Terra Computerata

Από την 1η ώς τις 5 Ιουνίου, μέσα από μικρά παραστασιακά γεγονότα στην «Πειραιώς 260», οι τρεις σκηνοθέτες Ρούλα Πατεράκη,  Βίκτωρ Αρδίττης και  Δημήτρης Λιγνάδης θα δοκιμαστούν στη σκηνική επανενεργοποίηση κειμένων προερχόμενων ως επί το πλείστον από την αξεπέραστη, ίσως την κορυφαία στο ποιητικό σύνολο του Ρίτσου, «Τέταρτη Διάσταση».

Ο Βίκτωρας Αρδίττης, σε ένα διαρκές «πινγκ-πονγκ» με τον Ακύλλα Καραζήση, σκηνοθετεί και ερμηνεύει το «Οταν έρχεται ο Ξένος» (1958). Ο Δημήτρης Λιγνάδης ανέλαβε να φέρει στο 2009 την πάσχουσα, γήινη «Φαίδρα» του 1975, με ερμηνεύτρια την Καριοφυλλιά Καραμπέτη και βουβό αλλά διαρκώς παρόντα Ιππόλυτο τον Αρη Χ. Παπαδημητρίου. Ενώ η Ρούλα Πατεράκη σκηνοθετεί τη «Σονάτα του σεληνόφωτος» (1956), ερμηνεύοντας ταυτόχρονα τη μοναχική ηλικιωμένη μαυροντυμένη γυναίκα, που βρίσκεται σε διάλογο με ένα πιάνο (πιανίστας ο Διονύσης Μαλλούχος).

Τη μεγάλη ωστόσο έκπληξη και πρόταση πάνω στον Ρίτσο μάς την επιφυλάσσει ο Δημήτρης Μαυρίκιος, που το τελευταίο διάστημα είναι στην κυριολεξία βυθισμένος με ενθουσιασμό στο χαοτικό σύμπαν του ποιητή. Δεν ήθελε ο Γιώργος Λούκος να τον βγάλει από την περιπέτεια. Η παράσταση που ετοιμάζει εν λευκώ με τον Λάζαρο Γεωργακόπουλο, τη Λυδία Φωτοπούλου, τη Ράνια Οικονομίδου, την Αγγελική Παπαθεμελή, την Τατιάνα Παπαμόσχου, τον Γιάννη Κότσυφα κ.ά. και έχει ως βασικό άξονα «Το τερατώδες αριστούργημα», θα παρουσιαστεί στη Μικρή Επίδαυρο στις 24 και 25 Ιουλίου.

Ελευθεροτυπία

Παγκόσμια ημέρα του θεάτρου σήμερα και η χώρα μας συμμετέχει στον θεσμό που καθιερώθηκε πριν από 47 χρόνια. Το Ελληνικό Κέντρο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, σε συνεργασία με θιάσους και σχήματα από την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και την περιφέρεια, προσφέρουν δωρεάν κάποια θεάματα για το κοινό (ενημερωθείτε ποια είναι στη διεύθυνση www.hellastheatre.gr)

Την τελευταία της πνοή άφησε τα ξημερώματα της Τετάρτης η κορυφαία ηθοποιός Αλέκα Παΐζη. Η μεγάλη πρωταγωνίστρια του θεάτρου έφυγε πλήρης ημερών. Γεννημένη στην Κρήτη, υπηρέτησε το θέατρο για πάνω από 60 χρόνια, ερμηνεύοντας κορυφαίους ρόλους. Ήταν το 1942 που βγήκε από τη σχολή του Εθνικού Θεάτρου και πρωτοανέβηκε στο σανίδι.

Η τελευταία παράσταση στην οποία πρωταγωνίστησε ήταν «Οι Ιστορίες από το Δάσος της Βιέννης» στο Εθνικό Θέατρο, ενώ από τις 29 Μαρτίου θα κρατούσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη «Σονάτα του Σεληνόφωτος», όπου θα μετουσίωνε σκηνικά τον ποιητικό στοχασμό του Γιάννη Ρίτσου. via

Διαβάστε συνέντευξή της στην εφημερίδα του ελληνικού φεστιβάλ: Αλέκα Παΐζη, «Δεν με απορρόφησε η τέχνη, η ζωή με απορρόφησε»

Στο Δώμα του Θεάτρου του Νέου Κόσμου πέντε νεαροί ηθοποιοί στο ρόλο των μαθητών Δημοτικού σχολείου μας ταξιδεύουν από την ξεκαρδιστική αφέλεια των παιδικών τους χρόνων στην ακόμα πιο ξεκαρδιστική (;) ενηλικίωσή τους. Ο Ιταλός δάσκαλος Μαρτσέλο Ντ? Ορτα ανθολογεί στο βιβλίο του εξήντα εκθέσεις παιδιών, οι οποίες υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Βασίλη Μαυρογεωργίου μετατρέπονται στην παράσταση «Εγώ ελπίζω να τη βολέψω».

