Terra Computerata

Το καλοκαίρι κατατέθηκε στη Βουλή η επερώτηση:

ΕΡΩΤΗΣΗ

ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΞΙΟΤΙΜΗ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

ΘΕΜΑ: Διδασκαλία του αντικειμένου των ηλεκτρονικών υπολογιστών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση

Σχετικά με την πρόθεση του Υπουργείου σας να εισαγάγει τη διδασκαλία του αντικειμένου των ηλεκτρονικών υπολογιστών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Αρχικά, οφείλουμε να επιδοκιμάσουμε την Υπουργό για την απόφασή της. Στη συνέχεια θέλουμε να επιστήσουμε την προσοχή της στο ζήτημα της διεξαγωγής της διδασκαλίας του αντικειμένου από εκπαιδευτικούς που έχουν εκτός από τις κατάλληλες γνώσεις περί των επιστημών των υπολογιστών και της πληροφορικής, επιπλέον κατάλληλο παιδαγωγικό υπόβαθρο. Είναι δηλαδή πολύ σημαντικό να αποτελεί προϋπόθεση για κάθε επιστήμονα, που θα κλιθεί (sic) να διδάξει αυτό το αντικείμενο στους μαθητές του δημοτικού σχολείου, η προηγούμενη εκπαίδευσή του στην παιδαγωγική ειδικότητα για την διδασκαλία των υπολογιστών σε μαθητές του δημοτικού. Υπάρχουν εκτενώς διατυπωμένες απόψεις για το ζήτημα στο διαδίκτυο (βλ.www.adraptis.com/araptis/node/25). Ακόμα υπάρχει η διεθνής εμπειρία, καθώς παντού στον αναπτυγμένο κόσμο η συγκεκριμένη εκπαίδευση γίνεται από ειδικούς που έχουν το απαραίτητο παιδαγωγικό υπόβαθρο. Υπάρχουν επιπλέον οι τοποθετήσεις για το ζήτημα αυτό από Έλληνες ειδικούς και καθηγητές πανεπιστημίων. Παρακαλούμε να δείξετε τη δέουσα προσοχή στο ζήτημα καθώς η εκπαίδευση των παιδιών σε αυτήν την ηλικία θα πρέπει να προσεγγίζεται με μεγάλη προσοχή.

Συνεπώς ερωτάται η αρμόδια Υπουργός.

Είναι στις προθέσεις του Υπουργείου να συμπεριλάβει στα προσόντα των διδασκόντων των αντικειμένων των επιστημών των υπολογιστών και της πληροφορικής στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση την πιστοποιημένη παιδαγωγική επάρκεια για τη διδασκαλία αυτού του συγκεκριμένου αντικειμένου;

Αθήνα 26.07.2010
Οι ερωτώντες Βουλευτές

Στην απάντηση της Υφυπουργού (μπορείτε να ακολουθήσετε το δεσμό, αν δεν εμφανίζεται) πέρα από το γνωστό “άλλα λόγια να αγαπιόμαστε” πληροφορούμαστε ότι κάποιος μπορεί πρώτα να διοριστεί και μετά να περάσει τα παιδαγωγικά. Μα αν ώσπου να περάσει το σεμινάριο την κάνει τη ζημιά π.χ. ουρλιάζοντας σε ένα τρομοκρατημένο νήπιο τι να την κάνω εγώ την απάντηση σας.

Επίσης με τρομάζει η ελαφρότητα με την οποία παρακάμπτεται η έλλειψη παιδαγωγικής κατάρτισης. Αρκεί ένα σεμινάριο του ΟΕΠΕΚ για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα;

Επίσης απορία: Ο ΟΕΠΕΚ δεν καταργήθηκε; δεν το ξέρει η υφυπουργός; Θα διοργανώσει σεμινάρια ενώ τελεί υπό κατάργηση; διοργάνωσε άραγε ποτέ κάποιο σεμινάριο; γιατί στην επιμόρφωση Β επιπέδου έλαμψε δια της απουσίας του. Ούτε αυτό το ξέρει η υφυπουργός;

2010.07.29 Διδασκαλία του αντικειμένου των ηλεκτρονικών υπολογιστών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Διαβάζω την ανακοίνωση της ΠΕΚΑΠ για το θέμα της εισαγωγής των ΤΠΕ στο δημοτικό σχολείο:

“Θεωρούμε σωστή την πραγματολογική προσέγγιση στην σύγχρονη ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα αφού είναι η μόνη η οποία εξασφαλίζει τον πληροφορικό αλφαβητισμό και την οριζόντια αξιοποίησή του”.

