά τυχαίων ανακαλύψεων (κατέβασε από ftp server το πρόγραμμα καταμέτρησης) αφιέρωσε τη ζωή της σε αυτό τον σκοπό ιδρύοντας μία ΜΚΟ.  Το ντοκιμαντέρ αποκάλυπτε τις  διασυνδέσεις του Ρεπουμπλικανικού κόμματος με την εταιρεία  Diebold  που κατασκευάζει συστήματα ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, επιρρεπή σε εξωτερικές παρεμβάσεις. Μέχρι και αρνητικές ψήφους εμφάνιζαν.

Ευτυχώς που στην Ελλάδα ακόμη έχουμε παραμείνει στη χειροκίνητη μέθοδο αλλιώς δεν θα ξέραμε καν σε ποιον να ρίξουμε το ανάθεμα. Και όταν θέλουμε τα “μαγειρεύουμε” με ελληνοποιήσεις. Είναι μία τιμωρία πλέον να ζεις στην Ελλάδα. 

www.blackboxvoting.org
Η ιστοσελίδα της Μπεβ Χάρις, η οποία ειδικεύεται σε θέματα ηλεκτρονικών μηχανών ψηφοφορίας και έχει δημοσιεύσει σχετική μελέτη με τίτλο «Black Box Voting».

Για τις ανάγκες της υπηρεσίας… Σήμερα κλείσαμε τα σχολεία για να ψηφίσουμε. Όπως μου είπαν στο σχολείο μου για να έχουμε τον άνθρωπό μας στο ΠΥΣΔΕ. Όταν απόρησα για την αναγκαιότητα της αργίας με κοίταξαν περίεργα. Κάποιου του χαρίζανε γάιδαρο… Βλέπω όμως ότι και η sine -επιμορφωμένη πλέον- έχει ανάλογες απορίες. Προσωπικά αρνήθηκα να πάρω την υποχρεωτική άδεια και πήγα σχολείο. Ήρθαν δύο παιδιά. Πήγα και στην ψηφοφορία. Εδώ οι άλλοι εκλέγαν πλανητάρχη και αργία δεν είχαν. Σε ένα διάλειμμα πετάγονταν και ψήφιζαν.

Φαίνεται τις ουρές της Αμερικής εζήλωσαν και οι δικοί μας. Στις εννέα η ώρα που άνοιγαν οι κάλπες είχε μία αξιοσέβαστη ουρά που φιδογύριζε. Κάποιοι θα κάθονταν τουλάχιστον τρία τέταρτα της ώρας για να πάρουν το χαρτί της άδειας. Κάποιοι προσπαθούσαν να επηρεάσουν τους αναποφάσιστους ακόμα και στην ουρά. Κάποιοι – αρκετοί- έβριζαν. Βιάζονταν να ξεμπερδεύουν με το τυπικό, έχουμε και δουλειές…