Terra Computerata

Χτες οι αρχηγοί στη Βουλή αφιέρωσαν 1 λεπτού σιγή για τους νεκρούς και αρκετή ώρα για τις αλληλοκατηγορίες τους. Οι εξ επαγγέλματος σοκαρισμένοι έδειχναν ξανά και ξανά τα πλάνα στις οθόνες μας.

Και μετά όλοι αυτοί κοιμήθηκαν ήσυχοι.

Το σκίτσο είναι του Δημήτρη Χαντζόπουλου από τα Νέα.

Οι εξελίξεις που έχει επιφέρει το Ιντερνετ στη δημοσιογραφία είναι τόσο ραγδαίες ώστε σταδιακά οι παραδοσιακές μέθοδοι θα μοιάζουν παλαιά, θεωρητικά σχήματα.

Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η απόπειρα ενός βετεράνου των δημοσίων σχέσεων, του Πίτερ Σάνκμαν, ο οποίος μόλις πέρσι δημιούργησε μια διαδικτυακή πλατφόρμα για επίδοξους ρεπόρτερ. Ο Σανκμαν είχε την απλή αλλά εντυπωσιακή ιδέα να δημιουργήσει στο Facebook ένα account με τον τίτλο «Help A Reporter Out».

Εκεί «έχτιζε» μια λίστα με τα e-mail από ειδικούς διαφόρων επαγγελμάτων, στελεχών δημοσίων σχέσεων αλλά και ατόμων που απλά ήθελαν να δουν το όνομά τους να φιγουράρει σε ρεπορτάζ κάποιας έντυπης έκδοσης. Με αυτόν τον τρόπο, όποιος δημοσιογράφος έψαχνε για δηλώσεις ή τεκμηρίωση κάποιου θέματός έμπαινε στο group και έβρισκε την «πηγή» που επιθυμούσε. Όταν μάλιστα η συγκεκριμένη λίστα έφτασε στο όριο χρηστών που «επιτρέπει» το Facebook –τους 1200, ο Σάνκμαν «ανεξαρτητοποιήθηκε» και δημιούργησε την ιστοσελίδα www.helpareporter.com.

Το μεγαλύτερο μέρος της λίστας του Σάνκμαν περιλαμβάνει επαγγελματίες από τον κλάδο των δημόσιων σχέσεων, γεγονός που ορισμένες φορές «ενοχλεί» τους δημοσιογράφους που δεν θέλουν να δεσμεύονται από brands. Ωστόσο, όπως σχολιάζει ο ίδιος η χρησιμότητα της λίστας φαίνεται από τις ερωτήσεις – αιτήματα που θέτουν οι δημοσιογράφοι για τα θέματά τους και στο «μαζικό» κοινό στο οποίο απευθύνονται. Για παράδειγμα, θέλοντας να αποτυπώσουν την αποτυχία του προγράμματος των 3 δισ. δολαρίων για την αγορά αυτοκινήτου (ΗΠΑ), ρωτούσαν: «Ψάχνω για μητέρες και πατέρες που δεν πρόλαβαν να αγοράσουν αυτοκίνητο μέσα από αυτό το πρόγραμμα».

Μέχρι τώρα περίπου 30.000 bloggers, δημοσιογράφοι και άλλοι συλλέκτες ειδήσεων χρησιμοποιούν την υπηρεσία για να κάνουν 150 με 200 ερωτήσεις σε καθημερινή βάση, σ’ ένα δίκτυο περίπου 80.000 μελών.

Καινοτόμο και κερδοφόρο

Το ΗΑRO αποτελεί ένα από τα αρκετά παραδείγματα των διαδικτυακών επιχειρήσεων που προσφέρουν υπηρεσίες σε μηδενικό κόστος, παρόλα αυτά σημειώνουν μεγάλη κερδοφορία. Χωρίς καμία αρχική επιβάρυνση, το HARO εμφανίζει τη δεδομένη στιγμή έσοδα άνω του 1 εκατ. δολαρίων, την ίδια στιγμή, μάλιστα, που το Twitter και το Facebook δυσκολεύονται να κάνουν κάτι παρόμοιο.

Σύμφωνα με το Σάνκμαν, η κερδοφορία της ιστοσελίδας του οφείλεται στο γεγονός πως διαφημίζει με ακρίβεια σε ένα κοινό, το οποίο σε μέσο όρο 75%-80% ανοίγει κάθε e-mail που λαμβάνει. (σ.σ: ενδιαφέρεται δηλαδή ενεργά για τις ερωτήσεις που τίθενται). «Ο διαφημιστικός χώρος που διατίθεται έχει πουληθεί μέχρι τον Ιανουάριο του 2010», λέει ο Σάνκμαν και εξηγεί: «Η διαφήμιση δεν ήταν μέρος του σχεδίου». Όταν όμως τον πλησίασαν άνθρωποι από την εταιρεία ρούχων «American Apparel» και του είπαν ότι ενδιαφέρονται να καταχωρήσουν μια διαφήμιση γιατί «αρκετοί από τους ανθρώπους στη λίστα εργάζονται στις δημόσιες σχέσεις και είναι και στη δική μας λίστα», τότε η συμφωνία δεν άργησε να γίνει.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από Wired