Για ποια πραγματολογική προσέγγιση μιλάμε όταν το εργαστήριο -όπου αυτό υπάρχει- καταλαμβάνεται από τη διδασκαλία -ωιμέ, βαβαί, παπαί- του τυφλού συστήματος; Δράττομαι της ευκαιρίας να συγχαρώ το στέλεχος που εμπνεύστηκε αυτή τη λύση του τυφλού, για να γεμίσει το ανύπαρκτο πρόγραμμα σπουδών της πληροφορικής στις πρώτες τάξεις του δημοτικού. Ενα είναι σίγουρο με το τυφλό, θα τυφλώσουμε τα παιδάκια…

Ντεμέκ πραγματολογική προσέγγιση, αφού μιλάμε ξεκάθαρα για ένταξη χωριστού γνωστικού αντικειμένου και κατάληψη του εργαστηρίου. Αυτό την τελευταία φορά που κοίταξα στη βιβλιογραφία αναφερόταν ως τεχνοκεντρική προσέγγιση. Αλήθεια πλούσια τεκμηρίωση των θέσεων της ΠΕΚΑΠ. Δύο ολόκληρες βιβλιογραφικές παραπομπές; Ουάου!

Και συνεχίζει: ” Η εισαγωγή της Πληροφορικής στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση φυσικά δεν θα μπορούσε να υπάρξει χωρίς αντιδράσεις, οι οποίες κλιμακώνονται από συντεχνιακές θέσεις (γιατί οι άλλοι και όχι εμείς), μέχρι αναλύσεις Πανεπιστημιακών δασκάλων σε Παιδαγωγικά Τμήματα”.

Ονόματα δε λέμε, υπολήψεις δε σπιλώνουμε…Αλλά πώς τολμάτε πανεπιστημιακοί δάσκαλοι να παίρνετε θέση όταν το όργανο της ΠΕΚΑΠ είναι εδώ;

Κανονικά στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί. Ωστε, συντεχνιακές θέσεις. Ποιος αλήθεια υπερασπίζεται εδώ τα συντεχνιακά του βιλαέτια; Οι δάσκαλοι δεν έχουν πρόβλημα οργανικών θέσεων. Αλλοι έχουν και προκειμένου να γλιτώσουν την καρέκλα τους έκαναν την καρδιά τους πέτρα και πήγαν στα δημοτικά. Και για να διαπιστωθεί πόσο ρεύμα υπάρχει προς τα δημοτικά, δείτε πως διαγκωνίστηκαν όσοι ήταν τελευταίοι στα μόρια για να γλιτώσουν τη μετακίνησή τους στην πρωτοβάθμια.

Και το κερασάκι: “Ο καθηγητής Πληροφορικής στο Δημοτικό πιστεύουμε ότι αποτελεί τον καταλύτη της εισαγωγής των ΤΠΕ στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και της παραπέρα ενσωμάτωσής τους στην εκπαιδευτική διαδικασία στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση”.

Αυτό με τον καταλύτη δεν είναι λίγο πασέ; λίγο πολυφορεμένο; Γιατί καταλύτη ακούμε και καταλύτη δε βλέπουμε. Και τα χρόνια από την εισαγωγή του μαθήματος είναι πλέον πολλά. Μία κατάλυση όσο και να πεις, θα την είχαμε δει.

Γιατί κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας; Εχει γίνει μία έρευνα για το τι μαθαίνουν οι μαθητές στην τάξη; Ποια μαθήματα θεωρούν την ώρα του παιδιού; Και να δούμε επίσης και τι μας στοιχίζει κάθε μάθημα; Κάτι σα σχέση τιμής – απόδοσης. Αν πρέπει να φάμε τρία ΚΠΣ κι ένα ΕΣΠΑ για ένα μάθημα μήπως θα μας συνέφερε μία άλλη λύση;

Πώς ήταν το πρόγραμμα με τους τσιγγανόπαιδες, που θα μας είχε έρθει φθηνότερα, αν τους είχαμε εγγράψει στο Κολέγιο Αθηνών, έτσι και τούτο.