Ο Ντ? Ορτα αποκαλύπτει παιδικά σχολικά όνειρα, τις ανησυχίες, τη βαρεμάρα, την ανεμελιά, τους καβγάδες και τις αγνές φιλίες που γεννιούνται μέσα στη μικρή κοινωνία της σχολικής τάξης. «Μιας τάξης παιδιών, που σ? αυτή την τρυφερή ηλικία βιώνουν στο πετσί τους τη φτώχεια, τα ναρκωτικά και τη μαφία που κατακλύζουν τη νότια Ιταλία. Ονειρό τους να απαλλαγούν όχι μόνο τα ίδια και οι οικογένειές τους από την ένδεια, αλλά και ολόκληρη η πόλη του Αρζάνο.

Τη μουσικοθεατρική παράσταση «Των ήχων πανσπερμία» σε ποιητικά  κείμενα του Ανδρέα Εμπειρίκου θα παρουσιάσει η θεατρική εταιρεία Πόλις στο Κέντρο Λόγου και Τέχνης “104” από τις 4 Ιανουαρίου και για δεκαπέντε μέρες. «Ένας ευφάνταστος ψυχαναλυτής χρησιμοποιεί ανορθόδοξες (για την εποχή) μεθόδους ψυχοθεραπείας, για να οδηγήσει μία εξίσου ευφάνταστη γυναίκα σε μια αποκάλυψη-εκμυστήρευση σκέψεων, ονείρων, φαντασιώσεων. Η έκθεση, η αποκάλυψη, η εκμυστήρευση είναι αμοιβαία, ώστε στο τέλος ψυχαναλυτής και ψυχαναλυόμενη ορίζουν μαζί το όραμα ενός κόσμου ελευθερίας, δικαίου, αθωότητας, ευδαιμονίας και αγάπης». Ο θεραπευτής – σαμάνος – μουσικός (προσωπείο του ποιητή) χρησιμοποιεί την «μαγεία» του ρυθμού και του καθαρτικού ήχου για να αντλήσει την οδύνη από την ψυχή της θεραπευομένης του, και στη θέση της οδύνης να αποκαταστήσει την χαμένη ηδονή της καθαιρετικής και καθολικής αθωότητας. «Άνευ ορίων! Άνευ όρων!» Με τον ήχο κρουστών μουσικών οργάνων και του ρυθμού αποκαλύπτεται η «κρυμμένη, μυστική, ιερή» μουσική στην ποίηση του Εμπειρίκου, ιδιαίτερα στα λεγόμενα πεζά του κείμενα.

Στην παράσταση δοκιμάζεται η αλληλεπίδραση του μουσικού οργάνου και του ήχου – λέξη στο σώμα με τους ήχους του Σνα και του μπολ απ’ το Θιβέτ, μπιριμπάο από τη Βραζιλία, στάμνα από την Ινδία, Ζαρμπ από την Περσία, αφρικανικό τύμπανο και άλλων μικρότερων οργάνων από όλο των κόσμο. Η παράσταση πρωτοπαρουσιάστηκε στα Λουτρά των Αέρηδων την άνοιξη του 2007, στην έδρα της εταιρείας στη Σύρο και στην πατρίδα του Ανδρέα Εμπειρίκου, την Άνδρο, στο πλαίσιο αφιερώματος στον ποιητή.

Σε ηλικία 78 ετών «έφυγε» από τη ζωή ο Βρετανός θεατρικός συγγραφέας, Χάρολντ Πίντερ, μετά από μακροχρόνια μάχη με τον καρκίνο.

Ο Χάρολντ Πίντερ έχει χαρακτηριστεί ως ο συγγραφέας με τη μεγαλύτερη επιρροή στη Βρετανία. Εχει συγγράψει περισσότερα από 30 θεατρικά έργα, τα οποία κατατάσσονται από τους κριτικούς μεταξύ των καλύτερων έργων που γράφτηκαν στο δεύτερο μισό του περασμένου αιώνα.

Η δράση του Πίντερ δεν περιοριζόταν όμως μόνο στη συγγραφή και τη θεατρική σκηνοθεσία. Ήταν επίσης ένας πολύ σημαντικός πολιτικός ακτιβιστής, ο οποίος παρενέβαινε συστηματικά και ριζοσπαστικά στα πολιτικά δρώμενα.

Τη δεκαετία του ’80 ασκούσε κριτική στον αμερικανό πρόεδρο Ρόναλντ Ρίγκαν και στη σύγχρονή του Βρετανίδα πρωθυπουργό Μάργκαρετ Θάτσερ, ενώ πιο πρόσφατα είχε στρέψει το θυμό του κατά της δέσμευσης του ΟΗΕ στο Κόσοβο (1999), την αμερικανική εισβολή στο Αφγανιστάν (2001) και τον πόλεμο στο Ιράκ (2003),  χαρακτηρίζοντας τον Τζορτζ Μπους «εγκληματία πολέμου».

http://el.wikipedia.org/